ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Στις 1 Αυγούστου 1796, οι συντεχνίες των Σερρών πραγματοποίησαν γενική συνέλευση για την ίδρυση ενός νοσοκομείου στην πόλη. Αυτή η πρωτοβουλία έγινε υπό την καθοδήγηση του τότε Μητροπολίτη Κωνσταντίου και αποτέλεσε σημαντικό βήμα για την υγεία των κατοίκων της περιοχής. Το νοσοκομείο αρχικά ονομάστηκε "Ξενοδοχείον" και το κτίριο ανεγέρθηκε στον αύλειο χώρο του ναού του Αγίου Νικολάου. Η χρηματοδότηση για την ανέγερση του νοσοκομείου προήλθε από δωρεές και κληροδοτήματα σημαντικών ευεργετών, όπως ο Ανδρέας Συγγρός και οι Σερραίοι ευεργέτες Νικόλαος Δούμπας και Κωνσταντίνος Νικόλτσης. Το νοσοκομείο καταστράφηκε από πυρκαγιά το 1849, αλλά ανακατασκευάστηκε ταχύτατα. Ωστόσο, λόγω αυξημένων αναγκών, μεταστεγάστηκε το 1885 σε νέο κτίριο στους πρόποδες της Ακρόπολης, που σήμερα στεγάζει το 3ο Γυμνάσιο Σερρών. Το νοσοκομείο αυτό αποτέλεσε σημαντικό θεσμό για την υγειονομική περίθαλψη στην περιοχή και εξυπηρέτησε τους κατοίκους με πρακτικούς γιατρούς μέχρι την άφιξη του πρώτου πτυχιού

Στις 7 Ιουλίου 1796, αποφασίστηκε η σύσταση του «Νοσοκομείου της Κοινότητας Σερρών». Το νοσοκομείο ιδρύθηκε, κατόπιν αποφάσεως της “Πολιτείας των Σερραίων”, προεδρεύοντος του τότε Μητροπολίτη Κωνσταντίου, την 7η Ιουλίου 1796 και αρχικώς ονομάσθηκε "Κοινοτικό" και "Ξενοδοχείον". Το αρχικό κτίριο ανεγέρθηκε στον αύλειο χώρο του ναού του Αγίου Νικολάου, με δωρεές και κληροδοτήματα του μεγάλου εθνικού ευεργέτη Ανδρέα Συγγρού, καθώς και των Σερραίων ευεργετών Νικολάου Δούμπα, Κων/νου Νικόλτση και άλλων. Στη μεγάλη πυρκαγιά το 1849, κάηκε και χτίστηκε εκ νέου. Το νοσοκομείο, ωστόσο, θεωρούνταν ανεπαρκές και αποκαλούνταν από τους κατοίκους περιφρονητικά ως «Σπιτάλια». Έτσι, με τη συμβολή εύπορων Σερραίων ευεργετών, το νέο νοσοκομείο θεμελιώθηκε το 1885 στην περιοχή Ακροπόλεως