ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Στις 29 Αυγούστου/10 Σεπτεμβρίου, 1896 ημέρα Πέμπτη, 48 Βούλγαροι λησταντάρτες περικύκλωσαν το τσιφλίκι Τουχτζελύ (ή Τουρτσελή, σήμερα Θρακικό), ιδιοκτησίας Σουλεϊμάν αγά, κοντά στη γέφυρα του Στρυμόνα. Οι Οθωμανοί κάτοικοι του τσιφλικιού αντιστάθηκαν επί ένα τρίωρο. Οι ληστές τραυμάτισαν έναν από τους φύλακες και έβαλαν φωτιά στον αχυρώνα, προτού αποχωρήσουν. Από εκεί κινήθηκαν στο χριστιανικό βλαχοχώρι Ράμνα (Ομαλό), όπου κάλεσαν τον μουχτάρη και τον ιερέα του χωριού και, αφού ήπιαν κι έφαγαν, απείλησαν τον παπά ότι θα τον έσφαζαν, αν δεν ζητούσε Βούλγαρο δάσκαλο για το χωριό. Κι αφού ειρωνεύτηκαν τον μουχτάρη ζητώντας του να καλέσει τον στρατό, έφυγαν κι από κει.

Στις 29 Αυγούστου 1945, ολοκληρώθηκε η δημαρχιακή θητεία του Γεώργιου Μόσχου στον Δήμος Σερρών, η οποία είχε ξεκινήσει στις 4 Ιουνίου του ίδιου έτους. Μετά την αποχώρησή του, τη θέση του δημάρχου ανέλαβε ο Αθανάσιος Μητακίδης.

Ο βιολιστής Νίκος Σαριδάκης ("Μαύρος") Στις 29 Αυγούστου 1938, ο βιολιστής Νίκος Σαριδάκης με το ψευδώνυμο "Μαύρος" ξεκίνησε τις εμφανίσεις του στο εξοχικό κέντρο "Ρομάντζα", όπου παρουσίαζε ένα ποικίλο πρόγραμμα που περιλάμβανε κλασσικά τραγούδια της Κρήτης, σόλο τραγούδια, κλασική μουσική και τα πιο πρόσφατα τραγούδια της εποχής. Η ορχήστρα, με κάποιες μικρές αλλαγές στη σύνθεσή της, συνέχισε να παίζει καθ' όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού, με αποκορύφωμα μια τιμητική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου. Ο Μαύρος, που το πραγματικό του όνομα είναι Νίκος Σαριδάκης, γεννήθηκε το 1910 στο Σκουτελώνα Κισσάμου του νομού Χανίων. Το ψευδώνυμο «Μαύρος» του έμεινε από τα παιδικά του χρόνια, επειδή ήταν πολύ μελαχροινός. Αρχισε να ασχολείται με το βιολί από τα 10 του χρόνια και σε ηλικία 15 χρονών πρωτόπαιξε σε γλέντι στο χωριό του. Στη μακρόχρονη καλλιτεχνική του σταδιοδρομία συνεργάστηκε με πολλούς και σημαντικούς οργανοπαίχτες της περιοχής του,

Στις 29 Αυγούστου 1936, στον θερινό κινηματογράφο "Όασις" στις Σέρρες, ξεκίνησαν οι προβολές της ταινίας που παρουσίαζε την «τιτανομαχία» ανάμεσα στον θρυλικό Έλληνα παλαιστή Τζίμ Λόντο και τον Τούρκο αντίπαλό του, Ντιναρλή Μεχμέτ, η οποία είχε διεξαχθεί στην Αθήνα. Αυτή η ταινία ήταν στην πραγματικότητα επίκαιρα της εποχής, και η προβολή της έγινε «κατόπιν κόπων και θυσιών» της διεύθυνσης του κινηματογράφου, ώστε οι Σέρρες να προηγηθούν όλων των άλλων επαρχιακών πόλεων. Αυτός ο αγώνας ήταν ένας ακόμα θρίαμβος για τον Τζίμ Λόντο, που συνέτριψε τον Τούρκο αντίπαλό του στην Αθήνα. Ο αγώνας Τζιμ Λόντος με τον Ντιναρλή Μεχμέντ 2 Αυγούστου 1936, Αθήνα, Ελλάδα, To Παναθηναϊκό Στάδιο «κατάμεστο γήπεδο», «50.000 (και πάνω) οπαδοί παρευρισκόμενοι»  Ο Τζιμ Λόντος νίκησε τον Ντιναρλί Μεχμέντ Υπάρχουν διαφορετικές αναφορές για τη συμμετοχή στην εκδήλωση με αριθμούς που κυμαίνονται από 50.000 έως και 70.000. Άρθρο από Τούρκικη εφημερίδα την επόμενη μέρα του αγώνα. Η ρεβάνς Londos/Mehmed ή

Ο Άγιος Σεμπί, στα Αγγλικά :Sæbbi (επίσης γνωστός ως Saint Sebbi ή Sebba, πριν από το 626 – 29 Αυγούστου 695) ήταν γιος του Sexred και ήταν ο κοινός βασιλιάς του Έσσεξ (Αγγλικα: Essex) από το 664 έως το 683 περίπου μαζί με τον ξάδερφό του, Sighere. Μετά τον θάνατο του Sighere, ο Sæbbi έγινε ο μοναδικός κυρίαρχος του Έσσεξ μέχρι το 694. O Sighere και o Sæbbi ήταν ξαδέρφια του προκατόχου τους, Swithelm. Το 665 ο Sighere αποστάτησε και έπεσε ξανά στον παγανισμό, ενώ ο Sebbi παρέμεινε πιστός χριστιανός. Σύντομα ανέπτυξαν έναν ανταγωνισμό. Ο Sighere βρήκε σύμμαχο στο Wessex και ο Sæbbi στη Mercia. Ως αποτέλεσμα της αντιπαλότητάς τους, ο βασιλιάς Wulfhere της Mercia καθιερώθηκε ως κυρίαρχος του Essex το 665. Απέστειλε τον Jaruman, τον Επίσκοπο της Mercia, στον οποίο ανατέθηκε να μετατρέψει ξανά τον λαό του Essex στον Χριστιανισμό. Το 686, ο Cædwalla, ένας υποβασιλιάς του Wessex, καθιερώθηκε ως κυρίαρχος του Essex. Αυτός και ο Sæbbi εισέβαλαν στο Kent, εκδιώκοντας τον βασιλιά Eadric και ο Sæb

Η μνήμη του Αγίου Βασιλείου δεν αναφέρεται στους Συναξαριστές παρά μόνο στο Βυζαντινό Εορτολόγιο του Γεδεών (σελ. 161). Σαν κτήτορας και ανακαινιστής πολλών ναών και μονών, ο Βασίλειος (867 - 886 μ.Χ.) βρήκε θέση σε κάποια Μηνολόγια μεταξύ των Αγίων για την ευσέβεια του και για τον εμπλουτισμό της πρωτεύουσας με ιερά κτίσματα, προς δόξαν Θεού.

Ο Όσιος Ιωσήφ ήταν γέννημα και θρέμμα της Κρήτης, από ένα χωριό που ονομαζόταν Κεράμων (σημερινό Αζωκέραμο Σητείας) το 1440 μ.Χ.. Οι ευσεβείς γονείς του, όταν ήλθε σε κατάλληλη ηλικία τον παρέδωσαν σ' έναν δάσκαλο, σεβάσμιο πνευματικό πατέρα, που κατοικούσε στο μονύδριο του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, του Δερματάνου όπως πολλοί το ήξεραν. Αυτό βρισκόταν κοντά στη θάλασσα, στον Χάνδακα (Ηράκλειο). Εκεί ο Ιωσήφ έμαθε τη θεία θεωρία και καλλιγραφούσε. Όταν πέθαναν οι γονείς του, μοίρασε τη μεγάλη κληρονομιά του στους φτωχούς και επιδόθηκε περισσότερο στους πνευματικούς αγώνες. Αργότερα ο Θεός τον αξίωσε να γίνει ιερέας και να πάει να προσκυνήσει στους Αγίους Τόπους. Κατόπιν επέστρεψε στο μονύδριό του και έζησε ζωή αγία με αγάπη και ελεημοσύνες προς τους συνανθρώπους του. Πέθανε πάνω από 70 χρονών στις 22 Ιανουαρίου του 1511 μ.Χ. και ενταφιάσθηκε στην μονή του. Με την ανακομιδή των λειψάνων του διαπιστώθηκε η αγιότητά του, διότι το ιερό λείψανο βρέθηκε ακέραιο και εξέπεμπε ευωδία. Το ι

 Θεσσαλονίκη, σχοῦσα καλὰ μυρία, Καὶ Θεοδώραν πλοῦτον ἄσυλον φέρεις. Τιμάται  5ης Απριλίου, 3 Αυγούστου ή κατ' άλλους 29 Αυγούστου. Πρότυπο αγνής και ταπεινής ψυχής μέσα στις νέες της Θεσσαλονίκης η Θεοδώρα, από πολύ μικρή έκανε ζωή αγία. Ο κόσμος με τις ποικίλες ηδονές του δεν την ενδιέφερε. Άνηκε ολόψυχα στο Χριστό. Είχε μεγάλο πόθο να βγει εντελώς έξω από το ρεύμα των κοσμικών θορύβων. Διότι ανήκε στην εκλεκτή μερίδα των ανθρώπων, για τους οποίους ο Χριστός είπε, «οὐκ εἰσὶν ἐκ τοῦ κόσμου» (Ιωάννου, ιζ' 14). Δεν έχουν, δηλαδή, φρονήματα του κόσμου, που ζει μακριά από την αλήθεια, μέσα στην αμαρτία. Ο πόθος αυτός της Θεοδώρας την έφερε στη μοναχική ζωή, όπου με προσευχές, αγρυπνίες και μελέτη του θείου λόγου, σφυρηλατούσε ακόμη περισσότερο τον εαυτό της. Με τα χρήματα δε, από την πώληση των εργόχειρων της, χόρταινε τους πεινασμένους συνανθρώπους της. Αλλά και με τις αδελφές στο μοναστήρι, έζησε με ειρήνη, πραότητα και μακροθυμία. Έτσι, έμεινε ζωντανό υπόδειγμα και όταν ακόμα π

Ο Άγιος Αρκάδιος γεννήθηκε στην Αρσινόη της Κύπρου και ήταν γιος ευσεβών και πλουσίων γονέων, του Μιχαήλ και της Άννας. Ο Αρκάδιος μορφώθηκε πολύ καλά στην Κωνσταντινούπολη και επανήλθε στην ιδιαίτερη πατρίδα του Αρσινόη.  Έγινε πολύ γνωστός για τους ασκητικούς του αγώνες και για τις μεγάλες του αρετές. Έτσι όταν πέθανε ο άγιος Νίκων, ο Αρκάδιος εκλέχθηκε διάδοχος του στο θρόνο της Αρσινόης. Αφού ποίμανε το ποίμνιο του θεάρεστα, απεβίωσε ειρηνικά την 29η Αυγούστου. Αυτός είχε και αδελφό τον Άγιο Θεοσέβειο τον Αρσινοήτη.

Τέμνει κεφαλὴν χεὶρ μιαιφόνος ξίφει, Τοῦ χεῖρα θέντος εἰς κεφαλὴν Κυρίου. Εἰκάδι ἀμφ' ἐνάτῃ Προδρόμου τάμεν αὐχένα χαλκός. «Οὐκ ἐξεστὶ σοὶ ἔχειν, τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου». Δεν σου επιτρέπεται από το νόμο του Θεού να έχεις τη γυναίκα του αδελφού σου, ο όποιος ζει ακόμα. Λόγια του Τιμίου Προδρόμου, που αποτελούσαν μαχαιριές στις διεφθαρμένες συνειδήσεις του βασιλιά Ηρώδη Αντίπα και της παράνομης συζύγου του Ηρωδιάδος, που ήταν, γυναίκα του αδελφού του Φιλίππου. Ο Ηρώδης, μη ανεχόμενος τους ελέγχους του Προδρόμου, τον φυλάκισε. Σε κάποια γιορτή όμως των γενεθλίων του, ο Ηρώδης υποσχέθηκε με όρκο να δώσει στην κόρη της Ηρωδιάδος ότι ζητήσει, διότι του άρεσε πολύ ο χορός της. Τότε η αιμοβόρος Ηρωδιάς είπε στην κόρη της να ζητήσει στο πιάτο το κεφάλι του Ιωάννη. Πράγμα που τελικά έγινε. Έτσι, ο ένδοξος Πρόδρομος του Σωτήρα θα παραμένει στους αιώνες υπόδειγμα σε όλους όσους θέλουν να υπηρετούν την αλήθεια και να αγωνίζονται κατά της διαφθοράς, ανεξάρτητα από κινδύνους και θυσίες. Και

Εφημερίδα Μακεδονία, Φύλλο: 31/8/1976, Σελίδα: 4 Στις 29 Αυγούστου  1976, ημέρα Κυριακή, ο  «Εθνικός» Σιδηροκάστρου έπαιξε στο γήπεδό του με μια ομάδα της «Βέροιας», την οποία νίκησε με σκορ 1-0. Το μοναδικό γκολ σημείωσε ο Μοσχολιός, όπως αναφέρει η ε φημερίδα Μακεδονία. ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ - «ΒΕΡΟΙΑ» – Ο «Εθνικός» Σιδηροκάστρου έπαιξε στο γήπεδο του με μια ομάδα τῆς «Βεροίας» τὴν ὁποία ἐνίκησε με τέρμα- τα 1-0. Το μοναδικό γκόλ σημείωσε ὁ Μοσχολιός.   Επίσης, στο ίδιο φύλλο αναφέρει τον επερχόμενο αγώνα με την μικτή Θεσσαλονίκης την 1η Σεπτεμβρίου  1976, πάλι στο Σιδηρόκαστρο. Οι παραπάνω αγώνες έγιναν στο πλαίσιο του εορτασμού της Αγίας Ζώνης.

  Στις 29 Αυγούστου 1947, σύμφωνα με τηλεγράφημα που έφτασε στην εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ (όπως αναφέρει η εφημερίδα), η οποία έγραψε: Οι Σερραίοι Ζητούν Να Επιστρατευθούν Λάβαμε χθες από τις Σέρρες το ακόλουθο τηλεγράφημα: «Λόγω επικείμενων μεγάλων κινδύνων και μετά το ολοκαύτωμα της Νιγρίτας και της Ζίχνης, παρακαλούμε θερμά να αποσταλεί άμεσα στη Βόρεια Ελλάδα όλη η διαθέσιμη στρατιωτική δύναμη και οπλισμός, ώστε να επιστρατευθούμε όλοι. Είναι απαραίτητο να γίνει κατανοητό από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο Έλληνα ότι η Πατρίδα δεν έχει ποτέ βρεθεί σε μεγαλύτερο κίνδυνο.» Με εντολή άνω των εκατό Συλλόγων, Σωματείων και Οργανώσεων Σερρών. Οι Πρόεδροι Εμπορικού Συλλόγου: Απ. Καζαμίας Ομοσπονδίας Επαγγελματιών και Βιοτεχνών: Δ. Τράντος Εργατικού Κέντρου: Χρ. Νικολάου Φύλλο: 30/8/1947, Σελίδα: 3 ΟΙ ΣΕΡΡΑΙΟΙ ΖΗΤΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΘΟΥΝ Ελάβομεν χθὲς ἐκ Σερρῶν τὸ κάτωθι τηλεγράφημα: «Κατόπιν ἐπικρεμαμένων μεγίστων κινδύνων, κατόπιν ὁλοκαυτώματος Νιγρί της Ζίχνης ἐξορκίζομεν, ἵνα ἀποστα λῇ τάχιστα Βόρ

  Σύμφωνα με την ανακοίνωση της εφημερίδας Μακεδονία, στις 10 Αυγούστου 1930, με σχετικό διάταγμα η διοργανώθηκε τετραήμερη εμπορική πανήγυρη στα Κάτω Πορόια. Η πανήγυρη αυτή ήταν προγραμματισμένη να ξεκινήσει στις 29 του μηνός και να ολοκληρωθεί το απόγευμα της 1ης Σεπτεμβρίου. Δημοσιευθέντος τοῦ σχετικού Διατάγ ματος περὶ καθιερώσεως τετραημέρου ἐμπορικῆς πανηγύρεως ἐν Κάτω Πορρο- ΐοις καθίσταται γνωστὸν εἰς τοὺς πάσης φύσεως ἐμπόρου; ὅτι ἡ πανήγυρις ἄρ· χετει τὴν 29ην τρέχ. καὶ λήγει τὸ ἑσπέ- μας τῆς 1ης Σ)μοίου. Ὑπὸ τῆς τυπικῆς ἀρχῆς θέλει παρα σχεθῇ πᾶσα εὐκυλία εἰς τὸν συναλλασό μενον κόσμον, ἐλήφθησαν δὲ ὑπ᾿ αὐτῆς πάντα τὰ ἐνδεικνυόμενα μέτρα διὰ την ἀσχαλῆ ἐπιτυχίαν τῆς πανηγύρεως καὶ διαμονής ἀνέτου διαμονῆς τῶν ἐπισκεπτῶν. Η τοποθεσία, τὸ νερὸ ἀφθονο καὶ κρῦο, ἡ εὐρύχωρος πλατεία κλπ. έγγυς - ὢνται δια τ᾿ ἀνωτέρω,

Προετοιμασίες για το πανηγύρι Σιδηροκάστρου, 29 Αυγούστου 2015