ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Οι νομαρχιακές εκλογές του 1994 στην Ελλάδα υπήρξαν οι πρώτες εκλογές, κατά τις οποίες ο λαός κλήθηκε να επιλέξει τα όργανα διοίκησης των νομαρχιών (έως τότε διορίζονταν από την εκάστοτε κυβέρνηση). Ο πρώτος γύρος διεξήχθη στις 16 Οκτωβρίου, παράλληλα με τις δημοτικές και κοινοτικές εκλογές, και για την ανάδειξη ενός συνδυασμού ως νικητή απαιτείτο απόλυτη πλειοψηφία. Όπου αυτό δεν επετεύχθη, η εκλογή επαναλήφθηκε στις 23 Οκτωβρίου με τη συμμετοχή μόνο των δύο συνδυασμών που είχαν λάβει τις περισσότερες ψήφους. Οι αιρετοί ανέλαβαν καθήκοντα με την έναρξη του 1995. Τα αποτελέσματα κατέγραψαν τα εξής: Στις περισσότερες νομαρχίες υπερίσχυσαν οι υποψήφιοι νομάρχες που προέρχονταν και υποστηρίζονταν από το ΠΑΣΟΚ. Η ΝΔ δεν μπόρεσε να αναστρέψει την πτωτική τάση που είχε παρουσιάσει στις βουλευτικές του '93 και τις ευρωεκλογές του '94. Από τα μικρά κόμματα, η Πολιτική Άνοιξη και το ΚΚΕ επέλεξαν στις περισσότερες περιπτώσεις τη συγκρότηση αυτόνομων ψηφοδελτίων, χωρίς να δημιουργήσουν ιδ

Στις 16 Οκτωβρίου 1968, ο αντιπρόεδρος και υπουργός εσωτερικών της χούντας Στυλιανός Παττακός θεμελίωσε (εγκαινίασε)  το Γυμνάσιο της Πρώτης Σερρών.

Στις 16 Οκτωβρίου 1968 επισκέφτηκε τις Σέρρες ο Στυλιανός Παττακός, ο οποίος ήταν αντιπρόεδρος και υπουργός εσωτερικών της χούντας. Η άφιξή του συνοδεύτηκε από πανηγυρισμούς. Εγκαίνια Γυμνασίου Πρώτης,   Σέρρες

Στις 16 Οκτωβρίου 1953, ανέλαβε τα καθήκοντά του ως Νομάρχη Σερρών ο Αθ. Μιχ. Μανουσόπουλος, Είχε ορισθεί από τις 23-9-1953 ενώ παρέμεινε στην θέση ως τις 26-2-1960. Είχε παραλάβει από τον Ιωάννη Γκότση (1912-1988) και παρέδωσε στον Βασίλειο Παπακώστα (19;;-2002) Ο Αθανάσιος Μανουσόπουλος διετέλεσε Νομάρχης Λευκάδας και Ιθάκης (27 Απρίλη 1947 –  14 Μαρτίου 1949) την περίοδο του εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα. Επί μια 20ετία ο Μανουσόπουλος θήτευσε ως νομάρχης και στους νομούς Πρεβέζης, Βοιωτίας, Σερρών, Θεσσαλονίκης και Μεσσηνίας και θεωρείται σήμερα σαν ένας από τους σπουδαιότερους λειτουργούς της τοπικής αυτοδιοίκησης της Ελλάδας.

Στις 16 Οκτωβρίου 1936, στον κινηματογράφο "Κρόνιον" προβλήθηκε η ταινία " Wife vs. Secretary" ( Οι δυο δρόμοι) ενώ στον κινηματογράφο "Πάνθεον"  προβλήθηκε  η ταινία " Adorable" ( Η πριγκίπισσα διασκεδάζει). Wife vs. Secretary   μια αμερικανική ρομαντική κωμωδία δράμα με πρωταγωνιστές τους Clark Gable, Myrna Loy και Jean Harlow. Η ταινία σκηνοθετήθηκε και συν-παράχθηκε από τον Clarence Brown και ήταν η πέμπτη από τις έξι συνεργασίες μεταξύ Gable και Harlow και η τέταρτη από τις επτά μεταξύ Gable και Loy. Το σενάριο βασίζεται στην ομότιτλη σύντομη ιστορία της Faith Baldwin, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Cosmopolitan τον Μάιο του 1935. Το σενάριο γράφτηκε από τους Norman Krasna, John Lee Mahin και Alice Duer Miller. Στην ταινία εμφανίζονται επίσης οι May Robson, George Barbier, Hobart Cavanaugh και James Stewart, με τον Stewart να παίζει τον μνηστήρα της γραμματέας σε έναν από τους πρώτους αξέχαστους ρόλους του. Πλοκή Ο Van Stanhope, εκδότης υψηλ

Στις 16 Οκτωβρίου 1933, στο κινηματογράφο "Πάνθεον" προβλήθηκε η ταινία "Λευκός Δαίμων" (κατά πάσα πιθανότητα η ταινία " Stupéfiants")  με τους Jean Murat  και Danièle Parola . Danièle Parola .

Στις 16 Οκτωβρίου 1932, στον κινηματογράφο "Κρόνιον" προβλήθηκε η γαλλική ταινία "Δυο καρδιές, μια ψυχή". Πρωταγωνίστρια ήταν η μεγαλύτερη σοπράνο της Μετροπόλιταν Όπερας της Νέας Υόρκης, Γκράν Μουρ, μαζί με τους διάσημους Γάλλους ηθοποιούς Αντρέ Λούγκε και Ασντρέ Μπερλέν. 

Ο  Μητροπολίτης Μελενίκου Αιμιλιανός Δάγγουλας Στις 16 Οκτωβρίου 1907, ο Μητροπολίτης Μελενίκου Αιμιλιανός Δάγγουλας αναφέρει σε έκθεσή του ένα τραγικό περιστατικό. Στη διαδρομή μεταξύ Οσμανιέ και Πετριτσίου, Βούλγαροι επιτέθηκαν και σκότωσαν τον Αχμέτ, κάτοικο Οσμανιέ, καθώς και τη σύζυγό του ενώ κατευθύνονταν προς το Πετρίτσι.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Άνθιμος Δ΄, τσιγκογραφία Στις 16 Οκτωβρίου 1859, οι κάτοικοι της Νιγρίτας και έξι χωριών της περιοχής απευθύνθηκαν στον Οικουμενικό Πατριάρχη Άνθιμο Δ΄ ζητώντας τη μεσολάβησή του στην οθωμανική κυβέρνηση. Στόχος τους ήταν να απαλλαγούν όχι μόνο από τις συνεχείς ληστείες, αλλά κυρίως από τους υπαλλήλους της τοπικής διοίκησης. Αυτοί οι υπάλληλοι, αντί να προστατεύουν τους κατοίκους από τους ληστές και να διασφαλίζουν την ασφάλεια και την ηρεμία, απαιτούσαν εκβιαστικά φιλοξενία στα χωριά, προσβάλλοντας την υπόληψη των κατοίκων, φορολογώντας τους με υπέρογκους και δυσβάστακτους τόκους, ενώ τους έβριζαν και τους μαστίγωναν. Ο Πατριάρχης Άνθιμο Δ΄ στην δεύτερη Πατριαρχία του ασχολήθηκε με το ζήτημα της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία είχε αυτοανακηρυχθεί αυτοκέφαλη από το 1833, χωρίς να αναγνωρίζεται από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Διεξήγαγε μυστικές συνεννοήσεις και το 1850, κατόπιν επιστολών της Ελληνικής Κυβέρνησης και της Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, συνεκά

  Στις 16 Οκτωβρίου 1856, ο Έλληνας Υποπρόξενος Σερρών Μιχαήλ Συναδινός νοίκιασε κατάστημα στην πόλη των Σερρών όπου υπηρετούσε και ύψωσε την ελληνική σημαία, τη γαλανόλευκη. Αυτή η κίνηση προκάλεσε συγκίνηση και ενθουσιασμό στους κατοίκους, καθώς είδαν το εθνικό σύμβολο να κυματίζει περήφανα. Η πράξη αυτή έχει μείνει στην ιστορία ως μία συμβολική κίνηση που ενίσχυσε το εθνικό φρόνημα εκείνη την περίοδο.

 Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον βίο του Ρώσου Οσίου.

 Τρεῖς Λεόντιε, τοὺς συναθλοῦντας ἔχων, Λεόντιόν τι τῆς πυρᾶς ἄλλῃ μέσον. Οι Άγιοι Λεόντιος, Δομέτιος, Τερέντιος και Δομνίνος μαρτύρησαν δια πυρός.

Φθαρτὴν στρατείαν ἐκλελοιπυῖα ξίφει, Δυὰς συνάθλων ἐστρατεύθη Κυρίῳ. Οι Άγιοι Δύο Στρατιώτες μαρτύρησαν μαζί με τον Άγιο Λογγίνο βλέπε την ίδια ημέρα).

 Μαλὸς βραχεῖαν γῆς λιπὼν παροικίαν, Πόλου κατοικεῖ τὴν μακρὰν κατοικίαν. Συνετός και ολιγαρκής στα νεανικά του χρόνια ο Όσιος Μαλός, έμεινε φτωχός στην ύλη για να γίνει πλούσιος εν Χριστώ. Δεν ήταν μεγάλης μορφώσεως, ήταν όμως πολλής πίστεως και ζήλου θερμού. Επειδή δεν μπορούσε να διδάσκει δημόσια, έκανε κήρυγμα στον κάθε ένα χωριστά. Ο Μαλός είχε μεγάλη πνευματική διάκριση, ώστε να μη γίνεται βαρύς, ενοχλητικός και άστοχος στις ιδιαίτερες αυτές νουθεσίες. Η θεία χάρη τον είχε οπλίσει με μεγάλη λεπτότητα και αγάπη, που του υπαγόρευαν πάντοτε τι ήταν συμφέρον να ειπωθεί και τι έπρεπε να παραλειφθεί. Στη συνέχεια ακολούθησε την ερημική ζωή. Αλλά όσοι μάθαιναν που βρίσκεται έρχονταν και τον ζητούσαν στο ερημητήριό του. Και αυτός όμως, κατά διαστήματα, κατέβαινε στις πόλεις, όχι για να κάνει ομιλίες, αλλά για να σκορπίσει ευεργεσίες. Διότι ο Κύριος τον είχε προικίσει και με τη δύναμη να θεραπεύει θαυματουργικά διάφορες αρρώστιες. Πολλοί μάλιστα βρήκαν τη γιατρειά τους με τις προσευχές το

Ο Άγιος Γάλλος (Gall) είναι ο πιο γνωστός από τους μαθητές του Αγίου Κολουμβάνου (βλέπε 23 Νοεμβρίου). Γεννήθηκε λίγο μετά το 550 μ.Χ. στην Ιρλανδία, που ήταν τότε το τρίτο μεγάλο κέντρο του χριστιανικού κόσμου μετά τη Ρώμη και την Κωνσταντινούπολη. Οι γονείς του, πλούσιοι αλλά και ευσεβείς αριστοκράτες, τον έστειλαν για σπουδές στο περίφημο μοναστήρι του Μπαγκόρ, όπου ζούσαν τότε οι μεγάλοι γέροντες Κογγάλλος και Κολουμβάνος. Όταν ο τελευταίος έφυγε για Ιεραποστολή, ο άγιος Γάλλος ήταν ένας από τους δώδεκα μοναχούς που τον ακολούθησαν. Στη Γαλλία μοιράστηκε τόσο τους κόπους του για το ευαγγέλιο, όσο και τους διωγμούς του. Μαζί πήγαν στην Ελβετία, όπου τους έδωσε αρχικά καταφύγιο ο ευσεβής ιερέας Βιλλεμάρος του Άρμπεν, κοντά στη λίμνη Κωνστάντια. Στη συνέχεια έφτιαξαν κελιά σ' έναν ερημότοπο, στην κοιλάδα του Στάιναχ, και εγκαταστάθηκαν εκεί. Μετέστρεψαν πολλούς ειδωλολάτρες της περιοχής στη χριστιανική πίστη. Κάποτε, ύστερα από ένα κήρυγμα τους, άρπαξαν τα μπρούτζινα αγάλματα των

Ο νεομάρτυρας και παιδομάρτυρας Άγιος Ιωάννης ο Τουρκολέκας γεννήθηκε το 1805 μ.Χ. στο χωριό Τουρκολέκα Αρκαδίας. Η οικογένεια του διακρινόταν για την ευλάβεια τον Θεό, για την αγάπη προς την πατρίδα και για τον ηρωισμό της. Πατέρας του ήταν ο Σταματέλος Σταματελόπουλος-Τουρκολέκας, ονομαστός αγωνιστής της περιοχής Λεονταρίου και μητέρα του, η αδελφή της συζύγου του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, Σοφία. Μεταξύ των τεσσάρων του αδελφών διακρινόταν ο γνωστός οπλαρχηγός Νικήτας, γνωστός ως Νικηταράς (ο τουρκοφάγος) και ο διδάσκαλος της πολεμικής τακτικής ευπαίδευτος λοχαγός Νικόλαος. Το 1816 μ.Χ. ο Ιωάννης, 11 χρονών τότε, μαζί με τον πατέρα του και τον Αναγνώστη, γιό του αγωνιστή του Πάρνωνα Ζαχαριά , ενώ ταξίδευαν για τα Κύθηρα, λόγω θαλασσοταραχής βρέθηκαν στη Νεάπολη της Λακωνίας. Ο Αγάς της περιοχής Χουσεΐν, με δόλο τους συνέλαβε και τους έστειλε στην ανωτέρα Τουρκική αρχή της Μονεμβασίας. Εκεί οι συλληφθέντες φυλακίστηκαν στο κάστρο της. Στη συνέχεια ο άρχοντας της Μονεμβασίας ζήτησε οδηγίες

Υἱὸν Θεοῦ λέγων σε Χριστὲ καὶ πάλιν, Λογγῖνος ὡς πρὶν τέμνεται τὸν αὐχένα. Ἕκτῃ καὶ δεκάτῃ Λογγῖνον ἄορ κατέπεφνεν. Ο Άγιος Λογγίνος ήταν Εκατόνταρχος υπό τις διαταγές του Ποντίου Πιλάτου, επί βασιλείας Τιβερίου Καίσαρος (14 - 37 μ.Χ.). Υπηρετούσε μαζί με τους στρατιώτες του κατά τα σωτήρια Πάθη του Κυρίου, παριστάμενος στην σταύρωση, την ταφή και τη σφράγιση του μνήματος. Όταν όμως αντελήφθη το σεισμό, είδε τις πέτρες να σχίζονται και να ανοίγονται τα μνήματα, πίστευσε ότι ο σταυρωθείς ήταν ο πραγματικός Υιός του Θεού. Παραιτήθηκε από το αξίωμά του και μαζί με άλλους δύο στρατιώτες του αναχώρησε για την πατρίδα του, προκειμένου να κηρύξει την Ανάσταση του Κυρίου. Την λιποταξία του κατήγγειλε ο Πιλάτος στον Τιβέριο, ο οποίος έστειλε απόσπασμα στρατιωτών για να τον θανατώσουν. Όταν το βρήκαν και του κοινοποίησαν την απόφαση του αυτοκράτορα, τους φιλοξένησε στην οικία του, προετοίμασε τον τάφο γι αυτόν και τους δυο πιστούς του στρατιώτες και αποκεφαλίσθηκε την επομένη. Λειτουργικά κείμεν