ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Το 1953, τεράστιες πλημμύρες έπληξαν περιοχές των Σερρών προκαλώντας εκτεταμένες ζημιές. Οι πλημμύρες έπληξαν όλη την Ελλάδα, από τον Έβρο ως την Πελοπόννησο, Στις Σέρρες, τα ορμητικά νερά των χειμάρρων μετέφεραν μεγάλες ποσότητες λάσπης, καλύπτοντας μεγάλες εκτάσεις και καταστρέφοντας καλλιέργειες, υποδομές και κατοικίες. Οι πλημμύρες αυτές αποτέλεσαν μια από τις σοβαρότερες φυσικές καταστροφές στην περιοχή, υπογραμμίζοντας την ευπάθεια της περιοχής σε έντονα καιρικά φαινόμενα και την ανάγκη για αποτελεσματικά αντιπλημμυρικά μέτρα.

Η Φωτεινή Γ. Καραμανλή, η μητέρα του πρώην Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή, πέθανε στην Αθήνα, στις 2 Ιουνίου 1940, λίγους μήνες πριν από την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου, ο οποίος ξεκίνησε στις 28 Οκτωβρίου 1940.

Στις 2 Ιουνίου 1952, έκανε την εμφάνισή της η εβδομαδιαία ανεξάρτητη εφημερίδα του Νομού Σερρών με τίτλο «Εθνικός Συναγερμός». Η εφημερίδα αυτή αποτέλεσε σημαντική προσθήκη στον τοπικό τύπο, με ιδιοκτήτη και διευθυντή τον Γιάννη Επ. Γκρίτζαλη. Το πρώτο φύλλο της εφημερίδας ήταν τετρασέλιδο, ενώ τα επόμενα εκδόθηκαν σε δισέλιδα, με κάθε σελίδα να έχει διαστάσεις 40x58 εκατοστά. Η τιμή του κάθε φύλλου ορίστηκε στις 1000 δραχμές, τιμή που αντανακλούσε την εποχή. Η εκτύπωση της εφημερίδας γινόταν στο τυπογραφείο του Ευστράτιου Χαραλαμπίδη, το οποίο βρισκόταν στη Δημοτική Στοά. Τα γραφεία της εφημερίδας ήταν τοποθετημένα μέσα στο πρακτορείο ταξιδιών του ιδιοκτήτη της, στην οδό Βασιλέως Αλεξάνδρου αριθμός 3, γεγονός που υποδηλώνει την πολυπραγμοσύνη και την επιχειρηματικότητα του Γκρίτζαλη. Η έκδοση της «Εθνικός Συναγερμός» συνέβαλε στην πληροφόρηση και την ενημέρωση των κατοίκων του Νομού Σερρών, προβάλλοντας τοπικά ζητήματα και ειδήσεις με ανεξάρτητη και αμερόληπτη ματιά, όπως ήταν ο στόχο

Ο Άγιος Κωνσταντίνος καταγόταν από το χωριό Υψηλομέτωπο της Μυτιλήνης από γονείς Μουσουλμάνους. Απαγχονίστηκε από τους Τούρκους στις 2 Ιουνίου 1819 στην Κωνσταντινούπολη. Ο Άγιος Κωνσταντίνος καταγόταν από Μουσουλμάνους γονείς και γεννήθηκε στο χωριό Ψιλομέτωπο της Μυτιλήνης. Μαζί με τη μητέρα και τ' αδέλφια του ήλθε στη Μαγνησία και αργότερα στη Σμύρνη, όπου βοηθούσε τ' αδέλφια του στο οπωροπωλείο, πηγαίνοντας στα σπίτια των ευγενών αυτά που αγόραζαν από το μαγαζί τους. Σε ηλικία δεκαπέντε ετών τον δηλητηρίασε μια Τουρκάλα και έμεινε τυφλός και κατάκοιτος επί τρία έτη. Θεραπεύτηκε όμως, όταν πλύθηκε σε ένα αγίασμα, όπως μια Χριστιανή πρότεινε στη μητέρα του. Πηγαίνοντας όμως συχνά στη Μητρόπολη της Σμύρνης, άκουγε και έμαθε την ελληνική γλώσσα και τη χριστιανική θρησκεία. Έφυγε λοιπόν για το Άγιον Όρος, αλλά κανείς δεν τον δεχόταν. Τότε ο εκεί εξόριστος Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε' (βλέπε 10 Απριλίου), στη Μ. Λαύρα, αφού τον δοκίμασε τον βάπτισε χριστιανό στα Καυσοκαλύβια, με

Τοῦ Πατριάρχου Πατριάρχης πλησίον, Θείου γέροντος, Ἀβραὰμ Νικηφόρος. Δευτερίῃ Νικηφόρος εἰς Ἐδὲμ εὕρατο μοίρην. Ο Άγιος Νικηφόρος, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 758 μ.Χ. Οι γονείς του Θεόδωρος και Ευδοκία ανήκαν σε αρχοντική και επίσημη κοινωνική τάξη αλλά ήταν ευσεβείς και ενάρετοι άνθρωποι οι οποίοι γαλούχησαν τον γιο τους με τα νάματα των Θείων Γραφών. Η προσήλωση μάλιστα του πατέρα του στην ορθή πίστη, έγινε αιτία να διωχθεί και να εξορισθεί από τον εικονομάχο και δυσεβή αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Ε', τον Κοπρώνυμο στη Νίκαια, όπου και πέθανε. Προικισμένος με ιδιαίτερες πνευματικές ικανότητες, απέκτησε μεγάλη θεολογική και θύραθεν εκπαίδευση. Γρήγορα όμως αποσύρθηκε σε ένα κτήμα του στον Βόσπορο, όπου αφοσιώθηκε στην άσκηση και τη μελέτη των Θείων Γραφών. Όμως ο αυτοκράτορας τον υποχρέωσε να αναλάβει τη διεύθυνση του μεγάλου πτωχοκομείου της Κωνσταντινουπόλεως. Όταν εκοιμήθη ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ταράσιος, ο αυτοκράτορας Νικηφόρος Α', υπέδειξε ως άξιο διάδοχό το

Η Κυριακή της Σαμαρείτιδος είναι ιδιαίτερη για το Οικουμενικό Πατριαρχείο, καθώς τελείται η εορτή της "συνάξεως" για τη μνήμη "πάντων των εν Αγίοις Πατέρων ημών Αρχιεπισκόπων και Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως". Αυτή η εορτή θεσπίστηκε από τον νυν Πατριάρχη Βαρθολομαίο Α' κατά την εκλογή του το 1991. Στις 24 Οκτωβρίου 1991, ο Πατριάρχης πρότεινε στην Ενδημούσα Σύνοδο την καθιέρωση κοινής εορτής για όλους τους προκατόχους του, από τον Απόστολο Ανδρέα και τον πρώτο επίσκοπο Στάχυ (38-54 μ.Χ.) έως τον Πατριάρχη Κύριλλο ΣΤ' (1813-1818 μ.Χ.), ο οποίος απαγχονίστηκε το 1821. Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος τόνισε τη σημασία της εορτής, λέγοντας ότι "θα έχομεν την ευκαιρίαν ίνα επικαλούμεθα την χάριν και την προς Κύριον μεσιτείαν αυτών υπέρ της Μητρός Εκκλησίας και υπέρ ημών αυτών". Η Αγία και Ιερά Σύνοδος, στις 19 Νοεμβρίου 1991, αποφάσισε την καθιέρωση της εορτής, η οποία έκτοτε εορτάζεται επίσημα στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου με Πατ

 Ὕδωρ λαβεῖν ἐλθοῦσα τὸ φθαρτὸν γύναι, Τὸ ζῶν ἀπαντλεῖς, ᾧ ῥύπους ψυχῆς πλύνεις. Η αγία Φωτεινή η Σαμαρείτις είναι Μεγαλομάρτυρας και Ισαπόστολος της Χριστιανικής Εκκλησίας. Πρόκειται για την ταπεινή «γυνή εκ Σαμάρειας» με την οποία συνομίλησε ο Ιησούς Χριστός κοντά στο Πηγάδι του Ιακώβ ή «πηγή του Ιακώβ», όπως αναφέρεται στο κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον (4, 5-42). Το πραγματικό όνομά της, όπως και λοιπές ιστορικές μαρτυρίες αγνοούνται. Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη της κάθε χρόνο στις 26 Φεβρουαρίου και μνημονεύει το γεγονός αυτό την «Κυριακή της Σαμαρείτιδος», την τέταρτη Κυριακή μετά το Πάσχα. Σύμφωνα με την Ευαγγελική περικοπή, ο Ιησούς ταξίδευε από την Ιουδαία στη Γαλιλαία. Φτάνοντας έξω από μια πόλη της Σαμάρειας, που λεγόταν Συχάρ ή Συχέμ, κάθισε κοντά στο πηγάδι του Ιακώβ να ξεκουραστεί. Τότε πήγε μια Σαμαρείτιδα να βγάλει νερό από το πηγάδι και ο Ιησούς της ζήτησε να του δώσει να πιει. Εκείνη παραξενεύτηκε επειδή οι Ιουδαίοι και οι Σαμαρείτες απέφευγαν κάθε επικοινωνία λόγω παλιάς έχθρα