ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Στις 25 Αυγούστου 1794 γεννήθηκε ο Αθανασάκης Παπάς , γιος του Εμμανουήλ Παπά, ήρωα της Επανάστασης του 1821. Ο Εμμανουήλ Παπάς είχε έντεκα παιδιά – οκτώ γιους και τρεις κόρες. Από τα 8 αγόρια του (είχε και 3 κορίτσια από τον γάμο του με τη Φαίδρα) τα 3 έπεσαν στον Αγώνα. Ο Αθανασάκης Παπάς (1794-1826) πιάστηκε αιχμάλωτος από τους Τούρκους και αποκεφαλίστηκε στη Χαλκίδα, ο Γιαννάκης Παπάς (1798-1825) πολέμησε δίπλα στον Παπαφλέσσα και σκοτώθηκε στη Μάχη στο Μανιάκι (20/05/1825) και ο Νικολάκης Παπάς (1803-1827) σκοτώθηκε στη Μάχη του Καματερού (27/01/1827). Το 1824 βρισκόταν στην Ύδρα, μαζί με περίπου άλλους 1.000 Μακεδόνες, που σκοπό είχαν να προστατέψουν το νησί από τον Ιμπραήμ. Το 1826, ακολούθησε τον Καραϊσκάκη, που μαχόταν στη Στερεά Ελλάδα. Πιάστηκε αιχμάλωτος από τους Τούρκους και αποκεφαλίστηκε στη Χαλκίδα το 1826

Kρήνη αφιερωμένη στη μνήμη του μπέη των Σερρών Ισμαήλ από τον γιο και  διάδοχό του Γιουσούφ Μουχλίς (λεπτομέρεια)  (Πηγή: Φωτογραφικό αρχείο Δημήτρη Λούπη).  Στις 24 Αυγούστου 1794, ο Ισμαήλ Μπέης, πρώτος αγιάνης, Τούρκος διοικητής των Σερρών, μαζί με τον Μπέη της Δράμας, συγκέντρωσαν άνδρες για να καταστείλουν τους χαϊταλήδες (ληστές), μια ομάδα ληστών που δρούσαν στην περιοχή. Έλληνες ανδρειότατοι όλ’ είσθε θαυμαστότατοι, που σκοτώστε τους Λαλαίους, τους βάρβαρους και χυδαίους. - Και χωριά την καβαλαρία τους χαϊταλήδες τα σκυλιά Ευαγγέλης με τα τόπια, κόφτει των Τουρκών τα πόδια.

Αναφορά από το Ενετικό Προξενείο Θεσσαλονίκης στις 7 Ιουνίου 1794 περιγράφει μια δύσκολη και επικίνδυνη κατάσταση στην περιοχή των Σερρών. Σύμφωνα με την αναφορά, εκτός από τη σιτοδεία, η περιοχή πλήττεται και από πολυάριθμους ληστές που ληστεύουν τους πάντες και ερημώνουν την ύπαιθρο. Η κατάσταση αυτή έχει οδηγήσει σε σοβαρή έλλειψη τροφίμων και η ανησυχία και η αναστάτωση του λαού είναι πρωτοφανείς. Στα τέλη του 18ου αιώνα τα πράγματα είχαν χάσει κάθε έλεγχο στην περιοχή μας, η οποία είχε καταστεί επικίνδυνη λόγω της παρουσίας συμμοριών ληστών. Οι κάτοικοι της περιοχής ζούσαν με τον φόβο των επιθέσεων στα χωριά αλλά και σε ταξιδιώτες. Έχουμε αναφθεί αναλυτικά, στο θέμα αυτό, στο παρελθόν, Να υπενθυμίσουμε πως οι ληστές συνήθως ήταν σε ομάδες οι οποίοι με τα άλογά τους έκαναν επίθεση στα χωριά τα οποία τα λήστευαν. Δυστυχώς τα κλοπιμαία δεν ήταν το μεγάλο πρόβλημα.  Οι ομάδες αυτές που θύμιζαν εκείνες της άγριας δύσης της Αμερικής έπαιρναν ότι ήθελαν αλλά καταστρέφανε τα πάντα στο διά