ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Καταδικαστική απόφαση για  επεισόδιο  συζηγοκτονίας  που ταρακούνησε το Σιδηρόκαστρο, στις 21 Ιουνίου  1957, όπως καταγράφετε από τις εφημερίδες της εποχής. Στην εφημερίδα ¨Μακεδονία Ο Πέτρος Κουρουντής την ώρα που απολογείται στο Δικαστήριο  Ο Χαρ.  Κουρουντής αδερφός του Πέτρου Κουρουντή την ώρα που καταθέτει στο Δικαστήριο  Η μητέρα του θύματος Σοφία Σμάκου και η κόρη του ζεύγους Ελένη Κουρουντή παρακολουθούν την Δίκη Φύλλο: 21/6/1957 Σελίδα: 3 Στην εφημερίδα "ΕΜΠΡΟΣ" Φύλλο: 22/6/1957,  Σελίδα: 16

Σαν σήμερα στις 21 Ιουνίου 1946 κατά την συνεδρίαση του πρωτοβαθμίου Συνοδικού Δικαστηρίου απολογήθηκε ο Μητροπολίτης Σιδηροκάστρου κ. Βασίλειος, κατηγορούμενος για κανονικά παραπτώματα. όπως αναφέρει η εφημερίδα "ΕΜΠΡΟΣ" Κατὰ τὴν χθεσινήν συνεδρίασιν τοῦ πρωτοβαθμίου Συνοδικού Δικαστη ρίου ἀπελογήθη ὁ Μητροπολίτης Σιδη ροκάστρου κ. Βασίλειος, κατηγορούμε δια κανονικά παραπτώματα. Σήμε νος διὰ κανονικά ρον θὰ ἐκδοθῇ ἡ ἐκδοθῇ ἡ ἀπόφασις. Ἡ δίκη Η τοῦ δικν Μητροπολίτου Χίου ὠρίοθη διὰ τὴν 3ην Ιουλίου. Φύλλο: 22/6/1946,  Σελίδα: 4

Το απόσπασμα από το ημερολόγιο του  Μητροπολίτη Σερρών Αποστόλου  περιγράφει μια ταραγμένη περίοδο για την πόλη των Σερρών κατά τη διάρκεια του Β' Βαλκανικού Πολέμου την 21η Ιουνίου του 1913. Περιγραφή της κατάστασης: Απειλητικοί στρατιώτες: Οι στρατιώτες παραμένουν απειλητικοί, δημιουργώντας κλίμα φόβου και αβεβαιότητας στην πόλη. Συλλήψεις και φυλακίσεις: Ενημερώνεται με επιστολή ότι ο Γυμνασιάρχης Παπαπαύλου, ο ιατρός Χρυσάφης και δύο νέοι από καλές οικογένειες, ο Κ. Σταμούλης και ο Ν. Φωκάς, φυλακίστηκαν στο Διοικητήριο. Περίπου 25 άλλοι περιορίστηκαν σε διάφορες φυλακές. Επίσκεψη του αξιωματικού Μαλίνωβ: Ο Μαλίνωβ, ανώτερος αξιωματικός, επισκέπτεται τον Μητροπολίτη και του λέει ότι, λόγω της επιρροής που έχει στους Χριστιανούς, πρέπει να τους προειδοποιήσει να μην αντισταθούν στον στρατό ή τη Διοίκηση. Τονίζει ότι αν οι κάτοικοι συμμορφωθούν, δεν θα πάθουν τίποτα, αλλά αν αντισταθούν, η πόλη θα καταστραφεί. Κινητικότητα στην πόλη: Τη νύχτα ακούγεται μεγάλη κίνηση στην πόλη από

 Τιμηθεὶς Νικήτα τὸν σὸν αὐχένα ξίφει Τέτμηκας ἐχθροῦ τὰς πανουργίας πάσας. Εἰκάδι ἀμφὶ πρώτῃ τμήθη Νικήτα κεφαλή. Ο Άγιος Νικήτας, γεννήθηκε στην κωμόπολη Μανδράκι της Νισύρου το 1716, από πλούσιους γονείς. Ο πατέρας του ήταν δημογέροντας του νησιού, έπεσε όμως στη δυσμένεια των Τούρκων και για να αποφύγει τις τιμωρίες, εξισλαμίσθηκε με όλη του την οικογένεια και μετακόμισε στη Ρόδο. Εκεί ο μικρότερος γιος, ο Μεχμέτ, πληροφορήθηκε ότι κάποτε ήταν χριστιανός και τον έλεγαν Νικήτα. Αμέσως μετά, σε ηλικία 14 ετών ο Νικήτας πήγε στη Νέα Μονή της Χίου όπου στον ηγούμενο εξομολογήθηκε την περίπτωσή του. Ο ηγούμενος τον παρέπεμψε στον εφησυχάζοντα πρώην Θηβών Μακάριο, ο οποίος τον μύρωσε και του έδωσε χρήσιμες συμβουλές. Ο Νικήτας παρέμεινε στη Μονή κατηχούμενος και εκεί τον κατέλαβε ο πόθος τού μαρτυρίου και με τις συμβουλές του περίφημου ασκητή Ανθίμου Αγιοπατερίτη και την ευχή και την ευλογία των άλλων πατέρων, αναχώρησε για τη Χίο. Όταν έφθασε του ζητήθηκε από τούς Τούρκους ο κεφαλικός φ

Φέρων τι χρῆμα σάκκος ἄξιον πόλου, Ἰουλιανόν, βάλλεται πόντου μέσον. Σάκκῳ Ἰουλιανὸς βυθὸν εἰσέδυ εἰκάδι πρώτῃ. Ο Άγιος Ιουλιανός ήταν από τη Διοκαισάρεια της Κιλικίας. Ο πατέρας του ήταν ειδωλολάτρης βουλευτής, αλλά η μητέρα του είχε προσχωρήσει στη χριστιανική θρησκεία. Γι' αυτό και ανέθρεψε το γιο της Ιουλιανό σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου. Ο Ιουλιανός αγάπησε τόσο πολύ τον εσταυρωμένο Κύριο, ώστε σε ηλικία 18 χρονών ομολόγησε με πολύ θάρρος την πίστη του στον έπαρχο Μαρκιανό, ενώ γνώριζε ότι τον περίμεναν άγρια βασανιστήρια. Πράγματι, μόλις το άκουσε αυτό ο έπαρχος, διέταξε και τον έδειραν ανελέητα, και κατόπιν τον έριξαν στην πιο άθλια φυλακή. Έπειτα ο Μαρκιανός κάλεσε τη μητέρα του Ιουλιανού να επισκεφθεί το γιο της και να τον πείσει να αρνηθεί το Χριστό. Η χριστιανή γυναίκα, όταν συνάντησε το νεαρό σπλάχνο της, έκανε ακριβώς το αντίθετο. Προέτρεψε τον Ιουλιανό, να μείνει στο ύψος του χριστιανικού του φρονήματος και τον ενθάρρυνε να υπομείνει όλα τα μαρτύρια. Έτσι κα

Παρέλαση στο Σιδηρόκαστρο, 21 Ιουνίου 1961 . Επεξεργασμένη φωτογραφία. Παρέλαση στο Σιδηρόκαστρο Σερρών στις 21 Ιουνίου 1961 για την απελευθέρωση τής πόλης. Φωτογραφία Γιώργος Σιομποτης

Η Μάχη Κιλκίς-Λαχανά (19-21 Ιουνίου 1913) διεξήχθη μεταξύ ελληνικών και βουλγαρικών δυνάμεων κατά τη διάρκεια του Β' Βαλκανικού Πολέμου. "Έτσι έληξε η τριήμερη μάχη του Κιλκίς-Λαχανά, με πλήρη επικράτηση των ελληνικών όπλων, αλλά και με μεγάλες θυσίες αίματος. Οι συνολικές απώλειες του Ελληνικού Στρατού κατά τη μάχη αυτή έφτασαν τους 8.828 νεκρούς και τραυματίες, μεταξύ των οποίων και δέκα διοικητές ταγμάτων και συνταγμάτων.[...] Οι βουλγαρικές απώλειες υπήρξαν και αυτές μεγάλες, χωρίς όμως να είναι πλήρως εξακριβωμένες, ενώ συνελήφθησαν περίπου 2.500 Βούλγαροι αιχμάλωτοι και κυριεύτηκαν 19 πυροβόλα, 5 βλητοφόρα, πολλά όπλα πεζικού και άφθονο λοιπό πολεμικό υλικό. Το Γενικό Στρατηγείο, παραμένοντας στο Μελισσοχώρι ολόκληρη την ημέρα της 21ης Ιουνίου, εξέδωσε στις 21.00 διαταγή επιχειρήσεων για την επομένη, σύμφωνα με την οποία οι μεραρχίες έπρεπε, από το μεσημέρι της 22ης Ιουνίου, να έχουν ετοιμότητα να συνεχίσουν την κίνησή τους, εκτός από τις μεραρχίες που ήδη καταδίωκαν τον