ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Στις 28 Σεπτεμβρίου 1974, όπως αναφέρει ο ανταποκριτής της εφημερίδας Μακεδονία, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής εξαγγέλλει την ίδρυση της «Νέας Δημοκρατίας».  Η προεκλογική συγκέντρωση της Νέας Δημοκρατίας στο Σύνταγμα. Η Ν.Δ. θριάμβευσε με ποσοστό 54,3% και 220 έδρες. Στις εκλογές της 17ης Νοεμβρίου 1974, το κόμμα κέρδισε μια πρωτοφανή πλειοψηφία, με ποσοστό 54,37%, εκλέγοντας 219 βουλευτές Εφημερίδα Μακεδονία, 29 Σεπτεμβρίου 1974. Η διακήρυξη του Κων. Καραμανλή με το πρόγραμμα και τους στόχους του νέου κόμματος   Εφημερίδα Καθημερνή, 29 Σεπτεμβρίου 1974. Η διακήρυξη του Κων. Καραμανλή με το πρόγραμμα και τους στόχους του νέου κόμματος    Για την ιστορία αξίζει να πούε ότι ο βασικός δημιουργός της ιδρυτικής διακήρυξης του νέου κόμματος ήταν ο Κωνσταντίνος Τσάτσος στο αρχείο του οποίου βρέθηκαν πλήθος σημειωμάτων προς τον Καραμανλή για της βασικές αρχές που έπρεπε να διέπουν τον νέο πολιτικό σχηματισμό Η  ιδρυτική διακήρυξη Το μέγα θέμα της εποχής μας είναι η δη...

Στις 28 Σεπτεμβρίου 1980, στο Ορειβατικό καταφύγιο του Λαϊλιά, πραγματοποιήθηκε εκδήλωση για τον εορτασμό των «πενηντάχρονων» του Συλλόγου Ε.Ο.Σ. Σερρών. Ο ομιλητής της εκδήλωσης ήταν ο τότε Πρόεδρος του συλλόγου, Νικόλαος Χρηστίδης. Το 2002 ο κ.  Νικόλαος Χρηστίδης.εξέδοσε το βιβλίο " Ο ΠΡΟΣΚΟΠΙΣΜΟΣ ΣΤΑ ΣΕΡΡΑΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ 1910 - 1980" από το οποίο μπορείτε να πάρετε παρα πολλές λεπτομέρειες για τον ΕΟΣ μέχρι το 1980. Βρείτε το ΕΔΩ

Στις 28 Σεπτεμβρίου 1945 Η Διεύθυνση Χωροφυλακής ζήτησε από τον Πρόεδρο του Εργατικού κέντρου Ηλιόπουλο να παραδώσει την Διοίκηση του κέντρου στον Μακρή. Ο Ηλιόπουλος αρνήθηκε και τότε οι χωροφύλακες με βία τον έδιωξαν από την νόμιμη διοίκηση του εργατικού κέντρου και εγκατέστησαν τον διορισμένο.

Απόσπασμα του ΕΛΑΣ εκτελεί στην Καβάλα Βούλγαρους στρατιωτικούς και αστυνομικούς που μετείχαν στη σφαγή της Δράμας Η πρώτη επίθεση των ανταρτών εκδηλώθηκε στο Δοξάτο γύρω στις 9 το βράδυ της 28ης Σεπτεµβρίου 1941. Οι 28 αντάρτες που είχαν έρθει από τα ληµέρια του Τσάλ-νταγ και είχαν επικεφαλής τον έφεδρο ανθυπολοχαγό, δικηγόρο Χρήστο Καλαϊτζίδη από το Νικηφόρο Δράµας, ενώθηκαν µε την οµάδα του χωριού κι από κοινού επιτέθηκαν στο σταθµό χωροφυλακής του Δοξάτου. Οι Βούλγαροι ωστόσο είχαν αντιληφθεί τους αντάρτες και είχαν ειδοποιήσει τις Αρχές της Δράµας. Στο χωριό έσπευσε τότε ο νοµάρχης Δράµας, Βασίλ Γκεοργκίεφ, µε 16 χωροφύλακες οι οποίοι δέχτηκαν καταιγισµό πυρών αλλά κατάφεραν να εισέλθουν στο κτίριο. Άρχισε µάχη και τελικά οι αντάρτες πυρπόλησαν τον σταθµό εξαναγκάζοντας τους πολιορκηµένους Βούλγαρους να κάνουν έξοδο προκειµένου να σωθούν από τις φλόγες. Ο ίδιος ο νοµάρχης γλίτωσε µε τραύµατα στα δυο του πόδια καθώς πήδηξε από το παράθυρο του δευτέρου ορόφου και κρύφτηκε µαζί µε άλ...

 

Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον βίο των Ρώσων Οσίων. Η μνήμη τους επαναλαμβάνεται στις 31 Οκτωβρίου και την Κυριακή των Απόκρεω.

 Ἔξαρχον Ἀλέξανδρον εἶχον τοῦ τέλους, Τμηθέντες ἄνδρες, ὧν ἀριθμὸς τρισδέκα. Ο Άγιος Αλέξανδρος και οι μαζί μ' αυτόν Τριάκοντα Μάρτυρες μαρτύρησαν δια ξίφους.

 Ῥωμαῖός ἐστιν, ἀλλὰ καὶ ῥωμαλέος. Ὁ Μάρτυς Εὐστάθιος, ἄθλων πρὸς ξίφος. Οι Άγιοι Ευστάθιος ο Ρωμαίος και Καλλίνικος μαρτύρησαν δια ξίφους, μάλλον στη Ρώμη.

 Eις τον Μάρκον Ποιμὴν ὁ Μᾶρκος, Μᾶρκος, ὃν κτείνει ξίφος, Ποιμὴν προβάτων, ὡς ὁ τῆς Γραφῆς Ἄβελ. Εις τον Αλέξανδρον, Αλφείον και Ζωσίμον Εἰσδύντες εἰς γῆν Μάρτυρες τρεῖς Κυρίου, Ἐκεῖθεν ἐκδύνουσιν εἰς θείαν δρόσον. Eις τον Nίκωνα, Nέωνα, και Hλιόδωρον. Ἡλιόδωρος, Νίκων, ἀλλὰ καὶ Νέων, Χριστοῦ κατ' ἐχθρῶν ἐκ ξίφους νίκη νέα. Eις τας Παρθένους και Παίδας. Τμηθέντα Παίδων καὶ Γυναικῶν μύρια, Ὦ παῖ γυναικός, καὶ Θεέ, πλήθη δέχου. Οι Άγιοι Μάρκος ο ποιμένας, Αλέξανδρος, Αλφειός και Ζώσιμος τα αδέλφια, Νίκων, Νέων, Ηλιόδωρος και οι λοιπές Παρθένες και Παιδιά έζησαν στα χρόνια του Διοκλητιανού και ηγεμόνα της Πισιδίας Μάγνου (290 μ.Χ.). Ο Μάρκος ήταν βοσκός προβάτων και γέροντας. Επειδή ομολόγησε ότι είναι χριστιανός, βασανίστηκε φρικτά και στάλθηκε στην Κλαυδιούπολη. Εκεί κάλεσαν τρία αδέλφια, τον Αλέξανδρο, τον Αλφειό και τον Ζώσιμο, από το χωριό Κατάλυτο, για να κατασκευάσουν χάλκινα δεσμά για τον Μάρκο. Όταν όμως άρχισαν να τα κατασκευάζουν, ένιωσαν τα χέρια τους να παραλύουν. Θαύμασ...

Οι Όσιοι αυτοί διέλαμψαν στην Ιερά Μονή Καλυβιανής, κατά τούς δυσχειμέρους καιρούς της Ενετικής και Οθωμανικής κατοχής της Κρήτης. Εμφανίστηκαν σε πολλούς διηγούμενοι τον βίο και την εν Χριστώ τελείωσή τους. Το 1993 μ.Χ. στον αύλειο χώρο της Ιεράς Μονής ξεράθηκε ένα κυπαρίσσι το οποίο έπρεπε να κοπεί για λόγους ασφαλείας. Όταν έγινε η εκρίζωση του δένδρου βρέθηκαν τάφοι και λείψανα τα οποία απέπνεαν ευωδία. Τότε πλήθυναν τα σημεία της εμφανείας τους σε μοναχές, ευσεβείς χριστιανούς, εργάτες, τεχνίτες και προσκυνητές από την Κρήτη και εκτός αυτής. Στις 28 Σεπτεμβρίου 2008 μ.Χ. ο Σεβ. Μητροπολίτης Γορτύνης και Αρκαδίας κ. Μακάριος καθαγίασε κατά την Θεία Λειτουργία την Ιερά Εικόνα των Οσιομαρτύρων και Μαρτύρων και καθιέρωσε την εορτή της συνάξεώς των. Στις 28 Σεπτεμβρίου 2012 μ.Χ. εγκαινίασε τον Ιερό Ναό των Οσιομαρτύρων και Μαρτύρων και του Οσίου Χαραλάμπη, δίπλα στον οποίο βρέθηκαν οι τάφοι. Τα λείψανά τους, βρύουν ιάσεις.

Ο Όσιος Νεόφυτος έζησε τον 12ο αιώνα μ.Χ. Γεννήθηκε στην κωμόπολη Λεύκαρα της Κύπρου το 1134 μ.Χ. και σε νεαρά ηλικία, παρά τη θέληση των γονέων του, Αθανασίου και Ευδοξίας, ακολούθησε το μοναχικό βίο, φλεγόμενος από θείο ζήλο. Κατέφυγε κατ' αρχάς στη μονή του Αγίου Χρυσοστόμου, στο όρος Κουτσοβέντη, όπου ζήτησε να μείνει και να ασκητέψει. Μετά από πέντε χρόνια στο διακόνημα της καλλιέργειας αμπελώνων της μονής, στη θέση «Γούπαις», με την ευλογία του Ηγουμένου, επισκέπτεται για προσκύνημα τους Αγίους Τόπους. Εκεί παρέμεινε για σύντομο χρονικό διάστημα και όταν επέστρεψε πάλι στην Κύπρο μόνασε στην μονή του Χρυσοστόμου (1152 - 1158 μ.Χ.). Ζήτησε από τον Ηγούμενο της μονής να γίνει ερημίτης, χωρίς όμως επιτυχία. Η άρνηση του Ηγουμένου οδηγεί τον Όσιο να εγκαταλείψει τη μονή του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, για να πάει στο όρος Λάτρος της Μικράς Ασίας, που ήταν μεγάλο μοναστικό κέντρο. Γι αυτό τον σκοπό πήγε στην Πάφο με την ελπίδα να βρει πλοίο να τον μεταφέρει εκεί. Στο ναύσταθμό ...

Ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος δεν είχε καθορισμένη ημερομηνία εορτασμού στο ελληνορθόδοξο ημερολόγιο. Συνηθιζόταν να μνημονεύεται το όνομα του στις 28 Ιανουαρίου μαζί με τον άλλο μεγάλο Σύρο πατέρα της Εκκλησίας, τον όσιο Εφραίμ. Ωστόσο εδώ και μερικά χρόνια και με πρωτοβουλία του οσίου γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου,ο οποίος ευλαβείτο πολύ τον όσιο Ισαάκ, συντάχθηκε η ακολουθία του και επελέγη η 28η Σεπτεμβρίου ως ημέρα εορτασμού της οσιακής μνήμης του. Μάλιστα χτίστηκε στο Αγιον Όρος και ο πρώτος ναός του Οσίου, σε κελλί μοναχού της συνοδείας του γέροντος Παϊσίου. Από το βιβλίο «Ασκητικοί λόγοι. Αββάς Ισαάκ του Σύρου», Εκδόσεις Απόστολος Βαρνάβας, διαβάζουμε: Ο όσιος πατήρ ημών Ισαάκ, ο μέγας και θαυμαστός στην αρετή, ο ουρανοπολίτης αυτός άνθρωπος και επίγειος άγγελος, του θαυμάσιου εκείνου Αβραάμ όχι υιός, αλλά γνήσιος απόγονος, υπήρχε το μεν γένος Σύρος, γεννήθηκε δε κατά άλλους στην Νινευή πόλιν της Μεσοποταμίας, κατ' άλλους γεννήθηκε και ανατράφηκε και μεγάλωσε σε κάποια κωμόπολη, ...

Άγνωστος στους Συναξαριστές, γνωστός όμως και θαυματουργός στην εκκλησία της Κύπρου. Ο Όσιος αυτός ήταν Γερμανός στην καταγωγή και κατά την εποχή των σταυροφοριών, όταν οι σταυροφόροι πλησίασαν την Κύπρο, αυτός έγινε μοναχός μαζί με άλλους 300 στρατιώτες (Άγιοι Αλαμανοί). Αφού περιήλθε το νησί, κατέληξε σε μια σπηλιά στην περιοχή της Καρπασίας μεταξύ των χωριών Κώμης Κεπήρ και Επτακώμης όπου έζησε θεοφιλώς. Ακολουθία του Οσίου αυτού, εξέδωσε ο αρχιμανδρίτης Κυπριανός. Λειτουργικά κείμενα Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ’. Χαίρει ἔχουσα ἡ Καρπασέων Κώμη λάρνακα τῶν σῶν λειψάνων, παναοίδιμε πάτερ Αὐξέντιε. Ὡς γὰρ ποτὲ πολεμίους κατήσ

 Bαροὺχ Προφήτης Ἱερεμίου φίλος, Xριστοῦ Προφήταις συγχορεύει ἐν πόλῳ. Φιλαλήθης και θαρραλέος ο Βαρούχ (δηλαδή «ευλογημένος»), έζησε τον 7ο αιώνα π.Χ. Ήταν γιος του Νηρίου και υπήρξε αφοσιωμένος ακόλουθος και γραμματέας του προφήτη Ιερεμία (βλέπε 1η Μαΐου). Όταν ήταν φυλακισμένος ο Ιερεμίας, ο Βαρούχ έγραψε με υπαγόρευσή του προφητείες, με την εντολή να τις αναγνώσει στο λαό σε ήμερα νηστείας. Αλλά ο βασιλιάς Ιωακείμ, όταν το πληροφορήθηκε, αντί να επωφεληθεί από τις νουθεσίες του προφήτη, έριξε το βιβλίο του στη φωτιά. Οι προφητείες όμως εκείνες, γράφηκαν και πάλι. Ο Βαρούχ υπέστη και φυλάκιση, διότι οι Ιουδαίοι τον μισούσαν για τη φιλαλήθη και θαρραλέα του γλώσσα. Τον κατηγορούσαν μάλιστα, ότι αυτός παρακινούσε εναντίον τους τον προφήτη Ιερεμία. Όταν οι Ιουδαίοι κατέφυγαν φοβισμένοι στην Αίγυπτο για τη στάση τους κατά του βασιλιά της Βαβυλώνας, μαζί με τον Ιερεμία πήγε εκεί και ο Βαρούχ. Ραβινιστική παράδοση αναφέρει, ότι αυτός μετά το θάνατο του Ιερεμία επανήλθε στη Βαβυλώνα. Ο...

 Τῆς γῆς πατήσας τάς τρυφὰς ὁ Χαρίτων, Κατατρυφᾷ νῦν οὐρανοῦ τῶν χαρίτων. Εἰκάδι ὀγδοάτῃ Χαρίτων θάνε γήραϊ μακρῷ. Ο Όσιος Χαρίτων ο Ομολογητής καταγόταν από το Ικόνιο και έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Αυρηλιανού (270 - 275 μ.Χ.). Ήταν γνωστός για το χριστιανικό του ήθος, γι αυτό και όταν εξεδώθηκε διάταγμα κατά των Χριστιανών, ήταν από τους πρώτους που συνέλαβε ο Έπαρχος της πόλης. Υπεβλήθη σε φρικτά βασανιστήρια, αλλά ενώ ακόμη βρισκόταν στη φυλακή ο αυτοκράτορας Αυρηλιανός δολοφονήθηκε. Ο Πρόβος που τον διαδέχθηκε στο θρόνο ακύρωσε το διάταγμα κι έτσι ο Χαρίτων αφέθηκε ελεύθερος. Αποφάσισε να καταφύγει στα Ιεροσόλυμα και να ζήσει ως αναχωρητής σε σπηλιές της περιοχής. Η φήμη του διαδόθηκε πολύ γρήγορα και ήρθαν στο πλευρό του πολλοί μαθητευόμενοι. Έτσι έκτισε στη Φαρά μεγάλη Λαύρα. Ποθώντας όμως την ερημία, αναχώρησε και πάλι για τα ενδότερα της ερήμου, όπου στην περιοχή Σουκά, έκτισε νέα Λαύρα. Εκεί παρέδωσε την ψυχή του εν Κυρίω. Λειτουργικά κείμενα Ἀπολυτίκιον   ...