ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Την 11η Ιουλίου 1945, στην αίθουσα τελετών του Δήμου Σερρών, πολλοί επιστήμονες και διανοούμενοι της πόλης συγκεντρώθηκαν και αποφάσισαν να ιδρύσουν ένα παράρτημα της «Εθνικής Ενώσεως Βορείων Ελλήνων». Κεντρικός ομιλητής στη συγκέντρωση αυτή ήταν ο Σερραίος λόγιος Τριαντάφυλλος Θεοδωρίδης. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης υπογράφηκε το πρακτικό ίδρυσης του παραρτήματος και πραγματοποιήθηκαν οι προσωρινές αρχαιρεσίες για την εκλογή προσωρινής διοίκησης. Ο ιατρός Ιπποκράτης Μακρής που σήμερα το όνομά του έχει δοθεί σε δρόμο των Σερρών, διετέλεσε πρόεδρος του Παραρτήματος Σερρώντης Εθνικής Ενώσεως Βορείων Ελλήνων Πρόγραμμα και Σκοποί της Εθνικής Ενώσεως των Βορείων Ελλήνων 1946 Φίλιππος ο Μακεδών Δημοσθένης και Ισοκράτης οι Αθηναίοι

Εφημερίδα ΣΚΡΙΠ  Φύλλο: 13/7/1908, Σελίδα: 3 Στις 11 Ιουλίου 1908, στο Διοικητήριο της πόλης των Σερρών, ανακηρύχθηκε το Σύνταγμα που επέβαλαν στον σουλτάνο οι Νεότουρκοι. Περίπου είκοσι χιλιάδες Τούρκοι στρατιώτες και πολλοί πολίτες συγκεντρώθηκαν μπροστά από το Διοικητήριο και στους γύρω δρόμους για να ακούσουν την ανακοίνωση του Συντάγματος, την οποία έκανε ο Μουτεσαρίφης Ρεσήτ πασάς. Η ανακοίνωση συνοδεύτηκε από θυσίες και σπονδές, σύμφωνα με τα τουρκικά έθιμα, συμπεριλαμβανομένου του σφαξίματος ενός αρνιού στην αυλή του Διοικητηρίου. Την επόμενη ημέρα θα διεξαχθεί και παρέλαση . Εφημερίδα ΣΚΡΙΠ Φύλλο: 12/7/1908, Σελίδα: 4 Αμέσως μετά, εκλέχτηκε μια επιτροπή η οποία πήγε στο απέναντι τηλεγραφείο και έστειλε τηλεγράφημα στον σουλτάνο, δίνοντάς του 24 ώρες για να αναγνωρίσει το Σύνταγμα. Την επόμενη μέρα, ο σουλτάνος Αβδούλ Χαμίτ απάντησε τηλεγραφικά αναγνωρίζοντας το Σύνταγμα και προκήρυξε εκλογές για τον Σεπτέμβριο. Η ανακήρυξη του Συντάγματος οδήγησε σε εορτασμούς και εκδηλώσεις α

Καλόγερος Βασίλειος (Κριβοσέιν) και Ιεροδιάκονος Σωφρόνιος στο Άγιον Όρος το 1933 Δε γνωρίζω Χριστό Έλληνα, Ρώσο, Άγγλο, Άραβα … Ο Χριστός είναι για μένα το παν, το υπερκόσμιο Είναι. Μόλις περιορίσουμε το πρόσωπο του Χριστού, μόλις το κατεβάσουμε στο επίπεδο των εθνοτήτων, χάνουμε το παν και βυθιζόμαστε στο σκοτάδι. Τότε ανοίγει ο δρόμος προς το μίσος ανάμεσα στα έθνη, προς την έχθρα μεταξύ των κοινωνικών ομάδων...Ο Χριστός είναι ο άπειρος Θεός. Δε σταυρώθηκε μόνο για τους πιστούς, αλλά για όλους τους ανθρώπους. Αρχιμ. Σωφρονίου, Περί Πνεύματος και Ζωής, Έσσεξ Αγγλίας 1995, σ. 26-28. Ο Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ (κατά κόσμον Σεργκέι Σεμιόνοβιτς Σάχαρωφ, ρωσικά: Сергей Семёнович Сахаров‎‎; 22 Σεπτεμβρίου 1896 - 11 Ιουλίου 1993) ήταν Ρώσος Ορθόδοξος Ιερομόναχος, ο οποίος ξεκίνησε τη μοναχική του ζωή στη Μονή Αγίου Παντελεήμονος (Άγιο Όρος) και θεωρείται από την ορθόδοξη παράδοση ως ένας από τους χαρισματικότερους μοναχούς του 20ου αιώνα. Στις 27 Νοεμβρίου 2019 το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κ

Ο Όσιος Κύριλλος ο Νέος, γεννήθηκε στην Μάρπησσα της Πάρου το 1748 μ.Χ. και είχε το επώνυμο Παπαδόπουλος. Νέος μετέβη στο Άγιον Όρος και έγινε μαθητής της Βατοπαιδινής Αθωνιάδος Σχολής. Διδάσκαλο του είχε το συντοπίτη του όσιο Αθανάσιο τον Πάριο (βλέπε 24 Ιουνίου) από τον οποίο «αντέγραψε και εφάρμοσε ισόβια τον πύρινο ζήλο και την ασταμάτητη, ακαταπόνητη δράση για τη δόξα του Παντοκράτορα». Ο σχολάρχης της Αθωνιάδος άρχιμ. Νικηφόρος Μικραγιαννανίτης αναφέρει ότι «κατά. την εποχή του Παρίου η Αθωνιάς γνώρισε λαμπρές ήμερες και μαθητές του πρόκοψαν στην αρετή όπως ο Νεομάρτυρας άγιος Αθανάσιος Κουλακιώτης (βλέπε 8 Σεπτεμβρίου) και ο κτίτορας της Μονής του Μεγάλου Δένδρου στην Πάρο όσιος Κύριλλος Παπαδόπουλος». Στο Άγιον Όρος παρέμεινε ως μοναχός αρκετό χρόνο διδασκόμενος τα «ιερά γράμματα», αλλά και τη θύραθεν σοφία και συνδέθηκε με το αναγεννητικό κίνημα των ιεροπρεπών κολλυβάδων και τους κυρίους εκπροσώπους του. Μεταξύ αυτών ήταν και οι αυτάδελφοι Ιερόθεος και Φιλόθεος Γεωργίου, που κ

Ὁ Νικόδημος ῥάβδον ἐν χερσὶν φέρων, Πλάνην πατάσσει Ἀγαρηνῶν ἀνόμων. Ο Άγιος Νικόδημος καταγόταν από το Ελβασάν της Ηπείρου και ανατράφηκε από γονείς ευσεβείς. Όταν μεγάλωσε στην ηλικία, παντρεύτηκε χριστιανή γυναίκα και απέκτησε παιδιά. Παρακινήθηκε όμως από τους Τούρκους και έγινε μωαμεθανός. Κατόπιν βίαια περιέτεμε και τα παιδιά του, εκτός από ένα, που οι χριστιανοί κρυφά φυγάδευσαν στο Άγιο Όρος. Όταν πήγε στο Άγιο Όρος να βρει το παιδί του και να το εξισλαμίσει, μετανόησε, επανήλθε στον Χριστιανισμό και παρέμεινε εκεί αφού εγκατέλειψε τα εγκόσμια. Κατόπιν έγινε μοναχός με το όνομα Νικόδημος στη σκήτη της Αγίας Άννης, στην Καλύβη της Αναλήψεως, που είναι κοντά στο Κυριακό. Τον κατέλαβε όμως ο πόθος του μαρτυρίου, γι' αυτό και προετοιμάστηκε με άσκηση, νηστεία και πολλή προσευχή. Κατόπιν, επισκέφτηκε τον Όσιο Ακάκιο τον Καυσοκαλυβίτη (βλέπε 12 Απριλίου) για να τον συμβουλευθεί. Εκείνος τον ενίσχυσε και τον έστειλε στο μαρτύριο, δίνοντάς του την ευχή του και ένα ραβδί. «Ὕπαγε μὲ

 Πώς αγέραστον καταλίπω τοις λόγοις; Tον Nικόδημον, ω γέρας νήψις νόου; Θεωρίᾳ καὶ πράξει νικητὴς ὤφθης, Κατ’ ἐχθροῦ Νικόδημε, τοῦ παμβεβήλου. Πῶς ἀγέραστον καταλίπω τοῖς λόγοις, Τὸν Νικόδημον ᾧ γερας νῆψις νόου; Ο Όσιος Νικόδημος, κατά κόσμο Νικηφόρος, ασκήτευε σε κελλί κοντά στη μονή Βατοπαιδίου στις αρχές του 14ου μ.Χ. αιώνα. Προήρχετο από το όρος του Αυξεντίου, που βρισκόταν κοντά στη Χαλκηδόνα της Μικράς Ασίας και αποτελούσε περίφημο μοναστικό κέντρο από τον 5ο μ.Χ. αιώνα. Λόγω επιδρομών των Τούρκων ήλθε στο Άγιον Όρος και εγκαταστάθηκε πλησίον της μονής Βατοπαιδίου. Εκεί τον βρήκε ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς (βλέπε 14 Νοεμβρίου) ασκούμενο και λόγω της μεγάλης του αρετής θέλησε να του υποταχθεί. Πληροφορίες σχετικές μας δίνει ο Άγιος Φιλόθεος ο Κόκκινος (βλέπε 11 Οκτωβρίου) στην εξαίσια βιογραφία του: Ο άγιος Γρηγόριος «παρά τη του Βατοπεδίου γενόμενος λαύρα Νικοδήμω φοιτά τω γενναίω, ανδρί θαυμαστώ κατά τε πράξιν και θεωρίαν, ως οι Άθω παροικούντες πλην ολίγων είσασι πάντες, κατά

Τὸν Σταυρὸν αἴρων Νεκτάριος Κυρίου, Πλάνην πατάσσει τῶν ἀπίστων γενναίως. Νέκταρ τῆς ζωῆς τῆς ἀθανάτου πίνεις Νεκτάριε ἔνδοξε τχεῤῥὼς ἀθλήσας. Ἐνδεκάτῃ Νεκταρίοιο κέρσαν δειρὴν ἄνδρες δεινοί. Ο Άγιος Νεκτάριος γεννήθηκε από φτωχούς αλλά ευσεβείς γονείς στα Βρύουλλα ή Βουρλά της Εφέσου και ονομαζόταν Νικόλαος. Έμεινε ορφανός από πατέρα και 17 ετών μπήκε με μισθό στην υπηρεσία κάποιου αγά. Μαζί με άλλους έξι νέους χριστιανούς, εξαπατήθηκε από τους Τούρκους και εξισλαμίστηκε, διότι πίστεψαν ότι οι γονείς τους πέθαναν από κάποια επιδημία. Όταν όμως ο Νικόλαος γύρισε στα Βουρλά, πληροφορήθηκε ότι η μητέρα του ζούσε και έτρεξε με χαρά κοντά της. Η ευσεβής μητέρα, όταν είδε με τούρκικα ρούχα τον γιο της, τον έδιωξε λέγοντας του ότι, εγώ δεν γέννησα Τούρκο αλλά Νικόλαο Χριστιανό. Τότε ο Νικόλαος κατάλαβε το αμάρτημα του και μετά από ένα ταξίδι στη Σμύρνη - Κωνσταντινούπολη - Βλαχία και πάλι στη Σμύρνη, εξομολογήθηκε σ' έναν Αγιορείτη μοναχό, και με την ευλογία του πήγε στο Άγιο Όρος. Εκεί

Η Αγία αυτή ήταν βασίλισσα της Ρωσίας και δια του αγίου Βαπτίσματος μετονομάσθηκε Ελένη, το έτος 957 μ.Χ. Δύσκολα μπορεί να περιγράψει κανείς τις άοκνες προσπάθειές της για τη χριστιανική διαφώτιση του Ρώσικου λαού. Έκανε τα πάντα για να γνωρίσουν οι Ρώσοι την αλήθεια του Ευαγγελίου του Χριστού. Η Αγία αυτή, όταν ήλθε με την ακολουθία της κάποτε στο Βυζάντιο, έτυχε θερμής υποδοχής για τους αγώνες της υπέρ του Χριστιανισμού. Πάνω στον αγώνα αυτό, παρέδωσε την τελευταία της πνοή την 11η Ιουλίου 969 μ.Χ. Η Αγία Όλγα (Ольга, 889 - 24 Ιουλίου 969) είναι η πρώτη Αγία προερχόμενη από τους Ρως, τους προγόνους των σημερινών Ρώσων και Ουκρανών. Γεννήθηκε στο Πσκοβ, μεταξύ 890 και 925 - η ακριβής ημερομηνία γέννησης είναι άγνωστη- [7]και ήταν κόρη βαράγγων ευγενών. Για το ακριβές έτος γέννησής της δεν είμαστε βέβαιοι. Το μεταγενέστερο Πρώτο Χρονικό την τοποθετεί το 879, όμως με βάση αυτή τη χρονολογία φαίνεται πως γέννησε το μοναχογιό της Σβιάτοσλαβ σε ηλικία άνω των 60 ετών! Πιθανότερο είναι να

  Όπως αναφέρει η εφημερίδα ΣΚΙΠ, στις 13 Ιουλίου 1921, συμμορία κομιτατζήδων συνεπλάκει με απόσπασμα του Ελληνικού Στρατού, στην περιοχή Τσιάρ του Σιδηροκάστρου.  Κατά τη συμπλοκή, σκοτώθηκε ο στρατιώτης του 28ου πεζικού συντάγματος Γ. Αβέρωφ. Το περιστατικό κατά πάσα πιθανότητα έγινε 2 μέρες πριν ή περισσότερες. Εφημερίδα ΣΚΡΙΠ, Φύλλο: 13/7/1921, Σελίδα: 3 Άλλη συμμορία κομιτατζήδων συνεπλάκη μετ', ἀποσπάσματος παρὰ τὴν θέσιν Τσιάρ τοῦ Σιδηροκάστρου. Κατὰ τὴν συμπλοκήν ἐφονεύθη ὁι στρατιώτης τοῦ 28ου πεζικοῦ συντάγματος Γ. Αβέρωφ.