ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

  Εφημερίδα Μακεδονία, Φύλλο: 27/11/1929, Σελίδα: 2 Διακήρυξη Δημοπρασίας του Εθνικού Ορφανοτροφείου Αρένων Σιδηροκάστρου στην στην Εφημερίδα Μακεδονία στις 27 Νοεμβρίου 1929 Η e φημερίδα Μακεδονία έγραψε: ΔΙΑΚΗΡΥΞΙΣ ΔΗΜΟΠΡΑΣΙΑΣ ᾿Αριθ. 748 Τὸ Ἐθνικὸν Ορφανοτροφείων ᾿Αρρέν νων Σιδηροκάστρου διακηρύττει δει:Δο θείσης ἀντιπροαφορᾶς, ἐπαναλαμβάνεται τελετωτικῶς τὸν 1ην Δεκεμβρίου ἐ, 2. ἡμέραν Κυριακὴν ἱκαὶ ὥραν 10-12 π.μ. ἐν Σιδηροκάστρῳ καὶ ἐν τῷ ᾿Ορφανο τροφείῳ τὸν διαγωνισμὸν διὰ τὴν προ μήθειαν αὐτῷ ἑκατὸν πεντήκοντα (150) κλινοσκεπασμάτων μαλλίνων καινουργών ὑπὸ τοὺς αὐτοὺς ὅρους τῆς ὑπ᾿ ἀριθμ. 674 ἑ.Ε. διακηρύξεως, οἵτινες εἰοὶ πατα- τεθειμένοι εἰς τὰ ᾿Εμπορικὰ ᾿Επιμελη τήρια ᾿Αθηνῶν καὶ Θεσσαλονίκης καὶ εἰς τὸ τμῆμα ᾿Αγαθοεργῶν ᾿Ιδρυμάτων τοῦ Ὑπουργείου Προνοίας. Οι βουλόμενοι να λάβωσι μέρος εἰς τὸν διαγωνισμὸν δύνανται νὰ ἀπευθύν νωσι καὶ ἐγγράφως τὴν προσφοράν των ἢ τὰ παραστῶσι δι' ἀντιπροσώπου των ἀπαραιτήτως ὅμως δέον νὰ ἀποστείλωσι καὶ δεῖγμα μετὰ ἐγγυητικῆς ἐπιστολῆ...

  Εφημερίδα Μακεδονία Φύλλο: 27/11/1929, Σελίδα: 2 Η Ακρόπολη των Σερρών , όπως παρουσιάστηκε στην ΧΑΝ για την οποία μίλησε ο καθηγητής Πανεπιστημίου  Βεγιατζίδης σύμφωνα μ ετην εφημερίδα Μακεδονία στις 27 Νοεμβρίου  1929 Εφημερίδα Μακεδονία Φύλλο: 27/11/1929, Σελίδα: 2

  Εφημερίδα Μακεδονία, Φύλλο: 28/11/1965, Σελίδα: 16 Στις 27 Νοεμβρίου 1965, η κυβέρνηση επιδότησε παραγωγούς καπνιών χωριών του Νομού Σερρών με 10% επι της τιμής. Η επιδότηση ήταν διαφορετική ανά Νομό. Εφημερίδα Μακεδονία, Φύλλο: 28/11/1965, Σελίδα: 16 4ον) Ποσοστόν πριμοδοτήσεως 10% διὰ τὰ γωρία τῶν καπνικών περιοχών Ζίχνας, Μπου κίων, Οσενίτσης. Νευροκοπίου καὶ τὰ τωτέρω ὀρεινά χωρία περιοχής Σιδηροκά στρου καὶ στενής περιοχής Καβάλας περιο χής Σιδηροκάστρου. 1) ᾿Αγκυστρον, 2) ᾿Αε- τοβούνι, 3) ᾿Αχλαδοχώρι, 4) Βυρώνεια, 5) Θερμοπηγή, 6) Καπνόφυτον, 7) ᾿Ορυζοχώ ρι, Β) Λαγόνι. 9) Νέον Πετρίτσι, 10) Πολύ βούσος, 11) Προμαχών, 12) Σιδηρόκαστρον, 13) Σχιστόλιθος, 4) Φαιά Πέτρα,

  Εφημερίδα Μακεδονία, Φύλλο: 28/11/1978, Σελίδα: 5 Στις 27 Νοεμβρίου 1978, όπως αναφέρει η εφημερίδα Μακεδονία σημειώθηκαν αρκετά τροχαία ατυχήματα. Στο 1ο χιλιόμετρο της οδού Σερρών-Σιδηροκάστρου, το αυτοκίνητο με αριθμό κυκλοφορίας ΜΑ 7411, που οδηγούσε ο 24χρονος Αντώνιος Τσικλιτζκλής, εξετράπη της πορείας του, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί ο συνεπιβάτης, Στέφανος Φουρτούνας, 13 ετών, από το Σιδηρόκαστρο. Στον δρόμο Καστανούσας-Μουριών, από σύγκρουση οχημάτων, τραυματίστηκε ο Βλάσιος Αντωνιάδης. Στη διασταύρωση των οδών Παύλου Μελά και Βενιζέλου στις Σέρρες, το αυτοκίνητο με αριθμό κυκλοφορίας ΚΟ 6971, που οδηγούσε ο 48χρονος Ζαχαρίας Καρταλίδης, συγκρούστηκε με δίκυκλο μοτοποδήλατο. Ο οδηγός του μοτοποδηλάτου, Αριστείδης Γκουρτούτης, 26 ετών, τραυματίστηκε. Στο 6ο χιλιόμετρο της οδού Νιγρίτας-Σερρών, συγκρούστηκε το αυτοκίνητο με αριθμό κυκλοφορίας ΚΟ 7538, που οδηγούσε ο 39χρονος Χρήστος Τσολανούδης από το Χουμνικό, με το αυτοκίνητο ΚΡ 1125, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί...

Εφημερίδα Εμπρος, Φύλλο: 27/11/1920, Σελίδα: 2 Στις 27 Νοεμβρίου  1920,  ο λαός του Σιδηροκάστρου, μέσω ψηφίσματός του που στάλθηκε και στους προξένους της Θεσσαλονίκης, δηλώνει ότι παραμένει πιστός και αφοσιωμένος στην κυβέρνηση. Η εφημερίδα Εμπρος έγραψε: Ἐκ Σιδηροκάστρου ὁ Λαὸς διὰ ψηφίσμα τός του, ἀποσταλέντος καὶ πρὸς τοὺς Προξέ νους τῆς Θεσσαλονίκης, δηλοῖ ὅτι ἐμμένει πιο στὸς καὶ ἀφωσιωμένος πρὸς τὴν Κυβέρνησις

Στις 27 Νοεμβρίου  1946, με  απόφαση του Γενικού Διοικητή Κεντρικής Μακεδονίας, κ. Βασιλικού, διατέθηκε ποσό 15 εκατομμυρίων δραχμών από τις πιστώσεις που είχε στη διάθεσή του, για την έναρξη κατασκευής του υδραγωγείου του Δήμου Σιδηροκάστρου, μέσω της παροχέτευσης των νερών του «Λαϊλιά». Έτσι, με την υποχρεωτική εισφορά των κατοίκων, θα επιτευχθεί η κατασκευή του υδραγωγείου, η μελέτη του οποίου εκκρεμούσε από το 1932, και θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της λειψυδρίας. Εφημερίδα Εμπρος, Φύλλο: 28/11/1946, Σελίδα: 3 ΤΟ ΥΔΡΑΓΩΓΕΙΟΝ ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟΥ Ὑπὸ τοῦ Γενικοῦ Διοικητοῦ Κεντρι κῆς Μακεδονίας κ. Βασιλικού διετέ θη ἐκ τῶν δοθεισῶν εἰς αὐτὸν πιστώ σεων, ποσόν 15 εκατομμυρίων δραχ μῶν διὰ τὴν έναρξιν κατασκευῆς τοῦ υδραγωγείου του Δήμου Σιδηροκά στρου, διὰ τῆς παροχετεύσεως τῶν ὑ δάτων «Λαϊλιά». Οὕτω καὶ μὲ τὴν ὑποχρεωτικὴν εἰσ φορὰν τῶν κατοίκων θὰ ἐπιτευχθῇ ἡ κατασκευὴ τοῦ ὑδραγωγείου, ή μελέ τη τοῦ ὁποίου ἐκκρεμοῦσεν ἀπὸ τὸ 1932 καὶ θ' ἀποφευχθῇ ἡ λειψυδρία.

Στις 27 Νοεμβρίου 1988, ημέρα Κυριακή, το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Σερρών (ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Σερρών) παρουσίασε την πρεμιέρα του θεατρικού έργου «Επικίνδυνο Παιχνίδι» του Μανώλη. Κορρέ.  «ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ» ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ : ΚΥΡΙΑΚΗ 27/11/1988 ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ                          :           ΧΕΙΜΩΝΑΣ 1988-89 ΕΙΔΟΣ ΘΕΑΜΑΤΟΣ                               :           ΚΩΜΩΔΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ                                       :           ΚΟΡΡΕΣ ΜΑΝΩΛΗΣ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ                                       :           ...

Στις 27 Νοεμβρίου 1986, απεβίωσε στην Αθήνα ο Ιάσων Χατζηδίνας, μια εξέχουσα προσωπικότητα στον ακαδημαϊκό και πνευματικό χώρο της Ελλάδας. Ήταν γιος του διακεκριμένου δικηγόρου και προέδρου της «Μακεδονικής Εστίας» Αθηνών, Αστερίου Χατζηδίνα, ο οποίος καταγόταν από τις Σέρρες. Ο Ιάσων Χατζηδίνας υπηρέτησε με αφοσίωση την Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Πειραιώς, όπου διετέλεσε καθηγητής και πρύτανης, συμβάλλοντας ουσιαστικά στην ανάπτυξη της ανώτατης εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Ήταν επίσης συγγραφέας αξιόλογων μελετών και επιστημονικών συγγραμμάτων, που αποτελούν πολύτιμη παρακαταθήκη για την επιστημονική κοινότητα. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, οργάνωσε τα φημισμένα «Συμπόσια Αθηνών», όπου κορυφαίοι επιστήμονες, πρυτάνεις ξένων πανεπιστημίων και άλλες διακεκριμένες προσωπικότητες των γραμμάτων και του πνεύματος αντάλλασσαν απόψεις και ιδέες, προάγοντας τον διεθνή διάλογο και την ακαδημαϊκή συνεργασία. Η απώλειά του αποτέλεσε σημαντικό πλήγμα για την ελληνική πνευματική ζωή. Το Διεπιστημον...

Φωτό αρχείου Στις 27 Νοεμβρίου 1985, ημέρα Τετάρτη, στις 8:30 μ.μ., ξεκίνησε το εβδομαδιαίο πρόγραμμα εορτασμών για τα 80 χρόνια από την ίδρυση του ιστορικού Συλλόγου «Ορφέας». Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην ιδιόκτητη αίθουσα του Συλλόγου, που βρίσκεται στην οδό Π. Κωστοπούλου 12. Οι διατελέσαντες Πρόεδροι των εκάστοτε ΔΣ  από το 1905 έως και το 1985 1. Γεώργιος Κικόπουλος ωρολογάς 1/8/1905 – 1906 2. Κωνσταντίνος Τενεκετζής Γιατρός 1906 – 1907 3. Μαρούλης Κωνσταντίνος Ταμίας Τουρκικού Μονοπωλίου καπνού 1907 – Ιούλιο 1907 4. Χατζηαγγέλου Μιχαήλ οδοντίατρος Ιούλιο 1907 – 1908 5. Παπάζογλου Ιωάννης Ανθρακέμπορος 1908 – 1909 6. Γουσιάδης Νικόλαος Δικηγόρος 1910 7. Κάρσος Φιλοκτήμων Βιβλιοπώλης 1911 8. Καρατζάς Χρήστος Γιατρός 1913 – 1915 9. Χρηστίδης Χρήστος Γιατρός 1919 -1922 10. Σπυρόπουλος Γεώργιος Έμπορος 1923 – 1924 11. Παπαευαγγέλου Δημήτριος Ασφαλιστής 1925 – 1927 12. Γαλδέμης Αναστάσιος Καθηγητής 1927 13. Αβτζής Γεώργιος Δικηγόρος 1928 – 1929 14. Πάτρας Χρήστος Ξυλέμπορος 193...

Kανών ακριβής Γρηγόριε ωράθης, Θείας προσευχής, πάντας εις ην οτρύνεις. Ο Όσιος Γρηγόριος ο Σιναΐτης οφείλει την επωνυμία του στο όρος Σινά, όπου έλαβε το μοναχικό σχήμα. Γεννήθηκε το έτος 1255 μ.Χ. στο χωριό Κούκουλο, πλησίων των Κλαζομενών της Μικράς Ασίας (αρχαία πόλη που βρισκόταν 40 χιλιομ. ΝΔ της Σμύρνης), από ευλαβείς και πλούσιους γονείς, από τους οποίους, παράλληλα με τους ευσεβείς διδασκάλους του, έμαθε τα πρώτα ιερά γράμματα. Κατόπιν πήγε στην Κύπρο, όπου έζησε για μικρό χρονικό διάστημα κοντά σε κάποιον ενάρετο μοναχό και έγινε και ο ίδιος δόκιμος και στη συνέχεια μετάβη στο όρος Σινά. Εκεί έλαβε τη μοναχική κουρά και έζησε ασκώντας την υπακοή και την ταπεινοφροσύνη, με αυστηρή νηστεία, αγρυπνία και προσευχή. Από το Σινά αναχώρησε για τα Ιεροσόλυμα, ως επισκέπτης και προσκυνητής του Παναγίου Τάφου και των λοιπών προσκυνημάτων της Παλαιστίνης και κατόπιν ήλθε στην Κρήτη, στους Καλούς Λιμένες, όπου διδάχθηκε τη νοερά προσευχή από τον ερημίτη Όσιο Αρσένιο τον Αγιοφαραγγίτη (βλ...

Ο Όσιος Μωυσής είναι άγνωστος στον Συναξαριστή του Αγίου Νικόδημου και τα έντυπα Μηναία. Η μνήμη του με σύντομο υπόμνημα αναφέρεται στον Παρισινό Κώδικα 1621, οπού λέγεται ότι ήταν από την πόλη Φάρα. Σε μικρή ηλικία έγινε μοναχός και έζησε 85 χρόνια ασκούμενος πάνω σ' ένα όρος, μέσα σε μια σπηλιά, με αυστηρή νηστεία και προσευχή. Βάδισε με θεοπρέπεια τον ασκητικό δρόμο και απεβίωσε ειρηνικά.

Σύμφωνα με την παράδοση, ο Άγιος Ιάκωβος έλαβε το μοναχικό σχήμα στη μονή Κοπύρσκ, στον ποταμό Ούχτομα, 80 χιλιόμετρα από το Ροστόφ (Ροστοβίας). Για μεγάλο χρονικό διάστημα υπηρέτησε ως ηγούμενος αυτής της μονής και το έτος 1385 έγινε Επίσκοπος Ροστόφ, όταν Μητροπολίτης ήταν ο Ποιμήν και Μεγάλος Πρίγκιπας ο Δημήτριος του Ντον. Υπερασπιζόμενος μια γυναίκα που είχε καταδικαστεί σε θάνατο, ο άγιος ακολούθησε το παράδειγμα του Σωτήρα, καλώντας όποιον θεωρούσε τον εαυτό του αναμάρτητο να ρίξει πρώτος λίθο εναντίον της (Ιωάννης 8:7), και στη συνέχεια την έστειλε να μετανοήσει. Ο πρίγκιπας και οι ευγενείς του Ροστόφ, δυσαρεστημένοι με την απόφαση του επισκόπου, έδιωξαν τον Άγιο Ιάκωβο από το Ροστόφ. Φεύγοντας από την πόλη, ο άγιος κατευθύνθηκε προς τη λίμνη Νέρο, άπλωσε το επισκοπικό του μανδύα πάνω στο νερό και, αφού έκανε το σημείο του Σταυρού, διέπλευσε τη λίμνη σαν να βρισκόταν σε πλοίο, καθοδηγούμενος από τη χάρη του Θεού. Ταξιδεύοντας περίπου μιάμιση βέρστα από την πόλη, ο Άγιος Ιάκωβος...

 «Ἀφεῖσα κόσμον, πρὸς Θεὸν ψυχὴ τρέχε», Ναθαναὴλ ἔκραζε μέλλων ἐκπνέειν. Ασκητής με τον όποιο ασχολείται ο Παλλάδιος στο Λαυσαϊκό, αφηγούμενος τα παράδοξα της ζωής του. Έζησε 37 χρόνια μέσα στο κελί του, χωρίς να βγει καθόλου, παρά τις παγίδες του δαίμονα να τον αποσπάσει από την καλύβα του. Απεβίωσε ειρηνικά.

 Ὁ Πινούφριος ἀρετῶν πολλαῖς χρόαις Ἐν οὐρανοῖς ἔλαμψεν ὡς ἶρις νέα. Ο Όσιος Πινούφριος ήταν μέγας ασκητής στην Αιγυπτιακή έρημο, Ιερέας και ηγούμενος κοινοβίου κοντά στην πόλη Πανεφώ. Επειδή δεν ήθελε τιμές, εγκατέλειψε τη Μονή του και με λαϊκή ενδυμασία κατέφυγε στη Μονή Ταβεννησιωτών και υπηρετούσε όπως ο τελευταίος υπηρέτης. Μετά τρία χρόνια όμως, τον γνώρισε κάποιος μαθητής του και επανήλθε στη Μονή του. Αλλά και πάλι για τους ίδιους λόγους την εγκατέλειψε και πήγε στην Παλαιστίνη και έπειτα ξαναγύρισε στη Μονή του, όπου με πλήρη ταπεινοφροσύνη αφού έζησε απεβίωσε ειρηνικά. Λόγοι του οσίου αυτού, σώζονται στον Ευεργετινό.

Ο Επίσκοπος Λητής και Ρεντίνης Δαμασκηνός είναι εξέχουσα μορφή αγίου Ιεράρχου όχι μόνον του 16ου αιώνος μ.Χ., αλλά όλων των χρόνων της δουλείας, και ως εκ τούτου αποτελεί πνευματικό φάρο που κατέλαμψε το τότε πνευματικό σκότος του Γένους, δοξάζοντας και την περίφημη Επισκοπή Λητής και Ρεντίνης, η οποία κατέστη παγκοσμίως γνωστή χάρις σε αυτόν. Γεννημένος περί το 1520 μ.Χ. στη Θεσσαλονίκη όπου έλαβε άριστη μόρφωση, ο άγιος μας - κατά κόσμον ίσως Δημήτριος - μετέβη νέος στην Κωνσταντινούπολη, όπου πριν το 1546 μ.Χ. έγινε Μοναχός της Αδελφότητος «τῶν Στουδιτῶν», λαμβάνοντας το όνομα Δαμασκηνός και την προσωνυμία «Στουδίτης»· ήδη ως υποδιάκονος, σπουδάζοντας στην περίφημη Πατριαρχική Ακαδημία, υπήρξε και περιφανής ιεροκήρυκας της Βασιλεύουσας, σπείροντας λόγους πλήρεις ωφελείας, οι οποίοι αργότερα αποτέλεσαν το υλικό για το βιβλίο του «Θησαυρός». Μεταξύ των ετών 1550 μ.Χ. και 1558 μ.Χ. ο Άγιος Δαμασκηνός δραστηριοποιήθηκε στην περιοχή των Τρικάλων, πιθανότατα ως Διδάσκαλος της εκεί Σχολής,...

Νέος εγκατέλειψε την πατρίδα του και πήγε στη μονή Αγίου Νικολάου στο Βιδύνιο. Εκεί αποστήθισε ολόκληρο το Ψαλτήρι κι επιδόθηκε στην άσκηση των αρετών. Μετά την κοίμηση του Γέροντός του Ιώβ, μετέβη στη μονή της Οδηγητρίας στο Τύρνοβο, που βρισκόταν στην τοποθεσία Άγιον Όρος. Συχνά περιεφέρετο στα δάση του Σλίβεν, για ν' απολαύσει τη χάρη της ησυχίας. Από εκεί κατευθύνθηκε στη μονή της Θεοτόκου της Επικέρνους. Όταν άκουσε πως ο όσιος Γρηγόριος ο Σιναΐτης (βλέπε 6 Απριλίου) ήλθε από το Άγιον Όρος με τους μαθητές του στα Παρόρια, «όπως ο μαγνήτης έλκει προς αυτόν το σίδηρον, ούτω και η είδησις περί του πατρός είλκυσε και τον ένθεον άνδρα». Μετά την κοίμηση του οσίου Γρηγορίου ήλθε στον Άθωνα με τον φίλο του Όσιο Ρωμύλο (βλέπε 16 Ιανουαρίου) και έζησε αρκετό χρόνο μελετώντας τη ζωή και τα έργα των πατέρων. Κατόπιν αναχωρεί για τη Θεσσαλονίκη, Βέροια, Κωνσταντινούπολη, Παρόρια και Σλίβεν. Καταλήγει στο όρος Κελιφάρεβο, πλησίον του Τυρνόβου, όπου με τη βοήθεια του φίλου του βασιλέα Ιωάνν...

Τμηθεὶς μεληδόν, καὶ σφαγὴν Πέρσης φέρων, «Ψυχὴ σεσώσθω, φροῦδά μοι μέλη» λέγει. Εἰκάδι Πέρσης ἑβδομάτῃ σφάγη ἐκμελεϊσθείς. Ο Άγιος Ιάκωβος, έζησε τον 4ο μ.Χ. αι. επί βασιλέως Αρκαδίου (περί το 395 μ.Χ.). Ζούσε στη Βηθλαδά της Περσίας και καταγόταν από επίσημο γένος. Ήταν φίλος με το βασιλιά των Περσών, Ισδιγέρδη. Παρασυρμένος από αυτή τη φιλία του, ο Ιάκωβος απαρνήθηκε την πίστη του στο Χριστό. Για να ευχαριστήσει τον Ισδιγέρδη, άφησε τον εαυτό του να χαθεί μέσα στην ψευδαίσθηση του πλούτου των ανακτόρων. Άγιος Ιάκωβος ο Πέρσης ο Μεγαλομάρτυρας (12ος αί.) - Κάτω Πάφος Όταν το έμαθαν αυτό η μητέρα και η γυναίκα του, οι οποίες ήταν ευσεβείς και πιστές χριστιανές λυπήθηκαν και εξοργίστηκαν. Και οι δύο λοιπόν τον επιπλήξανε για τη στάση του και του δήλωσαν ότι δεν ήθελαν καμία σχέση, μαζί του. Αυτό το μικρό πλήγμα, επανέφερε τον Ιάκωβο στον ίσιο δρόμο. Τον έκανε να διαπιστώσει το χάσμα το οποίο δημιούργησε. Έτσι ο Ιάκωβος αποφάσισε να εξαγνίσει το ατόπημά του και να επανέλθει στον δρόμο τ...