ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Στις 10 Αυγούστου 1952, πραγματοποιήθηκε σύσκεψη των εργατικών σωματείων Σερρών στο Εργατικό Κέντρο με θέμα συζήτησης τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας.

Στις 10 Αυγούστου 1937, στο κέντρο «Ρομάντζα» που ανήκε στον Χρήστο Καρεκλά, ξεκίνησε τις εμφανίσεις του ένα βαριετέ με τον τίτλο «Ο Κωνσταντινίδης, η κυρία του και ο Κος Βουτσινάς». Το πρόγραμμα του βαριετέ αυτού περιλάμβανε ποικιλία θεαμάτων, όπως μαγικά νούμερα, ρομάντζες (ρομαντικά τραγούδια και παραστάσεις) και σάτιρα, προσφέροντας ψυχαγωγία και διασκέδαση στους θεατές. Το βαριετέ αυτό, όπως και πολλά άλλα της εποχής, αποτελούσε έναν σημαντικό χώρο ψυχαγωγίας για το κοινό, συνδυάζοντας διαφορετικά είδη θεάματος σε μια ενιαία παράσταση. Μέσα από τις παραστάσεις του, το κοινό είχε την ευκαιρία να απολαύσει ένα ποικίλο πρόγραμμα που περιλάμβανε τόσο χιουμοριστικά στοιχεία όσο και μαγευτικές επιδείξεις ταχυδακτυλουργίας και ρομαντικών στιγμών.

Φωτογραφία αρχείου : Απόλλων Σιδηροκάστρου, Στις 10 Αυγούστου 1930, η ποδοσφαιρική ομάδα «Άρης» Σερρών αναμετρήθηκε με τη «μικτή Σιδηροκάστρου» και κατέληξε σε ισοπαλία με σκορ 3-3. Ο αγώνας διεξήχθη υπό δύσκολες καιρικές συνθήκες, καθώς ο πολύ δυνατός αέρας σήκωνε σύννεφα σκόνης, επηρεάζοντας τις προσπάθειες και των δύο ομάδων. Παρά τις αντίξοες συνθήκες, το τελικό αποτέλεσμα αποδεικνύει πως ήταν ένας ανταγωνιστικός αγώνας με έντονη δράση και από τις δύο πλευρές.

Στις 10 Αυγούστου 1930Κυκλοφόρησε η εβδομαδιαία πολιτική και οικονομική εφημερίδα των Σερρών «Πρωϊνή Η ίδρυση και κυκλοφορία της εβδομαδιαίας εφημερίδας δείχνει την άνθηση της δημοσιογραφίας και της τοπικής ενημέρωσης στη δεκαετία του 1930. Η εφημερίδα, παρά την περιορισμένη διάρκεια κυκλοφορίας της, αποτελεί κομμάτι της ιστορίας του τοπικού Τύπου. Είχε ιδιοκτήτη και διευθυντή τον Κ. Χ. Παπαδόπουλο. Ήταν δισέλιδη σε σχήμα 36Χ52 με τιμή κάθε φύλλου 1 δραχμή. Στην αρχή τυπωνόταν στο τυπογραφείο του Χρ. Γουσίου και στη συνέχεια σ' εκείνο του «Ελεύθερου Πολίτη» μέσα στη Δημοτική αγορά. Υπεύθυνος τυπογραφείου ήταν ο Ιωάννης Σουκιούρογλου. Η εφημερίδα κυκλοφόρησε το τελευταίο της φύλλο υπ' αριθ. 72 στις 24 Ιανουαρίου 1932.

φωτο αρχείου Στις 10 Αυγούστου 1907,  στο χωριό Τοπόλιανη σήμερα Χρυσό Σερρών τραυματίστηκε ελαφρά από αγνώστους ο εγκαταστημένος εκεί Ηπειρώτης, Βασίλειος Παντοπώλης.

Όπως αναφέρει η εφημερίδα ΕΜΡΟΣ, στις 10 Αυγούστου 1897 είχαμε επίθεση βουλγάρικης συμμορίας στην περιοχή των Σερρών και του Σιδηροκάστρου, στις 10 Αυγούστου 1897. Κατά την επίθεση έσφαξαν έναν Τούρκο στρατιώτη. Άμεση ήταν και η αντίδραση της οθωμανικής αυτοκρατορίας η οποία έστειλε 2 Τάγματα στο Σιδηρόκαστρο, ενώ κι άλλες δυνάμεις ετοιμάστηκαν στη Θεσσαλονίκη για να να πάνε στην περιοχή του Σιδηροκάστρου 

Ο ῞Οσιος έζησε κατά το τέλος του ΙΕʹ και τις αρχές του ΙϚʹ αιώνος. ῾Ο ενάρετος Λαυρέντιος περιφερόταν χωρίς υποδήματα, τόσο τον χειμώνα όσο και το καλοκαίρι και φορούσε μόνο ένα μακρύ υποκάμισο και μία κάππα. Συμμετείχε πολύ ενεργά στις ανάγκες και τις θλίψεις των συμπολιτών του και με τις προσευχές του τους έσωζε συχνά από τον κίνδυνο. Στο «Βιβλίο ᾿Αναμνήσεων» της αριστοκρατικής οικογενείας Χιτρώβο στην γενεά του Γρηγορίου του Συμεών Χιτρώβο, πρώτος αναφέρεται «Λαυρέντιος ο Θαυματουργός, Σαλός Μοναχός »· δηλαδή ήταν αριστοκρατικής καταγωγής και αυτό είναι το μόνο, το οποίο γνωρίζουμε για την οικογενειακή του καταγωγή. ῾Ο ῞Οσιος έζησε κατά το τέλος του ΙΕʹ και τις αρχές του ΙϚʹ αιώνος. ῾Ο ενάρετος Λαυρέντιος περιφερόταν χωρίς υποδήματα, τόσο τον χειμώνα όσο και το καλοκαίρι και φορούσε μόνο ένα μακρύ υποκάμισο και μία κάππα. Συμμετείχε πολύ ενεργά στις ανάγκες και τις θλίψεις των συμπολιτών του και με τις προσευχές του τους έσωζε συχνά από τον κίνδυνο. Μερικές φορές έμενε και στο παλάτ

Eις τον Λαυρέντιον. Τὸν Λαυρέντιον λαύρακα Χριστοῦ λέγω, Ἐπ' ἐσχάρας ἄνθραξιν ἐξωπτημένον. Eις τον Ξύστον. Τέλους ἀθλητῶν καὶ κλέους τυχεῖν θέλων, Ἤθλησας ἆθλον, Ξύστε, τὸν διὰ ξίφους. Eις τον Iππόλυτον. Τὸν Ἱππόλυτον ἱπποδέσμιον βλέπω, Ἐναντίαν πάσχοντα τῇ κλήσει πάθος. Ὤπτησαν δεκάτῃ Λαυρέντιον ἠΰτε ἰχθύν. Οι Άγιοι Λαυρέντιος αρχιδιάκονος, Ξύστος πάπας Ρώμης και Ιππόλυτος μαρτύρησαν το 253 μ.Χ. Ο άρχιδιάκονος Λαυρέντιος ήταν από τους πιο γνωστούς κληρικούς της ρωμαϊκής Εκκλησίας, και του είχαν εμπιστευθεί τη διαχείριση της περιουσίας της. Όταν έγινε ο διωγμός κατά των χριστιανών, ο πάπας Ρώμης Ξύστος (ή Σίξτος) ο Β', που καταγόταν από την Αθήνα, πρώτος πρόσφερε θυσία τον εαυτό του, ομολογώντας τον Χριστό και αποκεφαλίστηκε. Κατόπιν συνέλαβαν και το Λαυρέντιο. Επειδή ήταν διαχειριστής της Εκκλησίας, τον διέταξαν να παραδώσει τους θησαυρούς της. Ο Λαυρέντιος δέχθηκε, και μετά από λίγο επέστρεψε με μια μεγάλη φάλαγγα αμαξών, γεμάτες φτωχούς, ορφανά και αναπήρους. Και απάντησε στ