ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Στις 14 Δεκεμβρίου 1933, στον κινηματογράφο Πάνθεον των Σέρρων προβαλλόταν η ταινία " Les Croix de bois"  ( Ξύλινοι Σταυροί) . Οι Ξύλινοι Σταυροί (Les Croix de bois) είναι μια γαλλική ταινία σε σκηνοθεσία του Raymond Bernard, που κυκλοφόρησε το 1932. Πρόκειται για μια διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος του Roland Dorgelès, εμπνευσμένου από τις εμπειρίες του συγγραφέα κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το βιβλίο, που κυκλοφόρησε το 1919 από τις εκδόσεις Albin Michel, περιγράφει την καθημερινότητα των Γάλλων στρατιωτών στα χαρακώματα. Παρότι ήταν φαβορί για το βραβείο Goncourt το 1919, τελικά έχασε από το μυθιστόρημα À l'ombre des jeunes filles en fleurs του Marcel Proust, με ψήφους έξι έναντι τεσσάρων. Σύνοψη Στη Γαλλία, κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Gilbert Demachy, φοιτητής νομικής, κατατάσσεται στον στρατό για να πολεμήσει ενάντια στον Γερμανό εισβολέα. Στο μέτωπο, η κατάσταση παραμένει στάσιμη στην Καμπανία. Μέσα στις λάσπες των χαρακωμάτων, ...

Φωτο αρχείου Στις 14 Δεκεμβρίου 1926, ο θίασος «Δράμαλη – Πατρικίου» παρουσίασε τη θεατρική παράσταση « Ροζίτα » του Θ. Σακελλαρίδη. Το έργο συνοδευόταν από τον «Παπαγάλο» και εμπλουτίστηκε με τετράστιχα που απευθύνονταν στους θεατές, προσδίδοντας μια διαδραστική και ψυχαγωγική διάσταση στην εμπειρία της παράστασης. Η Λέλα Σταματοπούλου (μετέπειτα Πατρικίου) (Αθήνα, 1904 - 13 Απριλίου 1975) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός του μουσικού θεάτρου και του κινηματογράφου. Το 1925 ο Θεόφραστος Σακελλαρίδης συνέθεσε πρωτότυπη μουσική και τραγούδια, τα «Στην τρέλα του χορού» και «Ξέρω ένα βασιλιά», για την προβολή στην Ελλάδα της βουβής αμερικανικής κινηματογραφικής ταινίας "Rosita", παραγωγής 1923, σε σκηνοθεσία Ernst Lubitsch με πρωταγωνίστρια τη Mary Pickford (βλ. εφημερίδα Σκριπ, αρ. φ. 7908, 19/1/1925, σελ. 3). Η ταινία εμπίπτει στο ρεύμα του εξωτισμού: λαμβάνει χώρα στη Σεβίλλη, όπου ο Ισπανός βασιλιάς γοητεύεται από τη φτωχή τραγουδίστρια Ροζίτα. Ο εξωτισμός χαρακτηρίζει και το «Στην τ...

Στις 14 Δεκεμβρίου 1884, αντιπροσωπεία της Κοινότητας των Σερρών συνήλθε σε έκτακτη συνεδρίαση με σκοπό να διαμαρτυρηθεί στις Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις για δημοσιεύματα που κυκλοφόρησαν στην Ευρώπη. Τα εν λόγω δημοσιεύματα υποστήριζαν εσφαλμένα ότι η Μακεδονία και η Θράκη κατοικούνταν αποκλειστικά από Βουλγάρους.

Στις 14 Δεκεμβρίου 1859, ο Υποπρόξενος Γεώργιος Δ. Κανακάρης γνωστοποίησε στο Υπουργείο του Βασιλικού Οίκου και των Εξωτερικών την πρόταση των Ελλήνων υπηκόων των Σερρών για τη δημιουργία ενός ταμείου που θα υποστήριζε φιλανθρωπικές ή άλλες κοινωφελείς πράξεις, διαβιβάζοντας τη σχετική αίτηση προς έγκριση. Επί του Β. Οίκου και των Εξωτερικών Υπουργείον...Περί συστάσεως ταμείου υπέρ φιλανθρωπικών ή άλλων κοινωφελών πράξεων

Ο Άγιος Υπάτιος είναι άγνωστος στον Συναξαριστή του Αγίου Νικόδημου και τα έντυπα Μηναία. Η μνήμη του βρίσκεται στον Παρισινό Κώδικα 1590 μαζί με αυτή του Φιλήμονα και Απολλώνιου και ήταν ένας από τους 36 μάρτυρες από τη Θηθαΐδα της Αιγύπτου επί ηγεμόνα Αρριανού (βλέπε ίδια ημέρα).

 Ἔσεισας, ἀλλ' ἔστησας αὖθις γῆν Λόγε. Τῆς σῆς γὰρ ὀργῆς οἶκτός ἐστι τὸ πλέον. Κατά τους χρονογράφους Θεοφάνη, Κεδρηνό και Μαλάλα, ο σεισμός αυτός έγινε τα μεσάνυχτα του 557 μ.Χ. Υπήρξε δε πολύ ισχυρός, διότι τα τείχη της πόλης υπέστησαν μεγάλες ρωγμές και έπεσαν πολλά σπίτια. Είχε, μάλιστα, διάρκεια όπως λένε, 10 ημέρες.

Eις τον Φιλήμονα. Ἔτερπεν αὐλοῖς πρὶν Φιλήμων τοὺς φίλους, Τανῦν δὲ τμηθείς, τέρπεται τέρψιν ξένην. Eις τον Aπολλώνιον. Ἀπολλώνιον, υἱὸν Ὑψίστου θέσει, Κτείνουσι υἱοὶ τῆς ἀπωλείας ξίφει. Eις τον Aρριανόν. Τὸν Ἀρριανὸν ἐργάται πονηρίας. Ἔργον θαλάσσης δεικνύουσιν ἀφρόνως. Eις τους Προτίκτορας. Βάπτισμα πόντος τοῖς Προτίκτορσι ξένον, Φοροῦσι σάκκους, ὡς στολὰς ἐμφωτίους. Οι Άγιοι αυτοί, έζησαν στα χρόνια του βασιλιά Διοκλητιανού (290 μ.Χ.) και το μαρτύριο τους έγινε ως εξής: Ο ηγεμόνας της Θήβας στην Αίγυπτο Αρριανός, συνέλαβε 37 χριστιανούς. Ένας απ' αυτούς, ο Απολλώνιος, δείλιασε τα βασανιστήρια και έδωσε τέσσερα φλουριά και τα ρούχα του στον Φιλήμονα, που έπαιζε σουραύλι και να θυσιάσει αυτός στα είδωλα αντί αυτού. Ο Φιλήμονας φόρεσε τα ρούχα, συγχρόνως συνδέθηκε νοητά και με τη χριστιανική πίστη. Και όταν διατάχθηκε να θυσιάσει στα είδωλα, αυτός ομολόγησε τον Χριστό. Τότε ο ηγεμόνας πρόσταξε να έλθει ο Φιλήμονας να παίξει με το σουραύλι του, για να ελκυσθεί ο δήθεν Απολλώνιος. Αλ...

 Eις τον Θύρσον. Οὐ δένδρινόν σε, Θύρσε, θύρσον ὁ πρίων, Πρὸ τῆς τελευτῆς εὗρεν, ὡς ῥᾷστα πρῖσαι. Eις τον Λεύκιον. Ὁ πνεῦμα λευκὸς Λεύκιος, τμηθεὶς ξίφει, Τὸ σῶμα βάπτει φοινικοῦν ἐξ αἱμάτων. Eις τον Kαλλίνικον. Ὁ Καλλίνικος, ἐκκοπεὶς τὸν αὐχένα, Ὑπῆρξε Καλλίνικος ἐκ τῶν πραγμάτων. Πρῖσιν ἀλύξας, Θύρσε, θάνες δεκάτῃ γε τετάρτῃ. Οι Άγιοι Θύρσος, Λεύκιος και Καλλίνικος (κατ' άλλους Κορωνάτος) έζησαν στα μέσα του 3ου αιώνα μ.Χ. Κατάγονταν από τη Βιθυνία και κατοικούσαν στην Καισαρεία και ανήκαν όλοι σε διακεκριμένες οικογένειες. Ήταν χαρακτήρες ταπεινοί και αγαπούσαν το Θεό «ἐν ἀγάπῃ ἀνυποκρίτῳ» (Β' προς Κορινθίους, στ' 6), δηλαδή με αγάπη πραγματική και ελεύθερη από υποκρισία. Γι' αυτό απέφευγαν το θόρυβο της δημοσιότητας, αλλά όμως ήταν πασίγνωστοι για τη γεμάτη ελεημοσύνες ζωή τους. Ο έπαρχος Κουμβρίκιος, φανατικός ειδωλολάτρης, βλέποντας να προοδεύουν οι χριστιανοί, προσπαθούσε με κάθε τρόπο να τους περιορίσει. Αυτή η κατάσταση έκανε το Λεύκιο και πήγε στον έπαρχο. Τον...

 Eις τον Θύρσον. Οὐ δένδρινόν σε, Θύρσε, θύρσον ὁ πρίων, Πρὸ τῆς τελευτῆς εὗρεν, ὡς ῥᾷστα πρῖσαι. Eις τον Λεύκιον. Ὁ πνεῦμα λευκὸς Λεύκιος, τμηθεὶς ξίφει, Τὸ σῶμα βάπτει φοινικοῦν ἐξ αἱμάτων. Eις τον Kαλλίνικον. Ὁ Καλλίνικος, ἐκκοπεὶς τὸν αὐχένα, Ὑπῆρξε Καλλίνικος ἐκ τῶν πραγμάτων. Πρῖσιν ἀλύξας, Θύρσε, θάνες δεκάτῃ γε τετάρτῃ. Τω αυτώ μηνί ΙΔ’, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων Θύρσου, Λευκίου, και Καλλινίκου. Εις τον Θύρσον. Ου δενδρίνην σε Θύρσε θύραν ο πρίων, Προ της τελευτής εύρεν ως ράστα πρίσαι. Εις τον Λεύκιον. Ο πνεύμα λευκός Λεύκιος τμηθείς ξίφει, Το σώμα βάπτει φοινικούν εξ αιμάτων. Εις τον Καλλίνικον. Ο Καλλίνικος εκκοπείς τον αυχένα, Υπήρξε Καλλίνικος εκ των πραγμάτων. Πρίσιν αλύξας Θύρσε θάνες δεκάτη γε τετάρτη. Η Εκκλησία μας τιμά σήμερα, 14 Δεκεμβρίου, τη μνήμη των μαρτύρων Θύρσου, Λευκίου, Καλλινίκου, Φιλήμονος και των συν αυτοίς. Οι Άγιοι Θύρσος, Λεύκιος και Καλλίνικος έζησαν επί Δεκίου στα χρόνια των μεγάλων διωγμών. Κατάγονταν από τη Βιθυνία και κατοικούσαν στην Καισάρει...

 Eις τον Φιλήμονα. Ἔτερπεν αὐλοῖς πρὶν Φιλήμων τοὺς φίλους, Τανῦν δὲ τμηθείς, τέρπεται τέρψιν ξένην. Eις τον Aπολλώνιον. Ἀπολλώνιον, υἱὸν Ὑψίστου θέσει, Κτείνουσι υἱοὶ τῆς ἀπωλείας ξίφει. Eις τον Aρριανόν. Τὸν Ἀρριανὸν ἐργάται πονηρίας. Ἔργον θαλάσσης δεικνύουσιν ἀφρόνως. Eις τους Προτίκτορας. Βάπτισμα πόντος τοῖς Προτίκτορσι ξένον, Φοροῦσι σάκκους, ὡς στολὰς ἐμφωτίους. Ο Άγιος Απολλώνιος, μαζί με τους αγίους Φιλήμονα και Αρριανό έζησε στα χρόνια του βασιλιά Διοκλητιανού (290 μ.Χ.) και το μαρτύριό τους έγινε ως εξής: Ο ηγεμόνας της Θήβας στην Αίγυπτο Αρριανός, συνέλαβε 37 χριστιανούς. Ένας απ’ αυτούς, ο Απολλώνιος, δείλιασε τα βασανιστήρια και έδωσε τέσσερα φλουριά και τα ρούχα του στον Φιλήμονα, που έπαιζε σουραύλι και να θυσιάσει αυτός στα είδωλα αντί αυτού. Ο Φιλήμονας φόρεσε τα ρούχα, συγχρόνως συνδέθηκε νοητά και με τη χριστιανική πίστη. Και όταν διατάχθηκε να θυσιάσει στα είδωλα, αυτός ομολόγησε τον Χριστό. Τότε ο ηγεμόνας πρόσταξε να έλθει ο Φιλήμονας να παίξει με το σουραύλ...