Ο Θεόδωρος Βαλλιάνος γράφει στις 3 Φεβρουαρίου 1838 : «Δεν υπάρχει οικία εκ των οπωσούν ευκαταστάτων Οθωμανών εις τας πλειοτέρας πόλεις της Μακεδονίας και της Θεσσαλίας, ως ενταύθα, Σέρρας, Ντούμπιτζα, Δράμαν, Βέροιαν, Νιάουσταν, Βιτώλια, Λάρισαν και λοιπάς, όπου να μη ευρίσκεται είς ή μια και πλειότεροι αιχμάλωτοι. Τούτο είναι αληθέστατον και παρά πάντων ομολογούμενον. Και, μολονότι το πλείστον αυτών εδέχθη, είτε άκον είτε εκόν, τον ισλαμισμόν και μολονότι διάγουν βίον πολυτελή και αυτάρκη παρά τοις Οθωμανοίς, δεν είναι, όμως, αμφιβολία ότι είναι όλως πρόθυμοι −παρουσιασθείσης της ευκαιρίας− να προστρέξουν εις την πατρικήν θρησκείαν και να ζητήσουν την απελευ θέρωσίν των».