ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

  Στις 18 Δεκεμβρίου 1907, σύμφωνα με έκθεση του Σακτούρη, στο χωριό Κιούπ-κιόϊ (Πρώτη), στην περιοχή του καζά Ζίχνης, φονεύθηκε από Έλληνες ένας Οθωμανός.

  Άγιος Συμεών ο Βερχοτούρικης ήταν ευγενής, αλλά έκρυβε την καταγωγή του και ζούσε τη ζωή ενός ζητιάνου. Περιδιάβαινε τα χωριά και έραβε δωρεάν ημιπαλτά και άλλα ρούχα, κυρίως για τους φτωχούς. Κατά τη διάρκεια αυτής της δουλειάς, σκόπιμα παραλείπονταν κάτι, είτε ένα γάντι είτε ένα κασκόλ, για το οποίο υφίστατο κακομεταχείριση από τους πελάτες του. Ο ασκητής περιπλανήθηκε πολύ, αλλά πιο συχνά ζούσε στην αυλή της εκκλησίας του χωριού Μερκουσίνσκ κοντά στην πόλη Βερχοτούριε (στα περίχωρα της Περμ). Ο Άγιος Συμεών αγαπούσε τη φύση των Ουραλίων και, ενώ απολάμβανε την μεγαλοπρεπή ομορφιά της, σήκωνε το στοχαστικό του βλέμμα προς τον Δημιουργό του κόσμου. Στον ελεύθερο χρόνο του, ο άγιος αγαπούσε να πηγαίνει ψάρεμα στην ηρεμία της μοναξιάς. Αυτό του θύμιζε τους μαθητές του Χριστού, το έργο των οποίων συνέχιζε, καθοδηγώντας τον τοπικό πληθυσμό στην αληθινή Πίστη. Οι συνομιλίες του ήταν σπόροι χάρης, από τους οποίους σταδιακά αναπτύχθηκαν καρποί του Πνεύματος στα Ουράλια και στη Σιβηρία,...

 Ο Όσιος Σεβαστιανός του Ποσεσόνε γεννήθηκε και έζησε στη Ρωσία κατά τα τέλη του 15ου και τις αρχές του 16ου αιώνα μ.Χ. Εκάρη μοναχός σε ένα μοναστήρι στην περιοχή του Σοχότ, κοντά στην πόλη Ρομάνοβο και κοιμήθηκε με ειρήνη. Η μνήμη του τιμάται και στις 26 Φεβρουαρίου.

Ο Άγιος Δανιήλ ο Ησυχαστής, ο μεγάλος θαυματουργός και διδάσκαλος των μοναχών, γεννήθηκε στη Μολδαβία στις αρχές του 15ου αιώνα. Βαπτίστηκε με το όνομα Δουμίτρου. Όταν ήταν 16 ετών, έγινε μοναχός στη μονή του Αγίου Νικολάου στη Ραντάουτι και πήρε το όνομα Δαβίδ. Πνευματικός του πατέρας ήταν ο Άγιος Λεόντιος της Ραντάουτι (1 Ιουλίου). Μετά από πολλά χρόνια ασκητικών αγώνων, έγινε εκλεκτό σκεύος του Πνεύματος και χειροτονήθηκε ιερέας. Έζησε για κάποια χρόνια στη μονή του Αγίου Λαυρεντίου στην περιοχή Σίβουλ ντε Σους. Εκεί εκπλήρωνε τις υποχρεώσεις του κατά τη διάρκεια της ημέρας, και τη νύχτα παρακολουθούσε αγρυπνία, προσευχόταν και έφτιαχνε καλάθια. Έλαβε το Μέγα Σχήμα και το νέο όνομα Δανιήλ. Έλαβε την ευλογία του ηγούμενου να ζήσει στην ερημιά και στη μοναξιά, όπου αφιερώθηκε σε πνευματικούς αγώνες. Περί το 1450, έζησε κοντά στη Μονή Νεάμτς, κοντά στην ρεματιά Σέκου, για δεκατέσσερα χρόνια. Με τον καιρό, οι άνθρωποι ανακάλυψαν το μέρος που ζούσε και άρχισαν να τον επισκέπτονται. Λαχτα...

Ο Ιερομάρτυρας Θαδδαίος (Ουσπένσκυ) της Τβέρ ήταν Ρώσος επίσκοπος που εκτελέστηκε το 1937. Κατά τη διάρκεια της ζωής του απέκτησε τα χαρίσματα της προφητείας και της θεραπείας. Οι ημερομηνίες εορτής του είναι η ημερομηνία του μαρτυρίου του (18 Δεκεμβρίου (31)) και η ημερομηνία της ανακάλυψης των λειψάνων του το 1993 (13 Οκτωβρίου (26)). Αγιοποιήθηκε το 1997. Πρώτα χρόνια Ο Ιερομάρτυρας Αρχιεπίσκοπος Θαδδαίος, κατά κόσμον Ιβάν Βασιλιέβιτς Ουσπένσκυ, γεννήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 1872 στην οικογένεια ενός παπά από ένα χωριό. Μετά την αποφοίτησή του από το Θεολογικό Σεμινάριο του Νίζνι Νόβγκοροντ, ο Ιβάν εισήλθε στην Μόσχα Θεολογική Ακαδημία. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του εκεί, ο Ιβάν άρχισε να ζητά πνευματικές συμβουλές από τον ιερομόναχο Γερμανό, έναν γνωστό γέροντα που ζούσε στο Σκήτη της Γεθσημανής της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδας-Άγιου Σέργιου. Στις 18 Ιανουαρίου 1895, ο Άγιος Ιωάννης του Κρονστάντ επισκέφθηκε την Ιερά Μονή Αγίας Τριάδας-Άγιου Σέργιου. Ο Ιβάν τον είδε για πρώτη φορά κα...

Η μνήμη του Οσίου Νόμων αναφέρεται επιγραμματικά στο «Μικρὸν Εὐχολόγιον ἢ Ἁγιασματάριον» έκδοση «Αποστολικής Διακονίας» 1956, χωρίς άλλες πληροφορίες. Πιθανώς να είναι Άγιος της Κυπριακής Εκκλησίας.

Οὐκ, εἰ τελευτᾷς Μιχαήλ, τοῦτο ξένον· Ἀλλ' εἰ θανὼν ζῇς, ὥς περ οὖν ζῇς ἀξίως. Ο Όσιος Μιχαήλ γεννήθηκε στην Παλαιστίνη το 761 μ.Χ (ή κατ' άλλους, το 763 μ.Χ.). Οι πρόγονοί του ήταν Πέρσες και οι ευσεβείς γονείς του τον αφιέρωσαν στη διακονία του Θεού. Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόδωρος τον έκειρε αναγνώστη στον ναό της Ανάστασης και στην Ιερουσαλήμ εκπαιδεύτηκε κατά τον καλύτερο τρόπο. Σε ηλικία 25 ετών έγινε μοναχός στη Μονή του Αγίου Σάββα και μετά 12 χρόνια άσκησης, χειροτονήθηκε από τον Πατριάρχη Θωμά πρεσβύτερος, με πρόταση του ηγουμένου της Μονής. Μετά δύο χρόνια αποσύρθηκε από τη Μονή σ' ένα κελί, όπου καλλιέργησε πολύ την προσευχή. Μάλιστα ο ηγούμενος της Λαύρας, εμπιστεύτηκε στον Μιχαήλ την πνευματική μόρφωση των δύο αδελφών Γραπτών Θεοδώρου και Θεοφάνη (βλέπε 27 Δεκεμβρίου και 11 Οκτωβρίου). Αλλά ο Πατριάρχης Θωμάς, έχοντας ανάγκη τον Μιχαήλ, τον μετακινεί μαζί με τους δύο μαθητές του στα Ιεροσόλυμα και τον καθιστά σύγκελλο και σύμβουλό του. Αργότερα τον στέλνει σ...

 Σκηνήν αγιάζουσι νυν εγκαινίοις, Tης των βροτών την φύσιν εγκαινισάσης. Δεν έχουμε λεπτομέρειες για το γεγονός.

 Θεού σοφίαν ηγάπησε Σοφία, Όθεν χάριν δέδεκτο και των θαυμάτων. Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον βίο της Αγίας.

 Ζακχαίος Aλφειός πόθω Θεού Λόγου, Eίλοντο τον θάνατον ευσεβοφρόνως. Οι Άγιοι Ζακχαίος και Αλφειός μαρτύρησαν στην Καισαρεία. Ίσως είναι οι ίδιοι μ' αυτούς της 18ης Νοεμβρίου.

Ἔγωγε τμηθῶ πρῶτον, Ἕρμυλος λέγει. Οὔ, φησὶ Φωκᾶς, ἀλλ' ὁ Φωκᾶς Ἕρμυλε. Οι Άγιοι Φωκάς και Ερμύλος μαρτύρησαν δια ξίφους.

Εἴκων ὁ Φλῶρος τῇ πάλαι κατακρίσει, Εἰς γῆν ἀπῆλθε· γῆ γὰρ ἦν, καὶ τὶ ξένον; Ο Όσιος Φλώρος, έζησε την εποχή που βασίλεψαν οι Ιουστίνος Β' (565 - 578 μ.Χ.), Τιβέριος (578 - 582 μ.Χ.) και Μαυρίκιος (582 - 602 μ.Χ.) και επί των πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως Ευτυχίου και Ιωάννου του Γ'. Ο πατέρας του ονομαζόταν και αυτός Φλώρος η δε μητέρα του Ευφυΐα. Επειδή ήταν μορφωμένος και γνώριζε τις Θείες Γραφές διακρίθηκε στην Κωνσταντινούπολη και προσλήφθηκε σαν γραμματέας στο παλάτι. Σύντομα λόγω των ικανοτήτων του αναδείχθηκε σε πατρίκιο. Νυμφεύτηκε κόρη σεμνή και πιστή και απέκτησε ένα τέκνο. Όμως είδε να πεθαίνουν και η σύζυγός του και το παιδί του. Γι' αυτό αποφάσισε να αποσυρθεί σε ένα μικρό κτήμα στην τοποθεσία Ανάπλουν, αφού μοίρασε όλη του την περιουσία πρώτα. Εκεί καθώς μελετούσε τα θρησκευτικά βιβλία και προσευχόταν, αποφάσισε να ενταχθεί στον κλήρο. Διακρίθηκε για την διδακτικότητά του και την αρετή του και έγινε επίσκοπος Αμισού που είναι πόλη της Καππαδοκίας. Υπήρξε αρχι...

 Ἤθλησεν Εὐβίοτος ἄχρις αἱμάτων, Βίου δὲ τέρμα εὗρε χωρὶς αἱμάτων. Ακατάβλητος και τολμηρός στρατιώτης της χριστιανικής πίστης ο  Εὐβίοτος , έζησε τον 3ο αιώνα μετά Χριστόν. Γεννήθηκε στο χωριό Πτωκετό ή Πωκετός της επαρχίας Οψικίου και διακρινόταν για το θάρρος και τη θερμή πίστη του. Κατά τον διωγμό εναντίον της Εκκλησίας επί Διοκλητιανού, υποβλήθηκε σε πολλά βάσανα και φυλακίσεις. Αλλά η θεία χάρη τον προστάτευε και τον έσωζε. Λιθοβολήθηκε, ραβδίσθηκε, μαστιγώθηκε, σχίστηκαν οι σάρκες του και παρ' όλα αυτά επέζησε και έφερε πολλούς στο δρόμο της σωτηρίας. Αργότερα ο θρίαμβος του Μεγάλου Κωνσταντίνου, τον βρήκε στην απομόνωση με βαριά δεσμά. Ελευθερώθηκε και δόξασε τον Θεό για τη νίκη που έδωσε στην Εκκλησία. Ο Άγιος Ευβίοτος, πέθανε το 320 μ.Χ.

Το 2009, ύστερα από πρόταση της Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας, το Οικουμενικό Πατριαρχείο αποφάσισε την αγιοκατάταξη και των μελών της οικογένειάς του, των γονέων του Κωνσταντίου και Καλής, και των αδελφών του Θεοδοσίου, Μακαρίου, Επιχάριτος και Θεοδότης. Ημέρα μνήμης τους ορίστηκε η 18η Δεκεμβρίου. Ο πατέρας του Κωνσταντίνος Παλαμάς ήταν συγκλητικός και μέλος της αυτοκρατορικής αυλής του Ανδρονίκου Β’ Παλαιολόγου (1282-1328). Ο αυτοκράτορας τον εκτιμούσε ιδιαίτερα και γι΄ αυτό του ανέθεσε την ανατροφή του Ανδρονίκου Γ΄, εγγονού και διαδόχου του. Αναφέρεται στο βίο του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά για τον πατέρα του που ήταν μέλος του Ανακτοσυμβουλίου, ότι είχε τόση καλλιέργεια της καρδιακής προσευχής, τόσο καλλιεργούσε τη θεωρία, ώστε πολλές φορές κατά τη διάρκεια των συνεδριών του Ανακτοσυμβουλίου, “ηρπάζετο” ο νούς του, και του συνέβη κάποτε, την ώρα που βρισκόταν στη Σύγκλητο, να μην ακούσει τον αυτοκράτορα πού του απηύθυνε τον λόγο τόσο πολύ βυθισμένος ήταν στην προσευχ...

Εις την Ζωήν Ζωὴ πρὸς ὕψος ἐκ κεφαλῆς ἠρμένη, Καπνῷ δυσώδει λαμβάνει ζωῆς τέλος. Εις τον Τραγκυλίνον Ναί, βάλλετε σφοδρῶς με συχνοῖς τοῖς λίθοις, Ἐκ καρδίας ἔκραζεν ὁ Τραγκυλῖνος. Εις τον Κλαύδιον Καὶ τοὺς περὶ Κλαύδιον ὧδε τακτέον. Οὕς, κἄν βυθὸς συνέσχεν, οὐρανὸς φέρει. Εις τον Τιβούρτιον Τιβουρτίου τέμνουσι τὴν θείαν κάραν, Σύ μου Θεὸς κράζοντος, ὦ Θεοῦ Λόγε. Εις τον Κάστουλον Κάστουλον εἷλκον εἰς ἀπωλείας βόθρον. Ὡς δ' οὐχ ὑπεῖξε, γῆς ἐνεβλήθη βόθρῳ. Εις τον Μάρκον και Μαρκελλίνον Ἐχθρῶν παγέντες, οἷα λόγχαι, καρδίας, Νύττεσθε λόγχαις, Μάρκε καὶ Μαρκελλῖνε. Όλοι μαρτύρησαν κατά τον διωγμό που κίνησε ο Διοκλητιανός (284 - 304 μ.Χ.) εναντίον των χριστιανών, μαζί με τον Άγιο Σεβαστιανό (βλέπε ίδια ημέρα). Οι σύζυγοι Νικόστρατος και Ζωή πέθαναν από ασφυξία αφού τους είχαν κρεμάσει ανάποδα και από κάτω δημιούργησαν ειδική εστία φωτιάς, ώστε να βγαίνει πολύς καπνός και να πηγαίνει απ' ευθείας στο πρόσωπό τους. Ο Τραγκυλίνος πέθανε δια λιθοβολισμού, τον Κλαύδιο και τον Κάστορα έπν...

Σεβαστιανὸς τῶν πλάνης σεβασμάτων, Καταφρονήσας τύπτεται τὸ σαρκίον. Ὀγδοάτῃ δεκάτῃ Σεβαστιανὸς ῥοπαλίσθη. Ο Άγιος Σεβαστιανός γεννήθηκε στα Μεδιόλανα της Ιταλίας, το 250 με 256 μ.Χ. Οι γονείς του τον ανέθρεψαν με μεγάλη χριστιανική επιμέλεια. Καθώς ήταν και από γένος διακεκριμένο, είλκυσε την εύνοια του αυτοκράτορα Καρίνου, που γρήγορα τον ανέδειξε σαν στρατιωτικό. Έπειτα, ο Διοκλητιανός τον έκανε αρχηγό του πρώτου συντάγματος των πραιτοριανών. Φιλάνθρωπη ψυχή ο Σεβαστιανός, από τη θέση αυτή πολλές φορές υπήρξε προστάτης των φτωχών και των πασχόντων χριστιανών. Πρόθυμα επίσης, βοηθούσε στις ανάγκες της Ρωμαϊκής Εκκλησίας. Γι' αυτό και ο πάπας Γάιος του απένειμε τον τίτλο του υπερασπιστή της Εκκλησίας. Όταν όμως άρχισε ο διωγμός κατά των χριστιανών, συνελήφθη μια ομάδα χριστιανών. Ο Σεβαστιανός, προκειμένου να τους εμψυχώσει την ώρα που αυτοί δικάζονταν, προς γενική κατάπληξη όλων δήλωσε ότι είναι χριστιανός. Ο Διοκλητιανός διέταξε το θάνατό του. Και ο Σεβαστιανός δεν άργησε να πέσ...

Σεβαστιανὸς τῶν πλάνης σεβασμάτων, Καταφρονήσας τύπτεται τὸ σαρκίον. Ὀγδοάτῃ δεκάτῃ Σεβαστιανὸς ῥοπαλίσθη. Ο Άγιος Σεβαστιανός γεννήθηκε στα Μεδιόλανα της Ιταλίας, το 250 με 256 μ.Χ. Οι γονείς του τον ανέθρεψαν με μεγάλη χριστιανική επιμέλεια. Καθώς ήταν και από γένος διακεκριμένο, είλκυσε την εύνοια του αυτοκράτορα Καρίνου, που γρήγορα τον ανέδειξε σαν στρατιωτικό. Έπειτα, ο Διοκλητιανός τον έκανε αρχηγό του πρώτου συντάγματος των πραιτοριανών. Λέγεται ότι θανατώθηκε κατά τη διάρκεια του διωγμού των Χριστιανών που έκανε ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Διοκλητιανός.  Ο Σεβαστιανός, προκειμένου να τους εμψυχώσει την ώρα που αυτοί δικάζονταν, προς γενική κατάπληξη όλων δήλωσε ότι είναι χριστιανός. Ο Διοκλητιανός διέταξε το θάνατό του. Και ο Σεβαστιανός δεν άργησε να πέσει κάτω, τρυπημένος στο στήθος από βέλος. Συχνά, απεικονίζεται στην τέχνη και τη λογοτεχνία δεμένος σε ένα δέντρο και καρφωμένος με βέλη. Αυτή είναι η πιο κοινή καλλιτεχνική απεικόνιση του αγίου.  Ο Άγιος Σεβαστιανός θεραπ...

Στις 18 Δεκεμβρίου 1993, ημέρα Σάββατο  δόθηκε η πρεμιέρα του θεατρικού έργου «Το φάντασμα του κ. Ραμόν Νοβάρο» (Παύλος Μάτεσις) από το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Σερρών. Παύλος Μάτεσις Πρώτη παρουσία στα Γράμματα: 1967. Διακρίσεις: Kρατικό Bραβείο Θεάτρου, 1966 (Η τελετή). Έπαθλο Kαρόλου Kούν, 1989, για το καλύτερο θεατρικό έργο της χρονιάς (Περιποιητής φυτών). Bραβείο Έλληνοφώνων Kάτω Iταλίας, 1998, για το μυθιστόρημα H μητέρα του σκύλου. Mέγα Bραβείο Κριτικών 2000. Bραβείο ACERBI (Iταλία), 2002, για το μυθιστόρημα H μητέρα του σκύλου. Tα μυθιστορήματά του H μητέρα του σκύλου, 49η έκδοση, O Παλαιός των Hμερών, 13η έκδοση, και Πάντα καλά, 27η έκδοση, κυκλοφορουν σε δεκατέσσερις χώρες. Tόμος με 4 θεατρικά του κυκλοφορεί (2002) στό Λονδίνο, εκδ. Arcadia. Tο μυθιστόρημα Σκοτεινός Oδηγός, 8η έκδοση, κυκλοφορεί στην Iταλία. Tο μυθιστόρημα Mύρτος, 12η έκδοση, θα κυκλοφορήσει προσεχώς στη Γαλλία, τη Pουμανία, τη Φινλανδία και στο Iσραήλ. Θεατρικά έργα: ...

Εφημερίδα Εμπρός, Φύλλο: 19/12/1950, Σελίδα: 6 Στις 18 Δεκεμβρίου 1950, ο ανεξάρτητος βουλευτής Σερρών κ. Α. Μπουκουβάλας δια δηλώσεώς του, κατατεθείσης εις την Βουλήν, προσχωρεί εις το Ενωτικόν Κόμμα του κ. Π. Κανελλοπούλου.

Η Λεωφόρος Μεραρχίας των Σερρών το 1936 Στις 18 Δεκεμβρίου 1936, στον κινηματογράφο Κρόνιον των Σερρών προβάλλονταν η ταινία "Cleopatra" (Κλεοπάτρα). Cleopatra (1934) είναι μια αμερικανική επική ταινία, σκηνοθετημένη από τον Cecil B. DeMille και διανεμημένη από την Paramount Pictures. Η ταινία αποτελεί μια αναδιήγηση της ιστορίας της Cleopatra VII της Αιγύπτου, με σενάριο από τους Waldemar Young και Vincent Lawrence, βασισμένο στην προσαρμογή του Bartlett Cormack από ιστορικό υλικό. Πρωταγωνιστούν η Claudette Colbert ως Cleopatra, ο Warren William ως Julius Caesar και ο Henry Wilcoxon ως Mark Antony. Η ταινία έλαβε πέντε υποψηφιότητες για Όσκαρ και ήταν η πρώτη ταινία του DeMille που έλαβε υποψηφιότητα για Καλύτερη Ταινία. Ο Victor Milner κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Φωτογραφίας. Πλοκή Το 48 π.Χ., η Cleopatra ανταγωνίζεται με τον αδελφό της, Ptolemy, για τον έλεγχο της Αιγύπτου. Ο Pothinos τη Kidnappάρει μαζί με τον Apollodorus και τους αφήνει στην έρημο. Όταν ο Pothino...