Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα 22 Οκτωβρίου

Πραγματοποιήθηκε το δεύτερο Moto Cross Σερρών, 22 Οκτωβρίου 1978

Εικόνα
Φωτό αρχείου Στις 22 Οκτωβρίου 1978, κάτω από πολύ κρύες συνθήκες, πραγματοποιήθηκε το δεύτερο Moto Cross Σερρών στην πίστα του Ελαιώνα. Παρά το «πολικό» ψύχος, οι συμμετοχές και το ενδιαφέρον των θεατών ήταν υψηλά, με τους αναβάτες να αγωνίζονται σε δύσκολες συνθήκες Ο Μάριος Ζίχναλης μιλά για το πάθος και την αγάπη που είχε και έχει για τον μηχανοκίνητο αθλητισμό.: Γεννήθηκα το 1964 και περίπου μέχρι το 1975 δεν ήξερα για τις μοτοσυκλέτες τίποτα και ούτε είχα ανέβει ποτέ σε μοτοσικλέτα, αντιθέτως μου άρεσαν πάρα πολύ τα αυτοκίνητα, έπιανα του μπαμπά το αυτοκίνητο το τιμόνι και προσπαθούσα να μάθω να το οδηγώ, μέχρι που ένας ξάδερφός μου το 1978 όταν ήμουνα δηλαδή 13-14 χρόνων ήταν ή το '77 ή το '78, με βάζει μικρός τότε εγώ, με βάζει σε ένα μηχανάκι του πατέρα του και μου κάνει την πρώτη βόλτα. Σοκ, ένιωσα ότι αυτό το πράγμα μου αρέσει πάρα πολύ. Θα πρέπει να πω ότι μέχρι εκεί ασχολούμουν πάρα πολύ με την αναρρίχηση και την χιονοδρομία, δηλαδή οι αθλητικές μου, τα αθλητικά μο

Σύλληψη τριών λιποτακτώ από μονάδα του Ηρακλείου στις Σέρρες, 22 Οκτωβρίου 1965

Εικόνα
Στις 22 Οκτωβρίου 1965, η εφημερίδα «Ελληνικός Βορράς» ανέφερε τη σύλληψη τριών λιποτακτών σμηνιτών από μονάδα του Ηρακλείου στις Σέρρες. Οι συλληφθέντες φαίνεται ότι ακολουθούσαν ένα ουγγρικό τσίρκο και διέπρατταν διαρρήξεις για να καλύψουν τα έξοδά τους.

Προβολές στους κινηματογράφους των Σερρών, 22 Οκτωβρίου 1936

Εικόνα
Στις 22 Οκτωβρίου 1936, στον κινηματογράφο "Κρόνιον" των Σερρών προβλήθηκε η ταινία "Casta Diva" (Κάστα Ντίβα) και στον κινηματογράφο "Πάνθεον" των Σερρών προβλήθηκε η ταινία  "Les bateliers de la Volga"  (Ειδύλλιο στο Βόλγα), Η ταινία Casta Diva είναι ένα ιταλικό μουσικό δράμα του 1935, σκηνοθετημένο από τον Carmine Gallone, με πρωταγωνιστές τους Mártha Eggerth, Lamberto Picasso και Gualtiero Tumiati. Η ταινία κέρδισε το βραβείο Καλύτερης Ιταλικής Ταινίας στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας το 1935. Μια αγγλόφωνη εκδοχή με τίτλο The Divine Spark δημιουργήθηκε την ίδια περίοδο, επίσης σκηνοθετημένη από τον Gallone και με πρωταγωνίστρια την Eggerth. Ο Gallone επανέλαβε την ταινία το 1954 σε Technicolor. Τα σκηνικά της ταινίας σχεδιάστηκαν από τους καλλιτεχνικούς διευθυντές Werner Schlichting και Enrico Verdozzi. Τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν γύρω από την Κατάνια στη Σικελία. Στην όπερα του Bellini, Norma, η ικεσία της σοπράνο προς τη

Στον κινηματογράφο "Πάνθεον" των Σερρών, προβάλλονταν η ταινία "Forgotten Commandments", 22 Οκτωβρίου 1935

Εικόνα
Στις 22 Οκτωβρίου 1935, στον κινηματογράφο "Πάνθεον" των Σερρών, προβλήθηκε η ταινία "Forgotten Commandments" (Ξεχασμένες εντολές). Η ταινία Forgotten Commandments είναι ένα αμερικανικό δραματικό φιλμ του 1932, σκηνοθετημένο από τους Louis J. Gasnier και William Schorr, με σενάριο των James B. Fagan και Agnes Brand Leahy. Πρωταγωνιστούν οι Sari Maritza, Gene Raymond, Marguerite Churchill, Irving Pichel, Harry Beresford και Kent Taylor. Η ταινία κυκλοφόρησε στις 22 Μαΐου 1932 από την Paramount Pictures. Επισκόπηση Η βασική ιστορία της ταινίας χρησιμεύει ως φόντο για μια αναδιήγηση της ιστορίας της Έξοδου και, πιο σημαντικά, για την ανακύκλωση σκηνών από την σιωπηλή έκδοση των Δέκα Εντολών. Συντελεστές Sari Maritza ως Anya Sorina Gene Raymond ως Paul Ossipoff Marguerite Churchill ως Marya Ossipoff Irving Pichel ως Prof. Marinoff Harry Beresford ως Priest Kent Taylor ως Gregor Joe Sawyer ως Ivan Ivanovitch Petroff Edward Van Sloan ως Doctor William Barrymore ως Burly S

Στον κινηματογράφο "Πάνθεον" των Σερρών, προβλήθηκε η ταινία "Fantômas", 22 Οκτωβρίου 1933

Εικόνα
Στις 22 Οκτωβρίου 1933, στον κινηματογράφο "Πάνθεον" των Σερρών, προβλήθηκε η ταινία "Fantômas" (Ο φαντομάς).  «Fantômas», είναι μια γαλλική ταινία εγκλήματος του 1932, σκηνοθετημένη από τον Pál Fejös και starring τους Jean Galland, Tania Fédor και Thomy Bourdelle. Η ταινία προβάλλει τον δημοφιλή χαρακτήρα του «Fantômas», ενός υπερκακοποιού, και τον αντίπαλό του, Inspector Juve. Βασίζεται loosely στο αρχικό μυθιστόρημα του «Fantômas» από τους Marcel Allain και Pierre Souvestre. Η ταινία αποτελεί μία από τις πολλές προσαρμογές του «Fantômas» που έγιναν κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα. Συντελεστές Jean Galland ως «Fantômas» / Étienne Rambert Tania Fédor ως Lady Beltham Thomy Bourdelle ως Inspector Juve Jean Worms ως Lord Beltham Georges Rigaud ως Charles Rambert Anielka Elter ως la princesse Sonia Davidoff Marie-Laure ως la marquise de Langrune Gaston Modot ως Firmin, le valet de la marquise Roger Karl ως Bonnet, le président de tribunal Maurice Schutz ως l'abbé S

Απεβίωσε στις Σέρρες ο ιατρός Νικόλαος Χρηστίδης, 22 Οκτωβρίου 1931

Ο Νικόλαος Χρηστίδης, γεννημένος στις Σέρρες το 1851, υπήρξε σημαντική προσωπικότητα τόσο στην ιατρική όσο και στην κοινωνική ζωή της πόλης. Αποφοίτησε με άριστα από την Ιατρική Σχολή του Εθνικού Πανεπιστημίου της Αθήνας το 1880 και επέστρεψε στις Σέρρες, όπου άνοιξε δικό του ιατρείο. Ήταν παντρεμένος με τη Ζωή Τομπάκη από τη Μυτιλήνη και άσκησε την ιατρική για 51 χρόνια. Εκτός από την ιατρική του προσφορά, συμμετείχε ενεργά στον Μακεδονικό Αγώνα, για τον οποίο τιμήθηκε μεταθανάτια με αναμνηστικό μετάλλιο. Κατά τη διάρκεια της βουλγαρικής κατοχής το 1916, συνελήφθη μαζί με τον γιο του Χρήστο και στάλθηκε όμηρος στη Βουλγαρία. Εκεί πρόσφεραν τις ιατρικές τους υπηρεσίες στους Έλληνες αιχμαλώτους για 18 μήνες. Ο Χρηστίδης απεβίωσε στις Σέρρες στις 22 Οκτωβρίου 1931 σε ηλικία 80 ετών.

Έναρξη των παραστάσεων του φημισμένου θιάσου Κοτοπούλη στις Σέρρες, 22 Οκτωβρίου 1928

Εικόνα
Φωτό αρχείου: O  θίασος Κοτοπούλη 1927 Στις 22 Οκτωβρίου 1928, σημειώθηκε μεγάλη κοσμοσυρροή στην αίθουσα του θεάτρου «Ορφέας» στις Σέρρες κατά την έναρξη των παραστάσεων του φημισμένου θιάσου Κοτοπούλη με την Μαρίκα Κοτοπούλη και τον Δημήτρη Μυράτ. Η παρουσία των δύο σπουδαίων προσωπικοτήτων του ελληνικού θεάτρου, με τη Μαρίκα Κοτοπούλη να αποτελεί ήδη μια θρυλική ηθοποιό και τον Δημήτρη Μυράτ ως εξέχον σκηνοθέτη και ηθοποιό, τράβηξε την προσοχή και το ενδιαφέρον του σερραϊκού κοινού. Στον θίασο Κοτοπούλη συμμετείχε αργότερα και η δική μας Βίλμα Κύρου

Το Κίνημα Λεοναρδόπουλου-Γαργαλίδη και η αργότερα φυγή του Ζήρα στον κάμπο των Σερρών, 22 Οκτωβρίου 1923

Εικόνα
Στις 22 Οκτωβρίου 1923, ξέσπασε στρατιωτικό κίνημα στην Ελλάδα, με ηγέτες τους στρατηγούς Γεώργιο Λεοναρδόπουλο, Παναγιώτη Γαργαλίδη και τον συνταγματάρχη Γεώργιο Ζήρα. Το κίνημα αυτό οργανώθηκε ως αντίδραση στη βενιζελική κυβέρνηση του Στυλιανού Γονατά, η οποία βρισκόταν στην εξουσία μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και την επανάσταση του 1922. Το κίνημα, ωστόσο, απέτυχε να κερδίσει τη λαϊκή υποστήριξη και να συγκεντρώσει αρκετή στρατιωτική δύναμη. Μετά την αποτυχία του, οι ηγέτες του καταδιώχθηκαν. Ο Γεώργιος Ζήρας συγκεκριμένα κατέφυγε στον κάμπο των Σερρών, όπου προσπάθησε να κρυφτεί. Παρά τις προσπάθειες διαφυγής του, τελικά συνελήφθη, όπως και οι άλλοι συμμετέχοντες στο κίνημα, και το εγχείρημά τους καταπνίγηκε από τις δυνάμεις της κυβέρνησης. Κίνημα Λεοναρδόπουλου-Γαργαλίδη Το κίνημα Λεοναρδόπουλου-Γαργαλίδη σημειώθηκε στις 22 Οκτωβρίου 1923, μόλις τρεις ημέρες μετά την προκήρυξη βουλευτικών εκλογών, για τις 16 Δεκεμβρίου 1923. Το στρατιωτικό αυτό κίνημα είχε ηγέτες τους υποστράτ

Ο Αετός της Μακεδονίας καπετάν Γιαγκλής με τους Έλληνες αντάρτες του άρχισαν την μάχη για την απελευθέρωση της Νιγρίτας, 22 Οκτωβρίου 1912

Εικόνα
Στις 22 Οκτωβρίου 1912, κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων, Έλληνες αντάρτες υπό την ηγεσία του καπετάν Γιαγκλή (Γιαγλής) άρχισαν την μάχη για την απελευθέρωση της Νιγρίτας από τον οθωμανικό ζυγό.  Το 1912, είχε αποφασισθεί από το Ελληνικό Γενικό Επιτελείο ο σχηματισμός σωμάτων προσκόπων, που θα χρησιμοποιούνταν στη Μακεδονία μαζί με σώματα μακεδονομάχων ως προπομποί του ελληνικού στρατού. Ενώ λοιπόν ακόμη ο ελληνικός Στρατός μαχόταν έξω από τη Θεσσαλονίκη και πριν την απελευθερώσει, ο καπετάν Γιαγκλής μπόρεσε να καταλύσει τις οθωμανικές φρουρές και να καταλάβει την πόλη και την περιοχή «εν ονόματι της Ελλάδος». Ο καπετάν Γιαγκλής ανέλαβε λοιπόν το έργο, της απελευθέρωσης της περιοχής μας, πριν προλάβει να την καταλάβει ο βουλγαρικός στρατός: ¨…την 23ην Οκτωβρίου κατελήφθη υπό Ελληνικού Ανταρτικού Σώματος, διατελούντος υπό την αρχηγείαν του γνωστού Έλληνος οπλαρχηγού κ. Γιαγκλή, η Νιγρίτα και υψώθη εν αυτή η Ελληνική Σημαία. Οι εν αυτή και πέριξ Ελληνικοίς χωρίοις ένθα επίσης ανεπ

Ο Μουτεσαρίφης κατέφυγε στον Μητροπολίτη Σερρών ζητώντας τη συνδρομή του, 22 Οκτωβρίου 1912

Εικόνα
Στις 22 Οκτωβρίου 1912, σύμφωνα με το ημερολόγιο του Μητροπολίτη Σερρών Απστόλου, καταγράφηκε μια κρίσιμη στιγμή για την πόλη των Σερρών, ο Μουτεσαρίφης (Οθωμανός διοικητής της περιοχής) κατέφυγε στη Μητρόπολη ζητώντας τη συνδρομή του Μητροπολίτη. Ο Μητροπολίτης υπαγόρευσε την παραίτηση του Μουτεσαρίφη, η οποία γράφτηκε στα ελληνικά, και ο Μουτεσαρίφης την υπέγραψε. Μέσω της παραίτησης, εξουσιοδοτούσε τον δήμαρχο Αχμέτ Αφέντη να παραδώσει την πόλη στους ερχόμενους ελληνικούς στρατιωτικούς. Το ίδιο βράδυ, ο Μουτεσαρίφης, σε συνομιλία με τον Μητροπολίτη, εξέφρασε την επιθυμία του να παραδώσει την πόλη σε 300 Έλληνες στρατιώτες, λέγοντας: «Φέρτε μου τριακόσιους Έλληνες στρατιώτας ίνα όπως εγώ παραδώσω αυτοίς την πόλιν». Ο Μητροπολίτης απάντησε ότι οι μόνοι διαθέσιμοι Έλληνες βρίσκονταν στη Νιγρίτα, αλλά ήταν αντάρτες. Ο Μουτεσαρίφης απέρριψε την ιδέα να παραδώσει την πόλη στους αντάρτες, τους οποίους αποκαλούσε «ληστάς», όπως συνήθιζαν να αποκαλούν οι Οθωμανοί τους αντάρτες της περιοχής.

Ο Σερραίος ευεργέτης Ιωάννης Παπαγεωργίου συνέταξε τη διαθήκη του με την οποία κληροδότησε σημαντικά ποσά σε διάφορους κοινωφελείς σκοπούς της πόλης των Σερρών, 22 Οκτωβρίου 1866

Εικόνα
Στις 22 Οκτωβρίου 1866, ο Σερραίος ευεργέτης Ιωάννης Παπαγεωργίου συνέταξε τη διαθήκη του, με την οποία κληροδότησε σημαντικά ποσά σε διάφορους κοινωφελείς σκοπούς της πόλης των Σερρών.  Με τη δωρεά του, συνέβαλε ουσιαστικά στην ενίσχυση της εκπαίδευσης και της υγείας στην περιοχή, δείχνοντας το πνεύμα φιλανθρωπίας και την αγάπη του για τον τόπο του. Στα μέσα του 19ου αιώνα, η πόλη των Σερρών διέθετε ένα ανεπτυγμένο σύστημα εκπαίδευσης, με τρία κύρια σχολεία που λειτουργούσαν συστηματικά: την Αλληλοδιδακτική Σχολή, το Παρθεναγωγείο και την Ελληνική Σχολή. Όλα αυτά τα σχολεία είχαν πλήρες διδακτικό προσωπικό και εξυπηρετούσαν τις ανάγκες της τοπικής κοινότητας. Ο Μακεδονικός Φιλεκπαιδευτικός Σύλλογος των Σερρών, με τη βοήθεια πολλών άλλων παραγόντων, αρχικά είχε αναλάβει να διατηρεί τη λειτουργία όλων των σχολείων. Ωστόσο, το 1879, τα πρακτικά των φιλεκπαιδευτικών συλλόγων των Αθηνών κατέγραψαν ότι ο σύλλογος των Σερρών αδυνατούσε να καλύψει τα έξοδα λειτουργίας των σχολών της πόλης. Σε

Άγιος Γρηγόριος Επίσκοπος Μεθώνης, εθνοιερομάρτυρας, 22 Οκτωβρίου

Εικόνα
Ο Άγιος Γρηγόριος γεννήθηκε το 1770 μ.Χ. στο χωριό Άλβαινα της Ολυμπίας. Επίσκοπος Μεθώνης Ναυαρίνου και Νεοκάστρου (1816 - 1825 μ.Χ.) χειροτονήθηκε επί πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Κυρίλλου ΣΤ’ (1813 - 1818 μ.Χ.). Το 1817 μ.Χ. ταξίδεψε στη Ρωσία και παρουσιάστηκε ενώπιον του τσάρου στον όποιο, με σπάνια ευγλωττία, εξέθεσε τις κακουργίες των Τούρκων κατακτητών και την οικτρή κατάσταση των υπόδουλων Ελλήνων, και από τον όποιο ζήτησε συμπαράσταση και βοήθεια για το δούλο Γένος. Στη Μεθώνη επέστρεψε το 1818 μ.Χ. με ρωσικό πολεμικό πλοίο. Τότε μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία από τον Αναγνωσταρά Παπαγεωργίου. Είναι ο πρώτος από τους αρχιερείς της Πελοποννήσου που μυήθηκε σ' αυτήν, η δε είσοδος του χαιρετίστηκε με ενθουσιασμό από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη. Από την έναρξη της Επανάστασης του 1821 μ.Χ., ο Γρηγόριος αναπτύσσει πολεμική δράση και πρωτοστατεί, μαζί με τους οπλαρχηγούς Παπατσώρα, Γρηγοριάδη, Παπατσώνη, Ντούφα, Παπαζαφειρόπουλο, Κων. Πετρ. Μαυρομιχάλη κ.ά. στην πολιορκία των κάστρων

Όσιος Λωτ, 22 Οκτωβρίου

 O της νέας Λωτ και νέος Λωτ τον τρόπον, Tω Λωτ συνοικεί της παλαιάς αξίως. Ο Όσιος Λωτ ήταν ένας σοφός ασκητής της ερήμου, που απεβίωσε ειρηνικά. Αποφθέγματα του υπάρχουν στον «Παράδεισο των Πατέρων». Γράφει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: «Περί του Oσίου τούτου Λωτ γράφεται εις τον Παράδεισον των Πατέρων, ότι είπεν εις τον Aββάν Iωσήφ ταύτα. «Αββά, εγώ κατά την δύναμίν μου κάμνω την ολίγην μου προσευχήν. Kαι την ολίγην μου νηστείαν, και την μελέτην, και την ησυχίαν. Kαι κατά την δύναμίν μου φυλάττω τον νουν μου καθαρόν από κακούς λογισμούς. Όθεν τι άλλο να κάμω;» Tότε ο Iωσήφ εσηκώθη επάνω, και άπλωσε τα χέριά του εις τον ουρανόν. Kαι, ω του θαύματος! οι δέκα δάκτυλοι των χειρών του, έγιναν ωσάν δέκα λαμπάδες αναμμέναις, και λέγει εις τον Λωτ. Eάν θέλης, αγωνίσου, διά να γένης όλος ωσάν φωτία, εν τη προσευχή»

Όσιος Ρούφος, 22 Οκτωβρίου

 Ήδιστα Pούφος γης απήλθε και βίου. Hγείτο και γαρ, και βίον και γην όναρ. Ο Όσιος Ρούφος σοφός ασκητής της ερήμου, που απεβίωσε ειρηνικά. Αποφθέγματά του υπάρχουν στον «Παράδεισο των Πατέρων». Γράφει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: «Σημείωσαι, ότι περί του Oσίου τούτου Pούφου γράφεται εις τον Παράδεισον των Πατέρων, πως ερωτήθη από ένα· «Tί εστιν ησυχία; και τίς η ωφέλεια αυτής;» O δε Γέρων απεκρίθη αυτώ. Hσυχία εστί το καθεσθήναι εν τω κελλίω μετά γνώσεως και φόβου Θεού, απεχόμενον μνησικακίας και υψηλοφροσύνης. H τοιαύτη ησυχία, γεννήτρια ούσα πασών των αρετών, φυλάσσει τον Mοναχόν από των πεπυρωμένων βελών του εχθρού, μη εώσα αυτόν τιτρώσκεσθαι υπ’ αυτού. Nαι αδελφέ, ταύτην κτήσαι, μνημονεύων της εξόδου του θανάτου σου. Eίπε πάλιν ούτος ο Pούφος, ότι ο καθήμενος εν υποταγή πατρός πνευματικού, περισσότερον μισθόν έχει από εκείνον οπού κάθηται εις την έρημον και ησυχάζει μόνος. Eδιηγήθη γαρ ένας από τους Πατέρας, ότι είδε τέσσαρα τάγματα εις τον ουρανόν. Tο πρώτον τάγμα, ήτον ο άνθρω

Άγιος Ζαχαρίας ο Μάρτυρας, 22 Οκτωβρίου

 Θείον γε κυβιστήρα τον Ζαχαρίαν, Ένδον κυβιστήσαντα του βυθού κάλει. Ο Άγιος Ζαχαρίας μαρτύρησε δια πνιγμού μέσα στη θάλασσα. Να σημειώσουμε εδώ, ότι ο Άγιος Ζαχαρίας που εορτάζει σήμερα δεν είναι ο ίδιος με αυτόν της 21ης Οκτωβρίου, διότι αφ' ενός έχουν διαφορετικό δίστιχο και αφ' ετέρου ο ένας επιγράφεται σαν Οσιομάρτυρας και ο άλλος σαν μάρτυρας

Άγιοι Αλέξανδρος ο Επίσκοπος, Ηράκλειος, Άννα, Ελισάβετ, Θεοδότη και Γλυκερία, 22 Οκτωβρίου

 Eις τον Aλέξανδρον. Τμηθεὶς ὁ σεπτός, Ἀλέξανδρος αὐχένα, Καὶ Μάρτυς ἐστίν, οὐ θύτης Χριστοῦ μόνον. Eις την Θεοδότην και Γλυκερίαν. Θεοδότην ἄγχουσι καὶ Γλυκερίαν, Θεοῦ γλυκείας ἠγαπηκυίας δόσεις. Eις την Άνναν και Eλισάβετ. «Στῶμεν καλῶς, καὶ θῶμεν αὐχένας ξίφει», Ἀθληφόροι λέγουσιν ἀλλήλαις δύο. Ο Άγιος Αλέξανδρος ήταν επίσκοπος και κήρυττε με μεγάλο ζήλο το Ευαγγέλιο στα πλήθη των ειδωλολατρών. Τα κηρύγματά του προσέλκυσαν πλήθος ειδωλολατρών στην Χριστιανική πίστη. Το γεγονός αυτό εξόργισε τον άρχοντα του τόπου. Έτσι λοιπόν διέταξε να συλλάβουν τον Άγιο και να τον υποβάλλουν σε βασανιστήρια, για να τον αναγκάσουν να θυσιάσει στα είδωλα. Εκείνος όμως δεν πείστηκε. Ένας στρατιώτης, ονόματι Ηράκλειος, βλέποντας την καρτερία του Αλεξάνδρου πίστεψε στον Χριστό. Ο Ηράκλειος υποβλήθηκε σε πολλά βασανιστήρια και τελικά αποκεφαλίστηκε. Ο Άγιος Αλέξανδρος με τη χάρη του Θεού, θεραπεύτηκε από τις πληγές των βασανιστηρίων. Διετέλεσε και κάποιο θαύμα, έτσι προσέλκυσε στην πίστη του Χριστού τέσσ

Άγιος Ευλάλιος, 22 Οκτωβρίου

Εικόνα
Για τον Άγιο Ευλάλιο πληροφορίες μας δίνουν οι χρονικογράφοι Λεόντιος Μαχαιράς και Φλώριος Βουστρώνιος. Για τον βίο και τη δράση του ως επισκόπου δεν μας αναφέρεται τίποτα. Άγνωστα μας είναι και τα χρόνια που ήκμασε. Ότι εκθέτουμε εδώ, είναι ότι μας λένε δύο τοπικές παραδόσεις και ότι κατορθώσαμε να βρούμε στην ακολουθία του, που δημοσίευσε για πρώτη φορά ο Βυζαντινολόγος ερευνητής κ. Κ. Χατζηψάλτης, στον Θ' τόμο του Δελτίου της Εταιρείας Κυπριακών Σπουδών. Σε μια τοπική παράδοση πολύ διαδεδομένη αναφέρεται, πως ο άγιος αυτός ποιμένας ήταν επίσκοπος στην Έδεσσα της Συρίας. Στην πόλη αυτή φυλασσόταν με πολύ σεβασμό η εικόνα του Αγίου Μανδηλίου, της οποίας η ιστορία έχει περίπου ως εξής: Κατά την εποχή που στην Παλαιστίνη ζούσε και θαυματουργούσε ο Κύριος, στην Έδεσσα ήταν ένας βασιλιάς που λεγόταν Αύγαρος. Κάποια μέρα ο βασιλιάς αρρώστησε από λέπρα. Οι γιατροί που τον επισκέφθηκαν στάθηκαν ανίκανοι να του προσφέρουν και την πιο μικρή βοήθεια. Η λύπη του άρχοντα ήταν μεγάλη. Σ' α

Όσιος Αβέρκιος ο Ισαπόστολος και θαυματουργός επίσκοπος Ιεράπολης, 22 Οκτωβρίου

Εικόνα
Δοὺς Ἀβέρκιος χοῦν χοῒ θνητῶν νόμῳ, Θεὸς Θεῷ πρόσεισι, τῷ φύσει,θέσει. Εἰκάδι δευτερίῃ Ἀβέρκιος ᾤχετο γαίης. Ο Όσιος Αβέρκιος έζησε στα τέλη του 2ου αιώνα μ.Χ. Η άμεπτη ζωή του και η καρποφορία της διδασκαλίας του, παρακίνησαν το ποίμνιο να τον αναγκάσει να γίνει επίσκοπος Ιεραπόλεως στη Φρυγία. Το αξίωμα δε μείωσε το ζήλο του Αβερκίου. Έλεγε, μάλιστα, ότι δεν αρκεί κάποιος να φαίνεται άρχων, αλλά και να είναι πραγματικά. Δηλαδή να αυξάνει τη διακονία και τους κόπους του. Διότι κατά το Ευαγγέλιο, «εἰ τις θέλει πρῶτος εἶναι, ἔσται πάντων ἔσχατος καὶ πάντων διάκονος» (Ευαγγέλιο Μάρκου, θ' 35), που σημαίνει, αν κανείς θέλει να είναι πρώτος κατά την τιμή, οφείλει με την ταπείνωση του απέναντι στους άλλους, να γίνει τελευταίος από όλους και υπηρέτης όλων με την άσκηση της αγάπης. Και ο Αβέρκιος την εντολή αυτή έκανε πράξη στη ζωή του. Γι' αυτό και ο Θεός του έδωσε το χάρισμα να κάνει πολλά θαύματα. Θεράπευσε την κόρη του βασιλιά της Ρώμης, από πονηρό δαιμόνιο. Θερμά νερά από τη γη ε

Ακολουθήστε μας στο Google News

Google News <-----Google News

Νέα

Φωτογραφία της ημέρας

Φωτογραφίες

Βίντεο

Πρόσωπα

Καταστήματα

Συνταγές

Χθεσημεραυριο

Μουσικές Επιλογές: Bουτιά στο παρελθόν

Ιστορίες

Τσιμεριτας

Ο χαζός του χωριού

Κλινικός Ψυχρολόγος