ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Εφημερίδα Εμπρος, Φύλλο: 19/6/1907, Σελίδα: 4 Στις 16 Ιουνίου 1907, στο Ζηλιάχοβω (σημερινή Νέα Ζίχνη), τραυματίστηκε στο κεφάλι με μαχαίρι ο περιβόητος για τα εγκλήματά του κομιτατζής Βούλγαρος Πέτκωφ.

Στις 16 Ιουνίου του 1976, αποκαταστάθηκε η οδική επικοινωνία μεταξύ Σιδηροκάστρου και Νέου Πετριτσίου δια της χρησιμοποίησης της σιδηροδρομικής γραμμής επί του Στρυμόνα και σαν οδικής. Για την αποκατάσταση της οδικής συγκοινωνίας εργάστηκαν εντατικά άνδρες του μηχανικού της 6ης μεραρχίας, οι οποίοι μέσα σε ένα διήμερο έστρωσαν τη σιδηροδρομική γέφυρα με ειδικά μαδέρια και διευθέτησαν τις προσβάσεις. Ως γνωστόν, την προηγούμενη εβδομάδα τα ορμητικά νερά του Στρυμόνα κατέστρεψαν ένα βάθρο της οδικής γέφυρας, με αποτέλεσμα να διακοπεί η συγκοινωνία μεταξύ Σιδηροκάστρου και των χωριών που βρίσκονται στη δυτική όχθη του Στρυμόνα. Επί τόπου μετέβησαν ο υπουργός βορείου Ελλάδος κ. Μάρας, μαζί με τους διοικητές της στρατιωτικής περιοχής, των Β΄ και Γ΄ Σωμάτων Στρατού, και αποφάσισαν τη χρησιμοποίηση της σιδηροδρομικής γέφυρας και σαν οδικής μέχρι την αποκατάσταση των ζημιών στη καταστραφείσα γέφυρα. Στη φωτογραφία φαίνονται άνδρες του μηχανικού της 6ης μεραρχίας κατά τις εργασίες στρώσης της σ

  Με ανακοίνωση του Δήμου στην εφημερίδα Μακεδονία, ενημερώνεται το κοινό για την επέκταση του ρυμοτομικού σχεδίου Σιδηροκάστρου. Η ανακοίνωση αφορά την επέκταση του ισχύοντος ρυμοτομικού σχεδίου της πόλης του Σιδηροκάστρου, συγκεκριμένα στη θέση «Βομπίρη», κοντά στην έξοδο και δεξιά της εθνικής οδού από Σιδηρόκαστρο προς Κούλαν. Με την απόφαση της 16 Ιουνίου 1966, αυτή του δημοτικού συμβουλίου Σιδηροκάστρου (αριθ. 89/1966), καλούνταν οι ενδιαφερόμενοι να ενημερωθούν από τα γραφεία του δήμου για το εκτιθέμενο διάγραμμα και να υποβάλουν τις τυχόν ενστάσεις τους εντός 15 ημερών από τη δημοσίευση της ανακοίνωσης.  Δήμαρχος ήταν ο Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης ΕΠΕΚΤΑΣΙΣ PYMOTΟΜΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟΥ ᾿Ανακοινούται ὅτι διὰ τῆς ὑπ᾿ ἄριθ. 89)1966 ἀποφάσεως τοῦ δημοτικού συμή βουλίου Σιδηροκάστρου προτείνεται ἡ ἐν πέκτασις τοῦ ἰσχύοντος ρυμοτομικού σχε δίου τῆς πόλεως εἰς θέσιν «Βομπίρη» καὶ ἰδία εἰς τὸν χῶρον τὸν κείμενον εἰς τὴν ἔξοδον καὶ δεξιὰ τῆς ἐθνικῆς ὁδοῦ ἐκ Σιδηροκάστρου πρός Κούλαν,

  Σαν σήμερα, στον κινηματογράφο ΠΑΛΛΑΣ του Σιδηροκάστρου παιζόταν  ταινία "Ματωμένοι ορίζοντες". Αφίσα της ταινίας του 1958 Ματωμένοι Ορίζοντες (The Big Country) Το Ματωμένοι Ορίζοντες (αγγλ. The Big Country) είναι Αμερικανικό γουέστερν του 1958 σε σκηνοθεσία Γουίλιαμ Γουάιλερ. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι ο Γκρέγκορι Πεκ (που έκανε την παραγωγή μαζί με τον Γουάιλερ), η Τζιν Σίμονς, ο Τσάρλτον Ίστον και η Κάρολ Μπέικερ. Η ταινία είναι βασισμένη σε μυθιστόρημα του Ντόναλντ Χάμιλτον που δημοσιεύτηκε σε επεισόδια σε περιοδικό[1]. Η ταινία χάρισε στον Μπερλ Άιβς το Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου. Στα Σέρρες:   ΔΙΟΝΥΣΙΑ "Ολόδροσα νειάτα" ΕΣΠΕΡΟΣ "Ταξίδι με τον έρωτα" Φύλλο: 16/6/1960,  Σελίδα: 2

Στις 16 Ιουνίου του 1986, στο χωριό Μέταλλα των Σερρών, συνέβη ένα τραγικό περιστατικό όταν ένας αγρότης παρασύρθηκε από τα νερά ενός παρακείμενου χειμάρρου. Ο χείμαρρος υπερχείλισε έπειτα από έντονη νεροποντή, με αποτέλεσμα να κατακλύσει το χωράφι όπου βρισκόταν ο αγρότης, παρασύροντάς τον στα ορμητικά νερά..

Ο Σύλλογος γηγενών Μακεδόνων «Ο Μέγας Αλέξανδρος» ιδρύθηκε στις 16 Ιουνίου του 1928, με γραφεία που βρίσκονταν ακριβώς κάτω από το τότε ξενοδοχείο «Ίλιον Παλλάς». Ο σκοπός του συλλόγου ήταν να αντιμετωπίσει την αδιαφορία του κράτους προς τον λαό της Βόρειας Ελλάδας, προφανώς προσπαθώντας να προωθήσει τα δικαιώματα και τα συμφέροντα των γηγενών Μακεδόνων. Η ονομασία του συλλόγου προς τιμήν του Μεγάλου Αλεξάνδρου υποδηλώνει την ιστορική και πολιτιστική σημασία που οι ιδρυτές του ήθελαν να προβάλουν.

Φυσιολατρικός Όμιλος Νέων, ο οποίος μόλις είχε ιδρυθεί, πραγματοποίησε την πρώτη του εξόρμηση στο χωριό Ελαιώνας. Η κίνηση αυτή σήμαινε την αρχή μιας σειράς δραστηριοτήτων που θα προωθούσαν την αγάπη για τη φύση και τη φυσιολατρία μεταξύ των νέων. 

Στις 16 Ιουνίου του1927 ξεκινά η λειτουργία του καταστήματος της Εθνικής Τράπεζας στην Πλατεία Ελευθερίας. Το νεόδμητο κτήριο έγινε σημείο αναφοράς για την οικονομική δραστηριότητα της περιοχής, υποστηρίζοντας την τοπική οικονομία και παρέχοντας χρηματοοικονομικές υπηρεσίες στους κατοίκους. Η εγκαθίδρυση της Εθνικής Τράπεζας στις Σέρρες είναι μέρος της ευρύτερης στρατηγικής της τράπεζας για την επέκτασή της και την ενίσχυση της παρουσίας της σε όλη την Ελλάδα. Αυτό συνέβαλε στην ανάπτυξη και στην οικονομική ενδυνάμωση της περιοχής, καθιστώντας την Πλατεία Ελευθερίας έναν κεντρικό πυλώνα της πόλης τόσο από εμπορικής όσο και από κοινωνικής άποψης. Η ίδρυση του καταστήματος στην Πλατεία Ελευθερίας τοποθετείται σε μια εποχή όπου η Ελλάδα βρισκόταν σε φάση ανάκαμψης και ανασυγκρότησης μετά τις δυσκολίες των προηγούμενων δεκαετιών, και η ανάπτυξη του τραπεζικού τομέα έπαιξε καίριο ρόλο σε αυτή τη διαδικασία. Σχετικά άρθρα Η Εθνική τράπεζα Σερρών, από την αγορά του οικοπέδου το 1924 μέχρι την

Στις 16 Ιουνίου του 1913, με την έναρξη των ελληνοβουλγαρικών εχθροπραξιών, το Ελληνικό Ταχυδρομικό Γραφείο στην πόλη των Σερρών διέκοψε τις εργασίες του. Αυτή η διακοπή ήταν συνέπεια των πολεμικών συνθηκών που επικρατούσαν κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων, όταν η πόλη των Σερρών βρέθηκε στο επίκεντρο των στρατιωτικών συγκρούσεων μεταξύ της Ελλάδας και της Βουλγαρίας. Οι ταχυδρομικές υπηρεσίες, όπως και άλλες υπηρεσίες, επηρεάστηκαν άμεσα από τις εχθροπραξίες, καθώς οι συγκρούσεις καθιστούσαν δύσκολη ως ακατόρθωτη όπως είναι λογικό,  τη διατήρηση της κανονικής λειτουργίας των υποδομών και των υπηρεσιών.

Το απόσπασμα από το ημερολόγιο του Μητροπολίτη Σερρών Αποστόλου το 1913 αναφέρεται σε γεγονότα που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της περιόδου των Βαλκανικών Πολέμων. Στο κείμενο αυτό, ο Μητροπολίτης περιγράφει τη βίαιη συμπεριφορά των Βουλγαρικών στρατευμάτων προς τους Έλληνες κατοίκους της περιοχής. Συμβάν στο Σαρμουσακλή: Οι Βούλγαροι στρατιώτες, μόλις έφτασαν στο Σαρμουσακλή, κάλεσαν τον Οικονόμο Παπά Δημήτριο και τον προεστό Παναγιώτη από το χωριό Τοπόλιανη. Τους χτύπησαν πολλές φορές και τους έκλεισαν στο σχολείο. Ο Μητροπολίτης διαμαρτυρήθηκε για αυτή την αδικία, τονίζοντας ότι ούτε οι Τούρκοι είχαν ποτέ χτυπήσει κάποιον ιερέα του. Αναφέρει επίσης ότι η οικονομική ζημιά στο Βεζνήκ από την απώλεια ημιόνων, ίππων και χρημάτων ανήλθε τουλάχιστον σε πέντε χιλιάδες τουρκικές λίρες. * Με το ΦΕΚ 7Α - 14/01/1927, ο οικισμός μετονομάζεται σε Χρυσό, ενώ το Βεζνήκ (Βέζνικο) μετονομάστικε σε Άγιο Πνεύμα Διαβάστε για το Ημερολόγιο του του Μητροπολίτη Σερρών Αποστόλου ΕΔΩ

Το περιστατικό έλαβε χώρα στις 16 Ιουνίου του 1907, κατά την περίοδο του Μακεδονικού Αγώνα. Συγκεκριμένα, μια ομάδα Ελλήνων ανταρτών από την περιοχή της Ζηλιάχοβας (σημερινή Νέα Ζίχνη), υποστηριζόμενη από την ομάδα του οπλαρχηγού Δούκα Ζέρβα, συγκρούστηκε με μια ομάδα 30 Βουλγάρων κομιτατζήδων κοντά στην περιοχή της Παλαιοκώμης. Κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, σκοτώθηκαν επί τόπου 9 Βούλγαροι κομιτατζήδες. Οι επιζώντες από την βουλγαρική πλευρά υποχώρησαν, εγκαταλείποντας σημαντική ποσότητα όπλων και τροφίμων. Αυτό το περιστατικό είναι χαρακτηριστικό των πολλών τοπικών συγκρούσεων που συνέβησαν κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα, μιας περιόδου έντονης εθνικής αντιπαράθεσης και αντάρτικων επιχειρήσεων μεταξύ Ελλήνων και Βουλγάρων για τον έλεγχο της Μακεδονίας. Οι μάχες αυτές συνέβαλαν στην τελική διαμόρφωση των συνόρων και την ενσωμάτωση της Μακεδονίας στο ελληνικό κράτος.

Στις 16 Ιουνίου 1894 απεβίωσε στη Θεσσαλονίκη ο Νιγριτινός λόγιος και γιατρός Μιχαήλ Παπαδόπουλος. Ήταν μια σημαντική προσωπικότητα που έδρασε όχι μόνο στη Θεσσαλονίκη, αλλά και στην Αθήνα, την Κωνσταντινούπολη και γενικότερα στη Μακεδονία.  Ο Μιχαήλ Παπαδόπουλος συνέβαλε σημαντικά στην πρόοδο της ιατρικής και της εκπαίδευσης στον ελληνικό χώρο, αφήνοντας πίσω του μια αξιόλογη κληρονομιά.  Η δράση του περιλάμβανε τόσο την επιστημονική του καριέρα όσο και την ενεργό συμμετοχή του στα κοινωνικά και πολιτιστικά δρώμενα της εποχής του. Ο Μιχαήλ Παπαδόπουλος γεννήθηκε το 1828 και χαρακτηρίστηκε ως εθναπόστολος. Ο Πλαστήρας, Κωνσταντίνος συνέγραψε  το βιβλίο "Ο λόγιος γιατρός από τη Νιγρίτα Μιχαήλ Παπαδόπουλος και η πενυματική του δράση"για τον Μιχαήλ Παπαδόπουλο.

Στα μισά του ανηφορικού δρόμου, που συνδέει τον ερημωμένο πια Αλέξανδρο με την παραθαλάσσια και σφύζουσα από ζωή Νικιάνα, ο οδηγός ή ο πεζοπόρος θα συναντήσει το Ησυχαστήριο των Αγίων Πατέρων. Πλήθη προσκυνητών ανηφορίζουν μέχρις εκεί, στις βορειοανατολικές παρυφές του όρους των Σκάρων, του λευκαδίτικου «Αγίου όρους», την Κυριακή των Πατέρων (Ζ’ από το Πάσχα), οπότε η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη των 318 Θεοφόρων Πατέρων που συγκρότησαν την Α’ Οικουμενική Σύνοδο. Όλοι θα ασπαστούν την εικόνα των Αγίων, θα αντλήσουν από το αγίασμα και θα προσευχηθούν στα «άγια κορμάκια». Η παράδοση μας παρέχει πολλές πληροφορίες για τους Αγίους Πατέρες και την σχέση τους με το νησί της Λευκαδας. Προτού προλάβει η Εκκλησία του Χριστού να βγει νικήτρια από τη δοκιμασία των Διωγμών, ένα νέο πρόβλημα προέκυψε και ταλαιπωρούσε τα μέλη Της. Ήταν οι αιρέσεις. Μία από αυτές και ο Αρειανισμός. Ένας κληρικός από την Αλεξάνδρεια, ο πρεσβύτερος Άρειος, άρχισε να διδάσκει ότι ο Ιησούς Χριστός δεν ήταν Θεός και ένα απ

Βλάβην ὀλοθρεύοντος ἐκφυγὼν Τύχων, Ζωῆς τυχὼν γέγηθε τῆς ἀνωλέθρου. Ἕκτῃ καὶ δεκάτῃ κατερύκακε γαῖα Τύχωνα. Ο Άγιος Τύχων, έζησε στα χρόνια των αυτοκρατόρων Αρκαδίου και Ονηρίου. Καταγόταν από ευσεβή οικογένεια, οι δε ενάρετοι γονείς του τον ανέθρεψαν «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου», γι' αυτό πολύ γρήγορα ο Τύχων διακρίθηκε για το ήθος του χαρακτήρα του, τη σύνεση, τη διάκριση και τη μελέτη των θείων Γραφών. Σε νεαρή ηλικία και εκτιμώντας τις σπάνιες αρετές του, ο επίσκοπος Μνημόνιος (τιμάται 16 Ιουνίου) τον χειροτόνησε διάκονο. Γρήγορα όμως η αρετή του και η σπουδαία κατηχητική του δράση τον ανέδειξαν διάδοχο του Μνημονίου. Ως Επίσκοπος διακρίθηκε για τα διοικητικά του χαρίσματα, τη φιλανθρωπική του δραστηριότητα και τη διάδοση του λόγου του Θεού, η οποία έφερε πλούσιους καρπούς, μεταστρέφοντας πολλούς ειδωλολάτρες. Ο Άγιος Τύχων κατέστρεψε πολλούς ειδωλολατρικούς ναούς και στη θέση τους ύψωσε χριστιανικούς. Τιμήθηκε μάλιστα από τον Πανάγαθο Θεό και με το χάρισμα της θαυματουργία

Πόλου νοητοῦ ἀστέρες σελασφόροι, ἀκτῖσιν ὑμῶν φωτίσαιτέ μοι φρένας. Ξένον τὸν Υἰὸν Πατρὸς οὐσίας λέγων, Ἄρειος, ἤτω τῆς Θεοῦ δόξης ξένος. Η έκτη κατά σειρά Κυριακή μετά το Άγιο Πάσχα είναι αφιερωμένη από την Εκκλησία μας στην μνήμη των 318 Αγίων Πατέρων, οι οποίοι έλαβαν μέρος στην Α' Οικουμενική Σύνοδο που συνήλθε στην Νίκαια της Βιθυνίας το 325 μ.Χ. Η σύνοδος συνήλθε κατά πρόσκληση του Μέγα Κωνσταντίνου κατά το εικοστό έτος της βασιλείας του και είχε διάρκεια 3,5 χρόνια. Διακριθείσες μορφές της συνόδου ήταν ο Αλέξανδρος ο Κωνσταντινουπόλεως, ο Αλέξανδρος ο Αλεξανδρείας, ο Μέγας Αθανάσιος, ο Ευστάθιος ο Αντιοχείας, ο Μακάριος ο Ιεροσολύμων, ο Παφνούτιος, ο Σπυρίδων, ο Νικόλαος, κ.α. Η Α' Οικουμενική Σύνοδος καταδίκασε τον Άρειο και τον Αρειανισμό. Διατύπωσε τους πρώτους όρους ορθού Χριστιανικού δόγματος και ιδιαίτερα τα περί του δευτέρου Προσώπου της Αγίας Τριάδος, τον Ιησού Χριστό, ως ομοούσιον τω Θεώ Πατρί. Συνέταξε τα πρώτα επτά άρθρα του Συμβόλου της Πίστεως. Συνοπτική παρ