ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Ο θεσμός της αφής της Oλυμπιακής Φλόγας μπορεί να καθιερώθηκε το 1936 στους Ολυμπιακούς του Βερολίνου, οι καταβολές του όμως βρίσκονται στην Αρχαία Ελλάδα. Σύμφωνα με την παράδοση, ο βασιλιάς της Ηλιδος, Ιφιτος, μαζί με τους βασιλείς της Σπάρτης, Λυκούργο, και της Πίσας, Κλεοσθένη, στις αρχές του 8ου π.Χ. αιώνα, καθιέρωσαν κοινή λατρεία παραπλεύρως του ναού του Δία στην Ολυμπία, τελώντας ταυτόχρονα ανά τετραετία αθλητικούς αγώνες. Εφημερίδα ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΜΕΡΑ, 23 Ιουλίου 1936 Το 1936, το ναζιστικό καθεστώς, στο πλαίσιο της προσπάθειας να οργανώσει με μεγαλοπρέπεια τους Ολυμπιακούς του Βερολίνου και να προπαγανδίσει τις ιδέες του Χίτλερ, αναβίωσε την αφή της Ολυμπιακής Φλόγας μετά από 27 αιώνες. Εφημερίδα ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΜΕΡΑ, 23 Ιουλίου 1936 Μία πανέξυπνη και ταλαντούχα σκηνοθέτις, αγαπημένη του Χίτλερ, η ηλικίας 32 ετών Λένι Ρίφενσταλ, που πέθανε το 2002 σε ηλικία 102 ετών, αναλαμβάνει την οργάνωση της αφής στην Αρχαία Ολυμπία.  Σε ειδική τελετή, η χορογράφος-ιέρεια Κούλα Πράτσικα αναπέμπει τις

Η εφημερίδα «ΕΜΠΡΟΣ» στις 24 Ιουλίου 1947 έγραψε ότι στις Σέρρες, ο θίασος του κ. Παρ. Οικονόμου ανέβασε την επιθεώρηση «Ελλάδα μου κουράγιο», η οποία άρεσε πολύ στο κοινό. Ο θιασάρχης Οικονόμου, η πρωταγωνίστρια του θιάσου Μαίρη Λωράνς και άλλοι καλλιτέχνες χειροκροτήθηκαν ζωηρότατα. Φύλλο: 24/7/1947,  Σελίδα: 2

  Στις 24 Ιουλίου 1947, στις μεθοριακές αρχές παραδόθηκαν οι Βούλγαροι στρατιώτες Ίδαν Ντοντόρωφ, Αντών Νικόλωφ και Γιώργκ Ιλίεφ, οι οποίοι και μεταφέρθηκαν στις Σέρρες. Κατά την εξέτασή τους περιέγραψαν με τα μελανότερα χρώματα την κατάσταση που επικρατεί στη Βουλγαρία. Εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ Φύλλο: 25/7/1947, Σελίδα: 4 ΠΑΡΕΔΟΛΗΣΑΝ ΚΑΙ ΤΡΕΙΣ ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ A ΣΕΡΡΑΙ, 24 (Τοῦ ἀνταποκριτοῦ μας). -Εἰς τὰς μεθοριακός ἀρχὰς παρεδόθησαν χθὲς οἱ Βούλγαροι στρατιώται ᾿Ιδὰν Ντοντόρωφ, ᾿Αν- τῶν Νικόλωφ καὶ Γιώργκ Ιλίεφ οἱ ὁποῖοι καὶ μετήχθησαν εἰς Σέρρας, Οὗτοι ἐξεταζόμενοι περιγράφουν μὲ τὰ μελανότερα χρώματα τὴν ἐν πικρατούσαν κατάστασιν εἰς τὴν Βουλγαρίαν.

Η εφημερίδα Μακεδονία έγραψε ότι στις 24 Ιουλίου 1958, συνελήφθη ο Νικόλαος Δ. Χωματάς, κάτοικος Λιβαδοχώρι, 48 ετών, γεωργός, διότι επιτέθηκε και τραυμάτισε τον συντοπίτη του Αβραάμ Καπουτσίδη, με τον οποίο είχε προηγούμενες διαφορές. Παρεπέμφθη στην εισαγγελία. Εφημερίδα Μακεδονία Φύλλο: 25/7/1958, Σελίδα: 5 - Συνελήφθη ὁ Νικόλαος Δ. Χωματάς κάτοικος Λειβαδοχωρίου, ἐτῶν 48, γεωρ γός, διότι ἐπετέθη καὶ ἐτραυμάτισε τὸν ομοχώριον του ᾿Αβραάμ Καπουτσίδην, μετὰ τοῦ ὁποίου είχε προηγουμένας αν φορμάς. Παρεπέμφθη εἰς τὴν εἰσαγγελίαν

  Η φυματίωση, ΤΒ ή ΜTB (συντομογραφία για το βάκιλο tubercle) είναι μια κοινή και σε πολλές περιπτώσεις, θανατηφόρα, μολυσματική νόσος. Η νόσος αυτή προκαλείται από διάφορα στελέχη μυκοβακτηρίων, συνήθως το μυκοβακτήριο της φυματίωσης Η φυματίωση ήταν μέρος της καθημερινότητας των ανθρώπων. Πέραν τα προβλήματα από την νόσο τα διάφορα ψυχολογικά προβλήματα ήταν ξεκάθαρα στους ανθρώπους. Στην Ελλάδα, η φυματίωση αποτελεί μεγάλο τμήμα της θεματολογίας του ρεμπέτικου τραγουδιού, ανήκοντας στην κατηγορία των συνθέσεων που αναφέρονται στην αρρώστια, τη δυστυχία και τον θάνατο. Η συγκεκριμένη νόσος, ευρέως γνωστή ως φθίση, απασχόλησε το ρεμπέτικο όσο καμία άλλη κατά την περίοδο μεταξύ 1925-1955. Ανάμεσα στους ρεμπέτες που καταπιάστηκαν με το συγκεκριμένο θέμα μέσα από αμανέδες είναι οι Αντώνης Νταλγκάς, Δημήτρης Φραγκούλης, Κώστας Καρίπης, Δημήτρης Αραπάκης, Κώστας Θωμαΐδης, Ρόζα Εσκενάζυ, Δημήτρης Ατραΐδης, Ευάγγελος Σωφρονίου, Μαρίκα Φραντζεσκοπούλου, Γιώργος Παπασιδέρης. Πολλές φορές υπήρ

  Στις 24 Ιουλίου 1958, αναχώρησαν για τις μαθητικές κατασκηνώσεις της περιοχής Σιδηροκάστρου 160 μαθητές, ανήκοντες στην πρώτη περίοδο.  Η υπηρεσία της κατασκήνωσης διεξάγεται με ρυθμόν, εντός των πλαισίων της υγιεινής, της παιδαγωγικής και της απόλυτης ψυχαγωγίας των μαθητών, υπό την αρχηγία του δημοδιδασκάλου κ. Νικ. Μορτάκη, του διαχειριστού κ. Διον. Βακαρτζή, της οικονόμου δ. Γκούδελη και των κοινοταρχών δ. Σταυρούλας Ζωηρού και Κανελλίτσας Πασχαλέρη." Μακεδονία, Φύλλο: 25/7/1958, Σελίδα: 5 ΑΠΟ ΤΟ ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟΝ ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟΝ, 24.- "Ανεχώρη- σαν διὰ τὰς μαθητικάς κατασκηνώσεις τῆς περιοχῆς Σιδηροκάστρου ἑκατὸν ἐ ξήκοντα μαθηταί, ἀνήκοντες εἰς τὴν πρώ- την περίοδον. Ἡ ὑπηρεσία τῆς κατασκή νώσεως διεξάγεται με ρυθμόν, ἐντὸς τῶν πλαισίων τῆς ὑγιεινῆς, τῆς παιδαγωγι κῆς καὶ τῆς ἀπολύτου ψυχαγωγίας τῶν μαθητῶν, ὑπὸ τὴν ἀρχηγείαν τοῦ δημοδι δασκάλου κ. Νικ. Μορτάκη, τοῦ διαχει ριστοῦ κ. Διον. Βακαρτζή, τῆς οἰκανό μου δ. Γκούδελη καὶ τῶν κοινοταρχών δ. Σταυρούλας Ζωηροῦ καὶ Κανε

Στις 24 Ιουλίου 1956, η εφημερίδα «Μακεδονία» έγραφε: «Ο βουλευτής της Φ.Δ.Ε. κ. Ιντζές, επισκέφθη σήμερον το Σιδηρόκαστρον, το Νέον Πετρίτσι και την Βυρώνειαν, προς παρακολούθησιν της συγκεντρώσεων του σίτου...».

Στις 24 Ιουλίου 1944, δυνάμεις του ΕΛΑΣ επιτέθηκαν κατά των Βουλγαρικών δυνάμεων κατοχής που στρατοπέδευαν στη Νιγρίτα. Η επιχείρηση απέτυχε εξαιτίας της σθεναρής άμυνας που προέβαλαν οι Βούλγαροι

Όπως ανέφερε η εφημερίδα Μακεδονία στο  Φύλλο: 24/7/1957, Σελίδα: 1 τιμωρήθηκε ο Αντισυνταγματάρχης Μήρτσος. Ο Μήρτσος ήταν Δκτής του 68 Συντάγματος είχε χαστουκίσει στο γραφείο του στο Σιδηρόκαστρο, τον δημοσιογράφο  Πόππη ο οποίος είχε απολυθεί ένα χρόνο πριν και είχε υπηρετήσεις ως Δόκιμος, ενώ ήταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου του συνδέσμου Έφεδρων Αξιωματικών Σιδηροκάστρου. Το περιστατικό είχε να κάνει με την δολοφονία στρατιώτη από συνάδελφό του στο Σιδηρόκαστρο. Η εφημερίδα Μακεδονία γράφει: Τιμωρία Αντισυνταγματάρχη μετά από Επεισόδιο με Δημοσιογράφο Σύμφωνα με ανακοίνωση από έγκυρη πηγή, ολοκληρώθηκε η διοικητική ανάκριση κατά του αντισυνταγματάρχη Μήρτσου, ο οποίος προ ημερών προκάλεσε το γνωστό επεισόδιο σε βάρος του ανταποκριτή εφημερίδων κ. Πόππη στο Σιδηρόκαστρο. Βάσει του πορίσματος, το Γ΄ Σώμα Στρατού (Γ΄.Σ.Σ.) προχώρησε στην πειθαρχική τιμωρία του αντισυνταγματάρχη. Ταυτόχρονα, υπέβαλε στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας το πόρισμα της διεξαχθείσας ανάκρισης για τυχόν περ

Το Γενικό Επιτελείο Στρατού εξέδωσε το παρακάτω ανακοινωθέν σχετικά με τις επιχειρήσεις κατά των κομμουνιστικών συμμοριών από τις 18 μέχρι τις 24 Ιουλίου 1950: Ανάμεσα στα περιστατικά και οι μεμονωμένοι κομμουνιστές αφαίρεσαν μικρή ποσότητα τροφίμων από τα χωριά Βυρσίνη (Κομοτηνής) και Ξυλούπολη (Σερρών). vap- ΛΗΣΤΡΙΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΜΜΟΡΙΤΩΝ Το Γ. Επιτελείου Στρατοῦ ἐξέδωκε το κάτωθι ἀνακοινωθέν: Επὶ τοῦ κατὰ τῶν κομ) συμμοριτών ἀγῶνος ἀπὸ 18 μέχρι 24 Ιουλίου 1950: Εἰς Λέσβον 2μελής ὁμὰς κομλσυμμορι τῶν συνέλαβε καὶ ἐληστευσεν Ιδιώτην. Εἰς Θράκην ὀλιγάριθμοι κομίσυμμορί ται απήγαγον ἰδιώτας ἐκ τῶν περιοχών Ν. Σάνδης, Θερμῶν καὶ Μαργαριτίου. "Άπαντες οἱ συλληφθέντες τῇ ἐπεμβάσει ἡμετέρων τμημάτων διέφυγον, Μεμονωμένοι κομίσυμμορίται ἀφήρεσαν μικρὰν ποσότητα τροφίμων ἐκ τῶν χωρί- των Βυρσίνη (Κομοτηνής) καὶ Ξυλούπολις (Σερρών). ᾿Ανευρέθη παντοειδὲς ὑλικὸν τῶν κομ)- συμμοριτῶν εἰς Βαρδούσια, Πιέρρια, Με- νοίκιον καὶ Τσάλ-Ντάγ. ᾿Απώλειαι Εβδομάδος : Ημετέρων νε κροί 2, τραυματία

  Από την εφημερίδα Μακεδονία : ΣΕΡΡΑΙ, 24 (του ανταποκριτού μας) Άγρια αδελφοκτονία για λόγους κτηματικών διαφορών έλαβε χώρα χθες στο χωριό Στρυμωνικό. Ο χωρικός Δημήτριος Αποστολόπουλος φόνευσε τον αδελφό του, Αντώνιο, πλήττοντάς τον οκτάκις με δίκοπη μαχαίρα σε διάφορα μέρη του σώματός του. Ο δράστης, μετά την πράξη του, παραδόθηκε στην αστυνομία. Όπως εξακριβώθηκε από τις διενεργηθείσες ανακρίσεις, τα αίτια που ώθησαν τον Αποστολόπουλο στην πράξη του ανάγονται σε λόγους κτηματικών διαφορών. Εφημερίδα Μακεδονία Φύλλο: 24/7/1932, Σελίδα: 7 ΣΕΡΡΑΙ, 24΄ (τοῦ ἀνταπιτοῦ μας). ῾Αγρία ἀδελφοκτονία δοὰ λόγους, λόγους κτην ματικῆς διαφορᾶς ἔλαβε χώραν χθὲς εἰς τὸ χωρίον Στρυμωνικόν. Ὁ χωρικός Δην μήτριος ᾿Αποστολόπουλος ἐφόνευσε τὸν ἀδελφόν του ᾿Αντώνιον, πλήξας αὐτὸν ὀκτάκις διὰ μαχαίρας ἀμφιστόμου εἰς διάφορα μέρη τοῦ σώματός του. Ο δράστης μετὰτὴν πρᾶξιν του παι ρεδόθη εἰς τὴν ἀστυνομίαν. Ὡς εξηκρι- βώθη ἐκ τῶν διενεργηθεισῶν ἀνακρί- σεων τὰ αἴτια τὰ ὠθήσαντα τὸν ἀπὸ στολόπουλων εἰς τὴν

Από την εφημερίδα «Ταχυδρόμος: Ισόπαλο 1-1 έληξε το αποτέλεσμα του ποδοσφαιρικού αγώνα μεταξύ των ομάδων Ηρακλή και Απόλλωνα. Η βαθμολογία σε 4 συναντήσεις για το πρωτάθλημα Σερρών είχε διαμορφωθεί ως εξής: Απόλλωνας 6 βαθμοί, Ηρακλής 5 και Αρης 3 με ένα αγώνα λιγότερο. Περσινός πρωταθλητής είχε αναδειχθεί ο Ηρακλής.

Μετά την ανακήρυξη του Τουρκικού Συντάγματος, χορηγήθηκε γενική αμνηστία στα Ελληνικά Σώματα που είχαν πολεμήσει κατά την περίοδο του Μακεδονικού Αγώνα. Τα Σώματα αυτά άρχισαν να παραδίδουν τον οπλισμό τους στις Αρχές, καθώς οι ηγέτες τους και οι μαχητές τους αποδέχτηκαν την ειρήνη και τις νέες συνθήκες. Ένας από τους σημαντικότερους ηγέτες που παρέδωσαν τον οπλισμό τους ήταν ο Οπλαρχηγός Στέργιος Βλάχβεης στις 22 Ιουλίου 1908 . Στις Σέρρες, η παράδοσή του και των ανδρών του συνοδεύτηκε από μεγάλη γιορτή. Ο Βλάχβεης, στεφανωμένος με στεφάνια, οδηγήθηκε μαζί με τους συντρόφους του στους στρατώνες, ενώ τους υποδέχτηκαν αξιωματικοί και μπέηδες Νεότουρκοι. Η υποδοχή τους ήταν ενθουσιώδης και γεμάτη πατριωτική εξάρση. Η ίδια ατμόσφαιρα ενθουσιασμού επαναλήφθηκε όταν άλλοι καπεταναίοι, όπως ο Καπετάν Δούκας, εισήλθαν στην πόλη με τους άνδρες τους. Τα παραδοθέντα αντάρτικα σώματα, όπως αυτό του Καπετάν Αλεξάνδρου Αϊβαλιώτη, χαιρέτισαν τη νέα εποχή με τον ίδιο ζήλο. Η εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ γράφει γ

Οι Άγιοι Μάρτυρες Μπορίσος και Γλιέβος ήταν γιοί του Άγιου Βλαδίμηρου (βλέπε 15 Ιουλίου) και δια του αγίου Βαπτίσματος μετονομάσθηκαν Ρωμανός και Δαβίδ. Δεν έχουμε περισσότερες πληροφορίες για τον βίο των Αγίων αυτών. Οι Άγιοι Μπορίσος και Γλιέβος που δια του αγίου Βαπτίσματος μετονομάστηκαν ΡΩΜΑΝΟΣ και ΔΑΒΙΔ . Ο πρίγκιπας Βλαντιμίρ, ο ηγεμόνας της Ρωσίας του Κιέβου, που το 988 έφερε τους υπηκόους του στα νερά του Αγίου Βαπτίσματος. Τα δύο αδέρφια βαφτίστηκαν και τότε έλαβαν τα χριστιανικά ονόματα Ρωμανός και Δαβίδ. Ο μεγαλύτερος από τους δύο, ο Μπόρις, ήταν πολύ ταλαντούχος και έμαθε να διαβάζει και να γράφει. Μοιράστηκε με τον αδελφό του τις γνώσεις του για τις Γραφές και τη ζωή των Αγίων, τους οποίους και οι δύο προσπαθούσαν να μιμηθούν. Πράγματι, όταν ενηλικιώθηκαν για να κυβερνήσουν τις αντίστοιχες κληρονομιές τους, τις περιοχές του Ριαζάν και του Μουρόμ, είχαν ήδη καλλιεργήσει στις καρδιές τους χριστιανικές αρετές του ελέους, της συμπόνιας και της καλοσύνης, χαρακτηριστικά σπάνια

Ο Άγιος Αθηναγόρας ο Αθηναίος έζησε στα τέλη του 2ου αιώνα μ.Χ., ήταν σύγχρονος του Ρωμαίου αυτοκράτορα Μάρκου Αυρήλιου. Ήταν Χριστιανός και ταυτόχρονα δάσκαλος φιλοσοφίας. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους απολογητές του Χριστιανισμού την περίοδο εκείνη. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του ως αγίου στις 24 Ιουλίου. Η ταυτότητα του απολογητή Ο συγγραφέας Αθηναγόρας ο Αθηναίος είναι άγνωστος στους αρχαίους χριστιανούς ιστορικούς και γραμματολόγους, αλλά μαρτυρείται για πρώτη φορά από τον ανώνυμο συντάκτη της περίληψης της χαμένης εκκλησιαστικής ιστορίας του Φίλιππου Σιδίτη, ο οποίος θεωρεί τον Αθηναγόρα καθηγητή της φιλοσοφίας στην Αλεξάνδρεια, διδάσκαλο του Κλήμεντος, πρώην εθνικό και έπειτα χριστιανό απολογητή, και τοποθετεί τη δράση του στην εποχή του Αδριανού και του Μάρκου Αυρήλιου. Έργα Εθνικός αρχικώς ο Αθηναγόρας, σχεδίαζε να συντάξει λίβελλο κατά των χριστιανών, αλλά αφού προσχώρησε στον Χριστιανισμό από κατήγορός του έγινε ένθερμος απολογητής. Το κυριότερο έργο του Αθη

 Aθανάσιε δος τι και λήψη μάκαρ, Δος την κεφαλήν καθανασίαν λάβε. Ο Άγιος Αθανάσιος ήταν πλούσιος και ευσεβής δημογέροντας στην Κίο της Βιθυνίας. Ο Αθανάσιος, επειδή υπεράσπιζε τους συμπολίτες του από τη βαρεία φορολογία των Τούρκων, συκοφαντήθηκε ότι δήθεν είπε, ότι θα γίνει μουσουλμάνος. Προσκλήθηκε από τις αρχές της βασιλεύουσας και πιέστηκε πολύ να προδώσει τη χριστιανική του πίστη, προκειμένου να σωθεί. Ο Αθανάσιος όμως δεν αρνήθηκε τον Χριστό και μετά από σκληρά βασανιστήρια φυλακίστηκε. Αλλά επειδή και πάλι έμενε αμετακίνητος στην πίστη του, τον αποκεφάλισαν στις 24 Ιουλίου 1670 μ.Χ. στην Κωνσταντινούπολη. Βίο του Αγίου, συνέγραψε ο Ιωάννης Καρυοφύλλης.

O Θεόφιλος πυρποληθείς εν Xίω, Θεού φιλίαν εύρεν· ω ευτυχίας! Φιλῶν τὸν Θεόν, Θεόφιλος προθύμως, πρὸς πῦρ δι’ Αὐτόν, κινεῖται θαρσαλέως. Εἰκάδη πυρὶ θάνεν Θεόφιλος, ἠδὲ τετάρτῃ. Ο Άγιος Θεόφιλος γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1617 μ.Χ. και ήταν ωραίος και ρωμαλέος στο σώμα. Εργαζόμενος σαν ναυτικός δεν θέλησε να υπηρετήσει σε τούρκικο πλοίο. Εναντιούμενος στη θέληση του Τούρκου πλοιάρχου, συκοφαντήθηκε απ' αυτόν, ότι δήθεν είχε φορέσει τούρκικο κάλυμμα στο κεφάλι του. Οδηγήθηκε βίαια στον κριτή, όπου με κολακείες και φοβερισμούς προσπαθούσαν να τον εξισλαμίσουν. Ομολογώντας με θάρρος τον Χριστό ο Θεόφιλος, περιτμήθηκε με τη βία από τους Τούρκους, που θέλησαν να τον στείλουν δώρο στο παλάτι του Σουλτάνου. Ο Θεόφιλος όμως, όταν ακόμα ήταν στη Χίο, απόδρασε και πήγε στη Σάμο, όπου παρέμεινε για αρκετό χρονικό διάστημα. Όταν επανήλθε στη Χίο, οι Τούρκοι τον αναγνώρισαν και αφού τον συνέλαβαν τον οδήγησαν στον κριτή. Ο κριτής, βλέποντας τον Θεόφιλο να εμμένει στην πίστη του τον καταδίκασε σε

Kτείνουσι πέλται Xριστέ την σην Xριστίναν, Tην Xριστιανών πίστιν ουκ αρνουμένην. Eικάδι βλήτο τετάρτη Xριστίνα οξέσι πέλταις. Τὴν Χριστίναν ἥνωσε Χριστῷ νυμφίῳ, Νύμφην ἄμωμον, αἷμα τοῦ μαρτυρίου. Εἰκάδι βλῆτο τετάρτῃ Χριστῖνα ὀξέσι πέλταις. Η Αγία μεγαλομάρτυς Χριστίνα, καταγόταν από την Τύρο της Συρίας και ήταν κόρη του στρατηγού Ουρβανού (περί το 200 μ.Χ.). Ο πατέρας της, της έχτισε έναν πύργο και την έβαλε μέσα σ' αυτόν. Μάλιστα κατασκεύασε αγάλματα των ειδώλων και την διέταξε να θυσιάσει σ' αυτά. Εκείνη όμως τα έκανε όλα κομμάτια. Για αυτές της τις πράξεις, η αγία υποβλήθηκε σε βασανιστήρια από τον ίδιο της τον πατέρα και μετά φυλακίστηκε. Στην φυλακή την άφησαν νηστική για να πεθάνει από την πείνα. Όμως, άγγελος Κυρίου της πήγαινε τροφή και της θεραπεύτηκαν όλες οι πληγές της. Μετά την έριξαν στην θάλασσα, όπου έλαβε το Άγιο Βάπτισμα από τον ίδιο τον Χριστό και άγγελος Κυρίου την έβγαλε στην στεριά. Μόλις έγινε γνωστό ότι είχε διασωθεί, ο πατέρας της πρόσταξε και την έκλει