ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Στις 21 Οκτωβρίου 1958, ο Δικηγορικός Σύλλογος Σερρών, δια του τότε προέδρου του Κ. Πατσόπουλου, συνεχάρη τον νομάρχη Σερρών, Αθανάσιο Μιχ. Μανουσόπουλο, για την πρωτοβουλία του να μετατρέψει το κτίριο των φυλακών Σερρών σε οίκημα υπηρεσιών του Πρωτοδικείου και της Εισαγγελίας Σερρών. Στο σχετικό έγγραφο του Δικηγορικού Συλλόγου Σερρών (Αρ. Πρωτ. 281), αναφέρονταν: «Παρακολουθούντες, ως εκ του αμέσου ενδιαφέροντος της τάξεώς μας, τας οικοδομικάς εργασίας του υπερόχου οικοδομικού έργου, του Δικαστικού Μεγάρου Σερρών, του οποίου εμπνευστής και πρωτεργάτης εις την σύλληψιν και προώθησιν υπήρξατε Υμείς, δραττόμεθα της ευκαιρίας να διαβιβάσωμεν προς Υμάς τα θερμά συγχαρητήρια και τας ευχαριστίας του Δικηγορικού Σώματος Σερρών».

Στις 21 Οκτωβρίου 1937, στον κινηματογράφο "Κρόνιον" των Σερρών προβλήθηκε η ταινία "Samson" (Σαμψών). Το "Samson" είναι μια γαλλική δραματική ταινία του 1936, σκηνοθετημένη από τον Maurice Tourneur, με πρωταγωνιστές τον Harry Baur, την Gaby Morlay και τον André Lefaur. Βασίζεται στο θεατρικό έργο του 1908 με τον ίδιο τίτλο, γραμμένο από τον Henri Bernstein, το οποίο είχε ήδη διασκευαστεί σε τρεις βωβές ταινίες. Η ταινία γυρίστηκε στα στούντιο Joinville στο Παρίσι, με τα σκηνικά να έχουν σχεδιαστεί από τον σκηνογράφο Guy de Gastyne. Περίληψη: Μια αριστοκράτισσα εξαναγκάζεται από την φτωχή οικογένειά της να παντρευτεί έναν πλούσιο επιχειρηματία. Πρωταγωνιστές: Harry Baur ως Jacques Brachart Gaby Morlay ως Anne-Marie d'Andeline André Lefaur ως Le Marquis Honoré d'Andeline Gabrielle Dorziat ως La Marquise d'Andeline André Luguet ως Jérôme 'Jessie' Le Govain Suzy Prim ως Grace Ritter Christian-Gérard ως Max d'Andeline Maurice Bénard ως

Εφημερίδα Μακεδονία, Φύλλο: 21/10/1928, Σελίδα: 6 Στις 21 Οκτωβρίου 1928, Σερβικό αεροπλάνο έπεσε λόγω βλάβης κοντά στο χωριό Βαλτερό Η εφημερίδα Μακεδονία έγραψε:  Σερβικό αεροπλάνο έπεσε στο έδαφός μας Σύμφωνα με τηλεγράφημα του Νομάρχη Σερρών και του Έπαρχου Σιδηροκάστρου προς τη Γενική Διοίκηση, σήμερα προς το απόγευμα ένα σερβικό αεροπλάνο, που οδηγούνταν από λοχία, έπεσε λόγω βλάβης κοντά στο χωριό Βαλτερό, στην περιοχή του Μπαϊρακλή, στη Σιδηρόκαστρο. Ο οδηγός, λοχίας με το όνομα Γκλαβόρα, δεν έπαθε τίποτα. Το αεροπλάνο υπέστη βλάβες, οι οποίες χρειάζονται επισκευή. Όπως δήλωσε ο πιλότος το αεροπλάνο κατευθυνόταν προς τα Σκόπια. ΣΕΡΒΙΚΟΝ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟΝ ΕΠΕΣΕΝ ΕΙΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΜΑΣ Κατὰ τηλεγράφημα τοῦ Νομάρχου Σερρῶν καὶ τοῦ ᾿Επάρχου Σιδηροκά στρου πρὸς τὴν Γεν. Διοίκησιν σήμε· ρον πρὸς τὸ ἑσπέρας Σερβικὸν ἀερο· πλᾶτον ὁδηγούμενον ὑπὸ λοχίου κατέ- πεσε λόγῳ βλάβης εἰς Βαλτερὸν πέριξ τοῦ. Μπαϊρακλῆ τῆς περιοχῆς Σιδηρο- κάστρου. Ο ὁδηγὸς λοχίας, ὀνόματι Γκλαβόρα δὲν ἔπαθε τίποτε. Τὸ ἀερα π

Εφημερίδα Μακεδονία, Φύλλο: 24/10/1928, Σελίδα: 4 Στις 21 Οκτωβρίου 1928, στις 12:30 το μεσημέρι, πραγματοποιήθηκε δοξολογία στην πλατεία των Μεγάλων Ταξιαρχών, με αφορμή την έναρξη των αντιπλημμυρικών και αποξηραντικών έργων στον κάμπο των Σερρών, τα οποία ανέλαβαν οι εντολοδόχες εταιρείες "Τζων Μονκς και Υιοί" και "Γιούλεν και Σία". Στη δοξολογία χοροστάτησαν και οι τρεις μητροπολίτες της περιοχής: ο Μητροπολίτης Σερρών Κωνσταντίνος Μεγγρέλης, ο Μητροπολίτης Σιδηροκάστρου Βασίλειος Μαγγριώτης και ο Μητροπολίτης Νιγρίτας Ευγένιος.

Στις 21 Οκτωβρίου 1926, ο θίασος του Δ. Ζαφειρίου ανέβασε την οπερέτα του Θεόφραστου Σακελλαρίδη, με τίτλο «Η Δαιμονισμένη». Η παράσταση αυτή ανήκει στο έργο του Σακελλαρίδη, ενός από τους πιο γνωστούς Έλληνες συνθέτες οπερετών, ο οποίος έγραψε πολλές δημοφιλείς οπερέτες εκείνης της εποχής, συνδυάζοντας κωμικά στοιχεία με ρομαντική μουσική και ελληνικό χρώμα. Η διασκεδαστική οπερέτα του πρωτεργάτη του είδους Θεόφραστου Σακελλαρίδη, Η Διαμονισμένη (1919), παρουσιάζεται σχεδόν έναν αιώνα μετά τη συγγραφή της, την Κυριακή 1 Μαρτίου στο Φουαγέ του Θεάτρου Ολύμπια, σε συναυλιακή μορφή. Ο Θεόφραστος Σακελλαρίδης συνέθεσε τη Δαιμονισμένη σε δικό του λιμπρέτο, ένα χρόνο μετά την τεράστια επιτυχία του Βαφτιστικού. Η οπερέτα εξιστορεί τις περιπέτειες ενός προικοθήρα γόη και τα ευφάνταστα εμπόδια που βάζει η «δαιμονισμένη» από την εγκατάλειψή της φιλενάδα του Λούλα, για να εμποδίσει το γάμο συμφέροντος που εκείνος ετοιμάζει. Η Δαιμονισμένη ανήκει στην ιδιαίτερα γόνιμη δημιουργική περίοδο του συνθ

Στις 21 Οκτωβρίου 1912, ημέρα Κυριακή, ο Μητροπολίτης Απόστολος Χριστοδούλου έγραψε στο ημερολόγιό του ότι δύο φορές ήρθαν στη Μητρόπολη οι πιο σημαντικοί μπέηδες, καθώς και αρκετοί από τους προκρίτους μας. Όλοι συμφώνησαν υπέρ της παράδοσης της πόλης χωρίς μάχη. Για αυτόν τον σκοπό, εκλέχθηκε μια επιτροπή εννέα ατόμων, που αποτελούνταν από Έλληνες, δασκάλους του βουλγαρικού οικοτροφείου (λόγω της έλλειψης Βουλγάρων πολιτών στις Σέρρες) και από Τούρκους. Αυτή η επιτροπή έπρεπε το επόμενο πρωί, Δευτέρα, να βγει από την πόλη με λευκή σημαία και να δηλώσει στην βουλγαρική εμπροσθοφυλακή την ετοιμότητα της πόλης για παράδοση. Στις 24 Οκτωβρίου ο διοικητής και φρούραρχος των Σερρών Νατζή Πασάς εγκαταλείπει την πόλη με ολόκληρη τη φρουρά από δύο χιλιάδες άνδρες, δεκατρία τηλεβόλα και μία πυροβολαρχία Μαξίμ. Το απόγευμα της ίδιας μέρας εισέρχονται στην πόλη 80 βούλγαροι «άτακτοι» (κομιτατζήδες) και την επομένη χίλιοι στρατιώτες της 2ης βουλγαρικής Μεραρχίας. Οι Έλληνες κάτοικοι των Σερρών με

Η μνήμη του αναφέρεται επιγραμματικά στο «Μικρόν Ευχολόγιον ή Αγιασματάριον» έκδοση «Αποστολικής Διακονίας» 1956 μ.Χ., χωρίς άλλες πληροφορίες. Πουθενά άλλου δεν αναφέρεται η μνήμη του αυτή τη μέρα. Ίσως είναι ο ίδιος με τον Άγιο Σωκράτη, που εορτάζεται μαζί με την αγία Θεοδότη την ίδια ημέρα.

Ο Όσιος Ιλαρίων ασκήτεψε στη μονή Ποκρόφσκοε Οζέρκσκοε της Ρωσίας και ήταν μαθητής του Οσίου Ευφρόσυνου του Θαυματουργού (βλέπε 15 Μαΐου). Κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1476 μ.Χ. Η μνήμη του Οσίου Ιλαρίωνα επαναλαμβάνεται στις 28 Μαρτίου.

 Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον βίο του Αγίου.

 Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον βίο του Ιρλανδού Αγίου Φινάν (Finan).

Άγνωστος στον Συναξαριστή του Αγίου Νικόδημου. Η μνήμη του φέρεται στον Συναξαριστή του Delehaye, χωρίς βιογραφικά στοιχεία, παρά μόνο με την εξής φράση: «Μνήμη τοῦ ὁσίου Ἰακώβου τοῦ γενομένου οἰκονόμου τῆς Μονῆς τοῦ σωτῆρος Χριστοῦ τοῦ Βαθέος Ρύακος, ὃς ὤρμητο ἐκ τῆς δευτέρας τῶν Καππαδόκων ἐπαρχίας».

 Η μνήμη του Αγίου Πλαντίνου αναφέρεται στο Ιεροσολυμιτικό Κανονάριο σελ. 115, συνοδευμένη με αυτή της Αγίας Ειρήνης και Αγίας Μαρίνας της Ραϊθού. Στην ακολουθία του Οσίου Φιλοθέου του Αγιορείτη (βλέπε ίδια ημέρα) που συνέγραψε ο μοναχός Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης (Ἔγκρισις Ἱ. Συνόδου: 4188/79. Ἐκδόσεις Παρουσία, Ἱ. Μ. Φιλίππων, Νεαπόλεως & Θάσου, χ.χ.) αναφέρει για την Αγία Μαρίνα: «Αὓτη ἡ Μαρίνα ἡ πάνσεμνος παρθένος, σήμερον πρὸς τὴν ἄνω εἰσάγεται ζωήν· τῶν δαιμόνων τὰς ὁρμὰς καταβαλοῦσα, καὶ πόνους διὰ τὸν Χριστὸν ὑπομείνασα, τὸν σκολιὸν δράκοντα τελείως ἀπώλεσε, τὴν λαμπάδα ἄσβεστον τηρήσασα· ἔνθα νῦν μετ’ Ἁγίων Ἀγγέλων εὐφραίνεται, ἡ δὲ λάρνακα ἔχει τὴν τιμίαν αὐτῆς σορὸν τῶν λειψάνων· ἣν ἐν τῷ μετοχίῳ ἔνθα νῦν κατοικοῦσιν οἱ Πατέρες οἱ Σιναΐται, εἰς τὴν Μονὴν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, σιμὰ τῆς θαλάσσης· ἔνθα καὶ φιλόχρηστοι κοσμικοὶ κατοικούσιν».

 Ἔζησεν Ἄζης κἄν τέθνηκεν εἰς φλόγα, Ζωὴν ἀληθή μη γινώσκουσαν τέλος. Ο Άγιος Άζης μαρτύρησε δια πυρός.

 Bαρούχ ὁ θείος ἐκλιπών σκήνους βάρος, ἐκεῖ κατεσκήνωσεν εἰς τόπον χλόης. Ο Όσιος Βαρούχ απεβίωσε ειρηνικά.

 Αἷμα τραχήλου τοῖς πρὶν ὄμβροις δακρύων, Κιρνῶν, συνιστᾷς εὔκρατον κρᾶσιν Μάκαρ. Ο Άγιος Ευκράτης (ή Εύκρατος) μαρτύρησε δια ξίφους. (Ίσως να πρόκειται για τον Άγιο Σωκράτη που εορτάζει την ίδια ημέρα και κατά την αντιγραφή, από λάθος, να έγινε Εύκρατης)..

 Tρίβους θαλασσῶν ψαλμικῶς Ζαχαρία, Διεκπορευθείς Oὐρανοῦ φθάνεις τρίβους. Ο Άγιος Ζαχαρίας μαρτύρησε δια πνιγμού μέσα στη θάλασσα. Να σημειώσουμε εδώ, ότι ο Άγιος Ζαχαρίας που εορτάζει σήμερα δεν είναι ο ίδιος με αυτόν της 22ας Οκτωβρίου, διότι αφ' ενός έχουν διαφορετικό δίστιχο και αφ' ετέρου ο ένας επιγράφεται σαν Οσιομάρτυρας και ο άλλος σαν μάρτυρας

 Τρεῖς ὁ Στέφανος σὺ στεφανίτας ἔχεις, Τοὺς σοὶ συναθλήσαντας ἐξ ἑνὸς ξίφους. Στους Συναξαριστές ονομάζονται νεοφανείς Άγιοι και μαρτύρησαν επί Κωνσταντίνου του Κοπρώνυμου. Απ' αυτούς ο Ανδρέας ήταν μοναχός από την Κρήτη και αφού έλεγξε τον Κοπρώνυμο αποκεφαλίστηκε και τάφηκε «ἐν τὴ Κρίσει» (βλέπε 17 Οκτωβρίου). Οι δε υπόλοιποι τρεις, μάλλον μοναχοί και αυτοί, αφού υπερασπίστηκαν με σθένος τους ορθόδοξους Ιερούς κανόνες, αποκεφαλίστηκαν από τον Κοπρώνυμο.

 Εἰς ἁλμυρὸν θανόντες ἄνδρες τρεῖς ὕδωρ, Γλυκὺν τρυφῆς πίνουσι χειμάρρουν ἄνω. Οι Άγιοι Γάιος, Δάσιος και Ζωτικός βρίσκονταν στη Νικομήδεια και από θείο ζήλο εμπνεόμενοι, πήγαν και γκρέμισαν τα είδωλα των Ελλήνων μέσα στους ναούς. Έπειτα φανερώθηκαν μόνοι τους και υπέστησαν φοβερά βασανιστήρια. Τους κρέμασαν επάνω σε ξύλα και έτριψαν τις σάρκες τους με πανιά υφασμένα από τρίχες κατσίκας. Έπειτα, αφού έδεσαν πέτρες στο λαιμό τους, τους έριξαν στη θάλασσα και έτσι όλοι έλαβαν μαρτυρικό τέλος.

Η Αγία Ουρσούλη ή Αγία Ούρσουλα είναι Αγία της Δυτικής Εκκλησίας. Ήταν πριγκίπισσα κόρη του Βασιλιά της Βρετάνης Δεονάτου. Εχριστιανίσθηκε στη Γαλατία και στις Χώρες του Ρήνου. Θανατώθηκε από τους Ούνους το 453. Η μνήμη της εορτάζεται, από τη Δυτική Εκκλησία στις 21 Οκτωβρίου. Υπό τη προστασία της Αγίας Ουρσούλης δημιουργήθηκε τον 6ο αιώνα το γνωστό γυναικείο μοναχικό Τάγμα Ουρσουλινών (καλογριών). Προς τιμή της Αγίας και παρθένου Ούρσουλας ο Χριστόφορος Κολόμβος ονομάτησε τις νήσους που ανακάλυψε στο δεύτερο ταξίδι του το 1493, τις γνωστές Νήσοι Παρθένου ή Νήσοι Παρθένων (Virgin islands) στη Καραϊβική. Η Αγία Ούρσουλα ήταν πριγκίπισσα και υπήρξε θυγατέρα του βασιλέα Δονάτου της Δουμνονίας της νοτιοδυτικής Αγγλίας και είχε καταγωγή Ρωμαιοβρετανική. Το όνομα Ούρσουλα προέρχεται από το λατινικό ursus που σημαίνει άρκτος. Επομένως το όνομα Ursula σημαίνει μικρή άρκτος (μικρή αρκούδα). Και οι δύο γονείς της ήταν ευσεβείς χριστιανοί και καλόγνωμοι και μεγάλωσαν την νεαρή Ούρσουλα με τίμιες

  Ο Όσιος Ιλαρίων της Λαύρας των Σπηλαίων ήταν μαθητής του Οσίου Θεοδοσίου (Τιμάται 3 Μαΐου). Προσευχόταν ημέρα και νύχτα με δάκρυα στα μάτια. Οι συνασκητές του τον ήξεραν ως χρονικογράφο, ο οποίος έγραψε την βιογραφία το