ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

  Στις 2 Σεπτεμβρίου 1930, σύμφωνα με την εφημερίδα Μακεδονία, έγινε απόπειρα βιασμού κορασίδας από μοναχό της Ιεράς Μονής Προδρόμου Σερρών. Η εφημερίδα Μακεδονία, έγραψε : ΑΘΛΟΙ ΤΩΝ ΚΑΛΟΓΗΡΩΝ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΒΙΑΣΜΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΚΟΡΙΤΣΙΟΥ ΣΕΡΡΕΣ, 2 Σεπτεμβρίου – Ένα πρωτοφανές σκάνδαλο αποκαλύφθηκε χθες σε βάρος ενός μοναχού της Μονής Αγίου Προδρόμου, ονόματι Γερβάσιος. Ο μοναχός αυτός, εδώ και καιρό, παρενοχλούσε την 14χρονη Κατίνα Σερίφη. Προχθές, κατάφερε με απατηλές υποσχέσεις να την παρασύρει στο κελί του, όπου προσπάθησε να τη βιάσει. Στις φωνές του μικρού κοριτσιού έτρεξαν οι μοναχοί της Μονής, οι οποίοι την έσωσαν από τον κίνδυνο. Συνελάμβαναν τον Γερβάσιο και τον παρέδωσαν στον αστυνομικό σταθμάρχη. Ο μοναχός μεταφέρθηκε σήμερα εδώ και παραδόθηκε στον κύριο Εισαγγελέα, ο οποίος όρισε την εκδίκαση της υπόθεσης στις 16 Σεπτεμβρίου. ΑΘΛΟΙ ΤΩΝ ΚΑΛΟΓΗΡΩΝ ΑΠΟΠΕΙΡΑΒΙΑΣΜΟΥ ΜΙΚΡΑΣ ΚΟΡΑΣΙΔΟΣ ΣΕΡΡΑΙ 2. – πρωτοφανές σκάν δαλον ἀνεκαλύφθη χθὲς εἰς βάρος μοναχοῦ τῆς Μονῆς ᾿Αγίου Προ- δρόμου Γερβασίου.

Στις 2 Σεπτεμβρίου 1937, στον θερινό κινηματογράφο "Έσπερο", στα Σέρρας προβαλλόταν η ταινία "Tarass Boulba"  (Ταράς Μπούλμπα), με πρωταγωνιστή τον Harry Baur.  Το Tarass Boulba είναι μια γαλλική ιστορική δραματική ταινία του 1936 σε σκηνοθεσία Alexis Granowsky και με πρωταγωνιστές τους Harry Baur, Jean-Pierre Aumont και Danielle Darrieux. Είναι μια από τις πολλές ταινίες που βασίζονται στην ιστορία του Тара́с Бу́льба. Τα σκηνικά της ταινίας σχεδιάστηκαν από τους καλλιτεχνικούς διευθυντές Lucien Aguettan και Andrej Andrejew. Τα κοστούμια σχεδιάστηκαν από τον Georges Annenkov. Πολλοί από την ομάδα παραγωγής της ταινίας ήταν Ρώσοι εξόριστοι, που είχαν φύγει μετά τη Ρωσική Επανάσταση. Τα δικαιώματα της ταινίας αγόρασε ο Αλεξάντερ Κόρντα, ο οποίος την έκανε ξανά στη Βρετανία ως The Rebel Son. Harry Baur : Tarass Boulba Jean-Pierre Aumont : André Boulba Danielle Darrieux : Marina Roger Duchesne : Ostap Boulba Fernand Ledoux : Tovkatch Pierre Larquey : Sachka Jeanne Crisp

Φωτό αρχείου Στις 2 Σεπτεμβρίου 1924, ο αθηναϊκός θίασος νεοελληνικής οπερέτας του Γιώργου και Δημήτρη Ξύδη  ανέβασε στις 10 το βράδυ στον «Κήπο της Ομονοίας» Σερρών, την στρατιωτική οπερέτα "Τα Σκαπανάκια" (στα Σέρρας παρουσιάστηκε ως "Τα Αθάνατα Σκαπανάκια"). "Τα Σκαπανάκια" του Αθηναίου Κώστα Παπαγεωργίου ήταν η πρώτη στρατιωτική οπερέτα στην Ελλάδα. Στην παράσταση της οπερέτας , οι ρόλοι που υποδύθηκαν οι ηθοποιοί ήταν οι εξής: Γεώργιος Ξύδης ως Πατατίας: Ένας κωμικός ρόλος, ο οποίος ξεχώρισε για το αμίμητο ύφος και τις αστείες ατάκες του. Σοφία Κρεββατά ως Γαρουφαλένια: Πιθανόν ο ρόλος μιας γοητευτικής και κεντρικής γυναικείας φιγούρας στην ιστορία. Οι υπόλοιποι ηθοποιοί, όπως η Πίτσα Λάμπρου, ο Κ. Βουτσινάς, η Μαρία Κρεββατά, και άλλοι, πιθανόν να ενσάρκωσαν διάφορους στρατιωτικούς ή κωμικούς χαρακτήρες που συμπλήρωναν την πλοκή και πρόσφεραν κωμικά στοιχεία, τραγούδια και χορευτικά νούμερα. Ο Γιώργος Ξύδης ήταν Έλληνας ηθοποιός. Γεννήθηκε στην Αθήνα

Στις 2 Σεπτεμβρίου 1906, Ο αρχιερεύς Θεοδώρητος Βασματζίδης, που είχε καταγωγή από τις Σέρρες, αποφάσισε να παραιτηθεί από τον διορισμό του ως μητροπολίτης Μελενίκου για λόγους που αφορούσαν την υγεία του η οποία είχε κλονιστεί από τον δύσκολο χειμώνα. Στη θέση του εκλέχθηκε ο Αιμηλιανός Δάγγουλας, ο οποίος υπηρέτησε ως μητροπολίτης από το 1906 έως το 1912.

Στις 2 Σεπτεμβρίου 1906, απεβίωσε ο μακεδονομάχος Αθανάσιος Χατζηπανταζής. ο οποίος ήταν μια σημαντική μορφή του Μακεδονικού Αγώνα, καταγόμενος από τη Σκοτούσσα Σερρών. Η δράση του επικεντρώθηκε κυρίως στην περιφέρεια της Ηράκλειας, Σκοτούσσας, Καλών Δένδρων και Μπέλλες, όπου αντιστάθηκε στους Βούλγαρους κομιτατζήδες που επιδίωκαν τον έλεγχο της περιοχής. Ο Χατζηπανταζής ήταν γνωστός για την αφοσίωσή του στον αγώνα και τη σκληρότητά του απέναντι στους εχθρούς. Η φήμη του ήταν τέτοια που προκαλούσε τρόμο στους αντιπάλους του, κάτι που φαίνεται και από το γεγονός ότι οι Βούλγαροι κομιτατζήδες τον έτρεμαν. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια μιας επιχείρησης για τη δολοφονία του Βούλγαρου κομιτατζή Νίκωφ, ο Χατζηπανταζής τραυματίστηκε σοβαρά από ατύχημα, όταν το πρωτοπαλίκαρό του, ο Τάκης Μπαξεβάνης, τον χτύπησε κατά λάθος στην κοιλιά. Παρά τις προσπάθειες των γιατρών Χρυσάφη Καρατζά και Πάνου, ο Χατζηπανταζής τελικά υπέκυψε στα τραύματά του στις 2 Σεπτεμβρίου 1906. Ο θάνατός του κρατήθηκε μυστικός

Στις 2 Σεπτεμβρίου 1867, γεννήθηκε στο Ροδολίβος ο Ευάγγελος Γ. Στράτης , ένας σημαντικός εκπαιδευτικός και ιστορικός συγγραφέας. 

Φωτό αρχείου : Μητρόπολη Μελένικου Στις 2 Σεπτεμβρίου 1837, ο Διονύσιος Γ΄(Ιωάννης Ταπεινός) χειροτονήθηκε μητροπολίτης Μελενίκου και Δεμίρ Ισσάρ. Η χειροτονία του πραγματοποιήθηκε από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Γρηγόριο ΣΤ΄ Φουρτουνιάδη, ο οποίος καταγόταν από τις Σέρρες. Ο Διονύσιος Ταπεινός υπηρέτησε ως μητροπολίτης από το 1837 έως το 1875, διαδραματίζοντας σημαντικό ρόλο στην εκκλησιαστική και κοινοτική ζωή της περιοχής.

Την μνήμη του Οσίου Θεοδοσίου ηγουμένου του Σπηλαίου, τιμάει η Εκκλησία και στις 3 Μαΐου, αλλά και στις 14 Αυγούστου (Ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων του Οσίου Θεοδοσίου ηγουμένου του Σπηλαίου) Ο Όσιος Θεοδόσιος γεννήθηκε στην πόλη Βασίλιεφ της περιοχής του Κιέβου, το 1029 μ.Χ., από εύπορους γονείς. Κατά την ώρα της βαπτίσεώς του, ο ιερέας που τον βάπτιζε, είδε ότι το βρέφος αυτό θα αφιέρωνε αργότερα την ζωή του στον Θεό, γι' αυτό και του έδωσε το όνομα Θεοδόσιος. Δεν πέρασε πολύς καιρός και οι γονείς του αναγκάσθηκαν, με διαταγή του ηγεμόνα, να μετοικήσουν μακριά σε άλλη πόλη, στο Κουρσκ, στην οποία γεννήθηκε ο Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ (βλέπε 2 Ιανουαρίου). Αυτό ήταν οικονομία Θεού, για να λάμψει εκεί ο μικρός Θεοδόσιος με την ενάρετη ζωή του. Σε αυτή την πόλη μεγάλωνε σωματικά αλλά αυξανόταν και πνευματικά στη σοφία και στην αγάπη του Θεού. Μελετούσε με επιμέλεια τον Θείο Λόγο και πολύ γρήγορα έγινε κάτοχος όλης της Αγίας Γραφής. Όλοι έμειναν έκπληκτοι από τη σοφία του, την αντίληψη

 Aειθαλάς Aμών τε πικραίς βασάνοις, Aιωνίως θάλλουσιν άμφω εν πόλω. Οι Άγιοι Αειθαλάς και Αμών (ή Αμμών ή Αμμούν) κατάγονταν από την Αδριανούπολη της Θράκης και εργάζονταν με θερμότατο ζήλο για την εξάπλωση της πίστης του Ιησού Χριστού. Παροιμιώδης δε ήταν και η φιλανθρωπία τους, με την οποία ευεργετούσαν και χριστιανούς και ειδωλολάτρες. Το τελευταίο όμως αυτό, συντελούσε πολύ στη μεταβολή των ειδωλολατρών προς την αλήθεια του Ευαγγελίου. Ο έπαρχος Βάβδος, όταν πληροφορήθηκε τη δράση αυτή του Αειθαλά και του Αμών, διέταξε τη σύλληψη τους. Και, επειδή αρνήθηκαν να θυσιάσουν στα είδωλα, τους θανάτωσαν με χτυπήματα σκληρότατα, με μαστίγια από νεύρα βοδιών.

 Θνῄσκεις θαλάσσης ἔνδον, ὦ Παρθαγάπη, Καὶ δωρεῶν θάλασσαν εὑρίσκεις ἄνω. Η Αγία Παρθαγάπη μαρτύρησε δια πνιγμού μέσα στη θάλασσα.

 Εἴπερ τι Μελάνιππος εἶχε καὶ μέλαν, Κάθαρσιν εὗρεν, εἰς τὸ πῦρ βεβλημένος. Ο Άγιος Μελάνιππος μαρτύρησε δια πυρός.

 Σαρκὸς βάρος πᾶν ἐκλιπὼν λίθου βάρει, Ἀνῆλθε κοῦφος Φιλάδελφος εἰς πόλον. Οι Συναξαριστές για τον τρόπο μαρτυρίου του Άγιου Φιλάδελφου αναφέρουν ότι: «λίθω τον τράχηλον βαρυνθείς τελειούται».

 Βαίνων κατ᾿ ἴχνος Εὐτύχιος Κυρίου, Δίκην ἐκείνου καρτερεῖ σταυροῦ πάθος. Ο Άγιος Ευτύχιος μαρτύρησε δια σταυρικού θανάτου.

 Τοῦ πρὸς Θεὸν σε φλὸξ πόθου, Λεωνίδη, Ἔπειθε ῥᾷστα καὶ φλογὸς φέρειν βίαν. Ο Άγιος Λεωνίδης μαρτύρησε δια πυρός.

 Ποθῶν τὸν ὄντως Ἡσύχιος Δεσπότην, Καὶ τὸν δι᾿ αὐτὸν ἡσύχως φέρει βρόχον. Ο Άγιος Ησύχιος μαρτύρησε δια απαγχονισμού.

Εὐτυχιανός, πυρποληθεὶς ἐσχάρᾳ, Εἰς εὐτυχῆ μετῆλθε κλῆρον Μαρτύρων. Ο Άγιος Ευτυχιανός μαρτύρησε πάνω σε πυρωμένη σχάρα.

 Ἵππον ταχὺν Φίλιππος τὴν τομὴν ἔχων, Πρὸς τὸν φιλοῦντα θᾶττον ἦλθε Δεσπότην. Ο Άγιος Φίλιππος μαρτύρησε δια ξίφους.

 Ἰουλιανός, συντριβεὶς κάραν ξύλῳ, Τὸν πρὸς Θεὸν νοῦν σῶος εἰς τέλος μένει. Ο Άγιος Ιουλιανός θανατώθηκε αφού τον χτύπησαν με ξύλο στο κεφάλι και έτσι ένδοξα μαρτύρησε.

 Σίδηρος εἰς σίδηρον ὢν Διομήδης, Πρὸς τοὺς σπαθισμοὺς ἀνδρικῶς ἐκαρτέρει. Ο Άγιος Διομήδης μαρτύρησε, αφού θανατώθηκε σπαθιζόμενος.

Στην Κρήτη, έζησε κατά τον 7ο αιώνα μ.Χ., μία μεγάλη ασκητικὴ μορφή, ὁ Όσιος Κοσμάς ο Ερημίτης και Ομολογητής ο οποίος ιδιαίτερα τιμάται στην Ι. Μονή Κουδουμά σέ σπηλαιώδη Ναό (Αββακόσπηλιο) στις 2 Σεπτεμβρίου. Ο Άγιος Κοσμάς γεννήθηκε, κατά το δεύτερο μισό του 6ου αιώνα μ.Χ. στην Κρήτη, άγνωστο σε ποια περιοχή. Στα νεανικά του χρόνια έλαβε μία ικανοποιητική παιδεία ώστε να μπορέσει να ασχοληθεί, και να αντιταχθεί στην αίρεση των μονοθελητών. Στην αρχή πρέπει να μόνασε σέ κάποιο κοινόβιο. Η αντίδρασή του στον μονοθελητισμό έλαβε χώρα πιθανόν κατά την περίοδο αυτή, και οι πιέσεις των μονοθελητών επισκόπων και οι αντιδράσεις τους τον οδήγησαν στο σημείο να εγκαταλείψει την Μονή του και να καταφύγει στην έρημο. Τα σπήλαια της νοτίου Κρήτης για τον Άγιο Κοσμά αναδείχθηκαν σέ στίβο μεγάλων ασκητικών παλαισμάτων. Εκεί «μόνος μόνῳ τῷ Θεῷ», αρχίζει μία πνευματική ανάβαση, κόντρα στις δαιμονικές δυνάμεις. Με υπεράνθρωπη νηστεία και άσκηση κατάφερε να διαφύγει τις παγίδες του πονηρού και να στολ