ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Φουρτουνιασμένα τα νερά του Στρυμόνα, γλιστράνε μέσα aπό τις «πόρτες» του φράγματος της Κερκίνης Ενημέρωση για τον Κάμπο των Σερρών στις 11 Ιουνίου 1976 μετά τις πλημύρες του Στρυμόνα.   Μείωση Κινδύνων Πλημμύρας Τις τελευταίες 24 ώρες, ο κίνδυνος εκτεταμένων πλημμυρών στον κάμπο των Σερρών έχει μειωθεί αισθητά. Αυτό οφείλεται στη διακοπή των βροχοπτώσεων στη Βουλγαρία, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση της στάθμης του νερού στο φράγμα της Κερκίνης. Ο ποταμός Στρυμόνας, που συνήθως μεταφέρει μεγάλες ποσότητες νερού, έχει τώρα ηρεμήσει, συμβάλλοντας στη μείωση των πλημμυρικών κινδύνων. Προβλήματα και Προληπτικά Μέτρα Παρά τη θετική αυτή εξέλιξη, δύο σοβαρά προβλήματα παραμένουν στην περιοχή των Σερρών: Κατάρρευση της Γέφυρας του Στρυμόνα: Η κατάρρευση ενός βάθρου της γέφυρας κοντά στο Νέο Πετρίτσι διέκοψε την οδική επικοινωνία μεταξύ Σιδηροκάστρου και των χωριών του Μπέλες. Σήμερα θα πραγματοποιηθεί σύσκεψη για την πιθανή χρήση της σιδηροδρομικής γέφυρας για τα οχήματα.

Σέρρες, 11 Ιουνίου 1965, Στην αίθουσα της "Σερραϊκής Πολιτιστικής Εταιρίας" πραγματοποιήθηκε διάλεξη της κ. Μαρίας Κων. Μπακαταέλου με θέμα "Η αναντικατάστατη αξία της ζωής". Την ομιλία παρακολούθησαν ο Μητροπολίτης Ιερισσού και Αγίου Όρους κ. Παύλος, τοποτηρητής της μητροπόλεως Σερρών, με τον πρωτοσύγκελλο κ. Ευγ. Δοχειλαρίτη, ο νομάρχης κ. Τσακίρης, ο στρατηγός Ανδριώτης, ο δήμαρχος κ. Ανδρέου, εκπρόσωποι των λοιπών αρχών και πλήθος κόσμου. Η εκλεκτή ομιλήτρια υπήρξε κατά κοινή ομολογία καταπληκτική. Διεξήλθε το θέμα με άνεση και ευχέρεια, ερευνώντας το από όλες τις πλευρές του: την φιλοσοφική, την επιστημονική, την κοινωνική, την ηθικοπλαστική, και την θρησκευτική. Το πλήθος των γνώσεών της, ιστορικών, φιλοσοφικών, κοινωνιολογικών κ.λπ., τη διευκόλυνε σε μια έρευνα άρτια, γεμάτη σκέψεις, έννοιες και βαθύτατα συμπεράσματα. Επί μια ώρα και πλέον, το ακροατήριο κρεμόταν κυριολεκτικά από τα χείλη της και η σεμνότητα και η απλότητα του χαρακτήρα της τους κατέπληξε και

Ο δήμαρχος Σιδηροκάστρου, κ. Αλ. Τριανταφυλλίδης, στις 11 Ιουνίου του 1965 έστειλε προς τον αναπληρωτή υπουργό συντονισμού, κ. Ανδρέα Παπανδρέου, το ακόλουθο τηλεγράφημα: «Εκφράζοντας τα αισθήματα του ακριτικού λαού, εκφράζουμε την βαθιά ευγνωμοσύνη και τις θερμές ευχαριστίες μας για το στοργικό ενδιαφέρον που επιδείξατε για την ακριτική μας πόλη. Η ένταξη του έργου ύδρευσης στο πρόγραμμα του τρέχοντος έτους αποτελεί ένδειξη της αγάπης σας προς τον λαό της πόλης και των συνοικισμών, που δοκιμάζεται από την λειψυδρία». ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΟΥ ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟΥ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΝ ΘΕΡΜΩΣ ΤΟΝ Κ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟΝ, 11.- Ὑπό τοῦ δημάρχου Σιδηροκάστρου κ. Αλ. Τριαν ταφυλλίδη, ἀπεστάλη πρὸς τὸν ἀναπληρω τὴν ὑπουργόν συντονισμού κ. 'Ανδρ. Πα παδρίου, τὸ ἀκόλουθον τηλεγράφημα: «Διερμηνεύων τὰ αἰσθήματα τοῦ ἀκριτι κοῦ λαοῦ, ἐκφράζομεν την βαθείαν εύγνω- μοσύνην καί τὰς θερμάς εὐχαριστίας του διὰ τὸ ἐπιδειχθέν στοργικόν ἐνδιαφέρον, ὑπέρ τῆς ἡμετέρας ἀκριτικῆς πόλεως. Η ἔνταξις τοῦ ἔργου ὑδρεύσεως εἰς τ

Στις 11 Ιουνίου Ο μαθητής της Ε΄ τάξεως του γυμνασίου Χρ. Ζαραμπούκας, κάτοικος Σιδηροκάστρου, βρήκε στην πλατεία Ομονοίας το πορτοφόλι του Πέτρου Δαδίου, συνταξιούχου ταχυδρομικού, το οποίο περιείχε σε μετρητά 1200 δραχμές και διάφορα χρεώγραφα αξίας 17.000 δραχμών, τα οποία αμέσως παρέδωσε στον ίδιο. Στον προαύλιο χώρο του γυμνασίου Σιδηροκάστρου πραγματοποιήθηκαν γυμναστικές επιδείξεις των Α΄, Β΄ και δημοτικών σχολείων Σιδηροκάστρου, του εθνικού ορφανοτροφείου αρρένων Σιδηροκάστρου και των σχολείων Θερμοπηγής, Καμαρωτού, Κάτω Αμπέλας, Στρυμονοχωρίου, Χαρωπού και Χορατερού. Στον ναό Ευαγγελιστρίας τελέστηκε, μερίμνη της ένωσης επαγγελματιών και βιοτεχνών Σιδηροκάστρου, λειτουργία με αρτοκλασία επί τη εορτή του Έλληνος επαγγελματοβιοτέχνου. Παρέστησαν σε αυτή ο πρόεδρος του συμβουλίου κ. Π. Τοπολίγκας μετά των μελών αυτού, ο πρόεδρος του συμβουλίου της συντεχνίας παντοπωλών Σιδηροκάστρου Α. Μεσιτίδης μετά των μελών του συμβουλίου, τα μέλη της ένωσης και πλήθος κόσμου. ΑΠΟ ΤΟ ΣΙΔΗΡΟΚΑΣ

Κατά τη δεκαετία του 1930, οι εβραϊκές κοινότητες στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων των Σερρών, προσπαθούσαν να διατηρήσουν την πολιτιστική και θρησκευτική τους ταυτότητα.  Στις 11 Ιουνίου έγιναν τα εγκαίνια της νέας εβραϊκής συναγωγής στις Σέρρες, τα οποία ήταν ένα σημαντικό γεγονός για την κοινότητα. Ο πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Σερρών, Σολομών Οβαδιά, ηγήθηκε της τελετής. Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν εξέχοντα μέλη των εβραϊκών κοινοτήτων από τη Δράμα και τη Θεσσαλονίκη, υπογραμμίζοντας την ενότητα και τη συνεργασία μεταξύ των κοινοτήτων. Ο περιορισμένος χώρος της αρχαίας εβραϊκής συνοικίας, που βρισκόταν στο κέντρο σχεδόν της παλαιάς πόλεως των Σερρών, δεν επέτρεπε την ανέγερση μιας μεγάλων διαστάσεων συναγωγής. Η αύξηση όμως του πληθυσμού κατά το τέλος του 18ου αιώνα, σε συνδυασμό με το γεγονός πως το κτίσμα της συναγωγής ήταν παλαιωμένο και υπήρχε κίνδυνος να καταρρεύσει, επέβαλαν την ανέγερση ενός νέου ευκτήριου οίκου.  Υπό την επίβλεψη του ραββίνου Abraham Stroussa κατεδα

Χριστού κηρύξας θεότητα γενναίως, Μαρτύρων εύρες, Ζαφείριε, την δόξαν. Πρώτη τε δεκάτη Ζαφείριος Χριστώ παρέστη. Στον κώδικα 743 (6250) της Ρωσικής Μονής του Αγίου Παντελεήμονα Αγίου Όρους σημειώνεται το εξής: «Εἰς τό Ἁγιώνυμον Ὄρος τοῦ Ἄθω κατά 1821, 1822, 1823, ὅτε ἐξεράγη εἰς τήν Ἑλλάδα ἡ ἐπανάστασις, ἦλθεν ὁ Ἀμπομπούτ πασᾶς τῆς Θεσσαλονίκης καί ὑπέταξεν τό Ὄρος καί πολλά δεινά συνέβησαν. Εἶτα ἀποστείλας ἀνθρώπους ἰδικούς του εἰς τό Ὄρος, ἐσύναξαν τά εὑρισκόμενα παιδία, 70 τόν ἀριθμόν, καί ἤγαγον αὐτά εἰς τήν Θεσσαλονίκην καί τά ἐτούρκευσαν. Ἕνα δέν μόνον ἐστάθη σταθερόν εἰς τήν πίστιν καί ἐμαρτύρησεν, ὀνόματι Ζαφείριος». Ακολουθία του Αγίου συνέταξε ο ιερομόναχος Αθανάσιος Σιμωνοπετρίτης, Υμνογράφος της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας. Λειτουργικά κείμενα Ἀπολυτίκιον Ήχος α΄. Της ερήμου πολίτης. Εν τη πίστεως πέτρα εδρασθείς γενναιότατα, πλάνην εμυκτήρισας Αγαρ, νεομάρτυς Ζαφείριε· νεότητος το άνθος παριδών, τό αίμά σου προσήνεγκας Θεώ· όθεν στέφει εκοσμήθης εν ουρανοίς, ως αθλ

Τη μνήμη του γιορτάζουμε στις 11 Ιουνίου μαζί με τη μνήμη του Αποστόλου Βαρνάβα, που είναι ο Ιδρυτής και προστάτης της Εκκλησίας της Κύπρου. Ας σημειωθεί, πως με το όνομα αυτό είναι γνωστά στην Εκκλησία της νήσου μας πέντε πρόσωπα. Ο απόστολος Βαρνάβας, δύο αρχιεπίσκοποι της Κύπρου, ο άγιος Βαρνάβας, που τιμάται μαζί με τον όσιο Ιλαρίωνα στην Περιστερώνα Μόρφου και ο Αγιός μας. Πόθεν κατήγετο, ποίοι ήσαν οι γονείς του και πότε έζησε ο Άγιος μας αυτός, δεν γνωρίζουμε. Δυστυχώς στη χειρόγραφο ακολουθία του δεν υπάρχει συναξάρι. Και στη Βάσα που έζησε κι ασκήτεψε, δεν υπάρχουν ζωντανές παραδόσεις για τη ζωή του. Ο Κύπριος χρονογράφος Λεόντιος Μαχαιράς, που στο χρονικό του γράφει και για τους αγίους που έζησαν στην Κύπρο ή ήρθαν από γειτονικές χώρες σ’ αυτή, μας λέγει ότι ο όσιος Βαρνάβας υπήρξε ένας από τους 300 κληρικούς και λαϊκούς, που είναι γνωστοί με το όνομα Αλαμανοί και που κατέφυγαν στην Κύπρο μετά την κατάληψη της Παλαιστίνης από τους Σαρακηνούς. Ήταν όμως πράγματι ο Άγιός μας έν

Ο Άγιος αρχιεπίσκοπος Λουκάς, κατά κόσμον Βαλεντίν του Φέλιξ Βόινο - Γιασενέτσκι, γεννήθηκε στις 14/27 Απριλίου 1877 μ.Χ. στο Κέρτς της χερσονήσου της Κριμαίας. Το οικογενειακό περιβάλλον μέσα στο οποίο μεγάλωσε ήταν ιδιόμορφο καθώς ο πατέρας του ήταν Ρωμαιοκαθολικός ενώ η μητέρα του, αν και ορθόδοξη, περιοριζόταν σε καλές πράξεις χωρίς να συμμετέχει ενεργά στη λατρευτική ζωή της Εκκλησίας. Πολύ νωρίς μετακομίζουν στο Κίεβο. Στο Κίεβο ο Βαλεντίν αποφασίζει να σπουδάσει Ιατρική. Παίρνει το πτυχίο του το 1903 μ.Χ. και παρακολουθεί μαθήματα οφθαλμολογίας. Το 1904 μ.Χ., με το ξέσπασμα του Ρωσο - Ιαπωνικού πολέμου, βρέθηκε στην Άπω Ανατολή, όπου εργάστηκε ως χειρουργός με μεγάλη επιτυχία. Εκεί συναντήθηκε και με την Άννα Βασιλίεβνα Λάνσκαγια, τη μέλλουσα σύζυγό του, με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά. Μετά το τέλος του πολέμου εργάζεται σε διάφορα επαρχιακά νοσοκομεία. Οι επιτυχίες του είναι τόσες πολλές που η φήμη του εξαπλώνεται γρήγορα και ασθενείς καταφθάνουν από παντού. Την ίδια εποχ

 ᾞσας Γαβριὴλ πρὶν τὸ Χαῖρε τῇ Κόρῃ. ᾌδεις δὲ καὶ νῦν, Ἄξιόν σε ὑμνέειν. Η εικόνα της Παναγίας, το «Ἄξιον ἐστι», είναι μια από τις περίφημες εικόνες του Αγίου Όρους. Βρίσκεται στο ναό του Πρωτάτου στις Καρυές του Αγίου Όρους, θεωρούμενη ως «κοινή εφέστιος προστάτις» εικόνα όλων των Αγιορείτικων Μονών, φέρουσα στο πλαίσιό της τις σφραγίδες και των 20 Μονών. Αρχικά η εικόνα αυτή βρισκόταν σε ένα παντοκρατορινό κελί στην τοποθεσία τη λεγόμενη κοιλάδα του «Ἄδειν» κοντά και κάτω από τη σκήτη του Αγίου Ανδρέα. Την 11 Ιουνίου 980 μ.Χ. (κατά άλλους το 982 μ.Χ.) ο γέροντας έλειπε από το κελί, καθώς είχε πάει σε μια αγρυπνία στις Καρυές, αφήνοντας μόνο τον υποτακτικό του. Ο υποτακτικός τη νύχτα έκανε κανονικά τον κανόνα του. Ακούει σε μια στιγμή να του χτυπάνε την πόρτα, ανοίγει και βλέπει έναν περαστικό να του ζητάει να τον φιλοξενήσει, πράγμα που γίνεται. Συνεχίζει ο μοναχός τον κανόνα του μέχρι που φτάνει στην θ' ωδή «Τὴν Τιμιωτέρα τῶν Χερουβίμ...». Τότε τον διακόπτει ο φιλοξενούμενος και

Eις τον Bαρθολομαίον. Καὶ σὸς μαθητής, Χριστέ, Βαρθολομαῖος, Μιμούμενός σε, σταυρικὸν φέρει πάθος. Eις τον Bαρνάβαν. Ὑπὲρ λίθον σάπφειρον, ὡς γραφὴ λέγει, Τοὺς συντρίβοντας εἶχε Βαρνάβας λίθους. Ἑνδεκάτῃ σταύρωσαν ἐρίφρονα Βαρθολομαῖον. Ο Βαρθολομαίος ήταν από τους δώδεκα Απόστολους του Κυρίου και κήρυξε το Ευαγγέλιο στους Ινδούς στους οποίους και παρέδωσε το κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο. Αλλά στην Ουρβανούπολη οι ειδωλολάτρες τον σταύρωσαν, και έτσι ένδοξα τελείωσε τη ζωή του με το μαρτύριο. Ο Βαρνάβας (ο και Iωσής ονομαζόμενος) ήταν Ιουδαίος Λευίτης, από την Κύπρο και στα χρόνια των Αποστόλων κατοικούσε στην Ιερουσαλήμ. Βασικός συνεργάτης του Αποστόλου Παύλου (βλέπε 29 Ιουνίου) ο Βαρνάβας, κήρυξε το Ευαγγέλιο του Χριστού στην Ιερουσαλήμ, στη Ρώμη, στην Αλεξάνδρεια και στη γενέτειρά του Κύπρο. Εκεί λιθοβολήθηκε από τους Ιουδαίους και τους ειδωλολάτρες, και στη συνέχεια τον έκαψαν (Σαλαμίνα, Κύπρος). Τα άγια λείψανα του, συνέλεξε ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Μάρκος (βλέπε 25 Απριλίου), και τ