ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Στις 12 Ιουλίου 2002 στο πλαίσιο της 4ης Γιορτής Νεολαίας, θα δώσει μεγάλη συναυλία η Γλυκερία στο γήπεδο του Ν.Πετριτσίου. Ένα νεαρό κορίτσι, απ' το Άγιο Πνεύμα Σερρών, τραγουδάει με ωριμότητα γυναίκας το ζεϊμπέκικο ενός άντρα: «Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι». Τη λένε Γλυκερία, και εκείνη η παρουσία της, στην ασπρόμαυρη οθόνη, θα αποτελέσει την απαρχή μιας λαμπρής και πετυχημένης πορείας, στο ελληνικό, αλλά και διεθνές πλέον, μουσικό στερέωμα. 2002: 28 χρόνια μετά, η μεγάλη κυρία του λαϊκού τραγουδιού, επιστρέφει στην ιδιαίτερη πατρίδα της, στις Σέρρες, σε μια συναυλία αφιερωμένη στους συμπατριώτες της. Εξάλλου η Γλυκερία ήταν ανέκαθεν ... «το δικό μας παιδί» . όπως αναφέρει ο Πολιτιστικός Σύλλογος Νέου Πετριτσίου

Στις 12 Ιουλίου 1960 απεβίωσε η Άννα Τριανταφυλλίδου (1867-1960) , εξέχουσα εκπαιδευτικός από τις Σέρρες με πολυσχιδή δράση στον εθνικό, κοινωνικό και εκπαιδευτικό τομέα. Αποφοίτησε από το Παρθεναγωγείο Σερρών με άριστα και συνέχισε τις σπουδές της στην Αθήνα, αποφοιτώντας από τη Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία το 1885, κερδίζοντας το Ράλλειο βραβείο. Το 1886 διορίστηκε υποδιευθύντρια του Γυμνασιακού Παρθεναγωγείου Σερρών και το 1888 ίδρυσε το πρότυπο Παρθεναγωγείο Αθηνών, το οποίο διηύθυνε μέχρι το 1918. Υπήρξε δασκάλα των ανακτόρων, πρωτοστάτησε στην ίδρυση του πρώτου παιδικού κινηματογράφου και εισηγήθηκε τον εορτασμό της «Ημέρας της μητέρας». Για 20 χρόνια ήταν πρόεδρος του Λυκείου Ελληνίδων της Αθήνας και κατείχε πολλές θέσεις σε συλλόγους και σωματεία. Τιμήθηκε με πολλά παράσημα, και ήταν η πρώτη Ελληνίδα που έλαβε το παράσημο του Ταξιάρχου Γεωργίου του Α΄.

Στις 12 Ιουλίου 1919, δημοσιεύθηκε στην «Εφημερίς των Βαλκανίων» προκήρυξη προχείρου μειοδοτικού διαγωνισμού για την κατασκευή 200 παραπηγμάτων «δια ξύλινου σκελετού» για τα χωριά Προβίστα και Σέμαλτο του Παγγαίου.

Στις 12 Ιουλίου 1904, μία συμμορία εκατό ατόμων υπό την ηγεσία του λήσταρχου Ντότσιου εισήλθε στο χωριό Στάρτσοβο και απαίτησε από τους κατοίκους να παραδώσουν τους Έλληνες δασκάλους Αντώνιο Πλουμή από το Μελένικο  ο οποίος εκτός των εκπαιδευτικών καθηκόντων του είναι και σύνδεσμος του Ελληνικού Προξενείου Σερρών. και Φωτεινή Παπαδημητρίου από τις Σέρρες, με σκοπό να τους δολοφονήσουν. Οι κάτοικοι του Στάρτσοβο αρνήθηκαν να παραδώσουν τους δασκάλους. Για να προστατεύσουν τους δασκάλους, οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να προσχωρήσουν στην Εξαρχία και να πληρώσουν 100 χρυσές λίρες σε τέσσερις δόσεις για την ενίσχυση του ταμείου των κομιτατζήδων.

Ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης (κατά κόσμον Αρσένιος Εζνεπίδης, Φάρασα, Τουρκία, 25 Ιουλίου 1924 – Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στη Σουρωτή - Βασιλικά Θεσσαλονίκης, 12 Ιουλίου 1994) ήταν Έλληνας Καππαδόκης μοναχός του 20ού αιώνα που έγινε ευρέως γνωστός για τον μοναστικό του βίο και το έργο του. Η κατάταξή του ως Αγίου της Ορθόδοξης Εκκλησίας πραγματοποιήθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως στις 13 Ιανουαρίου 2015 και η μνήμη του γιορτάζεται στις 12 Ιουλίου, ημερομηνία κοιμήσεώς του. Το 2017, ανακηρύχθηκε προστάτης άγιος του στρατιωτικού όπλου των Διαβιβάσεων, με απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος. Βιογραφία Παιδική ηλικία Γεννήθηκε στις 25 Ιουλίου του 1924 στα Φάρασα της Καππαδοκίας και ήταν γιος του Προδρόμου και της Ευλογίας-Ευλαμπίας Εζνεπίδη.  Είχε άλλα εννιά αδέρφια: την Αικατερίνη, τη Σωτηρία, τη Ζωή, τη Μαρία, τον Ραφαήλ, την Αμαλία, τον Χαράλαμπο που είχαν γεννηθεί στα Φάρασα, ενώ η Χριστίνα και ο Λουκάς γεννήθηκαν στην Κόνιτσα όπου είχε