ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Εφημερίδα Σκριπ, Φύλλο: 3/10/1913, Σελίδα: 3 Στις 2 Οκτωβρίου 1913, ο Βασιλιάς της Ελλάδος Κωνσταντίνος Α΄ επισκέφτηκε τα Σέρρας Η εφημερίδα έγραψε: Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΣΤΙΣ ΣΕΡΡΕΣ: ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΟΣ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΘΕΩΣΗ "ΝΑ ΜΑΣ ΖΗΣΕΙΣ ΚΟΥΜΠΑΡΕ!" ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ Η πόλη των Σερρών γιορτάζει όπως εχθές. Τα καταστήματα είναι κλειστά και στολισμένα με γαλάζιες κορδέλες. Ο στρατός, σε δύο σειρές, κατέλαβε τον δρόμο που οδηγεί από τα ανατολικά μέχρι το Πεδίον του Άρεως. Ολόκληρη η πόλη συγκεντρώθηκε στον χώρο της επιθεώρησης, όπου ο Βασιλιάς έφτασε στις 10 το πρωί. Με την άφιξη της Α.Μ., η φρουρά παρουσίασε όπλα, και οι γυναίκες έρριχναν λουλούδια στον Βασιλιά ενώ ζητωκραυγές αντηχούσαν δυνατά. Ο Βασιλιάς συνοδευόταν από τους στρατηγούς Δούσμανη, Μεταξά και Καλλάρη, τους επιτελάρχες Βιβίδου και Ζυμβρακάκη και τον ταξίαρχο Δελλαπόρτα του μηχανικού. Η άφιξη στο Πεδίο του Άρεως Η Α.Μ. κατέβηκε από το αυτοκίνητο και ανέβηκε στο άλογο του διοικητή Μπεγκουκαίου, αφού πρώτα χαιρέτισε τους παρευρισκό

Στις 2 Οκτωβρίου 1992 απεβίωσε η Άννα Τολούδη, μια σημαντική λογία, εκπαιδευτικός και συγγραφέας από το Σιδηρόκαστρο, η οποία είχε προσφέρει πλούσιο πνευματικό έργο. Παράλληλα, οι γυμναστικοί σύλλογοι «Ορφεύς», «Απόλλων», «Ηρακλής» Σερρών, «Αναγέννησις» Νέου Πετριτσίου και «Δόξα» Σιδηροκάστρου αποφάσισαν την ίδρυση της Ενώσεως, ενισχύοντας έτσι τη συνεργασία μεταξύ των συλλόγων.

Στις 2 Οκτωβρίου 1955, στις 11:30 π.μ., σημειώθηκε ισχυρή έκρηξη στο οπλοπωλείο του Στυλιανού Στύλα, που βρισκόταν στην οδό Σκρά 13, στο κέντρο των Σερρών. Η έκρηξη ήταν τόσο σφοδρή που προκάλεσε την καταστροφή οκτώ καταστημάτων και τον θάνατο οκτώ ανθρώπων. Το κέντρο της πόλης θύμιζε βομβαρδισμένο τοπίο, με τα ανατιναγμένα υλικά να σκορπίζουν παντού, δημιουργώντας σκηνές χάους και καταστροφής.

Θεόδωρος Καντάς Ο Θεόδωρος Δ. Καντάς ως υποψήφιος του ΕΑΜ είχε εκλεγεί δήμαρχος Σερρών με συντριπτική πλειοψηφία στις πρώτες ελεύθερες μετά το τέλος της βουλγαρικής φασιστικής κατοχής, στις 29 Σεπτεμβρίου 1944, υπερισχύοντας του αντιπάλου του υποψήφιου δημάρχου Κωνσταντίνου Αλ. Φωκά. Στις 2 Οκτωβρίου 1944, το νέο δημοτικό συμβούλιο πήρε μια σειρά από αποφάσεις για τη διοίκηση της πόλης των Σερρών. Αυτές οι αποφάσεις περιλάμβαναν: Συγκρότηση του συμβουλίου σε Σώμα. Διορισμό υπεύθυνου διευθυντή φυλακών. Διορισμό υπηρεσίας Γεωργικού Σταθμού Σερρών. Διορισμό υπηρεσιών του Ε.Τ.Υ.Ε.Μ. (υδραυλικών έργων). Διορισμό επιτροπής Κοινωνικής Πρόνοιας. Διορισμό επιτροπής Επισιτισμού. Διορισμό επιτροπής διαχείρισης εγκαταλελειμμένων περιουσιών. Διορισμό επιτροπής Βιομηχανίας ηλεκτροφωτισμού και ύδρευσης. Διορισμό εκκλησιαστικής επιτροπής. Διορισμό υπηρεσίας Πυροσβεστείου. Το δημοτικό συμβούλιο αποτελούνταν από τους: Ιορδάνη Συμεωνίδη, Δημήτριο Σταυρίδη, Χρήστο Σαδέλα, Μιχάλη Αθανασιάδη, Νίνα Ξανθού, Α

Ερείπια από τον εγκαταλελειμμένο οικισμό των Άνω Κερδυλίων. Στις 2 Οκτωβρίου 1941, οι Γερμανοί πραγματοποίησαν την πρώτη τους στρατιωτική επιχείρηση στα Κερδύλια. Κύκλωσαν τα χωριά Άνω και Κάτω Κερδύλια, όπου διεξήγαγαν έρευνες και ανακρίσεις. Μετά την ολοκλήρωση των ενεργειών τους, αποχώρησαν από την περιοχή, χωρίς ωστόσο να προβούν σε άμεσες εχθρικές ενέργειες.

Στις 2 Οκτωβρίου 1931, στις 10 το πρωί, στο κινηματοθέατρο «Κρόνιον» των Σερρών, έλαβε χώρα μια σημαντική συγκέντρωση από είκοσι μία συντεχνίες, συλλόγους και ομοσπονδίες. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε ένα από τα μεγαλύτερα συλλαλητήρια που έγιναν στην πόλη, με κύρια αιτήματα την κατάργηση της πρόσθετης φορολογίας στα εμπορεύματα και τα διόδια. Ο επαγγελματικός κόσμος της περιοχής δήλωνε ότι, αν δεν γινόταν δεκτά τα αιτήματά τους, θα αρνούνταν οποιαδήποτε πληρωμή, λόγω της απόλυτης αδυναμίας τους να ανταποκριθούν. Επιπλέον, ζητούσαν την αναστολή των ενταλμάτων προσωποκράτησης και την επεξεργασία των σερραϊκών καπνών εντός της πόλης.

Στις 2 Οκτωβρίου 1930, συγκλήθηκαν στα γραφεία του Γυμναστικού Συλλόγου «Ηρακλής» Σερρών οι αντιπρόσωποι των Ποδοσφαιρικών Σωματείων της Κεντρικής Μακεδονίας, βάσει σχετικού άρθρου του καταστατικού της ΕΠΟ, προκειμένου όλα τα εγγεγραμμένα σωματεία στην ΕΠΣΜΘ να υπαχθούν σε αυτήν. Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης, ψηφίστηκε άρθρο προς άρθρο το καταστατικό της Ένωσης και εξελέγη προσωρινή επιτροπή, αποτελούμενη από τους κυρίους Δημήτριο Παπαευαγγέλου, Γ. Κόκκινο και Β. Παπαλεξίου, μέχρι τη σύγκληση νέας Γενικής Συνέλευσης για την εκλογή του Διοικητικού Συμβουλίου.

Στις 2 Οκτωβρίου 1907, μια βουλγαρική συμμορία σκότωσε τον βοσκό Τούρκου Βέη και έκλεψε 100 πρόβατα από το κοπάδι στην περιοχή του Πετριτσίου.

 Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον βίο του Ρώσου Αγίου, παρά μόνο ότι έζησε σαν δια Χριστόν σάλος.

Ο Όσιος Θεόδωρος Ουσακώφ (Fyodor Ushakov) γεννήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 1743 μ.Χ. και ήταν ναύαρχος του Ρώσικου ναυτικού. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ιστορία της σύγχρονης Κέρκυρας, αλλά και γενικότερα της Ελληνικής Ιστορίας, αφού είναι ο ελευθερωτής της Επτανήσου από τους Γάλλους κατακτητές και θεμελιωτής του πρώτου Ελληνικού κράτους - της Επτανήσου Πολιτείας (1800 – 1807 μ.Χ.) - 347 χρόνια μετά την άλωση του 1453 μ.Χ. της Πόλης. Ξεκινώντας από την Μαύρη θάλασσα ως στόλαρχος της Μεσογείου με τα πλοία του στόλου (που δημιούργησε ο πρίγκιπας Ποτέμκιν), διαπλέει το Αιγαίο και στις 13 Σεπτεμβρίου 1788 μ.Χ. ελευθερώνει τα Κύθηρα, στις 14 Οκτωβρίου την Ζάκυνθο, στις 23 Οκτωβρίου την Κεφαλονιά, στις 1 Ιανουαρίου 1799 μ.Χ. την Λευκάδα. Τέλος στις 21 Φεβρουαρίου 1799 μ.Χ. έρχεται η σειρά της απελευθέρωσης της Κέρκυρας, κάτω από τις έντονες εκδηλώσεις ενθουσιασμού των Επτανησίων. Μετά από ένα χρόνο, το 1800 μ.Χ. ιδρύεται η Επτάνησος Πολιτεία, με την βοήθεια και καθοδήγηση του Ναυάρχου συμφιλιώνε

Θεοδώρων ὕστατος Γαβρᾶς μαρτύρων, Σπεύσας στεφάνων, ἠξιώθη τῶν ἴσων, Δευτερίῃ Θεόδωρος ἔτλῃ πῦρ, γηθόσυνος κήρ. Σύμφωνα με την Ακολουθία του, o Άγιος Θεόδωρος ο Μεγαλομάρτυρας ο Γαβράς, γεννήθηκε τον 10ο αιώνα μ.Χ. στην κωμόπολη της Χαλδίας Άρτα (ή Άτρα), από γονείς ευσεβείς και ένδοξους (Η Χαλδία ήταν ένα από τα 3 θέματα του Πόντου με πρωτεύουσα την Τραπεζούντα). Χρημάτισε στρατιωτικός αρχηγός και κυβερνήτης της Τραπεζούντος και ανεδείχθη υπερασπιστής της Ορθοδόξου πίστεως και προστάτης των πτωχών και των αδυνάτων. Σε μία συμπλοκή με τους Σελτζούκους Τούρκους συνελήφθη αιχμάλωτος και προκειμένου να μην αρνηθεί το Χριστό και την πίστη του, μαρτύρησε μετά από φρικτά και μεγάλα βασανιστήρια, στις 2 Οκτωβρίου 1098 μ.Χ. στη Θεοδοσιούπολη (Ερζερούμ). Ιστορικό του Ναού του Αγίου Θεόδωρου Γαβρά Σύμφωνα με το συναξάρι του, για να τιμηθεί η μνήμη του κατασκευάστηκε ναός στην Τραπεζούντα. Ο ναός υπήρξε δωρεά του ανιψιού του Θεοδώρου, Κωνσταντίνου Γαβρά, ο οποίος διετέλεσε, όπως και ο θείος του,

Ο Όσιος Κασσιανός του Ούγκλιχ, κατά κόσμο Κωνσταντίνος, ήταν ελληνικής καταγωγής και απόγονος της πριγκιπικής οικογένειας των Μανκουτίων. Συμμετείχε στη Βυζαντινή αντιπροσωπεία, η οποία μετέβη στη Μόσχα, στον μεγάλο πρίγκιπα Ιβάν Γ' Βασίλεβιτς (1438 - 1505 μ.Χ.), ο οποίος με τον γάμο του με την Σοφία Παλαιολογίνα το 1472 μ.Χ., συγγένεψε με την τελευταία Βυζαντινή δυναστεία και έλαβε ως έμβλημά του το δικέφαλο αετό. Αποφασίζοντας ο Κωνσταντίνος να αφιερώσει την ζωή του στον Θεό, παρέμεινε στην δικαστική υπηρεσία του τσάρου της Μόσχας ζώντας κοντά στον Επίσκοπο της πόλεως Ροστώβ Ιωάσαφ. Όταν ο Επίσκοπος Ιωάσαφ αποσύρθηκε στη μονή του Αγίου Θεράποντος, ο Κωνσταντίνος εγκατέλειψε τα εγκόσμια και τον ακολούθησε. Έγινε μοναχός μετά από ένα θαυμαστό όραμα, στο οποίο είδε τον Όσιο Μαρτινιανό (κοιμήθηκε το 1483 μ.Χ.) να τον καλεί στο μοναχικό βίο και έλαβε το όνομα Κασσιανός. Μετά από μία χρονική περίοδο άφησε τη μονή και εγκαταστάθηκε κοντά στην πόλη Ούγκλιχ, στη συμβολή των ποταμών Βόλγα

Kτείνεις τον εχθρόν, ώπερ εκτάνθης ξίφει, Γεώργιε συ και συνάπτη Aγγέλοις. Ο Άγιος Γεώργιος ο Νεομάρτυρας ή Χατζή – Γεώργιος ήταν γιος χριστιανών γονέων από τη Φιλαδέλφεια. Έφυγε από την πατρίδα του και πήγε στην πόλη Καρατζασού της Ηλιούπολης, όπου εξασκούσε την τέχνη του αμπατζή (σαγματοποιού). Σε κάποια διασκέδαση, που ήταν παρών και ο Γεώργιος, κάποιος, που βρισκόταν σε κατάσταση μέθης, έπεσε και σκοτώθηκε. Τότε, σύμφωνα με τη συνήθεια, ο κριτής ζήτησε απ' τους κατοίκους, να πληρώσουν το ανάλογο πρόστιμο. Ο Γεώργιος αρνήθηκε να καταβάλει αυτό το πρόστιμο και επάνω στο θυμό του είπε, ότι δεν το πληρώνει γιατί είναι Τούρκος. Αμέσως τότε οι Τούρκοι τον συνέλαβαν και του έκαναν περιτομή. Αργότερα ο Γεώργιος, μετανοημένος, πήγε στο Άγιο Όρος, όπου έμεινε για αρκετό χρονικό διάστημα. Επανήλθε όμως στην πόλη Καρατζασού, και μπροστά στον κριτή ομολόγησε με θάρρος την πίστη του στον Χριστό. Παρά τις κολακείες του κριτή, έμεινε αμετάθετος στην απόφασή του. Άρχισε τότε μία σειρά φρικτών β

 «Ἐναντίον μου σὴ τελευτὴ τιμία», Λέγει Θεὸς σοὶ τῷ φίλῳ Θεοφίλῳ. Ο Όσιος Θεόφιλος έζησε στα χρόνια που αυτοκράτορας ήταν ο Λέων ο Ίσαυρος, ο εικονομάχος. Ο όσιος, περιερχόμενος την Κωνσταντινούπολη, θέρμαινε την καρτεροψυχία των ορθοδόξων, και ήλεγχε την πλάνη των διωκτών των εικόνων. Η αρετή και η δύναμη του λόγου του, ανέδειξαν τον Θεόφιλο ένα από τους ισχυρότερους προμάχους της ευσέβειας. Κατόπιν τον φυλάκισαν και στη συνέχεια τον εξόρισαν. Έτσι, εκεί στην εξορία τελείωσε τη ζωή του, χωρίς να δεχτεί την πρόσκαιρη ελευθερία αντί προδοσίας της αλήθειας και απωλείας της αιωνίου ζωής. Ο Άγιος Θεόφιλος ο Ομολογητής από τη Βουλγαρία καταγόταν από την περιοχή γύρω από τη Τιβεριάδα. Όταν ήταν δεκατριών ετών, ο άγιος έφυγε κρυφά από το σπίτι του και πήγε στο μοναστήρι στο Όρος Σελέντεια. Εκεί ωρίμασε πνευματικά υπό την καθοδήγηση του Γέροντα, Αγίου Στεφάνου. Μετά από τρία χρόνια, ο Άγιος Θεόφιλος έγινε μοναχός. Όταν οι γονείς του έμαθαν πού βρισκόταν ο γιος τους, πήγαν στο μοναστήρι και ζήτ

Ἀλγεῖ Σατανᾶς, τὸν πάλαι φίλον βλέπων, Ξίφει φιλοῦντα συνθανεῖν Ἰουστίνῃ. Τμήθη δευτερίῃ σὺν Ἰουστίνῃ Κυπριανός. Ο Άγιος Κυπριανός ήταν πλούσιος, ευγενής, φιλόσοφος από την Καρχηδόνα της Λιβύης. Έζησε στα χρόνια του Δεκίου (249 - 251 μ.Χ.) και εξασκούσε τη μαγική τέχνη στην Αντιόχεια. Κάποτε ένας ειδωλολάτρης ονόματι Αγλαΐδας ερωτεύτηκε μια Χριστιανή παρθένο που ονομαζόταν Ιούστα. Η κοπέλα δεν ανταποκρινόταν στον έρωτά του κι εκείνος κατέφυγε στο διάσημο μάγο Κυπριανό. Όλα όμως τα μαγικά τεχνάσματα του Κυπριανού αποδείχθηκαν ανώφελα μπροστά στην σταθερή άρνηση της Χριστιανής κόρης. Παραδεχόμενος την χρεωκοπία της τέχνης του, έκαψε τα μαγικά του βιβλία ενώπιον του Επισκόπου Ανθίμου, ζητώντας να βαπτισθεί και να γίνει ιερεύς. Πράγματι, ανήλθε όλες τις ιερατικές βαθμίδες και τέλος εξελέγη Επίσκοπος Καρχηδόνος. Μαζί του παρέλαβε και την Ιούστα, την οποία χειροτόνησε διακόνισσα μετονομάζοντάς την Ιουστίνα. Έδειξε αποστολικό ζήλο και γι αυτό το διέβαλαν στον Δέκιο. Εξορίσθηκε στην Αντιόχεια,