ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

  Τα Συμβάντα των Σερρών Σφαγή Ελλήνων - Εξολόθρευση των Βουλγάρων Σχετικά με τα γεγονότα που συνέβησαν στις Σέρρες, ελήφθησαν χθες οι εξής νεότερες πληροφορίες: Οι Βούλγαροι αντάρτες που εισήλθαν στο χωριό Παρόγια, που απέχει μισή ώρα από τις Σέρρες, κακοποίησαν τους προκρίτους της ελληνικής κοινότητας, Χατζηδημητρίου και Τσαμπάζη. Το γεγονός αυτό αναστάτωσε τους Έλληνες, οι οποίοι ήταν ήδη εξαιρετικά εξοργισμένοι κατά των Βουλγάρων, και υπήρχαν φόβοι για συγκρούσεις. Στη συνέχεια, οι Βούλγαροι προσπάθησαν να εισέλθουν στις Σέρρες για να πυρπολήσουν το Διοικητήριο. Όμως, πριν φτάσουν στην πόλη, διεξήχθη σφοδρή μάχη με τον τουρκικό στρατό, κατά την οποία οι Βούλγαροι εξοντώθηκαν. Τα κεφάλια πολλών από αυτούς μεταφέρθηκαν στις Σέρρες και τοποθετήθηκαν στην αγορά για παραδειγματισμό. Από την εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ, Φύλλο: 20/7/1899, Σελίδα: 2 ΤΑ ΣΥΜΒΑΝΤΑ ΤΩΝ ΣΕΡΡΩΝ Σφαγὴ Ἑλλήνων. - "Εξολό θρευσις τῶν Βουλγάρων Περὶ τῶν ἐν Σέρραις συμβισῶν σκηνῶν ἐν λήφθησαν χθὲς αἱ ἐξῆς νεώτεραι πληροφορί

Βούλγαρος σφάζει ελληνόπαιδο με τον σουγιά, στη Σκοτούσσα (Πρόσνικ), από την εφημερίδα ΣΚΡΙΠ, 18 Αυγούστου 1909.  Η εφημερίδα έγραψε τα παρακάτω: Βούλγαρος κόβει το κεφάλι ενός Έλληνα χωρικού παιδιού με σουγιά Φρικιαστικές λεπτομέρειες. Χθες τελείωσε το γενικό συνέδριο των Νεότουρκων, στο οποίο εκπροσωπήθηκαν όλες οι επαρχιακές υποεπιτροπές με τους δικούς τους απεσταλμένους. Στο συνέδριο αυτό συζητήθηκαν πολλά θέματα και πάρθηκαν πολλές αποφάσεις, οι οποίες κρατήθηκαν τόσο μυστικές, ώστε κανένας από τους συναδέλφους, ούτε καν οι Ευρωπαίοι, δεν κατάφερε να μάθει κάτι συγκεκριμένο. Αυτό μόνο κατάφερα να μάθω από τουρκική πηγή, ότι συζητήθηκε για πολλές συνεδριάσεις το θέμα της ίδρυσης παμβαλκανικής ομοσπονδίας, αλλά άγνωστο είναι αν αποφασίστηκε κάτι τελικά. Τερατώδες έγκλημα: Βούλγαρος αποκεφαλίζει παιδί Από ιδιωτική επιστολή με χθεσινή ημερομηνία του σταθμάρχη Πρόσνικ (Σερρών), λαμβάνω την εξής τρομερή πληροφορία, η οποία σόκαρε ολόκληρη την περιοχή. Στις 10 το πρωί της προχθεσινής ημέ

Ο Συνδυασμός του  Παπάγου στα Σέρρας όπως ανακοινώθηκε στην εφημερίδα "Η Φωνή της Βορείου Ελλάδος" 18 Αυγούστου 1951 Ὁ ἀρχηγὸς τοῦ Συνδυασμοῦ Σερρών κ. Κ. Καραμανλής μετὰ τῶν συνυποψηφίων του κ. κ. Π. Πατσοπούλου, Π. Μόντζαλα. Α. Μητακίδου, Δ. Γρηγοριάδου, Δ. Μπάλα, Α. Ψάρρη, Γ'. ᾿Αργυροπούλου καὶ ᾿Ιωάννου Καζαμία Επίσης η εφημερίδα αναφέρει την ίδια ημέρα τα παρακάτω: ΕΙΣ ΤΑΣ ΣΕΡΡΑΣ ΣΕΡΡΑΙ 17 (τοῦ ἀνταποκρι τοῦ μας). - Ὁ ὑποψήφιος τοῦ Ἐθνικοῦ Συναγερμού Σερρών κ. Μπουκουβόλας, ἤρχισε τὰς περιοδείας του, γενόμενος δεν κτὸς παντοῦ μετὰ ἐνθουσια σμοῦ. Εἰς τὰ χωρία Σκού ταρι καὶ Πεπονιά, ὠμίλησε ἐνώπιον πολυπληθούς συγ- κεντρώσεως, ἐν μέσῳ ἐνθου- σιωδῶν ἐκδηλώσεων τῶν ἀ γροτῶν μας, οἱ ὁποῖοι ἐξέ- φραζον τὴν ἀπόλυτον πίστιν πρὸς τὸν Στρατάρχην Πα πάγον.

Στις 18 Αυγούστου 1965, η εφημερίδα "Ελληνικός Βορράς" δημοσίευσε μια είδηση σχετικά με τις πολιτικές εντάσεις στις Σέρρες εκείνη την εποχή. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, τρεις τοπικοί αξιωματούχοι, ο αντιδήμαρχος Ευάγγελος Σπυρίδης και οι δημοτικοί σύμβουλοι Λατινόπουλος και Γεώργιος Καρανάς, κατηγορήθηκαν επίσημα για τη συμμετοχή τους σε μια πολιτική συγκέντρωση της ΕΔΑ (Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά). Η συγκέντρωση αυτή, που πραγματοποιήθηκε στις Σέρρες, φέρεται να περιλάμβανε συνθήματα κατά του συνταγματικού καθεστώτος της χώρας. Οπαδοί της ΕΔΑ, σύμφωνα με την εφημερίδα, φώναζαν συνθήματα όπως «Να φύγει η Γερμανίδα» (πιθανόν αναφερόμενοι στη βασίλισσα Φρειδερίκη), «Δημοψήφισμα», «Η Αυλή να μαντρωθεί» και «Ο στρατός με την ΕΔΑ!». Οι αρχές είχαν αρχίσει ανακρίσεις εναντίον αυτών που συμμετείχαν στη συγκέντρωση και διατύπωσαν τα συγκεκριμένα συνθήματα. Αυτούσιο το κείμενο: "Πληροφορούμεθα ότι κατηγγέλθησαν αρμοδίως οι: 1) Ευάγγ. Σπυρίδης αντιδήμαρχος 2) Λατινόπουλος και 3) Γ.

Η Καίτη Πολιουδάκη, Μις Κομοτηνή και νικήτρια του διαγωνισμού Μις Μακεδονία Θράκη, 1929 Στις 18 Αυγούστου 1929, ολοκληρώθηκαν οι «Εορτές των Ανθέων» ή «Ανθεστήρια», που διοργάνωσε ο Όμιλος «Ορφέας» στις Σέρρες. Οι εκδηλώσεις αυτές ξεκίνησαν στις 14 Αυγούστου και συνεχίστηκαν τις 15, 17 και 18 Αυγούστου, προσελκύοντας την προσοχή της τοπικής κοινωνίας. Στις εκδηλώσεις, που πραγματοποιήθηκαν στο κέντρο «Διονύσια», συμμετείχε όλη η «καλή κοινωνία» των Σερρών. Την τελευταία ημέρα των Ανθεστηρίων, μια εορταστική και αποχαιρετιστήρια εκδήλωση, κάτι σαν χοροεσπερίδα, πραγματοποιήθηκε προς τιμήν της Μις Μακεδονίας - Θράκης, Καίτης Πολιουδάκη, στο εξοχικό κέντρο «Τροκαντερό». Η βραδιά αυτή περιλάμβανε όχι μόνο την παρουσία της φιλοξενούμενης Μις, αλλά και ένα καλλιτεχνικό πρόγραμμα με βιεννέζικο μπαλέτο και παραστάσεις από το τρίο των μικρών χορευτών: Καίτης Κασέτα, Ανδρέα Κασέτα και Στέφανου Αγκοπιάν. Η είσοδος για το κοινό είχε καθοριστεί στις 15 δραχμές. Τα Ανθεστήρια ήταν μεγάλη αρχαία ελλη

Στις 18 Αυγούστου  1929, ι δρύθηκε το "Ενωτικό Κόμμα των Φιλελευθέρων Ν. Σερρών". Το κόμμα αυτό πιθανώς αντιπροσώπευε μια ένωση φιλελεύθερων ιδεών και απόψεων στην περιοχή των Σερρών.

Εις τον Σωφρόνιον και Βαρνάβαν Τὴν γῆν λιπόντες, ἐν τάχει πρὸς τὸν Πόλον, ἔβητε Σωφρόνιε, σύ τε Βαρνάβα. Βαρνάβας, δεκάτῃ ὀγδόῃ θάνε Σωφρόνιός τε. Εις τον Χριστόφορον Χριστοῦ ὁ Μύστης ἐν μοναῖς ἀκηράτοις, Χαίρων ἀνῆλθε, τῶν πόνων λαβεῖν γέρα. Δεν έχουμε σαφή βιογραφικά τους στοιχεία. Μόνο από το «Νέον Λειμωνάριον» μαθαίνουμε ότι απεβίωσαν ειρηνικά κατά το έτος 412 μ.Χ. Απ' αυτούς ο Βαρνάβας ήταν ιδρυτής της Μονής Σουμελά, ο Σωφρόνιος ήταν ανεψιός του, και οι δύο ήταν στην καταγωγή Αθηναίοι. Ο δε Χριστόφορος καταγόταν από την Τραπεζούντα και υπήρξε νέος Ιδρυτής της Μονής Σουμελά, μετά την ερήμωση της. Λειτουργικά κείμενα Ἀπολυτίκιον Ἦχος πλ. δ΄. Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς. Τῶ τῆς Θεόπαιδος χρησμῷ, τοῖς τοῦ βίου ἀποταξάμενοι, καὶ τοῖς ἑκάστοτε αὐτῆς, φωτοφανίαις ξένω ς μυσταγωγούμενοι, ὡς φοίνιξ ἐν αὐλαῖς ταῖς τοῦ Κυρίου ὄντως ἠνθήσατε, Βαρνάβα, Σωφρόνιε καὶ Χριστοφόρε, πρεσβεύσατε Χριστῷ τῷ Θεῷ, Πατέρες ἡμῶν τρισόλβιοι, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Κοντάκιον Ὁ Βαρνάβας σήμερον, καὶ ὁ Σωφ

Στην επιστημονική σειρά «Κρητικά Χρονικά», τ. Η΄, 1954, σελ. 23, η Κ. Τσατσαρωνάκη δημοσίευσε «Ἔκθεση ὠμοτήτων τοῦ 1866» στην οποία αναφέρεται: «Μούλια, Ἐκ τῶν 20 οἰκιῶν τάς 10 ἔκαυσαν, τήν Ἐκκλησίαν «Ἅγιοι Ἀπόστολοι» βεβηλώσαντες κατεύκασαν. Κατά τόν Αὔγουστον τοῦ 1867 συλλαβόντες τούς ὑποτεταγμένους Δημήτριον Μανουσάκην, Ἀπόστολον Χοιρομουριδάκην καί Ζαχάρην Κορνιλάκην δέσαντες τάς χεῖρας, ἐξωρύξαντες τούς ὀφθαλμούς, ἀπεκόψαντες τάς χεῖρας, τήν ῥίνα, τά ὦτα, τά χείλη άπεκεφάλισαν». Μικρό 4/σέλιδο έντυπο με πληροφορίες της περιοχής για την θυσία των Αγίων κυκλοφόρησε ο π. Εμμ. Λεκάκης, Εφημέριος Ά. Μουλίων. Βιβλίο με αναλυτικές παρουσιάσεις συνέγραψε ο Πανοσιολ. Αρχιμ. Χρυσόστομος Παπαδάκης, Πρωτοσύγκελλος της Ι. Μητροπόλεώς μας, με τίτλο: «Τών Αγίων Τριών Κρητών Νεομαρτύρων των εκ Μουλίων Αποστόλου, Δημητρίου και Ζαχαρίου, βίος, ακολουθία, παρακλητικοί κανόνες, έκδοσις Ενορίας Ά. Μουλίων, 2004». Οι χριστιανικές οικογένειες των Ά. Μουλίων αναγκάστηκαν να φύγουν μόλις εντάθηκε η επανάσ

Οι ιδρυτές του απόκρημνου Ασκηταριού στα άκρα του Μέσα Βουνού, ανάμεσα από τους όρμους Περίσσιας και Καμαρίου Θήρας, είναι οι όσιοι κολλυβάδες Αγάπιος και Πορφύριος. Το 1822 μ.Χ. έφτασε στην Σαντορίνη ο ρακένδυτος μοναχός από το Άγιο Όρος, όσιος Αγάπιος Μεταξάς, ο οποίος καταγόταν από την Κωνσταντινούπολη. Κατέστη ευαγγελιστής του νησιού με το αγνό και άδολο κήρυγμά του. Αρχικά ασκήτευε σε ένα σπήλαιο στο Μονόλιθο. Το Ασκητήριο αμέσως μετετράπη σε πνευματική πηγή για τους διψώντες για αληθινό Λόγο και προσευχή. Στο μοναστήρι του Προφήτου Ηλία την εποχή αυτή εγκαταβίωνε ο ενάρετος ιερομόναχος Πορφύριος Μηνδρινός από τη Γωνιά της Θήρας, ο οποίος επιθυμούσε να ζήση ερημικά. Ως μοναδικό τόπο ησυχίας στο νησί σκέφτηκε το απόμερο και απόκρημνο μέρος πέρα της Αρχαίας Θήρας. Το λογισμό του αυτό εμπιστεύτηκε στον καθηγούμενο της Μονής του, Γεράσιμο Μαυρομμάτη, ο οποίος όμως αρνήθηκε να φύγει από τη Μονή λόγω της λειψανδρίας, που τη μάστιζε. Η φήμη του οσίου Αγαπίου είχε φτάσει και στη Μονή του

Ο Άγιος Ιερομάρτυς Αγάπιος ο εκ Γαλατίστης γεννήθηκε στην κωμόπολη Γαλάτιστα της Χαλκιδικής περί το 1710 μ.Χ. Η Γαλάτιστα την εποχή εκείνη ήταν έδρα επισκοπής. Στην πατρίδα του έλαβε την εγκύκλια μόρφωση. Την περίοδο αυτή στη Γαλάτιστα, όπως και σε άλλα μέρη της Χαλκιδικής, «έχουσι σχολεία αρκετά καλά κατηρτισμένα και προσωπικόν διδασκάλων εις την διδασκαλίαν αυτών». Αξίζει να αναφερθεί πως από την Γαλάτιστα την ίδια εποχή ήταν οι σπουδαίοι συγγενείς αγιογράφοι λεγόμενοι Γαλατσάνοι, οι οποίοι αγιογράφησαν πολλές εικόνες και τοιχογραφίες στό Άγιον Όρος, και πολλά έργα τους σώζονται στη μονή Βατοπαιδίου. Νέος μεταβαίνει για προσκύνηση των Αγίων Τόπων στα Ιεροσόλυμα, όπου παραμένει, κείρεται μοναχός και γίνεται μέλος της Αγιοταφικής Αδελφότητος. Από τον πατριάρχη Ιεροσολύμων Παρθένιο (1737 - 1766 μ.Χ.), χειροτονείται ιερεύς του Παναγίου Τάφου. Κατόπιν αποστέλλεται οικονόμος του μετοχίου του Παναγίου Τάφου στη Θεσσαλονίκη, που ήταν ο ναός της Νέας Παναγίας κοντά στον Λευκό Πύργο, όπου υπάρ

Ξίφει Ματθαῖε ἀποτμηθεὶς τὴν κάραν Χαίρων εἰσῆλθες τῶν Ἀθλητῶν εἰς μάνδραν. Ὀγδοάτη δεκάτη Ματθαῖος ἐτμήθη κεφαλήν. Ο Ματθαίος γεννήθηκε περί το 1670 μ.Χ. στο Γερακάρι Αμαρίου της Επισκοπής Λάμπης και Σφακίων. Η Κρήτη την εποχή εκείνη είχε υποδουλωθεί στους Τούρκους κατακτητές, οι οποίοι διώκαν και βασάνιζαν τους χριστιανούς. Ο πατέρας του Ματθαίου ήταν ιερέας, κι αυτό βοήθησε τον νεαρό Άγιο να ανατραφεί με τις χριστιανικές αξίες και αρετές. Αυτό ήταν αιτία, και ο φθονερός διάβολος μίσησε τις αρετές του Ματθαίου και τον οδήγησε στην ασέβεια. Έτσι οι αλλόθρησκοι τον επιλέγουν να νυμφευθεί την Οθωμανή Αϊσέ για να ασπασθεί τον Μωαμεθανισμό. Μετά από λίγο όμως χρόνο κατάλαβε το φοβερό του λάθος, μετανόησε βαθιά και ξαναγύρισε στην πίστη και στην Εκκλησία του, ως κρυπτοχριστιανός. Επειδή όμως ο Ματθαίος δεν μπορούσε να κρύψει την πίστη του, και πρωί – βράδυ έκανε τον σταυρό του, αυτό ήταν αφορμή η Οθωμανίδα σύζυγός του να εξοργιστεί, και να καταγγείλει τον σύζυγό της στον τούρκο κριτή της π

Στα ζοφερά χρόνια της τουρκοκρατίας, όπως είναι γνωστό από την ιστορία, μαρτύρησαν χιλιάδες χριστιανοί. Ένας λοιπόν, απ' αυτούς είναι και ο άγιος νεομάρτυς της θεσσαλικής Καππούας Κωνσταντίνος, ο οποίος προτού βαπτισθεί και ενταχθεί στους κόλπους της Εκκλησίας μας ήταν μουσουλμάνος γιος Τούρκου αξιωματούχου. Σε ηλικία είκοσι χρόνων μυήθηκε στα χριστιανικά δόγματα από κάποιον λόγιο μοναχό του μοναστηρίου της Καππούας «Άγιος Νικόλαος». Ο μοναχός αυτός όταν έκρινε ότι είχε εδραιωθεί η πίστη του τουρκόπουλου στο Χριστό, το βάφτισε στο μοναστήρι και από Σαΐμ, που ήταν το όνομά του, το μετονόμασε Κωνσταντίνο. Η αντίδραση του Τούρκου αξιωματούχου, πατερά του νεοφώτιστου Κωνσταντίνου, υπήρξε κεραυνοβόλος και δυναμική. Θέλησε να τιμωρήσει με θάνατο τους τρεις μοναχούς του μοναστηρίου της Καππούας αλλά δεν το κατόρθωσε, γιατί αυτοί κατάφεραν να δραπετεύσουν και να καταφύγουν στα Μετέωρα, όπου ζήτησαν προστασία από τους εκεί μοναχούς. Η οργή του πατέρα κορυφώθηκε και πυρπόλησε το μοναστήρι. Ε

 Δίψει τελευτῆς τῆς ὑπὲρ Θεοῦ Λόγου, Χωροῦσι Φλῶρος καὶ Λαῦρος πρὸς τὸ φρέαρ Φλώρῳ ἀμφ' ὀγδοάτῃ δεκάτῃ φρέαρ εἰσέδυ Λαῦρος. Οι Άγιοι Φλώρος και Λαύρος ήταν δίδυμα αδέλφια και ήταν άρρηκτα ενωμένοι δια της θερμής πίστεως και αγάπης που είχαν προς το Χριστό. Κατάγονταν από το Βυζάντιο και είχαν διδαχθεί το χριστιανισμό και την τέχνη του λιθοξόου από τους Αγίους Πρόκλο (ή Πάτροκλο σύμφωνα με τον Άγιο Νικόδημο) και Μάξιμο, οι όποιοι υπέστησαν και μαρτυρικό θάνατο για το Χριστό. Μετά το θάνατο των διδασκάλων τους, ο Φλώρος και ο Λαύρος αναχώρησαν στην Ιλλυρία και διάλεξαν σαν τόπο διαμονής τους την πόλη Ουλπιανά. Στην πόλη αυτή εργάζονταν την τέχνη τους, αλλά συγχρόνως μέσω αυτής προσπαθούσαν για την εξάπλωση του Ευαγγελίου. Εκεί υπήρχε και κάποιος Ιερέας ειδώλων, ονομαζόμενος Μερέντιος. Ο γιος αυτού Αθανάσιος από το ένα του μάτι έπαθε τύφλωση, που από την ιατρική επιστήμη δε βρήκε θεραπεία. Τότε πλησίασε τους δύο τεχνίτες αδελφούς, οι οποίοι με την επίκληση του ονόματος του Χριστού θερ

Στις 18 Αυγούστου 1932, η εφημερίδα "ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ" παρουσιάζει έγγραφο που αναφέρει περιστατικό συμπλοκής μεταξύ των κατοίκων των Σερρών. Η παρουσίαση που κάνει η εφημερίδα είναι πέραν για πέρα προπαγανδιστική οπότε ανάξια λόγου. Κρατάμε όμως το έγγραφο μιας και μας δίνει ενα περιστατικό του αναβρασμού και της ακραίας πόλωσης που υπήρχε στην πόλη Το έγγραφο που φέρει ημερομηνία 4 Αυγούστου 1932,  αναφέρει τα παρακάτω: Εθνικός Σύνδεσμος Χαιμεριωτών "Ο Φοίνιξ", Παράρτημα Σερρών Σέρρες, 4 Αυγούστου 1932 Αριθ. Πρωτ. Προς τον Σύνδεσμο Καπνεργατών Αγαπητοί αδελφοί, Θεσσαλονίκη Σε συνέχεια με το υπ’ αριθ. 6 έγγραφό μας, σας γνωρίζουμε τα εξής: Την 1η Αυγούστου, στις 9 μ.μ., οι τομείς της περιφέρειας Άνω Καμενίκια και περιφερόμενοι, για την παρακολούθηση κάθε κίνησης κομμουνιστών, δεχτήκαμε επίθεση από κομμουνιστές με ύβρεις προς εμάς. Τότε, αμυνόμενοι, επιτεθήκαμε με ρόπαλο και σίδηρο προς τους κομμουνιστές και τους ξυλοκοπήσαμε άγρια. Ένας από τους κομμουνιστές έβγαλε μαχα