ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

  Εφημερίδα Σκριπ, Φύλλο: 23/9/1903, Σελίδα: 3. Στις 22 Σεπτεμβρίου  1903 , ο τουρκικός στρατός συγκρούστηκε με βουλγαρικές συμμορίες που είχαν εισβάλει εις Σαγγιάκατον των Σερρών, καταστρέφοντάς τες και διαλύοντάς τες Η εφημερίδα Σκριπ έγραψε: Εξόντωση Βουλγαρικών Συμμοριών Κωνσταντινούπολη, 22 Σεπτεμβρίου. (Μέσω έμμεσου δρόμου). Τουρκικός στρατός συγκρούστηκε με συμμορίες Βουλγάρων που είχαν εισβάλει στη Σαγγιάκα των Σερρών. Τις κατέστρεψε και τις διέλυσε. Αυτούσιο το κείμενο ΕΞΟΝΤΩΣΙΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΩΝ ΣΥΜΜΟΡΙΩΝ ΚΩΝ) ΠΟΛΙΣ, 22 Σεπτεμ βρίου. (Δι' ἐμμέσου ὁδοῦ).- Τουρκικός στρατός συνεκρούσθη πρὸς συμμορίας Βουλγάρων. εἰσβαλούσας, εἰς Σαγγιάκαταν τῶν Σερρῶν, τὰς ὁποίας κατέ στρεψε καὶ διεσκόρπισεν.

Εφημερίδα Μακεδονία, Φύλλο: 22/9/1957, Σελίδα: 5 Στις 22 Σεπτεμβρίου 1957, άρχισε το ράλλυ "Μέγας Αλέξανδρος" στην Θεσσαλονίκη και στις Σέρρες όπου στο πλαίσιο των αγώνων πραγματοποιήθηκαν αγώνες δεξιοτεχνίας. Δυστυχώς τα ατυχήματα δεν έλειψαν. 

Εφημερίδα Μακεδονία,Φύλλο: 23/9/1961, Σελίδα: 3 Στις 22 Σεπτεμβρίου 1961, κάτοικος Σιδηροκάστρου, εμπλάκηκε σε υπόθεση με τροχαίο. Η εφημερίδα Μακεδονία έγραψε: ΝΕΑ ΖΙΧΝΗ, 22.- Ἐπὶ τῆς δημοσίας ὁδοῦ Πρώτης - ᾿Αγγίστης, ἡ ὑπ᾿ ἀριθ. 24.214 μοτοσυκλέττα, ὁδηγουμένη ὑπὸ τοῦ τρ. Κασάπη, ἐτῶν 26, κατοίκου Σιδηροκάστρου, συνεπεία ὑπερβολικῆς ταχύτητος, παρέσυρε καὶ ἐτραυμάτισεν ἐλαφρῶς εἰς τὴν κεφαλὴν τὸν Σ. Μηλα θρόπουλον ἐτῶν 6, κάτοικον Σ.Σ. ᾿Αγγί στης. Ο παθών διεκομίσθη εἰς κλινικὴν τῆς Δράμας. Ὁ δράστης συλληφθείς ἀπε στάλη ἁρμοδίως.

Εφημερίδα Μακεδονία, Φύλλο: 23/9/1961, Σελίδα: 1 Στις 22 Σεπτεμβρίου  1961,  βγήκε η απόφαση για την υπόθεση των "Ρουλετών των Σερρών". Όπως αναφέρει η εφημερίδα Μακεδονία, " το δικαστήριο εξέδωσε την ακόλουθη απόφαση: Στον Ραβδά επέβαλε ποινή φυλάκισης 7 μηνών για καθεμία από τις τρεις πράξεις του κατηγορητηρίου και, μετά από συγχώνευση, ποινή φυλάκισης 9 μηνών, χρηματική ποινή 12.000 δραχμών για κάθε μία από τις τρεις πράξεις και, μετά από συγχώνευση, 15.000 δραχμές, καθώς και στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων για τρία χρόνια. Στον δεύτερο από τους κατηγορούμενους επέβαλε ποινή φυλάκισης 4 μηνών, χρηματική ποινή 3.000 δραχμών και στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων για δύο χρόνια. Τους υπόλοιπους τρεις κατηγορούμενους απάλλαξε." ΤΑΣ ΡΟΥΛΕΤΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ «ΛΗΣΤΑΣ ΜΕ ΤΟ ΕΝΑ ΧΕΡΙ» Ὁ Ραβδᾶς εἰς ἐννέα μήνας καὶ πρόστιμον 15.000 δρχ. Ὁ Βασιλείου εἰς τέσσαρας μήνας καὶ πρόστιμον 3.000 ΟΛΟΙ ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΠΕΡΙΕΓΡΑΨΑΝ ΠΩΣ ΕΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ᾿Απηλλάγησαν οἱ τρεῖς ἕτεροι κατηγορού

Οι Βουλευτικές εκλογές του 1996 ήταν πρόωρες εκλογές οι οποίες διεξήχθησαν στις 22 Σεπτεμβρίου. Πρώτο κόμμα ήλθε το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα με 41,49% και 162 έδρες, δεύτερο κόμμα η Νέα Δημοκρατία με 38,12% και 102 έδρες, τρίτο κόμμα το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας με 5,61% και 11 έδρες, τέταρτο κόμμα ο Συνασπισμός με 5,12% και 10 έδρες, πέμπτο και τελευταίο κόμμα το Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα με 4,43% και 9 έδρες. Η κατανομή των εδρών έγινε με το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής που είχε ψηφίσει η Κυβέρνηση Μητσοτάκη το 1990. Μετά το αποτέλεσμα των εκλογών σχηματίστηκε η Κυβέρνηση Κώστα Σημίτη Σεπτεμβρίου 1996. Στις εκλογές του νομού Σερρών, εκλέχθηκαν με το ΠΑΣΟΚ οι Νίκος Ηλιάδης, Αλέξανδρος Δαμιανίδης και Ιωάννης Ανθόπουλος. Με τη Νέα Δημοκρατία εκλέχθηκαν οι Ευγένιος Χαϊτίδης, Αχιλλέας Καραμανλής και Θεόφιλος Λεονταρίδης, ενώ με το Κ.Κ.Ε. εκλέχθηκε ο Σταύρος Παναγιώτου.

Εφημερίδα Μακεδονια, Φύλλο: 23/9/1965, Σελίδα: 5 Στις 22 Σεπτεμβρίου 1965, διεξήχθη φιλικός αγώνας μεταξύ των ομάδων ΠΑΟΚ και Πανσερραϊκού στη Θεσσαλονίκη. Ο αγώνας αυτός ήταν ανταπόδοση προηγούμενου αγώνα που είχε γίνει στις Σέρρες, όπου οι δύο ομάδες είχαν αναδειχθεί ισόπαλες. Στο δεύτερο παιχνίδι, ο ΠΑΟΚ «σάρωσε τον Πανσερραϊκό» με σκορ 5-0. Εφημερίδα Μακεδονία, Φύλλο: 22/9/1965, Σελίδα: 5

Στις 22 Σεπτεμβρίου 1944 κυκλοφόρησε η εφημερίδα «Νίκη», το «Όργανο του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου Νομού Σερρών». Διευθυντής της ήταν ο «Έβρος», ψευδώνυμο του Βαγγέλη Τσαμπάζη. Είχε σχήμα 34x50 εκατοστά, ήταν εβδομαδιαία, δισέλιδη, με αρχική τιμή 5 λέβα, η οποία αργότερα αυξήθηκε σε 10 λέβα. Από τον αριθμό 26 (28.11.1944) αφαιρέθηκε το όνομα «Έβρος», και από τον αριθμό 47 (11.3.1945) διευθυντής αναγράφεται ο Στέφανος Καρύδης. Τα γραφεία της εφημερίδας μεταφέρθηκαν στα γραφεία της Ν.Ε. του ΕΑΜ Σερρών, ενώ η εφημερίδα τυπωνόταν στα τυπογραφεία του Γιάννη Σαμαρά. Από τον αριθμό 53 (3.4.1945) η τιμή φύλλου ήταν 20 δραχμές. Στον αριθμό 63 (19.5.1945) σημειώνεται η οδός Σμύρνης ως τόπος των γραφείων, και στη συνέχεια η διεύθυνση αναλήφθηκε από τον Γιώργο Μαυρίδη, ενώ η εφημερίδα άλλαξε τον υπότιτλό της σε «Όργανο συνασπισμού κομμάτων Ε.Α.Μ.». Από το Φεβρουάριο μέχρι τον Απρίλιο του 1947 τη διεύθυνση ανέλαβε ο Γ. Εμμανουηλίδης.

Ο αρχηγός του «Αθανάσιου Διάκου», Χρήστος Μόσχος Στις 22 Σεπτεμβρίου 1941, η ανταρτική ομάδα « Αθανάσιος Διάκος », με αρχηγό τον Χρήστο Μόσχο, έφερε σε πέρας μία σημαντική επιχείρηση. Ο Μόσχος, Χαλκιδικιώτης έφεδρος ανθυπολοχαγός και μετέπειτα επιτελής της 10ης μεραρχίας και καπετάνιος της 6ης μεραρχίας του ΕΛΑΣ, οδήγησε την ομάδα του σε ενέδρα εναντίον γερμανικού φορτηγού αυτοκινήτου επισκευών στην οδό Σερρών - Θεσσαλονίκης. Στην επίθεση αυτή, η ομάδα κατάφερε να σκοτώσει τρεις Γερμανούς, επισημαίνοντας τη δράση και την αποφασιστικότητα των Ελλήνων αντάρτων κατά την κατοχή.

Στις 22 Σεπτεμβρίου 1940, ξεκίνησε η διήμερη 1η Ιππική Έκθεση Σερρών, την οποία διοργάνωσε ο νέος νομάρχης Κ. Μπόνης. Στην έκθεση αυτή, βραβεύθηκαν οι καλύτεροι ίπποι και ημίονοι, οι οποίοι είχαν γεννηθεί στην περιοχή της Μακεδονίας. Οι νικητές έλαβαν χρηματικά βραβεία ύψους 8.000 δραχμών, αναγνωρίζοντας την ποιότητα των ζώων και την προσπάθεια των κτηνοτρόφων της περιοχής.

Αγώνες της 1ης Βαλκανιάδας στην Αθήνα, 22 Σεπτεμβρίου 1929 (Εφημερίδα Εμπρος, Φύλλο: 25/9/1929, Σελίδα: 3) Στις 22 Σεπτεμβρίου 1929, ξεκίνησαν οι αγώνες της 1ης Βαλκανιάδας στην Αθήνα, με την παρουσία 20.000 θεατών και υπό την υψηλή προστασία του Προέδρου της Δημοκρατίας, Ναυάρχου Π. Κουντουριώτη. Κατά την πρώτη ημέρα των αγώνων, ο Σερραίος αθλητής Θανάσης Μπεκιάρης κατέκτησε την πρώτη θέση στο δρόμο των 10.000 μέτρων, ενθουσιάζοντας το κοινό και κερδίζοντας το πρώτο χρυσό μετάλλιο για την Ελλάδα με χρόνο 35:23.26. Ο θρίαμβος του Μπεκιάρη συνεχίστηκε και κατά την τρίτη ημέρα των αγώνων, όπου τερμάτισε δεύτερος στα 5.000 μέτρα, με ελάχιστη διαφορά από τον πρώτο, τον Ρουμάνο Ι. Πάβελιουκ, σημειώνοντας χρόνο 16:28.6, σε σύγκριση με 16:25.0. Εφημερίδα Σκριπ Φύλλο: 21/9/1929, Σελίδα: 4 Εφημερίδα Σκριπ Φύλλο: 22/9/1929, Σελίδα: 3 Εφημερίδα Σκριπ, Φύλλο: 24/9/1929, Σελίδα: 3 Εφημερίδα Εμπρος, Φύλλο: 25/9/1929, Σελίδα: 3 Εφημερίδα Εμπρος, Φύλλο: 22/9/1929, Σελίδα: 3 Εφημερίδα Εμπρος, Φύλλο: 23

Στις 22 Σεπτεμβρίου 1929, στο Σιδηρόκαστρο, δύο ποδοσφαιρικοί αγώνες συγκέντρωσαν το ενδιαφέρον των φιλάθλων της περιοχής. Ο «Άρης» Σιδηροκάστρου και ο «Ηρακλής» Σερρών αναδείχθηκαν ισόπαλοι με σκορ 2-2, σε έναν ανταγωνιστικό αγώνα που κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος. Στον δεύτερο αγώνα της ημέρας, η τοπική ομάδα «Δόξα» Σιδηροκάστρου επικράτησε άνετα του «Ορφέα» Ηρακλείας με 3-0, κατακτώντας μια καθαρή νίκη. Φωτογραφία του Άρη Σιδηροκάστρου (φωτό αρχείου  από άλλον αγώνα ) Οι αγώνες έγιναν για το Πρωτάθλημα Ε.Π.Σ. Μακεδονίας 1929-30 και συγκεκριμένα το Πρωτάθλημα Κεντρικής Μακεδονίας στο οποίο συμμετείχαν 6 σύλλογοι που χωρίστηκαν ανα δυο σε τρεις ομίλους Γ κατηγορίας καθώς όλοι συμμετείχαν για πρώτη φορά σε επίσημο πρωτάθλημα. Όμιλος Σερρών: Ηρακλής Σερρών , Απόλλων Σερρών Όμιλος Σιδηροκάστρου: Άρης Σιδηροκάστρου , Δόξα Σιδηροκάστρου Όμιλος Κιλκίς-Πετριτσίου: Αναγέννηση Κιλκισίου, Αναγέννηση Νέου Πετριτσίου καθαρή νίκη.

Φωτό αρχείου Στις 22 Σεπτεμβρίου 1923, στο θέατρο «Κρόνιον» των Σερρών πραγματοποιήθηκε παράσταση από τον «Αθηναϊκό θίασο». Η παράσταση αυτή είχε φιλανθρωπικό χαρακτήρα και τα έσοδα προορίζονταν για την οικονομική ενίσχυση των ηθοποιών Χαλκιόπουλου, Λοράνδου και Παυλόπουλου. Το έργο που παρουσιάστηκε ήταν η κωμωδία «Η Λύρα του Γερονικολά», η οποία πρόσφερε ψυχαγωγία στο κοινό της εποχής. Η Λύρα του Γερονικολά», εις πράξεις 3 με ωραία άσματα» και ηθοποιούς τους: 1. Αυλωνίτη, Α. Λοράνδου, Κ. Παυλόπουλου, Λ. Λοράνδο, Ε. Παυλόπουλου, Μ. Αυλωνίτου, Α. Σταμούλη, Λ. Λουκά, Θ. Νικολαΐδη και Ν. Νικολαΐδη. "Η Λύρα του Γερονικόλα" (1891). Σε κείμενο και μουσική Δημητρίου Κόκκου.

Στις 22 Σεπτεμβρίου 1895, ο Ιωάννης Στορνάρης ανέλαβε καθήκοντα Προξένου Α΄ τάξης στο Προξενείο Σερρών. Κατά τη διάρκεια της δεκαετούς θητείας του, που διήρκεσε μέχρι τον Μάρτιο του 1905, διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στις διπλωματικές υποθέσεις της περιοχής, μια εποχή σημαντικών πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων στα Βαλκάνια.  Το Ελληνικό Προξενείο Σερρών (αρχικά ως υποπροξενείο) ιδρύθηκε το 1856. Μέχρι το 1913 υπηρέτησαν στο Προξενείο ως πρόξενοι οι: Συνοδι-νός Μ. (υποπρόξενος) 1856-1858, Κανακάρης Γ. 1858-1861, Βρατσάνος Ι. 1861, Λαγκαδάς Α.Γ. 1862-1867, Ευγενίδης Α. 1869-1870, Γεννάδης Ν.Σ. 1870-1874, Νικολαΐδης 1874-1875, Ευαγγελίδης Γ. 1875-1876, Παπακωστό-πουλος Ιωαν. 1876-1881, Μπέτσος Ναπ. 1881-1883, Φουντούλης Ν. 1884-1885,  Στορνάρης  Ι.  1886,  Βιτάλης  Διον.  1886-1890,  Μεταξάς  Αρ.  1890-1891,  Νικολάου  Ν.  1891-1893,  Πόγγης  Α.  1893-1895,  Στορνάρης  Ιωαν.  1895-1903,  Δραγούμης  Ιων  9/1903-1/1904,  Στορνάρης  Ιωαν.  1904-1905,  Τσαμαδός Μιχ. 1905-1906, Σακτούρης Α

 Eις τον Iσαάκ. Πάθους το λείπον Iσαάκ Σάρρας τέκνου, Σφαγείς ανεπλήρωσεν Iσαάκ νέος. Eις τον Mαρτίνον. Χριστοῦ τὸ θάρσος ἐμπνέοντος ὑψόθεν, Πρὸς τὴν σπάθην ἔσπευδεν ἐκπνεῖν Μαρτῖνος. Οι Άγιοι Ισαάκ και Μαρτίνος μαρτύρησαν δια ξίφους.

Η Οσία Παρασκευή προέρχονταν από μια οικογένεια χωρικών από την επαρχία Ταμπώφ και το όνομά της ήταν Ειρήνη. Οι γονείς της την πάντρεψαν και έμεινε παντρεμένη για 15 χρόνια χωρίς να αποκτήσει παιδιά. Μετά το θάνατο του συζύγου της υπέφερε πολύ. Μετά από ένα ταξίδι της στο Κίεβο αποφάσισε να αφιερωθεί στο Θεό. Η κουρά της έγινε στο Κίεβο και πήρε το όνομα Παρασκευή. Έζησε για 30 χρόνια στο δάσος του Σαρώφ μέσα σε μια σπηλιά την οποία έσκαψε με τα χέρια της. Από τότε ακόμη θεωρούνταν δια Χριστόν σαλή και επειδή είχε και το προορατικό χάρισμα πολλοί άνθρωποι ζητούσαν τη βοήθειά της και τις προσευχές της. Ο Θεός επέτρεψε να υποφέρει την ίδια δοκιμασία με τον Άγιο Σεραφείμ. Ληστές την χτύπησαν σκληρά και έφτασε κοντά στο θάνατό. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της ζούσε κατά μακρά τακτικά διαστήματα στη Μονή του Ντιβέγεβο. Είχε κάτι παιδικές κούκλες τις οποίες φρόντιζε σαν παιδιά της. Η Παρασκευή ήταν πάντοτε πολύ καθαρή, φορούσε καθαρά και ανοιχτόχρωμα ρούχα και μεριμνούσε να διατηρεί το κελί

Ως πυρίκαυστοι θυσίαι τω Kυρίω, Oι εικοσιέξ ωράθησαν εικότως. Οι Άγιοι αυτοί, σύμφωνα με τη διήγηση, από τον πύργο του μοναστηρίου, όπου ήταν κλεισμένοι, ήλεγχαν τους αιρετικούς του παπικού βασιλιά Μιχαήλ Παλαιολόγου και του επίσης παπικού Πατριάρχη Κωνσταντινούπολης Βέκκου (1275 - 1282 μ.Χ.). Τότε με εντολή του βασιλιά, στις 10 Οκτωβρίου, έβαλαν φωτιά στο μοναστήρι και έτσι τους έκαψαν όλους ζωντανούς. Τα ονόματα τους είναι: Θωμάς ηγούμενος, Βαρσανούφιος, Κύριλλος, Μιχαίος (ή Μιχαίας), Σίμων, Ιλαρίων, Ιάκωβος, έτερος Ιάκωβος, Ιώβ, Κυπριανός, Σάββας, Μαρτινιανός, Κοσμάς, Σέργιος, Μηνάς, Ιωάσαφ, Ιωαννίκιος, Παύλος, Αντώνιος, Ευθύμιος, Δομέτιος, Παρθένιος και τέσσερα ακόμα άτομα που τα ονόματα τους είναι άγνωστα. Η μνήμη τους επαναλαμβάνετε και στις 10 Οκτωβρίου.

Mύσας το όμμα σώματος βλέπεις άνω, Kοσμά Όσιε το πρόσωπον Kυρίου. Ο Όσιος Κοσμάς ο Ζωγραφίτης καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια της Βουλγαρίας και έμαθε τα ελληνικά και βουλγαρικά γράμματα. Όταν οι γονείς του θέλησαν να τον νυμφεύσουν, αναχώρησε κρυφά και ήλθε στο περιλάλητο Άγιον Όρος. Έφθασε στη μονή του Ζωγράφου και μετά από λίγο καιρό φόρεσε το μοναχικό ένδυμα και ανέλαβε το διακόνημα του εκκλησιαστικού. Σε μία πανήγυρη της μονής Βατοπαιδίου είδε έκθαμβος τη Θεοτόκο να υπηρετεί τους εκεί μοναχούς. Για την αρετή του, ο ηγούμενός του τον προόρισε για ιερέα και, μετά από προσευχή, του υπέδειξε η Θεοτόκος πως μπορεί να εξέλθει στην έρημο. Εκεί εξομολογούσε τους προσερχόμενους και αξιώθηκε προορατικού χαρίσματος, θαυματουργίας, θείων οραμάτων και προγνώσεως του τέλους του. Κατά τη νεκρώσιμο ακολουθία του «έδειξεν ο Θεός μέγα θαύμα· εμαζώχθησαν όλα τα θηρία από την έρημον και έστεκαν ολόγυρα. Και αφότου τον έθαψαν, εφώναξε καθένα κατά την φωνήν του, και τον ηυφήμησαν. Και τότε πάλιν

ᾜδει χάριν σοι, σοῦ χάριν θνῄσκων Λόγε, Φωκᾶς ὁ Μάρτυς τῷ διὰ ξίφους τέλει. Ο Άγιος Φωκάς καταγόταν από την Σινώπη και τα μοναδικά υπάρχοντα του ήταν ένας κήπος που καλλιεργούσε με μεγάλη επιμέλεια. Το εισόδημα του από τον κήπο, ήταν πολύ μικρό. Καθώς όμως ήταν πολύ οικονόμος και ολιγαρκής στις ανάγκες του, μπορούσε πάντοτε να διαθέτει κάτι για τους φτωχούς. Ο Άγιος Φωκάς μελετούσε με ευχαρίστηση τα Ιερά βιβλία. Έλεγε μάλιστα σ' εκείνους, που τον έβλεπαν να μελετάει, ότι και η ψυχή μας είναι κήπος, που χρειάζεται την περιποίηση της, για να μη βγάζει αγκάθια και τριβόλια. Αλλά ο κηπουρός Φωκάς, ήθελε και όλες οι ψυχές να είναι κήποι πνευματικοί. Γι' αυτό λοιπόν, όπου μπορούσε, συντελούσε στον καθαρισμό και την καλλιέργεια τους. Και ενώ πουλούσε τα λαχανικά και τα φρούτα, έλεγε συγχρόνως και λόγια μεγάλου πνευματικού κέρδους. Έτσι δεν ωφελούσε μόνο τους χριστιανούς, αλλά πολλές φορές κέρδιζε και τους απίστους. Εκείνη την εποχή είχαν κηρύξει, οι ειδωλολάτρες διωγμό κατά των Χριστι

Φωκᾶ, τὸ λουτρὸν σμήγματος παντὸς δέχου. Λουτρὸν γὰρ ἦν ἀγῶνος, οὐ καθαρσίου. Εἰκάδι δευτερίῃ λουτρὸν πέφνεν ἔνδοθι Φωκᾶν. Πατρίδα του Αγίου Φωκά ήταν η Σινώπη του Ευξείνου Πόντου. Οι γονείς του Πάμφυλος (ναυπηγός στο επάγγελμα) και Μαρία μεταλαμπάδευσαν στο Φωκά από την παιδική του ηλικία τη φλόγα της αγνής πίστης τους και τη θερμή ευσέβεια τους. Ο Φωκάς από μικρό παιδί εντρυφούσε στην ανάγνωση των Γραφών, και εκείνο που ιδιαίτερα τον διέκρινε ήταν η θερμή και ειλικρινής αγάπη που είχε προς το Θεό, αλλά και προς τους συνανθρώπους του. Διότι οδηγό στην αγάπη του αυτή είχε πάντα τα θεόπνευστα λόγια της Αγίας Γραφής: «Ὁ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἐν τῷ φωτὶ μένει,... ὁ δὲ μισῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἐν τὴ σκοτία ἐστι» (Α' επιστολή Ιωάννου, Β' 10-11). Εκείνος, δηλαδή, που αγαπά τον αδελφόν του, μένει μέσα στο πνευματικό και ηθικό φως. Ενώ αντίθετα, εκείνος που μισεί τον αδελφό του, μένει μέσα στο πνευματικό και ηθικό σκοτάδι. Αναδείχθηκε Επίσκοπος Σινώπης και ευτύχησε να έχει το χάρισμα