ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Στις 23 Οκτωβρίου 1903, ο Ειρηναίος ο κατα κόσμον  Εμμανουήλ Παντολέοντο ς εκλέχθηκε μητροπολίτης Μελενίκου και Σιδηροκάστρου. Κατά τη διάρκεια της θητείας του (1903-1906), έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση του ελληνικού στοιχείου της περιοχής, καθώς εκείνη την εποχή η Μακεδονία και οι γύρω περιοχές ήταν κεντρικό πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ των Ελλήνων, των Βουλγάρων και των Οθωμανών. Η δράση του συνδέθηκε με τον Μακεδονικό Αγώνα, κατά τον οποίο στήριξε τις ελληνικές κοινότητες ενάντια στη βουλγαρική προπαγάνδα και τις επιθέσεις των κομιτατζήδων. Ο Ειρηναίος υπήρξε αφοσιωμένος στο ποιμαντικό του έργο, διατηρώντας την ενότητα των ελληνικών πληθυσμών της περιοχής

Εφημερίδα Σκριπ, Φύλλο: 17/10/1903, Σελίδα: 2 Συμπλοκές και νεκροί στην Μακεδονία, από την εφημερίδα Εμπρός  της 17 Οκτωβρίου 1903 Η εφημερίδα έγραψε: Οι τελευταίες συμπλοκές στη Μακεδονία Σύμφωνα με τις πληροφορίες των χθεσινών βυζαντινών εφημερίδων, έγινε συμπλοκή ανάμεσα στον αυτοκρατορικό στρατό και τους Βούλγαρους ληστές στο χωριό Βροντού, κοντά στις Σέρρες, και μια άλλη συμπλοκή σε απόσταση δύο ωρών από το Γευγελί. Στις δύο μάχες, οι Βούλγαροι υπέστησαν πανωλεθρία. Παντού σταδιακά αποκαθίσταται η πολυπόθητη τάξη. Οι συμμορίες του Τοπάλ καπετάνιου και του δασκάλου Δημήτρη από την Οχρίδα, μετά από σύγκρουση με τον τουρκικό στρατό, έχασαν πολλούς οπαδούς. Στο Μελένικο, ο στρατός σκότωσε τον λήσταρχο Παπασταμάτη. Στο χωριό Λίσκοβα, κοντά στις Σέρρες, συνελήφθη ο αρχιλήσταρχος Παπάζογλους Δίγκας από το Καλενδρί. Καταδιωκόμενοι στο δάσος Μανίσκα, κοντά στο χωριό Ραζλία, οι Βούλγαροι ληστές εγκατέλειψαν 28 φορτία με διπυρίτη, αλεύρι και φασόλια. Κοντά στις Σέρρες, στο χωριό Κρίσταλι, σε

Στις 19 Οκτωβρίου 1903, ο Παπα-Γιάννης, εφημέριος του Κρουσόβου, και ο Περικλής Αστεριάδης, ελληνοδιδάσκαλος της ίδιας περιοχής, δολοφονήθηκαν από Βούλγαρους κομιτατζήδες. Το περιστατικό συνέβη μεταξύ της Ελένιτσας (σημερινής Καρπερής) και της Τσιρβίτσας (σημερινού Καπνόφυτου), ενώ οι δύο άνδρες επέστρεφαν από την πόλη των Σερρών προς το Σιδηρόκαστρο.

Στις 4 Οκτωβρίου 1903, το Ελληνικό Προξενείο Σερρών απέστειλε επείγον έγγραφο προς τις Μητροπόλεις Σερρών, Δράμας, Νευροκοπίου και Μελενίκου, στο οποίο ενημέρωνε για μία αναζωπύρωση της ρουμανικής προπαγάνδας. Στο έγγραφο περιλαμβάνονταν αναφορές από ιερωμένους, επιτροπές Μουχτάριδων και ενορίτες, που κατέγραφαν την οικονομική κατάσταση αυτών που ηγούνταν των κινήσεων. Επιπλέον, προτείνονταν μέτρα, με βασικότερο τη συγκρότηση ενόπλων ελληνικών σωμάτων για αντιπερισπασμό. Τέλος, το έγγραφο πρότεινε τη διακοπή κάθε μορφής συζήτησης με τους ρουμανίζοντες κατοίκους των περιοχών αυτών.

Εφημερίδα Φάρος της Θεσσαλονίκης, Φύλλο 27 Σεπτεμβρίου 1903 Σύμφωνα με την εφημερίδα Φάρος της Θεσσαλονίκης της 27 Σεπτεμβρίου 1903 , πανωλεθρία υπέστη η συμμορία του περιβόητου λήσταρχου Γεώργην Μπέοοντικ στο χωριό Ράμπι, κοντά στην πόλη των Σερρών. Συνελήφθη από τον στρατό, τραυματισμένος βαριά, ενώ σκοτώθηκε και ο Δόγκας, που καταγόταν από το Κιλινδήρι. Προχθές, 104 Βούλγαροι μεταφέρθηκαν στις φυλακές εδώ από το εσωτερικό." Το όνομα "Ράμπι" προέρχεται από τη λέξη "ράμπα", δηλαδή η  "ανάβαση" ή "διαδρομή".  Εφημερίδα Φάρος της Θεσσαλονίκης, Φύλλο 27 Σεπτεμβρίου 1903 σελ. 2 Πανωλεθρίαν ὑπέστη εἰς τὸ χω· ρίον Ράμπι παρὰ τὴν πόλιν τῶν Σερρῶν ἡ ὑπὸ τὸν περιβόητον λή σταρχον Γεώργην Μπέοοντικ συμ' μορία. Συνελήφθη ὑπὸ τοῦ στρατοῦ πληγωθείς βαρέως εἰς ληστὴς ἐφο· νεύθη δὲ καὶ ὁ ἐκ Κιλινδιρίου κατα γόμενος Δόγκας. Προψὲς μετεφέρθησαν εἰς τὰς ἐν ταῦθα φυλακὰς ἐκ τοῦ ἐσωτερικοῦ 104 βούλγαροι.

Στις 26 Σεπτεμβρίου 1903, ενδεκαμελής συμμορία κομιτατζίδων υπό την αρχηγία του αρχικομιτατζή Ράδεφ εισέβαλε στο χωριό Λάκκος και δολοφόνησε σε ενέδρα τον Πρόκριτο Ιάκωβο Δίγκο και τον Νικόλαο Δίγκο. Στη συνέχεια, πυρπόλησαν την οικία του πρώτου. Ο Τουρκικός στρατός κατέφθασε αμέσως μόλις ειδοποιήθηκε και συνεπλάκη μαζί τους. Μετά από επτάωρη συμπλοκή, τραυματίστηκε και ο Κωνσταντίνος Γεράκης από την οικογένεια του Ιάκωβου, καθώς και ο επικεφαλής Τούρκος αξιωματικός. Η συμπλοκή αυτή, που χαρακτηρίστηκε από ένταση και βία, είχε ως αποτέλεσμα να κερδίσει ο Τουρκικός στρατός έδαφος αλλά με σημαντικές απώλειες. Ταυτόχρονα, ο Πρόξενος των Σερρών Ίων Δραγούμης έφθασε στην περιοχή. Με την παρουσία του, κατάφερε να αποτρέψει τη λεηλασία και καταστροφή του χωριού από το Τουρκικό απόσπασμα, επιδεικνύοντας την πολιτική του επιρροή και τον ρόλο του στη διαχείριση της κρίσης. ’ ΊωνοςΣτεφάνουΔραγούμη,Ή Μονή τοΰ Προδρό­υκαίτό χωριό Λάκκος τών Σερρών.’Απάντησητοΰ” 1.Στ.Δρ.(1878-1920), γραμμένη γαλλικά

Στις 25 Σεπτεμβρίου 1903, ο Ίων Δραγούμης, όταν ήταν αντικαταστάτης του Πρόξενου των Σερρών και ζούσε στην πόλη, έγραψε: «...Πόσες φορές αισθάνομαι εδώ πως είμαι ένα κύτταρο του μεγάλου τόπου που λέγετε Ελληνισμός. (...) Μ' αρέσει να παίρνω τη θέση μου κοντά στους άλλους που ζούν και δουλεύουν και είναι Έλληνες, να παίρνω μια θέση έπειτα από τους προγόνους και πριν από τους απογόνους και να ξέρω πως από μέσα μου περνά η ψυχή του Ελληνισμού για να πάγη από τους προγόνους στους απογόνους, πως είμαι κρίκος, πως είμαι γεφύρι απαραίτητο, πως το υγρό του Ελληνισμού με ποτίζει για να περάση από πάνω μου και να ζήση στους απογόνους, πως είμαι ένα με τον Ελληνισμό και δεν χωρίζομαι, και δεν είμαι ένας. Είναι χρέος μου να ζήσω για να περάση ο Ελληνισμός επάνω μου και να πάη στα παιδιά μου. Πρέπει να τον φυλάγω καλά...». Από το ημερολόγιο του Ίων Δραγούμη

  Εφημερίδα Σκριπ, Φύλλο: 23/9/1903, Σελίδα: 3. Στις 22 Σεπτεμβρίου  1903 , ο τουρκικός στρατός συγκρούστηκε με βουλγαρικές συμμορίες που είχαν εισβάλει εις Σαγγιάκατον των Σερρών, καταστρέφοντάς τες και διαλύοντάς τες Η εφημερίδα Σκριπ έγραψε: Εξόντωση Βουλγαρικών Συμμοριών Κωνσταντινούπολη, 22 Σεπτεμβρίου. (Μέσω έμμεσου δρόμου). Τουρκικός στρατός συγκρούστηκε με συμμορίες Βουλγάρων που είχαν εισβάλει στη Σαγγιάκα των Σερρών. Τις κατέστρεψε και τις διέλυσε. Αυτούσιο το κείμενο ΕΞΟΝΤΩΣΙΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΩΝ ΣΥΜΜΟΡΙΩΝ ΚΩΝ) ΠΟΛΙΣ, 22 Σεπτεμ βρίου. (Δι' ἐμμέσου ὁδοῦ).- Τουρκικός στρατός συνεκρούσθη πρὸς συμμορίας Βουλγάρων. εἰσβαλούσας, εἰς Σαγγιάκαταν τῶν Σερρῶν, τὰς ὁποίας κατέ στρεψε καὶ διεσκόρπισεν.

Ίωνας Δραγούμης Στις 16 Σεπτεμβρίου 1903, ο Ίωνας Δραγούμης ανέλαβε προσωρινά τη θέση του υποπρόξενου Σερρών, αντικαθιστώντας τον πρόξενο Στορνάρη. Η θητεία του Δραγούμη διήρκεσε έως τις 21 Ιανουαρίου 1904. Ο Ιωάννης Στορνάρης είχε αναλάβει την θέση στις 22 Σεπτεμβρίου 1895 ως Πρόξενος Α΄ Τάξης και την παρέδωσε τον Μάρτιο του 1905. Ο Ίων Δραγούμης από το 1899 μπήκε στο διπλωματικό κλάδο και υπηρέτησε διαδοχικά ως υποπρόξενος, κατόπιν απαίτησής του, στο Μοναστήρι και εν συνεχεία στην Ανατολική Μακεδονία, στο Προξενείο Σερρών (1903), στην Ανατολική Ρωμυλία στο Προξενείο του Πύργου και στη Θράκη, στο Προξενείο της Φιλιππούπολης (1904). Από τον Μάιο έως τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς συμμετέχει ως έφεδρος δεκανέας στα γυμνάσια του ελληνικού στρατού. Σε συνεργασία με τον γαμπρό του Παύλο Μελά, σύζυγο της αδελφής του Ναταλίας, οργάνωσε τις ελληνορθόδοξες κοινότητες εναντίον των εξαρχικών κομιτάτων, κινητοποίησε τις Ελληνικές Δυνάμεις και αναδείχθηκε ένθερμος υποστηρικτής της μακεδονικής σύγκρο

  Στις 19 Αυγούστου 1903, όπως αναφέρει η εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ, επικρατούσε "ησυχία" ένω υπήρχαν ανησυχίες για Βουλγάρικη επίθεση στις Σέρρες. Η εφημερίδα έγραψε: Σύμφωνα με έκθεση που εστάλη στον Πρόεδρο του Κεντρικού Μακεδονικού Συλλόγου, τον κύριο Γερογιάννη, αναφέρεται ότι επικρατεί πλήρης τάξη και ησυχία στην περιοχή των Σερρών. Ωστόσο, υπάρχουν φήμες ότι εμφανίστηκαν Βούλγαροι λησταντάρτες στο διαμέρισμα Ροαλεκίου, το οποίο απέχει 15 ώρες από τις Σέρρες και κοντά στο Μελένικο, στην περιοχή Γρέσνα. Οι Οθωμανοί κάτοικοι της επάνω Τζουμασιάς, που βρίσκεται κοντά στα βουλγαρικά σύνορα, εγκατέλειψαν την πόλη και αποσύρθηκαν προς τα ενδότερα. Εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ, Φύλλο: 19/8/1903, Σελίδα: 3 Η ΤΑΞΙΣ ΕΝ ΤΗ ΕΠΑΡΧΙΑ ΣΕΡΡΩΝ Ἐξ ἐκθέσεως σταλείσης πρὸς τὸν Πρόεδρον τοῦ. Κεντρικού Μακεδονικοῦ Συλλόγου Ο οχ. Γερογιάννην ἐκ Σερ ρῶν πλήρῃς τάξις καὶ ἡσυχία ἐ- πικρατεί, καίτοι λέγεται ὅτι ἀ- νεφάνησαν λησταντάρται Βούλ γαροι εἰς τὸ διαμέρισμα Ροαλε κίου, 15 ὥρας ἀπέχον τῶν Σερ- ρῶν καὶ πλησίον

  Στις 20 Αυγούστου 1903, πληροφορίες αναφέρουν επικείμενη Βουλγάρικη επίθεση στις Σέρρες και άλλες περιοχές της Μακεδονίας,. Οι πληροφορίες θα γίνουν πραγματικότοτηα στις 24 Αυγούστου όταν οι Βούλγαροι επιτέθικαν στο Μοναστήρι και στις 25 Αυγούστου όταν με 2000 ληστές μπαίνουν στις περιοχές των Σερρών.  Νωρίτερα τις προηγούμενες ημέρες ο Πρόξενος Στουρνάαρας σε συνέντευξη του στην εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ είχε αναφερθεί για την ανάγκη για άμεση στρατιωτική ενίσχυση.  Η εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ έγραψε στις 21 Αυγούστου 1903 Απειλές από τους Βουλγάρους: Τα ληφθέντα μέτρα Κωνσταντινούπολη, 20 Αυγούστου – Σύμφωνα με πληροφορίες που έλαβε η Κυβέρνηση, το Βουλγαρικό Κομιτάτο σκοπεύει να προκαλέσει ταραχές τις επόμενες ημέρες στις περιοχές των Σερρών, της Στρωμνίτσας και του Ραστόιν στην Ανατολική Μακεδονία. Ως αντίδραση, η Οθωμανική Πύλη έλαβε όλα τα απαραίτητα μέτρα για να αποτρέψει οποιαδήποτε ανεπιθύμητη εξέλιξη. Οι επαναστάτες, μετά την αναχώρηση του Ρωσικού στόλου από την άκρα Ινιάδα, ανατίναξαν τον φ

Στις 25 Αυγούστου 1903 η εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ, έγραψε:  Στις 4 το πρωί: Εισβολή νέων σωμάτων στη Μακεδονία 2.000 αντάρτες στο διαμέρισμα Σερρών – Έχουν μαζί τους και δυναμιτιστές ΒΙΕΝΝΗ, Δευτέρα – Σύμφωνα με σημερινά τηλεγραφήματα από τη Σόφια, περίπου 2.000 λησταντάρτες, με επικεφαλής αξιωματικούς του βουλγαρικού στρατού, εισέβαλαν στο Μαντζάκιον των Σερρών. Αυτή η ομάδα ληστανταρτών έχει οργανωμένη ειδική υπηρεσία δυναμιτιστών και φέρει μαζί της υποζύγια που μεταφέρουν βόμβες από δυναμίτη. Το σώμα αυτό σχηματίστηκε κοντά στην Κελίππουπολη και αποτελείται από άνδρες του βουλγαρικού στρατού. Η εφημερίδα επίσης αναφέρει : Συμπλοκές κοντά στις Σέρρες Στην επαρχία των Σερρών, σημειώθηκαν συμπλοκές σε περιοχές όπως το Ρασλόκ και το Αβράμ Ίσαρ, για τις οποίες οι λεπτομέρειες παραμένουν άγνωστες. Μια ομάδα ανταρτών, αποτελούμενη από 10 άνδρες, καταστράφηκε στην περιοχή του Μπελένικου, τη στιγμή που προσπαθούσε να περάσει στο βουλγαρικό έδαφος για να διαφύγει. Στο Νεβέσκα, οι λησταντάρτες, πριν ε

Ποτίστρα ζώων στη Θεσσαλονίκη, στη σημερινή συμβολή Λαγκαδά με Ειρήνης. 1903

Άποψη των Σερρών το 1903.Επεξεργασμένη φωτογραφία. Άποψη των Σερρών το 1903. Φωτογραφία απο το τότε νοσοκομείο των Σερρών

Άποψη της Μητρόπολης των Σερρών, 1903. Επεξεργασμένη φωτογραφία. Άποψη της Μητρόπολης των Σερρών πριν την καταστροφή της από τους Βούλγαρους, 1903 Από το βιβλίο Monuments et mémoires de la Fondation Eugène Piot / Année 1903

Άποψη της Μητρόπολης των Σερρών, 1903. Επεξεργασμένη φωτογραφία. Άποψη της Μητρόπολης των Σερρών πριν την καταστροφή της από τους Βούλγαρους, 1903 Από το βιβλίο Monuments et mémoires de la Fondation Eugène Piot / Année 1903

Τούρκικος στρατός στην Θεσσαλονίκη, 1903. Επεξεργασμένη φωτογραφία. Τούρκικος στρατός στην Θεσσαλονίκη, 1903

H Ελληνική Εκκλησία στο Κρούσεβο, λεηλατημένη από τους Τούρκους, 1903. Επεξεργασμένη φωτογραφία. H Ελληνική Εκκλησία στο Κρούσεβο, λεηλατημένη από τους Τούρκους, 1903 H Ελληνική Εκκλησία στο Κρούσεβο, λεηλατημένη από τους Τούρκους, από τη Βρετανική εφημερίδα Black & white illustrated budget της 19 Σεπτεμβρίου 1903.  Από κάτω ένα κατεστραμμένο σπίτι στο Μοναστήρι.

Τούρκικο περίπολο στο Στρυμόνα, 1903. Επεξεργασμένη φωτογραφία. Τούρκικο περίπολο στο Στρυμόνα, 1903 Τούρκικο περίπολο στο Στρυμόνα, από τη Βρετανική εφημερίδα Black & white illustrated budget της 19 Σεπτεμβρίου 1903.  Από κάτω ένα κατεστραμμένο σπίτι στο Μοναστήρι.

Αγιογραφία του Ναού Αγίων Θεοδώρων, Σέρρες, 1903 . Η τοιχογραφία με την μοναδική παράσταση του Αποστόλου Παύλου να βαπτίζει τον Ερμή,  ένας σύνθετος αρχιτεκτονικός χώρος που χρονολογείται από τους παλαιοχριστιανικούς χρόνους. Το θραύσμα - επίπεδο, αλλά σε κοίλο τοίχο - είχε ακανόνιστη μορφή: μέγιστο πλάτος 97 х μέγιστο ύψος 110 cm. Τίποτα δεν είναι γνωστό για την προέλευση, τον συγγραφέα και τις αντιξοότητες αυτού του πίνακα. Παραμένοντας στα χρονικά, ο πρώτος σημαντικότερος διάκοσμος του εσωτερικού του ναού έγινε επί Βασιλείου Β', 1014-1018, με τη συνεργασία Κωνσταντινουπολιτών ζωγράφων που θεωρούνται οι συγγραφείς των ψηφιδωτών του βήματος. Άλλη σχετική ανακαίνιση έκανε ο Θεόδωρος Λάσκαρης, 1225.