ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

  Εφημερίδα Μακεδονία, Φύλλο: 3/9/1931, Σελίδα: 5 Στις 3 Σεπτεμβρίου  1931  η εφημερίδα Μακεδονία έγραψε: Κατά την αναφορά από το Σιδηρόκαστρο, γνωστοί που έσπασαν τον τοίχο του παντοπωλείου του Θ. Τοσίδου, αφαίρεσαν από το ταμείο 1000 δρχ. σε κέρματα. Επίσης, στο Μεγαλοχώρι Σερρών, διαρρήχθηκε το παντοπωλείο του Δ. Τίκογλου, από το οποίο κλάπηκαν εμπορεύματα αξίας 3000 δραχμών. Οι δράστες της διάρρηξης αυτής συνελήφθησαν: οι Μαργαρότογλου, Ν., Αρίσταρχος, Κ., Κανέλλης και Κ. Καρβέλλης. ΔΙΑΡΡΗΞΕΙΣ Κατ' ἀναφορὰν ἐκ Σιδηροκάστρου ἄν γνωστοι, διατούσαντες τὸν τοῖχον τοῦ παντοπωλείου τοῦ Θ. Τοσίδου ἀφήρεσαν ἐκ τοῦ ταμείου 1000 δρχ. εἰς κέρματα. – ᾿Επίσης εἰς τὸ Μεγαλοχώριον τῶν Σερρῶν διερρήχθη τὸ παντοπωλεῖον τοῦ Δ. Τίκογλου, ἐκ τοῦ ὁποίου ἐκλάπησαν ἐμπορεύματα ἀξίας 3 χιλ. δραχμών. ῾Ω; δράσται τῆς διαρρήξεως ταύτης συνελή φθησαν οἱ 1. Μαργαρότογλου, Ν. ᾿Αρί σταρχος, Κ. Κανέλλης καὶ Κ. Καρ. βέλλης.

Στις 3 Σεπτεμβρίου 1940, στον θερινό κινηματογράφο "Έσπερο" των Σερρών, προβλήθηκε η ταινία "Hard to Get" (Το τρελλοκόριτσο). Στην ταινία πρωταγωνιστούν η Olivia de Havilland και ο Dick Powell, δύο δημοφιλείς ηθοποιοί της εποχής. Το Hard to Get είναι μια αμερικανική ρομαντική κωμωδία του 1938 με πρωταγωνιστές τον Dick Powell και την Olivia de Havilland. Σε σενάριο των Jerry Wald, Maurice Leo και Richard Macaulay και σκηνοθεσία του Ray Enright, η ταινία είναι για μια κακομαθημένη νεαρή κληρονόμο που προσπαθεί να χρεώσει λίγη βενζίνη σε ένα δικαστήριο αυτοκινήτων και αναγκάζεται από τον συνοδό να τακτοποιήσει τον λογαριασμό της στρώνοντας κρεβάτια. και δωμάτια καθαριότητας. Αποφασίζοντας να τα καταφέρει, προσποιείται ότι τον συγχώρεσε και μετά τον στέλνει στον πατέρα της για να πάρει χρηματοδότηση για το σχέδιό του να αναπτύξει μια σειρά από γήπεδα αυτοκινήτων σε όλη τη χώρα, γνωρίζοντας ότι θα σπαταλήσει μόνο τον χρόνο του. Το Hard to Get κυκλοφόρησε από την Warner B

Στις 3 Σεπτεμβρίου 1933, στους κινηματογράφους «Κρόνιον» και «Έσπερο» των Σερρών, προβλήθηκε ταυτόχρονα η ταινία "Η ερωμένη του υπασπιστού". Η προβολή αυτής της ταινίας σε δύο διαφορετικούς κινηματογράφους την ίδια ημέρα υποδηλώνει την απήχηση και τη δημοτικότητα που είχε εκείνη την εποχή. 

Φύλλο της εφημερίδας «Αβάντι» στην ισπανοεβραϊκή γλώσσα Στις 3 Σεπτεμβρίου 1914, δικάστηκε στο κακουργιοδικείο Σερρών ο Εβραίος σοσιαλιστής Α. Αρδίτης, μέλος της «Φεντερασιόν», μιας σοσιαλιστικής οργάνωσης στη Θεσσαλονίκη. Το φύλλο της «Αβάντι!» (εφημερίδα της «Φεντερασιόν») κατασχέθηκε.  Η κατηγορία που του απαγγέλθηκε αφορούσε ένα άρθρο που δημοσίευσε στην εφημερίδα «Αβάντι» στις 23 Μαΐου 1914, στο οποίο, σύμφωνα με το κατηγορητήριο της αστυνομικής διεύθυνσης Θεσσαλονίκης, κατηγορήθηκε ότι προσέβαλε τον τότε βασιλιά της Ελλάδας. Στο επίμαχο άρθρο ο Αρδίτης ασκούσε κριτική σε απόφαση των αρχών να επιβάλουν αργία στις αποθήκες του καπνού τη μέρα της ονομαστικής γιορτής του βασιλιά Η δίκη προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον, ιδιαίτερα μέσα στην εβραϊκή κοινότητα, με πολλούς Ισραηλίτες να παρακολουθούν τη διαδικασία, συμπεριλαμβανομένου και του αρχιραβίνου Μέιρ. Ο Αρδίτης υπερασπίστηκε από τους δικηγόρους Ι. Ράλλη, Κ. Ζάχο, καθώς και τον Σερραίο δικηγόρο Ι. Πατσόπουλο. Το δικαστήριο τελικά καταδ

Στις 3 Σεπτεμβρίου 1899, η εφημερίδα ΑΓΩΝ αναφέρει πως το βουλγαρικό Πρακτορείο στις Σέρρες είναι κέντρο οργάνωσης ληστρικών συμμοριών. Σε αυτήν την αναφορά εμπεριέχει την απαγωγή του Ηγούμενο της Μονής του Προδρόμου στα Σέρρας στις 13 Αυγούστου 1899. Η εφημερίδα έγραψε: Το Βουλγαρικό Πρακτορείο στις Σέρρες κέντρο οργάνωσης ληστρικών συμμοριών. Βορειοανατολικά των Σερρών, σε απόσταση μιάμισης ώρας και σε μια στενή κοιλάδα που σχηματίζουν οι πλαγιές του Μενοίκιου όρους, βρίσκεται η γνωστή και ιστορική Μονή του Τιμίου Προδρόμου. Εδώ και μερικά χρόνια, ηγούμενος της μονής είναι ο σεβαστός και ενάρετος γέροντας Χριστόφορος, απόφοιτος της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης και της Θεολογικής και Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού Πανεπιστημίου, ο οποίος δίδαξε για πολλά χρόνια τα ελληνικά γράμματα στις Σέρρες, στη Μονή και στην Αθωνιάδα Σχολή. Αυτόν τον πολύτιμο και ιερό γέροντα, ενώ επέστρεφε από τις Σέρρες στη Μονή στις 13 του μήνα, απήγαγαν ληστές ακριβώς μπροστά από τη Μονή και τον οδήγησαν σε άγ

Ο Όσιος Άνθιμος, κατά κόσμο Αργύριος Κ. Βαγιάνος, γεννήθηκε την 1η Ιουλίου 1869 μ.Χ. στην περιοχή του Αγίου Λουκά Λιβαδίων. Οι ευσεβείς και ενάρετοι γονείς του, Κωνσταντίνος και Αργυρώ, φρόντισαν να δώσουν Χριστιανική αγωγή στο τέκνο τους. Και ο νεαρός Αργύριος δωρεοδέκτης του Αγίου Πνεύματος, με πνεύμα σοφίας, ήταν προορισμένος από τον Θεό να αναδειχθεί σκεύος εκλογής και να γίνει μέγας παιδαγωγός εις Χριστόν. Η όλη παιδιόθεν ανάπτυξη και ανατροφή του τελούσε προφανώς υπό την ισχυρή και βαθιά επίδραση του χριστιανικού οικογενειακού του περιβάλλοντος. Γράμματα δεν έμαθε πολλά. Περιορίσθηκε στις απλές γνώσεις του δημοτικού σχολείου. Έτσι χωρίς τα θεωρητικές γνώσεις της εγκοσμίου καταξιώσεως, αλλά με ευφυΐα και διεισδυτικότητα πνεύματος και με ιδιαιτέρως έντονη την επιθυμία για βίο πνευματικό, προχωρά αταλάντευτος στην ενάρετη ζωή με την πολύτιμη δωρεά της ακλόνητης πίστεως. Ο θείος έρως τον οδηγεί στην απάρνηση του κόσμου και της βοής του και στη μοναχική πολιτεία, από όπου εξέλαμψαν οι

 Ο Άγιος Πέτρος, ήταν Ρώσος ιερέας και δια Χριστόν σαλός.

 Xριστός Bασιλεύς ευσεβή Kωνσταντίνον, Eν ουρανοίς έστεψε κοσμίω στέφει. Αυτός φαίνεται, ότι είναι ο τέταρτος γιος του βασιλιά Ηρακλείου, που βασίλευσε το έτος 641 μ.Χ. και ο όποιος, από άλλους μεν καλείται Κωνσταντίνος Ηράκλειος, από άλλους δε, Κωνσταντίνος ο νέος. Αυτός ήταν πολύ πιστός βασιλιάς και βασίλευσε έξι μήνες. Κατά τον Μελέτιο, ο βασιλιάς αυτός δηλητηριάστηκε.

 Εἰσδὺς Χαρίτων εἰς τὸν ἀσβέστου βόθρον, Ἄσβεστον εὗρε φῶς ἀκηράτου τόπου. Ο Άγιος Χαρίτων μαρτύρησε, αφού τον έριξαν μέσα σε λάκκο με βραστό ασβέστη.

 Ζήνων ὁ θεῖος τοῦ Θεοῦ πόθῳ ζέων, Χαίρων ὑπῆλθε τοῦ μολύβδου τὸ ζέον. Ο Άγιος Ζήνων απεβίωσε μαρτυρικά αφού τον έριξαν μέσα σ' ένα καζάνι με βραστό μολύβι.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων του Ροστόφ,  ο δια Χριστόν σαλό (γνωστός και ως Ιωάννης ο Μαλλιαρός) ήταν ένας άγιος ανόητος (Yurodivy), της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στο δεύτερο μισό του 16ου αιώνα. Υπέμεινε πολλές δοκιμασίες στη διάρκεια της ζωής του. «Δεν είχε μόνιμο καταφύγιο και κατά καιρούς ξεκουραζόταν στο σπίτι του πνευματικού του Πατέρα, ιερέα στην εκκλησία του Παναγίου ή με μια από τις ηλικιωμένες χήρες». Σύμφωνα με πηγές της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Αμερική, ο μακαριστός Ιωάννης, Ζώντας με ταπείνωση, υπομονή και αδιάλειπτη προσευχή... έθρεψε πνευματικά πολλούς ανθρώπους, ανάμεσά τους και ο Άγιος Ειρήναρχος, Ερημίτης του Ροστόφ (13 Ιανουαρίου). Μετά από μια μακρά ζωή ασκητισμού, πέθανε στις 3 Σεπτεμβρίου 1580 και ετάφη, σύμφωνα με την τελική του επιθυμία, δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Blaise πέρα ​​από το βωμό. Είχε «μαλλιές στο κεφάλι του άφθονα», γι’ αυτό τον έλεγαν «Τριχαίο». Ο τίτλος «Ελεήμων» δόθηκε στον μακαριστό Ιωάννη λόγω των πολλών ιαμάτων που έγιναν στον τάφο του, αλλά

Η μνήμη της Αγίας Φοίβης αναφέρεται επιγραμματικά στο «Μικρόν Ευχολόγιον ή Αγιασματάριον» έκδοση «Αποστολικής Διακονίας» 1956, χωρίς άλλες πληροφορίες. Πουθενά άλλου δεν αναφέρεται η μνήμη της αυτή τη μέρα. Μάλλον όμως πρόκειται για την Αγία Φοίβη που αναφέρει ο Απόστολος Παύλος στην «Προς Ρωμαίους», στο κεφάλαιο 16, στίχοι 1-2: «Συνίστημι δὲ ὑμῖν Φοίβην τὴν ἀδελφὴν ἡμῶν, οὖσαν διάκονον τῆς ἐκκλησίας τῆς ἐν Κεγχρεαῖς, ἵνα αὐτὴν προσδέξησθε ἐν Κυρίῳ ἀξίως τῶν ἁγίων καὶ παραστῆτε αὐτῇ ἐν ᾧ ἂν ὑμῶν χρῄζῃ πράγματι· καὶ γὰρ αὐτὴ προστάτις πολλῶν ἐγενήθη καὶ αὐτοῦ ἐμοῦ». Η Φοίβη ήταν εξαίρετη ψυχή με πολλά πνευματικά ενδιαφέροντα. Γι' αυτό και όταν ο Απόστολος Παύλος επισκέφτηκε τις Κεγχρεές, στην Κόρινθο, και κήρυξε τη νέα διδαχή, τη διδαχή του Χριστού, η ευγενής Φοίβη προσκολλήθηκε στον κήρυκα του Χριστού με αφοσίωση. Με τέτοια μάλιστα αφοσίωση, όση η Λυδία στους Φιλίππους και όση η Πρίσκιλλα στην Κόρινθο. Και έγινε μια ακούραστη συνεργάτρια του μεγάλου Αποστόλου στην ιεραποστολή, μέσα

Η Ανακομιδή των Ιερών λειψάνων του Αγίου Νεκταρίου Αιγίνης έγινε το 1953 μ.Χ. Ο Άγιος Νεκτάριος Αιγίνης, εορτάζει στις 9 Νοεμβρίου. Ο Άγιος Νεκτάριος, κατά κόσμον Αναστάσιος, γεννήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 1846 μ.Χ., στην Συληβρία της Ανατολικής Θράκης. Γεννήθηκε σε χώματα ελληνικά από ευσεβείς γονείς, τον Δημοσθένη και την Μαρία Κεφαλά, το 5ο από τα 6 παιδιά φτωχής οικογένειας. Από μικρό παιδί η ευσεβής γιαγιά του, του έμαθε τον 50ο Ψαλμό, το «ελέησόν με ο Θεός»· και όπως λέει χαρακτηριστικά ο Συναξαριστής του βίου του, όταν έφθανε στο σημείο του Ψαλμού «διδάξω ανόμους τας οδούς Σου» το επαναλάμβανε μόνος του πολλὲς φορές. Από μικρός έφτιαχνε τεχνητούς άμβωνες και μιλούσε για το Χριστό στα παιδιά της ηλικίας του. Αφού τελείωσε το δημοτικό και το σχολαρχείο στην πατρίδα του, με την ευχή των γονέων του, παίρνει την απόφαση να ξενιτευθεί στην Κωνσταντινούπολη, καθώς η οικογένειά του αδυνατούσε να συντηρήσει όλα τα μέλη της, και η γενέτειρά του δεν είχε σχολείο μέσης εκπαίδευσης. Ηταν μόλις 1

Ὡς εἰς ἄριστον τὴν πυρὰν σπεύδων τρέχεις, Χριστοῦ ἄριστε Μαρτύρων Ἀριστίων. Ο Άγιος Αριστίων γεννήθηκε στις αρχές του 2ου αιώνα μ.Χ. στην επαρχία της Συρίας Απάμεια και έγινε Χριστιανός από τον Άγιο Αντώνιο (9 Νοεμβρίου) σε ηλικία μόλις 10 ετών. Λόγω του ενάρετου βίου του, εκλέχτηκε από τον λαό, δεύτερος επίσκοπος της Αλεξάνδρειας της μικρής που βρησκόταν στην Κιλικία της Μικράς Ασίας (κοντά στην πόλη Ισσόν). Ως ποιμενάρχης, ο Αριστίων, ποίμανε θεάρεστα το ποίμνιο του και δίδασκε με παρρησία το Λόγο του Χριστού με αποτέλεσμά να γίνουν Χριστιανοί πολλοί ειδωλολάτρες. Αυτό όμως δεν άρεσε στον Ρωμαίο έπαρχο που διέταξε να τον συλλάβουν και να τον ρίξουν στην πυρρά. Μέσα στο καμίνι, ο Αριστίων, υμνώντας και δοξάζοντας τον Χριστό έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου Λειτουργικά κείμενα Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε. Χριστῷ ἱεράτευσας ὢ Ἀριστίων καλῶς, ὢ ὕστερον ἔθυσας σαυτὸν ὡς θῦμα σεπτόν, ἀθλήσας δι' αἵματος, ὅθεν μὴ διαλίπης ἰκετεύειν ἀπαύστως, ὑπὲρ τῶν σὲ τιμώντων, καὶ θερμῶς ἐκζη

Aρχοντίων λίμωττε καντεύθεν τρύχε, Άρχοντα κόσμου λαμίαν νοουμένην. Ο Άγιος Αρχοντίων μαρτύρησε δια λιμού (Λαμία είναι ένα θηρίο, το οποίο έχει μεγάλο λαιμόν. Mε το θηρίο αυτό, παρομοιάζεται εδώ ο Διάβολος).

Ὀφθεῖσα Βασίλισσα φρικτὴ θηρίοις, Φρικτῷ παρέστη παμβασιλέως θρόνῳ. Η Αγία Βασίλισσα υπήρξε το καύχημα της Εκκλησίας της Νικομήδειας, κατά τον διωγμό των Χριστιανών επί Διοκλητιανού. Καταγγέλθηκε σαν χριστιανή, που αποσπούσε νεαρές ειδωλολάτρισσες από την πολυθεΐα και οδηγήθηκε μπροστά στον ηγεμόνα Αλέξανδρο. Εκεί η Βασίλισσα ομολόγησε χωρίς κανένα δισταγμό, ότι είναι χριστιανή και λατρεύει τον Ένα και αληθινό Θεό. Μαστιγώθηκε σκληρά και στη συνέχεια ο ηγεμόνας διέταξε και την έριξαν μέσα στη φωτιά. Αλλά με θαυματουργικό τρόπο η Βασίλισσα, βγήκε από τη φωτιά άθικτη. Οι ειδωλολάτρες, θεώρησαν πως αυτό ήταν μαγική ενέργεια και έτσι την έριξαν για τροφή σε δύο πεινασμένα λιοντάρια. Η Βασίλισσα όμως, δια της προσευχής προς τον Θεό, έκανε τα δύο λιοντάρια να σταθούν σαν ήμερα αρνιά μπροστά της. Τότε έγινε και το μεγαλύτερο θαύμα. Άνοιξαν τα πνευματικά μάτια του ηγεμόνα Αλεξάνδρου και έπεσε μετανοημένος στα πόδια της Βασίλισσας και ζήτησε απ' αυτή να τον κατηχήσει στη χριστιανική πίστη.

Δώρον Θεός σε και πολύ τε και νέον, Δέδωκεν ημίν Πολύδωρε τρισμάκαρ. Κύπριος από τη Λευκωσία ο νεομάρτυρας Πολύδωρος, ανατράφηκε από γονείς ευσεβείς, τον Λουκά και τη Λουρδανού. Έμαθε τα Ιερά γράμματα και ταξίδεψε στην Αίγυπτο και σ' άλλες χώρες, κάνοντας το επάγγελμα του πραματευτή. Όταν το 1793 μ.Χ. βρισκόταν στην Αίγυπτο, προσλήφθηκε γραμματέας από έναν αρνησίχριστο Ζακυνθηνό. Σε κάποια όμως διασκέδαση μαζί του, μέθυσε και αρνήθηκε τον Χριστό. Όταν όμως συνήλθε μετανόησε πικρά, πήγε στη Βηρυτό και εξομολογήθηκε στον εκεί Αρχιερέα. Κατόπιν αποσύρθηκε στο Μοναστήρι του όρους του Λιβάνου, όπου ξεκουράστηκε κατά τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Κατόπιν αναχώρησε στην Πτολεμαΐδα (Άκρι), όπου ανακοίνωσε στον εκεί Αρχιερέα τον πόθο του να μαρτυρήσει. Με την προτροπή του Αρχιερέα αναχώρησε στην Αίγυπτο, αλλά λόγω θαλασσοταραχής προσάραξε στη Γιάφα. Από εκεί πήγε στη Χίο (13 Ιουνίου 1793 μ.Χ.) και έπειτα στη Σμύρνη, για να επιστρέψει έπειτα πάλι στη Χίο. Τελικά έφτασε στη Νέα Έφεσο, όπου μπροστά