ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Στις 22 Αυγούστου 1931 και ημέρα Σάββατο, πραγματοποιήθηκε χοροεσπερίδα στα Λουτρά Σιδηροκάστρου. Η εφημερίδα Μακεδονία έγραψε στις 26 Αυγούστου: Από το Σιδηρόκαστρο Μία χοροεσπερίς στην πλαζ των Λουτρών Η επιτυχία της Σιδηρόκαστρο - Λουτρά. Αυγούστος. Στην δροσόλουστη και ρομαντική πλαζ των Λουτρών Σιδηροκάστρου πραγματοποιήθηκε την νύχτα του Σαββάτου μία όμορφη χοροεσπερίς, η οποία σημείωσε εξαιρετική επιτυχία και πολυάριθμη συγκέντρωση εκλεκτών οικογενειών από το Σιδηρόκαστρο, Νέο Πετρίτσι και τα περίχωρα. Οι οικογένειες των λουομένων έλαβαν την ευκαιρία να απολαύσουν με τους εκδρομείς μία εξαιρετική βραδιά, για την οποία συνέτεινε σημαντικά και η στρατιωτική μπάντα της Μεραρχίας Σερρών, με τους ήχους της οποίας διεξήχθη η χοροεσπερίς. Μεταξύ των συμμετεχόντων οικογενειών των λουομένων ήταν ο κ. και η κ. Καιράμπελα, εργοστασιάρχες από τις Σέρρες, η κ. και ο κ. Δες Χατζηαντωνίου, αλευροβιομήχανοι από τη Δράμα, η κ. Χρυσάφη, οδοντίατρος, με τις θυγατέρες του, Γενοβέφα και Δεσποινίς Ευ

Εφημερίδα Μακεδονία, Φύλλο: 23/8/1967, Σελίδα: 4 Στις 22 Αυγούστου 1967, ορκιστήκαν τα μέλη των Δημοτικών Συμβουλίων Σιδηροκάστρου, Ηράκλειας, Νιγρίτας και Σερρών. Στη Νομαρχία Σερρών, παρουσία του σεβασμιώτατου μητροπολίτη κ. Κωνσταντίνου, του νομάρχη κ. Καϊχαμπέρη, του διοικητή της 10ης Μεραρχίας και άλλων επισήμων, πραγματοποιήθηκε η ορκωμοσία των νέων δημοτικών συμβουλίων των Δήμων Σερρών, Νιγρίτας, Σιδηροκάστρου και Ηράκλειας. Μετά την ορκωμοσία, απευθύνθηκαν προς τους νέους δημάρχους ο σεβασμιώτατος μητροπολίτης, ο νομάρχης, ο στρατηγός και εκ μέρους των δημοτικών αρχόντων, ο δήμαρχος Σερρών κ. Γεώργιος Βασιλείου. Μετά την τελετή, ο κ. νομάρχης τους παρέθεσε δεξίωση. Οι νέοι διορισμένοι δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι του νομού μας είναι οι εξής: Σέρρες: Δήμαρχος ο κ. Γεώργιος Βασιλείου, αντιδήμαρχος ο κ. Κωνσταντίνος Σγουρός και δημοτικοί σύμβουλοι οι κ.κ. Ιωάννης Μπισίδης, Οδυσσέας Σιμόγλου, Βασίλης Δανιηλίδης, Γεώργιος Παπαντωνίου, Κωνσταντίνος Πολίτης, Εμμανουήλ Ψωμάς, Βασίλ

Στις 22 Αυγούστου 1958 το θερμόμετρο ξεπέρασε τους 39 βαθμούς κελσίου στις Σέρρες, ενώ κύμα καύσωνα έπληξε όλη την χώρα με την θερμοκρασία στην πρωτεύουσα να φτάνει του 40 βαθμούς.    Το αξιοσημείωτο είναι πως την προηγούμενη χρονιά την ίδια ημέρα είχαμε "κατακλυσμούς" κεραυνούς καταστροφές με την θερμοκρασία να είναι στου 20 βαθμούς στις Σέρρες.  Εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, Φύλλο: 22/8/1958, Σελίδα: 6

Εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, Φύλλο: 23/8/1957, Σελίδα: 6 Στις 22 Αυγούστου 1957, δύο άτομα έχασαν την ζωή τους και δυο τραυματίστηκαν από κεραυνό, Ο ένας ήταν ο Στέλιος Ζάμπρος ο οποίος χτυπήθηκε από κεραυνό κοντά στο χωριό Αγία Βαρβάρα της Σιντικής. Η εφημερίδα έγραψε: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, 22. (Από τον ανταποκριτή μας). Η θερμοκρασία παρέμεινε και σήμερα σε χαμηλά επίπεδα. Το βράδυ καταγράφηκαν 20 βαθμοί Κελσίου. Επίσης, όλη την ημέρα έπνεαν ισχυροί άνεμοι, ενώ σε ορισμένες περιοχές σημειώθηκαν έντονες βροχοπτώσεις. Κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας, χτυπήθηκε από κεραυνό στο Σεληνό της περιοχής Σερρών ο 25χρονος Αθανάσιος Μπάσιος, ο οποίος έχασε τη ζωή του, ενώ τραυματίστηκε και η 16χρονη αδελφή του, Μαρία. Επίσης, από κεραυνό κάηκε ζωντανός κοντά στο χωριό Αγία Βαρβάρα της Συντικής ο Στέλιος Ζάμπρος και στη Σιδηρόπετρα της Ξάνθης τραυματίστηκε ο βοσκός Ρασίν Ιρεκλή. Στην ίδια περιοχή, σκοτώθηκαν 55 πρόβατα. ΣΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΕΠΑΡΧΙΕΣ Πληροφορίες των ανταποκριτών μας αναφέρουν ότι ευεργετικές για τη γεωργία

Στις 22 Αυγούστου 1957, λήγει η νατοϊκή άσκηση "ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ" που έλαβε χώρα στις περιοχές Σερρών, Δράμας και Καβάλας Η εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ έγραψε επι αυτού: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, 21. (Από τον ανταποκριτή μας). - Μεταδίδεται από τη Δράμα ότι τη σημερινή προτελευταία ημέρα της μεγάλης στρατιωτικής άσκησης «Παυσανίας» παρακολούθησαν οι αρχηγοί του Γενικού Επιτελείου Στρατού και της Στρατιάς, αντιστράτηγοι Νικολόπουλος και Σεϊραδάκης, ο Αμερικανός ταξίαρχος Χάρισον με τα μέλη της αμερικανικής στρατιωτικής αποστολής και ανώτεροι εκπρόσωποι του κλιμακίου του ΝΑΤΟ στη Σμύρνη. Κατά τη σημερινή φάση της άσκησης, οι εθνικές δυνάμεις αντιμετώπισαν τον «εισβολέα» στις περιοχές Σερρών, Δράμας και Καβάλας και κατάφεραν να τον αναχαιτίσουν. Ο Πέτρος Νικολόπουλος του Ευαγγέλου (1898-1986) ήταν Έλληνας αντιστράτηγος και πολιτικός. Υπήρξε απόφοιτος της Ανωτέρας Σχολής Πολέμου, της αντίστοιχης Σχολής της Γαλλίας και επίτιμος Αρχηγός ΓΕΣ. Ο Δημήτριος Σειραδάκης (γεννήθηκε το 1897 και πέθανε στις 8 Μαρτίου

Εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, Φύλλο: 19/8/1961, Σελίδα: 1 Στις 22 Αυγούστου 1961 έγινε η πολύκροτη δίκη της υπόθεσης των "Ρουλεττών Σερρών". Η υπόθεσης των "Ρουλεττών Σερρών" ήταν ένα γεγονός που απασχολισε όλη την Ελλάδα και όχι μόνο τον Νομό Σερρών, με το θέμα να φτάνει στα έδρανα της Βουλής, Με απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών, η υπόθεση των ρουλετών στις Σέρρες παραπέμπεται σε δίκη. Η κυβέρνηση είχε αναφέρει προηγουμένως ότι πρόκειται για σκευωρία με πολιτικά κίνητρα. Η δίκη για την παράνομη λειτουργία των ρουλετών και άλλων τυχερών παιχνιδιών θα πραγματοποιηθεί την προσεχή Τρίτη 22 Αυγούστου, ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Σερρών. Κατηγορούμενοι στην υπόθεση είναι οι Βασίλης Ραβδάς, Στέργιος Βασιλείου, Θεόφιλος Κουντούρης, Κλεόβουλος Μπαλουκτζής και Γεώργιος Χατζόπουλος, κάτοικοι Σερρών. Οι Ραβδάς και Βασιλείου κατηγορούνται για εκμετάλλευση τυχερών παιχνιδιών, ενώ οι υπόλοιποι κατηγορούνται για άμεση συνεργία στο έγκλημα αυτό. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο

Στις 22 Αυγούστου 1951, απεβίωσε ο Ευάγγελος Δημητρίου Σαπουντζής, ένας σημαντικός εκπαιδευτικός και δημόσιος λειτουργός. Γεννημένος το 1879 στην Κάτω Τζουμαγιά (τη σημερινή Ηράκλεια), ο Σαπουντζής ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στο «Ελληνικόν Γυμνάσιον» της Θεσσαλονίκης και ξεκίνησε την καριέρα του ως δημοδιδάσκαλος στο οκτατάξιο Αρρεναγωγείο της γενέτειράς του. Στη συνέχεια, υπηρέτησε σε διάφορα σχολεία των Σερρών από το 1900 έως το 1915, συμβάλλοντας σημαντικά στην εκπαίδευση της περιοχής. Το 1917, κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, οδηγήθηκε όμηρος στη Βουλγαρία, όπου υπέστη σκληρές και απάνθρωπες συνθήκες καταναγκαστικής εργασίας. Όταν επέστρεψε στις Σέρρες το 1918, με την υγεία του σοβαρά επιβαρυμένη, συνέχισε να προσφέρει στην εκπαίδευση, υπηρετώντας στο «Α΄ Αρρένων Δημοτικόν Σχολείον Σερρών» μέχρι τις 2 Φεβρουαρίου 1933, οπότε και παραιτήθηκε για να συνταξιοδοτηθεί.

Στις 22 Αυγούστου 1964, ολοκληρώθηκε η δημαρχιακή θητεία του Νικολάου Μουταφτσή, ο οποίος στο επάγγελμα ήταν έμπορος. Η θητεία του είχε αρχίσει στις 23 Δεκεμβρίου 1962. Είχε παραλάβει την θέση από τον ιατρό Σταύρος Σταυρίδης και την παρέδωσε στον δικηγόρο Ανδρέας Ανδρέου. Σήμερα υπάρχει δρόμος στις Σέρρες με το όνομά του.

Στις 22 Αυγούστου 1935, ο κινηματογράφος  "Όασις" των Σερρών πρόβαλε την ταινία "Δάφνις και Χλόη" με τη Λούση (Λουκία) Ματλή. Το Δάφνις και Χλόη είναι βουβή ταινία του 1931 βασισμένη στο ομώνυμο ειδύλλιο του Λόγγου (3ος αι μ.Χ) σε σενάριο και σκηνοθεσία του Ορέστη Λάσκου. Σημείωσε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία όταν πρωτοπαίχτηκε στους κινηματογράφους. Σκηνή της ταινίας, απεικονίζουσα τους Απ. Μαρσύα (Βήχο) (δεξιά) και Λούση Ματλή (κέντρο). Πλοκή Ο Δάφνις και η Χλόη, δυο μικροί βοσκοί, μεγαλώνουν μαζί στα βουνά της αρχαίας Λέσβου. Με τον ερχομό της εφηβείας, η αφύπνιση των ερωτικών ενστίκτων, πιο έντονη στην περίπτωση της Χλόης, προκαλεί αμηχανία και ταραχή στα δυο παιδιά, που δεν ξέρουν πώς να απαντήσουν στο κάλεσμα της σάρκας. Ένας νεαρός πρίγκιπας πολιορκεί επίμονα τη Χλόη, η οποία τελικά σώζεται από τον Δάφνι, ο οποίος επεμβαίνει βίαια. Ο Δάφνις συλλαμβάνεται και καταδικάζεται σε μαστίγωση μέχρι θανάτου, όμως την τελευταία στιγμή αποκαλύπτεται ότι ο νεαρός βοσκός,

Στις 22 Αυγούστου 1935, ο κινηματογράφος "Πάνθεον" των Σερρών πρόβαλε την ταινία "Die Czardasfürstin" (Πριγκίπισσα της Τσάρδας) με τη Marta Eggerth, μια δημοφιλή ταινία της εποχής.  "Die Czardasfürstin" είναι μια γερμανική ταινία οπερέτας του 1934 σε σκηνοθεσία Georg Jacoby και με πρωταγωνιστές τους Martha Eggerth, Hans Söhnker και Paul Kemp. Βασίζεται στην οπερέτα του 1915 Die Csárdásfürstin που συνέθεσε ο Emmerich Kálmán. Τα σκηνικά της ταινίας σχεδιάστηκαν από τους καλλιτεχνικούς σκηνοθέτες Robert Herlth και Walter Röhrig. Παρήχθη επίσης μια ξεχωριστή γαλλόφωνη έκδοση Princesse Czardas. Το 1951 ο Jacoby έκανε ξανά την ταινία με πρωταγωνίστρια τη σύζυγό του Marika Rökk. Ηθοποιοί Η Μάρθα Έγκερθ ως Σίλβα Βαρέσκου Hans Söhnker ως Prinz Edwin Weylersheim Paul Kemp ως Graf Bonipart Kancsianu Inge List ως κόμισσα Stasi von Planitz Paul Hörbiger ως Feri von Kerekes Hans Junkermann ως Der Kommandeur Friedrich Ulmer ως Fürst Weylersheim Η Ida Wüst ως Fürstin Weyl

Στις 22 Αυγούστου 1906, το Οικουμενικό Πατριαρχείο επέλεξε τον Σερραίο Μητροπολίτη Νευροκοπίου, Θεοδώρητο Βασματζίδη , για να αναλάβει την κενή έδρα της μητροπόλεως Μελενίκου και Σιδηροκάστρου. Ωστόσο, ο Θεοδώρητος Βασματζίδης για λόγους υγείας δεν αποδέχθηκε αυτή τη μετάθεση και υπέβαλε την παραίτησή του για πρώτη φορά. Ο Μητροπολίτης Θεοδώρητος, από το τέλος του Απριλίου έως το τέλος του Ιουνίου 1907, ταξίδεψε και παρέμεινε στην Κωνσταντινούπολη για λόγους που αφορούσαν την υγεία του η οποία είχε κλονιστεί από τον δύσκολο χειμώνα του 1905-1907. Αυτή ήταν η δεύτερη μόλις φορά που εγκατέλειπε την έδρα της Μητροπόλεως του στα χρόνια της Ιεραρχίας του. Επέστρεψε στο Νευροκόπι όπου και απεβίωσε 45 ημέρες αργότερα, στην αγριότερη φάση των εθνικών αντιπαραθέσεων στη\ν περιοχή της Μακεδονίας.,

Στις 22 Αυγούστου 1874, ο τότε Έλληνας Υποπρόξενος Σερρών, Νικόλαος Γεννάδης, σε αναφορά του προς το Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας ( ΑΥΕ, Υποπρόξενος Σερρών Νικόλαος Γεννάδης προς Υπ. Εξ. 1874), περιέγραψε τα προβλήματα που υπήρχαν στον τομέα της εκπαίδευσης στην πόλη των Σερρών. Αναφέρθηκε στον Μακεδονικό Φιλεκπαιδευτικό Σύλλογο, ο οποίος, τρία χρόνια πριν, συνειδητοποίησε την ανικανότητα των δασκάλων που ασκούσαν το επάγγελμα στην περιοχή και την επακόλουθη ζημιά που προκαλούσε αυτό στην εκπαίδευση.  Στην επιστολή έγραφε : «Ο Μακεδονικός Φιλεκπαιδευτικός Σύλλογος προ 3 ετών λαβών γνώσιν της καταπληκτικής ανικανότητος των κατά τα μέρη ταύτα επερχομένων του δημοδιδασκάλου επάγγελμα και την συνεπεία ταύτης επιγιγνομένην βλάβην, αποφάσισε να συστήσει Διδασκαλείον (...) Κατά την εποχήν εκείνη διετέλει Διευθυντής της Ελληνικής Σχολής ο κ. Μαρούλης. (...) Θα είχε μεγάλη επιτυχία το έργο του εάν εκτός από τα μεγάλα πλεονεκτήματα (προσόντα) του δεν είχε και μεγάλα ελαττώματα. Χαρακτήρ βιαι

  Η Αγία Αριάδνη η Βασίλισσα είναι άγνωστη στους Συναξαριστές. Αναφέρεται στον Συναξαριστή του Delehaye κατά τον Κωδ. του Οξονίου Τ. III. 16 και τον Παρισινό Κωδ. 1617 (στις 23 Αυγούστου). Η Αριάδνη (452-515) ήταν αυτοκράτειρα του Βυζαντίου, κόρη του Λέοντα Α΄ και της Βερίνας, σύζυγος του Ζήνωνα και αργότερα του Αναστάσιου Α΄ και μητέρα του Λέοντα Β΄. Η Αριάδνη ήταν η πρωτότοκη κόρη του Λέοντα Α΄ και της Βερίνας, η οποία ήταν αδελφή του αυτοκράτορα Βασιλίσκου. Η Αριάδνη είχε επίσης μια μικρότερη αδελφή, τη Λεοντία, που παντρεύτηκε τον Μαρκιανό τον σφετεριστή. Παντρεύτηκε τον Ζήνωνα με τον οποίον απέκτησαν έναν γιο, τον Λέοντα Β΄, διάδοχο του θρόνου. Μετά τον θάνατο του παππού του, ο Λέων έγινε αυτοκράτορας και, επειδή ήταν ανήλικος, ο Ζήνωνας έγινε συναυτοκράτορας. Ο Λέων ωστόσο πέθανε. Η Βερίνα τότε στράφηκε εναντίον του γαμπρού της και συνωμότησε εναντίον του μαζί με τον αδελφό της Βασιλίσκο. Το 475, μετά την επικράτηση του κινήματος του Βασιλίσκου, ο Ζήνων και η Αριάδνη αναγκάστηκαν

Ξίφει τριὰς τμηθεῖσα, τριστάτας πλάνης, Βυθῷ καλύπτει τῶν ἑαυτῆς αἱμάτων. Ο Ειρηναίος διέπρεπε μεταξύ των ιερέων της Εκκλησίας του Χριστού. Δεν στήριζε μόνο με την διδασκαλία του και το παράδειγμά του τους πιστούς, αλλά άπλωνε τα πνευματικά του δίχτυα και στους άπιστους και πολλούς απ' αυτούς έφερνε στην κιβωτό της σωτηρίας, δηλαδή στην Εκκλησία του Χρίστου. Για τη δραστηριότητά του αυτή, συνελήφθη και υπέστη φρικτά μαρτύρια. Οι δύο άλλοι όμως, ο Ωρ και Ορόψις, είχαν το θάρρος και έκαναν δριμύτατη παρατήρηση στον έπαρχο, που ήταν θεατής των βασανιστηρίων. Τότε και αυτοί είχαν την ίδια τύχη. Βασανίστηκαν μαζί με τον ιερέα, και οι τρεις κατόπιν ρίχτηκαν μέσα στη φωτιά. Αλλά ξαφνικά, ραγδαία βροχή έσβησε τη φωτιά και οι τρεις μάρτυρες βγήκαν ανέγγιχτοι από το καμίνι. Πανικόβλητος τότε ο έπαρχος έδωσε διαταγή και τους αποκεφάλισαν.

Eις την Aνθούσαν. Ἀνθῆσαν ἐκ γῆς τῆς Σελευκείας ῥόδον, Ἀνθοῦσαν ἐδρέψαντο χεῖρες Ἀγγέλων. Eις τον Aθανάσιον. Ἀθανάσιος κἂν τεθνήξωμαι ξίφει, Τοῖς ζῶσι Χριστοῦ ζῶν τετάξομαι φίλοις. Eις τους οικέτας. Δοῦλοι δύο τμηθέντες, εὗρον οἱ δύο Τὴν εὐγένειαν, ἣν ἀπώλεσαν πάλαι. Η Οσία Ανθούσα έζησε στα χρόνια του βασιλιά Ουαλεριανού (253-259) και καταγόταν από την Σελεύκεια της Συρίας. Ήταν κόρη πλούσιων ειδωλολατρών γονέων, του Αντωνίνου και της Μαρτυρίας (Μαρίας). Επιθυμώντας να δει τον διδάσκοντα επίσκοπο Αθανάσιο στην Ταρσό της Κιλικίας, έπεισε τη μητέρα της να μεταβεί εκεί μαζί με δύο υπηρέτες της, τον Χαρίσιμο και τον Νεόφυτο, με την πρόφαση ότι θα δει την τροφό της. Όταν βρήκε τον Αθανάσιο, βαπτίσθηκε απ' αυτόν και εκάρη μοναχή. Κατόπιν αποσύρθηκε στην έρημο και εκεί, αφού για 23 ολόκληρα χρόνια έζησε ασκητικά, απεβίωσε ειρηνικά. Ο δε Άγιος Αθανάσιος, οδηγήθηκε στον Ουαλεριανό και επειδή δεν δέχτηκε να θυσιάσει στα είδωλα, αποκεφαλίστηκε. Το ίδιο και οι υπηρέτες της Ανθούσας, Χαρίσιμος

 Στις 19 Απριλίου του 1594 μ.Χ. ο Όσιος Συμεών παρέδωσε το πνεύμα του, σε ηλικία υπεράνω των 100 ετών. Ο Πατριάρχης Ιερεμίας ο Β' (1586 - 1595 μ.Χ.), κλήρος και λαός, τον κήδευσαν στον ναό της Θεοτόκου της Χάλκης και ο τάφος του έγινε πηγή θαυμάτων. Δύο χρόνια μετά τον θάνατό του, μοναχοί από το μοναστήρι του Οσίου επισκέφτηκαν την Κωνσταντινούπολη για να κάνουν εκταφή και να μεταφέρουν τα ιερά του λείψανα στον τόπο της ασκήσεώς του. Τα κόκκαλά του ευωδίαζαν. Τα έπλυναν με κρασί και τα έβαλαν σε λάρνακα ενώ την αγία του κάρα την έθεσαν σε ειδικό πολύτιμο κουβούκλιο. Μετέφεραν τα λείψανα στο μοναστήρι, όπου και έγιναν μεγάλο προσκύνημα από τους σκλαβωμένους Έλληνες. Κατά την διάρκεια του εμφυλίου πολέμου (1945 - 1949 μ.Χ.), δύο αντάρτες έκλεψαν το πολύτιμο κουβούκλιο με την κάρα του Οσίου καθώς και πολύτιμα κειμήλια. Τα έκρυψαν προσωρινά μέσα σε ένα βαρέλι κοντά στο μοναστήρι. Τον Αύγουστο του 1952 μ.Χ., οι δυο αντάρτες-κλέφτες, πήγαν να πάρουν τα κλοπιμαία. Για κακή τους τύχη, ένα

 Eις τον Aγαθόνικον. Ἀγαθονίκου κλῆσις ἀψευδεστάτη, Χρηστὴν βοῶσα τοῦδε νίκην ἐκ ξίφους. Eις τον Ζήνωνα, Θεοπρέπιον, και Aκίνδυνον. Τρεῖς καρτεροῦντες μηχανήματος βίαν, Τὰς μηχανὰς λύουσι τοῦ παμμηχάνου. Eις τον Σεβηριανόν. Ἐν μάρτυσι τμηθεῖσιν αὐχένα ξίφει, Σεβηριανὸς τάττεται τμηθεὶς ξίφει. Eις τον Ζωτικόν. Ἰδοὺ παρ᾽ ἡμῖν καὶ Κυρηναῖος νέος, Οὐκ ἀγγαρευθείς, ἀλλ' ἑκὼν Σταυρὸν φέρων. Ἔκτανε δευτερίῃ ξίφος εἰκάδι Ἀγαθόνικον. Όταν ο κόμης Ευτόλμιος επέστρεφε από την περιοδεία του στον Πόντο, όπου είχε πάει για να καταδιώξει χριστιανούς, σταμάτησε στην Κάρπη όπου βρήκε τον Ζωτικό και τον θανάτωσε μαζί με τους μαθητές του. Εκεί έμαθε ότι ο πρίγκιπας της πόλης έγινε χριστιανός από κάποιο Αγαθόνικο. Τότε, συνέλαβε τον πρίγκιπα και τον Αγαθόνικο (που ήταν από τη Νικομήδεια), και αφού τους τιμώρησε μαζί με άλλους χριστιανούς, κατόπιν όλους μαζί τους οδήγησε στο βασιλιά, που βρισκόταν στη Θράκη. Αλλά στο δρόμο, κοντά σε ένα χωριό ονομαζόμενο Ποταμός, σκότωσε τους Ζήνωνα, Θεοπρέπιο, Ακίνδυν

ΕΜΠΡΟΣ, Φύλλο: 22/8/1947, Σελίδα: 4 Στις 22 Αυγούστου 1947, η εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ έγραψε: Κατὰ τὰς ἐκκαθαριστικὰς ἐπιχειρή- σεις, τὰς ὁποίας ενήργησεν ἡ εν ή 35η Τα ξιαρχία εἰς την περιοχήν Λέλια πλησίον τοῦ Ρούπελ, ἐφονεύθησαν 17 συμμορίται καὶ συνελήφθη ένας τραυματίας. Ἐκ τῶν ἐθνικῶν δυνάμεων ἐφανεύθησαν 4 ὁπλίται και ἐτραυματίσθησαν 3.

Στις 22 Αυγούστου 1902 η εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ, έγραψε για τα ευρήματα του Γεώργιου Λαμπάκη στις Σέρρες: Τα μωσαϊκά της Μητρόπολης των Σερρών Η έκθεση του κ. Λαμπάκη Ο ιδιαίτερος γραμματέας της Βασίλισσας, κ. Λαμπάκης, ο οποίος στάλθηκε από την Ελληνική Χριστιανική Εταιρεία για να εξετάσει τα μωσαϊκά του Μητροπολιτικού ναού στις Σέρρες της Μακεδονίας, απέστειλε στο Υπουργείο μια μακροσκελή έκθεση σχετικά με αυτά. Στην έκθεσή του αναφέρει ότι τα μωσαϊκά είναι εξαιρετικής τέχνης. Βρίσκονται στο ιερό του μητροπολιτικού ναού, πάνω από τα 12 στασίδια των ιερέων, τα οποία είναι τοποθετημένα σύμφωνα με την τάξη του ναού του Πατριαρχείου. Τα μωσαϊκά αυτά απεικονίζουν εικόνες αγίων. Ο κ. Λαμπάκης προγραμματίζει να επιβλέψει τον καθαρισμό τους σε συνεργασία με την εφορία του ναού. Πιστεύεται ότι στην Χριστιανική Εταιρεία θα δωρηθούν, όπως μας πληροφορούν, χρυσά άμφια ιστορικής αξίας. ΤΑ ΜΩΣΑΪΚΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΤΩΝ ΣΕΡΡΩΝ Η ἔκθεσις τοῦ κ. Λαμπάκη Ὁ ἱδιαίτερος γραμματεὺς τῆς Βασιλίσ σης κύριος Λαμπάκης