ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

  Στις 14 Αυγούστου 1927, όπως αναφέρει η εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, έγινε η σύλληψη του Αρμένιου ληστή Ναζάρ Αβαγιάν, ο οποίος είχε διαφύγει από τις φυλακές Σερρών. Το περιστατικό συνέβη κοντά στο χωριό Θεοδώρβα (Θεοδώρειο), στην περιοχή των Κάτω Πορροΐων. Ο Ναζάρ ήταν καταζητούμενος με επικήρυξη 180.000 δραχμών λόγω πολλών φόνων και ληστειών που είχε διαπράξει. Η σύλληψή του έγινε όταν ο αγροφύλακας Χαράλαμπος Πετρίδης, πρόσφυγας από τον Πόντο, τον υποπτεύθηκε καθώς έφευγε από το χωριό και του ζήτησε τα πιστοποιητικά του. Ο ληστής αρνήθηκε να τα δείξει και προσπάθησε να διαφύγει, πυροβολώντας τον αγροφύλακα, αλλά αστόχησε. Ο αγροφύλακας τον καταδίωξε έφιππος και τον πυροβόλησε, τραυματίζοντάς τον στο χέρι. Τελικά, με τη βοήθεια του ενωμοτάρχη και δύο χωροφυλάκων, ο ληστής περικυκλώθηκε και παραδόθηκε. Παρά τη σύλληψή του, ο ληστής αρνήθηκε να αποκαλύψει την ταυτότητά του, αλλά μετά από σωματική έρευνα βρέθηκαν πάνω του δύο πιστοποιητικά, ένα ρωσικό και ένα ελληνικό, καθώς και ένα ηλεκτρικό

  Στις 16 Αυγούστου 1951, η εφημερίδα  ΕΛΛΕΥΘΕΡΙΑ ανέφερε την τραγική αυτοκτονία της Γεωργίας Λερέντζη, μιας χήρας από τις Σέρρες. Σύμφωνα με το τηλεγράφημα, η γυναίκα αυτή, μητέρα δύο παιδιών, οδηγήθηκε στην απελπισία και τελικά στον απαγχονισμό, επειδή δεν μπορούσε να θρέψει τα παιδιά της.  ΑΠΗΓΧΟΝΙΣΘΗ ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΗΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΘΡΕΨΗ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ  ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. 16, (Τοῦ ἀντα· ποκριτού μας). Κατὰ τηλεγράφη μα ἐκ Σερρῶν ἡ Γεωργία, χήρα Λε ρεντζή, μήτηρ διο τέκιων, απηγχονί σθη διότι δὲν ἠδύνατο να συντηρήση τὰ τέκνα της. Εφημερίδα ΕΛΛΕΥΘΕΡΙΑ Φύλλο: 17/8/1951, Σελίδα: 4

Στις 15 Αυγούστου 1951, όπως αναφέρει η εφημερίδα ¨Η ΦΩΝΗ¨, πραγματοποιήθηκε μεγάλη συγκέντρωση στις Σέρρες, όπου ο ηγέτης του Ελληνικού Συναγερμού Σερρών και πρώην υπουργός, κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής, μίλησε για δύο ώρες στο κινηματοθέατρο «Κρόνιον». Μπροστά σε ένα πυκνό ακροατήριο, εξήγησε τους λόγους που οδήγησαν τον Στρατάρχη Παπάγο να κατέβει στις εκλογές. Ο κ. Καραμανλής, ο οποίος καταχειροκροτήθηκε καθ' όλη τη διάρκεια της ομιλίας του, εξέφρασε την πεποίθηση ότι ο λαός, μέσω της ψήφου του, θα αναδείξει αυτή τη φορά μια ισχυρή κυβέρνηση υπό τον Στρατάρχη. Παράλληλα, παρουσίασε τον συνδυασμό του, ο οποίος αποτελείται από τους κ.κ. Κ. Παντσοπούλου, Π. Μόντζαλα, Α. Μητακίδου, Δ. Γρηγοριάδου, Δ. Μπάλλα, Α. Ψάρρη, Γ. Αγγυροπούλου και Ιωάννη Καζαμία. ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΙΣ ΕΙΣ ΣΕΡΡΑΣ ΟΜΙΛΗΣΕΝ Ο Κ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΣΕΡΡΑΙ 15 (τοῦ ἀνταποκρι τοῦ μας). - Εἰς τὸ κινηματο θέατρον «Κρόνιον» τῆς πό λεώς μας, χθὲς τὸ ἀπόγευμα ὁ ἡγέτης τοῦ Ἑλληνικοῦ Συν ναγερμού Σερρών τέως πουργός κ. Κ. Καραμανλής

Στις 15 Αυγούστου 1899, η εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ αναφέρει πως σύμφωνα με πληροφορίες από τις Σέρρες, ο τραυματισμένος Βούλγαρος καθηγητής Ναούμοφ, ο οποίος είχε δεχθεί επίθεση από αγνώστους πριν από λίγες ημέρες, υπέκυψε στα τραύματά του προχθές. Το γεγονός αυτό έχει προκαλέσει έντονη αναταραχή στους Βουλγάρους της περιοχής. Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΝΑΟΥΜΟΦ ΟΙ ΔΙΛΟΦΟΝΟΙ ΑΝΕΚ ΑΥΦΟΝΣΑΝ Εἰλήσεις ἐν Σερρῶν ἀγγάλο λουσιν, ὅτι ὁ τραυματισθεές προ ἡμερῶν Βούλγαρος καθη Ιγητής Ναούμων ὑπ' ἀγνώστων · ἀπεβίωσε προχθές. "Ένεκα er · τούτου ἐπικρατεῖ ἔξαψις παρὰ τοῖς Βουλγάροις. Ως δὲ εἶνε γνωστὸν ὁ ὑν Ο Αναστάς Ναούμοφ, Βούλγαρος 'ήταν παιδαγωγός και δημοσιογράφος.  Κατά το σχολικό έτος 1895 -1896 η Βουλγαρική Εξαρχία το μετατρέπει σε παιδαγωγικό.  Έτσι προσωρινά η τετάρτη τάξη γίνεται σειρά παιδαγωγικών μαθημάτων με 21 μαθητές, ενώ το επόμενο σχολικό έτος 1896 – 1897 γίνεται κανονική σειρά παιδαγωγικών μαθημάτων με 32 μαθητές.  Στή πόλη για μικρό χρονικό διάστημα λειτουργεί και σχολείο Θηλέων.  Ανάμε

Στις 15 Αυγούστου 1931, έγινε ο ποδοσφαιρικός αγώνας Άρη Σερρών - Φιλοπροόδου Νεολαίας  Το περιοδικό «Οικογένεια» αναφέρει: «Την 15 Αυγούστου συναντήθησαν εις φιλικόν ποδοσφαιρικό αγώνα εν τω γηπέδω της «Φιλοπροόδου Νεολαίας» αι ομάδες «Άρης» Σερρών μετά «Φιλοπροόδου Νεολαίας» Πενταπόλεως. Κατόπιν ωραίου και τεχνικού αγώνος, νικήτρια ανεδείχθη η πρώτη δια τερμάτων 1 – 0. Ο εκ Σερρών κληθείς διαιτητής κ. Γεώργιος Σκουταρόπουλος υπήρξε άριστος» - Τάκης Γκισκόπουλος 

Στις 15 Αυγούστου 1930 ξεκίνησαν οι Η΄ Πανθρακικοί αγώνες στην Αλεξανδρούπολη και διήρκησαν μέχρι και τις 17 Αυγούστου. Το Υπουργείο Παιδείας, με τη σύμφωνη γνώμη και του Σ.Ε.Γ.Α.Σ. θα διαθέσει 150.000 δραχμές για να γίνουν έργα, ώστε η Αλεξανδρούπολη να φιλοξενήσει τους Η΄ Πανθρακικούς Αγώνες Στίβου το 1930. Τα έργα έτρεχαν με γρήγορους ρυθμούς καθώς είχε προκηρυχθεί η διεξαγωγή των αγώνων για τις 20-22 Ιουλίου του ιδίου έτους. Την οργάνωση και τέλεση των αγώνων είχε αναλάβει ο αθλητικός σύλλογος ΕΡΜΗΣ. Όμως επειδή τα έργα που γίνονταν στο στάδιο δεν είχαν ολοκληρωθεί, οι αγώνες αναβλήθηκαν για τις 14-16 Αυγούστου 1930. Επιτέλους η πολυπόθητη ημέρα των αγώνων έφθασε. Η  Αλεξανδρούπολη είχε λάβει πανηγυρικό χαρακτήρα. Αθλητές και πλήθος λαού θα παραβρεθούν στο Ηρώο πεσόντων και θα καταθέσουν στεφάνι. Οι Η΄ Πανθρακικοί Αγώνες Στίβου στην Αλεξανδρούπολη το 1930 Το Δημοτικό Στάδιο θα υποδεχθεί τους χιλιάδες φιλάθλους σημαιοστολισμένο, στις 15 Αυγούστου και ώρα 3:00 μ.μ. Η οργανωτική επιτρ

Το γράμμα που έστειλε ο Έλληνας στρατιώτης από τις Σέρρες στις 15 Αυγούστου 1913, αποτελεί μια ζωντανή μαρτυρία των τραγικών συνεπειών που είχε υποστεί η πόλη μετά την καταστροφή της κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων. Ο στρατιώτης, μέσα από την επιστολή του, περιγράφει με συγκλονιστική απλότητα την κατάσταση των Σερρών, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι το εναπομείναν τμήμα της πόλης μετά την καταστροφή δεν μπορεί καν να ονομαστεί πόλη. Αυτή η φράση αντικατοπτρίζει τη βαθιά απογοήτευση και θλίψη του στρατιώτη, καθώς η πόλη είχε καταστραφεί σχεδόν ολοσχερώς, κυρίως από τις πυρκαγιές και τις εχθροπραξίες που σημειώθηκαν κατά τον Β' Βαλκανικό Πόλεμο, όταν οι βουλγαρικές δυνάμεις, κατά την αποχώρησή τους, προέβησαν σε εκτεταμένες καταστροφές. Το γράμμα αυτό αποτελεί σημαντικό ιστορικό ντοκουμέντο που αποτυπώνει την απελπιστική κατάσταση στην οποία βρέθηκαν οι Σέρρες εκείνη την περίοδο. Ο στρατιώτης έγραψε "... Περί Σερρών δεν γράφω τίποτα, διότι το εναπομείναν μετά την καταστρο

Στις 15 Αυγούστου 1907, απεβίωσε ο Μητροπολίτης Θεοδώρητος (Θεοδώρητος Βασματζίδης ή Βασματζής). Ο Θεοδώρητος Βασματζίδης ή Βασματζής γεννήθηκε στις Σέρρες στα τέλη Ιουνίου του 1867. Σε νηπιακή ηλικία δόθηκε για υιοθεσία στην οικογένεια Βασματζίδη. Το 1885 αποφοίτησε από το Διδασκαλείο Σερρών. Εργάστηκε ως δάσκαλος στο Μελένικο αρχικά και κατόπιν στον Στανό Χαλκιδικής (1885-86), στη Λιαριγκόβη (Αρναία) Χαλκδικής (1886-87), στην Ιερισσό Χαλκιδικής (1887-88) και στη Θάσο (1888-89). Υπό την προστασία του Μητροπολίτη Σερρών Κωνσταντίνου εισήχθη στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, από την οποία αποφοίτησε το 1897. Στις 2 Οκτωβρίου 1894 χειροτονήθηκε Διάκονος από τον Μητροπολίτη Νικοπόλεως και Πρεβέζης Κωνσταντίνο. Τον Αύγουστο του 1895 επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη και τέθηκε υπό την προστασία του Πατριάρχου π. Ιεροσολύμων Νικοδήμου. Στις 14 Ιουλίου 1897 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος από τον Μητρροπολίτη Εφέσου Ιωακείμ και διορίστηκε Αρχιερατικός Επίτροπος του τμήματος Βριούλων της Μητροπόλεως Εφ

Η αναφορά αυτή από την εφημερίδα «Ερμής» της Θεσσαλονίκης στις 15 Αυγούστου 1875 περιγράφει την επίτευξη ειρήνης και ενότητας μεταξύ αντιπάλων μερίδων στις Σέρρες. Η εφημερίδα εκφράζει χαρά και επιδοκιμασία για αυτή την εξέλιξη, τονίζοντας τη γενναιότητα των αντιπάλων που ήταν πρόθυμοι να θυσιάσουν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες για το καλό της πατρίδας. Η στιγμή της συμφιλίωσης θεωρείται ιδιαίτερα κατάλληλη, καθώς συμπίπτει με την ανάληψη των ποιμαντικών καθηκόντων του Φιλόθεου Βρυέννιου, ενός διακεκριμένου κληρικού, ως ποιμενάρχη της περιοχής. Αυτή η αλλαγή ηγεσίας φαίνεται να έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην επίτευξη της ομόνοιας.. «Μανθάνομεν ότι εν Σέρραις επήλθε ποθητή σύμποινια μεταξύ των αντιπάλων εκεί μερίδων. Επιδοκιμάζομεν μετά χαράς τους γενναίους τούτους αντιπάλους ήτινες γνωρίζουσι να θυσιάζουσι τας ιδιαιτέρας των φιλοτιμίας επί του βωμού της πατρίδος. Οι εν Σέρραις δεν ηδύνατο να εύρωσι καταλληλότερον καιρόν ομονοίας ή σήμερον, ότε απέκτησαν τον διακεκριμένον μεταξύ των Ελλήν

Ξεπερνούν τα πεντακόσια τα ονόματα που έχουν αποδώσει οι πιστοί στην Παναγία. Πριν από μερικά χρόνια οι μαθητές του 3ου Γυμνάσιου Κερατσινίου, με επιβλέπουσα την καθηγήτρια τους κα Γαρεφαλάκη Μαρία προσπάθησαν να συγκεντρώσουν όσα το δυνατόν περισσότερα από τα ονόματα που έχει χαρίσει στην Παναγία η λαϊκή πίστη και παράδοση. Το αποτέλεσμα είναι αν μη τι άλλο εντυπωσιακό. 1 Αγγελόκτιστος 2 Αγία Σκέπη 3 Αγιάσσου 4 Αγιοδεκτινή 5 Αγιοηλιώτισσα 6 Αγιολούσαινα 7 Αγίου όρους 8 Αγνή 9 Αγριδιώτισσα 10 Αγριλιώτισσα 11 Αειμακάριστος 12 Αειμεσιτεύουσα 13 Αθηνιώτισσα 14 Αιγύπτια 15 Αιματούσα 16 Αιμίαλου 17 Αιρκώτισσα 18 Ακαθή 19 Ακατάβλητος 20 Ακατάφλεκτη 21 Ακήραση 22 Ακρωτηριανή 23 Αλανιώτισσα 24 Αλεξανδριανή 25 Αλεξίου Κομνηνού 26 Αλεπινή 27 Αληθινή 28 Αλλοιώτισσα 29 Αλόχη 30 Αματίτση 31 Αμεμπτος 32 Αμετάθετος 33 Αμολιανή 34 Αμόλυντος 35 Αμπελακίων 36 Αμπελοκήπισσα 37 Αμωμη 38 Ανασσα 39 Αναφωνήτρια 40 Αντινίτισσα 41 Αντιφωνήτρια 42 Ανωμερίτισσα 43 Αξιον Εστί 44 Απείρανδρος 45 Απειρόγαμος 46 Απρό

Δέκα χλμ. βόρεια της πόλης των Σερρών και δύο από τον οικισμό του Μετοχίου, μέσα σ’ ένα καταπράσινο τοπίο η γυναικεία Ι.Μ. Παναγίας της Βύσσιανης. Η μονή, στη σημερινή της μορφή, ιδρύθηκε το έτος 1972 μ.Χ. με πρωτοβουλία Σερραίων πιστών. Η Μονή πήρε το όνομά της από ένα χωριό που βρίσκεται κοντά της και ονομάζεται Βύσσιανη. Τις πρώτες πληροφορίες γι’ αυτό το χωριό τις παίρνουμε από ένα έγγραφο γραμμένο το έτος 1320 μ.Χ. Περισσότερες πληροφορίες όμως έχουμε από άλλα έγγραφα που γράφτηκαν λίγα χρόνια αργότερα (1328 - 1344 μ.Χ.). Το χωριό αυτό καταστράφηκε το 1916 μ.Χ. από τον βουλγαρικό στρατό και σήμερα σώζονται μόνο τα ερείπιά του. Η μονή κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα, χρησιμοποιήθηκε ως καταφύγιο Μακεδόνων και ως κρύπτη όπλων και πυρομαχικών. Υπέστη ζημιές την περίοδο των Βαλκανικών Πολέμων 1912 - 1913 μ.Χ. και ερημώθηκε. Για την διόρθωση των ζημιών της οργανώθηκε μία αδελφότητα που ονομαζόταν «Αγαθοεργός Αδελφότης - Η Κοίμησις της Θεοτόκου Βύσσιανης». Πρώτη μέριμνα της Αδελφ

Σύναξη της Θεοτόκου, δηλαδή η συγκέντρωση των πιστών για την απόδοση τιμής. Δηλαδή πέραν από την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, εορτάζεται και η συγκέντρωση των πιστών σε κάποιους τόπους της χώρας, ο κάθε τόπος δε, δίνει τα δικά του χαρακτηριστικά στην Παναγία πέραν των βασικών. Παρακάτω η Σύναξη της Παναγίας ανα την Ελλάδα Ανάμνηση Θαύματος Υπεραγίας Θεοτόκου Σύναξη της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής στην Πάρο Σύναξη της Παναγίας της Αγίας Σιών στη Λέσβο Σύναξη της Παναγίας της Σπηλιανής στη Νίσυρο Σύναξη της Παναγίας της Καστριανής στην Κέα Σύναξη της Παναγίας της Θαλασσινής στην Άνδρο Σύναξη της Παναγίας της Γκρεμιώτισσας στην Ίο Σύναξη της Παναγίας της Κανάλας στην Κύθνο Σύναξη της Παναγίας του Νίκους στην Κύθνο Σύναξη της Παναγίας της Στρατηλάτισσας στην Κύθνο Σύναξη της Παναγίας της Τουρλιανής στην Μύκονο Σύναξη της Παναγίας της Μελικαρού στην Σκύρο Σύναξη της Παναγίας της Μεγαλοσπηλαιώτισσας Σύναξη της Παναγίας «Τόσο νερό» στην Σίφνο Σύναξη της Παναγίας του Καλού στην Σαντορίν