ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Η θεατρική παράσταση «Ο φιλάργυρος» του Μολιέρου στο Παλλατίδειο, στις 15 Ιουνίου 2024 Ο Σύλλογος Παράδοσης και Πολιτισμού Γεφυρουδίου «Ο Αίολος», παρουσίασε χθες Σάββατο 15-06-2024, την ιδιαίτερα επιτυχημένη -όπως αποδείχθηκε- παράσταση του θεατρικού έργου «Ο φιλάργυρος» του Μολιέρου. Οι υπεύθυνοι καθηγητές και ιδιαίτερα ο «Όμιλος θεάτρου και μουσικής του Παλλατίδειου Γυμνασίου Σιδηροκάστρου», έχουν κάνει πάρα πολύ δουλειά, τόσο στο υποχρεωτικό ωράριο διδασκαλίας όσο και σε πολλές ώρες εκτός αυτού. Το αποτέλεσμα της δουλειάς αυτής, είναι εξαιρετικό, όπως φάνηκε στην παράσταση. Οι μαθητές και οι μαθήτριες του Παλλατίδειου Γυμνασίου Σιδηροκάστρου, μας εξέπληξαν ευχάριστα με τις καταπληκτικές ερμηνείες τους, σε μια παράσταση ιδιαίτερα απαιτητική θεατρικά. Ζωντάνια, μεράκι, πάθος και κέφι από όλα τα παιδιά, που έδειξαν ιδιαίτερη διάθεση για συνεργασία, ώστε να έχει αίσια έκβαση μια δύσκολη θεατρική προσπάθεια.  Απρόσμενα πολυπληθές και το θεατρόφιλο κοινό, που συμμετείχε ενεργά κατά τη δι

Οι επαγγελματίες της επαρχίας Σιντικής Σερρών ζήτησαν τη λήψη άμεσων μέτρων για να σταματήσει η φυγή των κατοίκων της υπαίθρου. Στις 15 Ιουνίου του 1976 έγινε συνάντηση στην αίθουσα του κινηματογράφου «Πάλλας» στο Σιδηρόκαστρο, στην οποία συμμετείχαν 450 επαγγελματίες. Παρευρέθηκαν και εργάτες από τη Γερμανία με σκοπό να διαπιστώσουν τις συνθήκες που θα τους επέτρεπαν να επενδύσουν στην οργάνωση βιοτεχνιών και άλλων επαγγελματικών κλάδων. Στην συγκέντρωση, μίλησαν ο πρόεδρος της ομοσπονδίας επαγγελματιών και ο αντιπρόεδρος, οι οποίοι ανέλυσαν τα οικονομικά θέματα που απασχολούν τους επαγγελματίες, την μετανάστευση πολλών κατοίκων από τα χωριά, καθώς και τις διαπιστώσεις των απεσταλμένων της κυβέρνησης για την αδυναμία των επαγγελματιών να ανταπεξέλθουν στις φορολογικές τους υποχρεώσεις λόγω έλλειψης εργασίας από τη μετανάστευση και την αστυφιλία. Μετά τις ομιλίες, αποφασίστηκε να σταλεί υπόμνημα προς την κυβέρνηση, ζητώντας την υλοποίηση υποσχέσεων για την ίδρυση βιομηχανικών και βιοτε

  Όπως αναφέρει η εφημερίδα Μακεδονία, στις 15 Ιουνίου 1967, συνέβη ένα σοβαρό τροχαίο ατύχημα. Το υπ' αριθμ. 56462 φορτηγό αυτοκίνητο του δήμου Σιδηροκάστρου, που οδηγούσε ο Κ. Βεντούζας, υπάλληλος του δήμου, συγκρούστηκε με το υπ' αριθμ. 8660 μοτοποδήλατο, που οδηγούσε ο Δημ. Καλίγκας, γεωργός και κάτοικος Σιδηροκάστρου. Από τη σύγκρουση, ο οδηγός του μοτοποδηλάτου σκοτώθηκε. ΕΙΣ ΣΕΡΡΑΣ ΣΕΡΡΑΙ, 15. -- Συνεπεία συγκρούσεως τοῦ ὑπ᾿ ἀριθμ. 56462 φορτηγοῦ αὐτοκινής. του του δήμου Σιδηροκάστρου, οδηγουμέ γου ὑπὸ τοῦ Κ. Βεντούζα, ὑπαλλήλου του δήμου μετά τοῦ ὑπ' ἀριθμ. 8660 μοτοποδη λάτου, οδηγουμένου ὑπὸ τοῦ Δημ. Καλίγκα γεωργού, κατοίκου Σιδηροκάστρου, έφο Η νεύθη ὁ ὁδηγὸς τοὺ μοτοποδηλάτου. Φύλλο: 16/6/1967 Σελίδα: 3

Σύμφωνα με την αναφορά του Έλληνα υποπρόξενου Γ.Α. Λαγκαδά προς το Υπουργείο των Εξωτερικών στις 16 Ιουνίου του 1866, το κίνημα του Λεωνίδα Βούλγαρη, στο οποίο συμμετείχαν οι Νιγριτινοί, είχε σοβαρές συνέπειες. Συγκεκριμένα, ο Λαγκαδάς αναφέρει τα εξής: «Το παράτολμον τούτο κίνημα εγένετο παραίτιον να καταστήσει με την Πύλην ύποπτον απέναντι ημών παρακινήσαν αυτήν εις τα ληφθέντα στρατιωτικά μέτρα προς φύλαξιν των ομόρων τη Ελλάδι επαρχιών της, να παθώσιν δε και τινές αθώοι Χριστιανοί κάτοικοι της Νογρίτας ως δήθεν συνεννοημένοι μετά των οπαδών του αι οθωμανικαί αρχαί μεταχειρίσθησαν ολίγιστους Οθωμανούς πλείστους δε Χριστιανούς εκ διαφόρων χωρίων οπλίσασα αυτούς προς τον σκοπόν τούτων». Η παράτολμη αυτή εξέγερση προκάλεσε την υποψία της Οθωμανικής Πύλης απέναντι στους Έλληνες, οδηγώντας σε στρατιωτικά μέτρα για την προστασία των επαρχιών κοντά στα σύνορα με την Ελλάδα. Ως αποτέλεσμα, ορισμένοι αθώοι Χριστιανοί κάτοικοι της Νιγρίτας υπέστησαν διώξεις, κατηγορούμενοι ότι συνεννοούνταν μ

Ο Όσιος Σάββας γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη περί το 1280 μ.Χ. από λίαν ενάρετους γονείς, οι όποιοι τελικά μόνασαν. Ο άριστος βιογράφος του Οσίου και γνώριμος του άγιος Φιλόθεος ο Κόκκινος (βλέπε 11 Οκτωβρίου) τους εγκωμιάζει θαυμάσια. Ο όσιος ονομαζόταν κατά κόσμον Στέφανος. Έλαβε καλή βασική μόρφωση και από νωρίς αγάπησε θερμά την αρετή, τη σωφροσύνη, την εγκράτεια και την ταπείνωση, ώστε ηταν σε όλους πολύ αγαπητός. Νέος αφήνει πατρίδα, γένος, υπόληψη και πατρική αγάπη και έρχεται στο Άγιον Όρος. «Εισέρχεται στον ιερό Άθωνα, τον όντως χρυσό και αγαπητό Άθωνα, τον πρόξενο των καλυτέρων αγαθών σε μένα απ’ οτιδήποτε άλλο» κατά τον άγιο βιογράφο του. Τίθεται στην υπακοή σεβάσμιου και έμπειρου Γέροντος στην περιοχη των Καρυών σε κελλί Βατοπαιδινό. Στην κουρά του λαμβάνει το όνομα Σάββας. Υπόμενε καρτερικά την αυστηρότητα του Γέροντος του και τη σκληρότητα της υπερβολικής του εγκράτειας. Η πείνα, η δίψα, η ολονύκτια αγρυπνία, η ορθοστασία, η δέηση τον συνόδευαν πάντοτε. Ο αυστηρός του Γέροντα

Ἔρωτι φλεχθεὶς τοῦ Θεοῦ Αὐγουστῖνε. Φωστὴρ ἐδείχθης παμφαέστατος, μάκαρ. Ἀμφὶ πέμπτῃ δέκατῃ θαν’ Αὐγουστῖνος ὁ περίπτυστος. Ο Άγιος Αυγουστίνος (ο και Aυρήλιος ονομαζόμενος) γεννήθηκε στην Ταγάστη της Νουμηδίας στην Αφρική, το έτος 354 μ.Χ. από μητέρα φλογερή χριστιανή, τη Μόνικα (τιμάται 4 Μαΐου) και πατέρα ειδωλολάτρη τον Πατρίκιο. Τις εγκύκλιες σπουδές πραγματοποίησε στην πατρίδα του και στη συνέχεια ο πατέρας του, τον έστειλε στα Μάδαυρα και για ανώτερες σπουδές στην Καρχηδόνα. Ως νεαρός φοιτητής έζησε ζωή έκλυτη, από την οποία απόκτησε και κάποιο εξώγαμο τέκνο. Στην Αφρική, έγινε οπαδός του Μανιχαϊσμού, αλλά όταν αργότερα έφθασε στο Μιλάνο οι θερμές ολονύκτιες προσευχές της μητέρας του, η επισταμένη μελέτη των αγίων Γραφών από τον ίδιο και τα φλογερά κηρύγματα του Επισκόπου Μεδιολάνων Αμβροσίου, έφεραν τον Αυγουστίνο στο χριστιανισμό, ζήτησε να κατηχηθεί και βαπτίστηκε χριστιανός μαζί με τον 15χρονο γιο του Αδεοδάτη. Αργότερα επέστρεψε στην Αφρική όπου δίδαξε και με θέρμη διέδωσε

Ἱερώνυμον τὸν μέγαν τεθνηκότα. Μέγας μένει στέφανος οὐκ ἀπεικότως. Δεκάτη πέμπτη Ἱερωνύμοιο ἦτορ ἔνθεν ἦραν. Ο Όσιος Ιερώνυμος γεννήθηκε το 345 μ.Χ. στο χωριό Στριδώνι της Δαλματίας από γονείς ενάρετους χριστιανούς, οι οποίοι για να τον μορφώσουν καλύτερα, τον έστειλαν στη Ρώμη. Εκεί βαπτίστηκε, αλλά και εκεί έπεσε στη διαφθορά. Μετά τη Ρώμη επισκέφθηκε τη Γαλλία. Έπειτα επέστρεψε στην Ιταλία και από εκεί πέρασε στην Ανατολή και έφθασε το 373 μ.Χ. στην Αντιόχεια για να συνεχίσει τις σπουδές του. Αφού βέβαια γρήγορα συνήλθε από τις νεανικές του παρεκτροπές, αποσύρθηκε στην έρημο της Χαλκίδας (στη Συρία) και ζούσε ασκητική ζωή. Αηδιασμένος όμως από τους εκεί υποκριτές μοναχούς επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη, όπου γνωρίστηκε με τον Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό και τον Γρηγόριο Νύσσης και από εκεί επέστρεψε στη Ρώμη, πολύ εκτιμώμενος για την πολυμάθεια του. Αλλά οι σχέσεις του με μια πλούσια, αλλά ευσεβή χήρα, την Παούλα, και τις θυγατέρες της, σκανδάλισε τη Ρωμαϊκή κοινωνία και αναγκάσθηκε να

Ἀμώς, ὁ συκάμινα κνίζων αἰπόλος, Ἐδὲμ τρυγᾷ τὰ δένδρα κνίζων οὐκέτι. Πέμπτῃ ἐκ βιότοιο Ἀμὼς δεκάτῃ τε ἀπέπτη. Ο Προφήτης Αμώς καταγόταν από την πόλη Θεκουέ της Ιουδαίας, η οποία βρισκόταν νοτιοανατολικά της Βηθλεέμ, και άκμασε στην ιερή πόλη Βαιθήλ, κοντά στη Σαμάρεια, κατά τους χρόνους του βασιλέως του Ισραήλ Ιεροβοάμ Β’ (784 - 746 π.Χ.). Ήταν βοσκός και καλλιεργητής συκομορέων και από την εργασία αυτή κλήθηκε απ’ ευθείας υπό του Θεού στο προφητικό αξίωμα, όπως ο ίδιος αναφέρει στο ομώνυμο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης· «Οὐκ ἤμην προφήτης ἐγὼ οὐδὲ υἱὸς προφήτου, ἀλλ’ ἢ αἰπόλος ἤμην καὶ κνίζων συκάμινα· καὶ ἀνέλαβέ με Κύριος ἐκ τῶν προβάτων καὶ εἶπε Κύριος πρός με· βάδιζε προφήτευσον ἐπὶ τὸν λαόν μου Ἰσραήλ». Αναδείχθηκε έτσι ένας από τους σπουδαιότερους ελάσσονες Προφήτες. Στηλίτευσε την ηθική και θρησκευτική κατάπτωση του Ισραήλ, καλούσε το λαό σε μετάνοια και προφήτευσε την επικείμενη κρίση και αιχμαλωσία του. Αν και στερούνταν μόρφωσης, διακρινόταν για την πρωτοτυπία, τη φυσικότητα,