ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Απο την εφημερία ΕΜΠΡΟΣ στις 8 Ιουνίου 1949 Στις 30 Μαΐου 1949, η εφημερίδα «Εμπρός» κατέγραψε μια συγκινητική στιγμή που ανέδειξε το θάρρος και την αυταπάρνηση των Ελλήνων μαχητών. Οκτώ ανάπηροι πολέμου, που πολέμησαν με γενναιότητα στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, επισκέφθηκαν το Σιδηρόκαστρο, εκπροσωπώντας το Πανελλήνιο Συνέδριο Αναπήρων. Αυτοί οι γενναίοι Έλληνες, που είχαν θυσιάσει μέλη του σώματός τους για την τιμή και την ακεραιότητα της πατρίδας, έφθασαν στην πόλη για να τιμήσουν τους ήρωες που είχαν υπερασπιστεί τη Μακεδονική γη από τις εχθρικές επιθέσεις. Η υποδοχή τους ήταν αντάξια της προσφοράς τους, με στρατιωτικές τιμές και θερμές εκδηλώσεις από την τοπική κοινωνία, τους αξιωματικούς, τους μαθητές, τους προσκόπους και πλήθος κόσμου. Το κλίμα ήταν γεμάτο πατριωτισμό και συγκίνηση, με μια νεαρή κοπέλα να προσφέρει λουλούδια στους αναπήρους, συμβολίζοντας την ευγνωμοσύνη του λαού για τις θυσίες τους. Η επίσκεψη ολοκληρώθηκε με τη συμμετοχή τους σε διάφορες εκδηλώσεις, όπως την

Στις 30 Μαΐου του 1983, το Δημοτικό Συμβούλιο Σερρών προχώρησε σε σημαντικές μετονομασίες οδών, οι οποίες αντικατόπτριζαν την επιθυμία της κοινωνίας να απομακρυνθεί από τη βασιλεία και τη χούντα και να τιμήσει τους αγωνιστές και πολιτικούς που συνδέθηκαν με την εθνική αντίσταση και τη δημοκρατία. Συγκεκριμένα, οι μετονομασίες ήταν οι εξής: Η οδός Βασιλέως Κωνσταντίνου μετονομάστηκε σε οδό Εθνικής Αντίστασης. Η οδός Βασιλέως Γεωργίου Α΄ μετονομάστηκε σε οδό Γρηγορίου Λαμπράκη. Η οδός Βασιλίσσης Σοφίας μετονομάστηκε σε οδό Αλέξανδρου Παναγούλη. Η οδός Αϊζενχάουερ μετονομάστηκε σε οδό Γεωργίου Παπανδρέου. Οι μετονομασίες αυτές είχαν ως στόχο να εξαφανίσουν τα ίχνη του παρελθόντος που συνδέονταν με το πολίτευμα της βασιλείας και της χούντας

Νοσοκομείο Σερρών Στις 30 Μαΐου 1913, η πόλη των Σερρών αντιμετώπισε την εμφάνιση της χολέρας. Η χολέρα είναι μια σοβαρή και συχνά θανατηφόρα λοιμώδης νόσος που προκαλείται από το βακτήριο Vibrio cholerae. Συνήθως μεταδίδεται μέσω μολυσμένου νερού ή τροφής και μπορεί να προκαλέσει σοβαρή διάρροια και αφυδάτωση. Η επιδημία χολέρας στις Σέρρες το 1913 αποτελεί μέρος των μεγάλων υγειονομικών προκλήσεων που αντιμετώπισε η Ελλάδα κατά την περίοδο των Βαλκανικών Πολέμων (1912-1913). Κατά την εποχή εκείνη, οι συνθήκες υγιεινής και οι υγειονομικές υποδομές δεν ήταν επαρκείς για την αντιμετώπιση τέτοιων επιδημιών. Η επιδημία αυτή πιθανώς επιδεινώθηκε λόγω των συνθηκών πολέμου, της μαζικής μετακίνησης πληθυσμών και των κακών συνθηκών διαβίωσης των στρατιωτών και των πολιτών. Ιστορικό Πλαίσιο Βαλκανικοί Πόλεμοι (1912-1913): Οι Σέρρες ήταν μια από τις πόλεις που επηρεάστηκαν από τους Βαλκανικούς Πολέμους, οι οποίοι προκάλεσαν μεγάλες πληθυσμιακές μετακινήσεις και κακές συνθήκες υγιεινής. Η χολέρα

Η Αγία Εμμελεία καταγόταν από ευσεβή οικογένεια της Καισαρείας της Καππαδοκίας. Ο πατέρας αυτής αναδείχθηκε σε Μάρτυρα κατά τους τελευταίους διωγμούς. Ο βίος της Αγίας είναι η αγαθή ρίζα από την οποία βλάστησαν γλυκύτατοι καρποί, τα παιδιά της, τα οποία ανεδείχθησαν εξέχοντα μέλη της κοινωνίας και τα περισσότερα Άγιοι της Εκκλησίας, όπως ο Μέγας Βασίλειος, ο Γρηγόριος Νύσσης, ο Πέτρος Σεβαστείας, η μοναχή Μακρίνα και ο μοναχός Ναυκράτιος. Από αγία ρίζα προήλθαν αγιασμένοι βλαστοί, δηλαδή από αγίους γονείς προήλθαν ευλογημένα και άγια τέκνα. Η Αγία Εμμέλεια—γνωστή και ως Αιμιλία ή Έμιλυ—τιμάται ως αγία τόσο στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία όσο και στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και λέγεται ότι πέθανε στις 30 Μαΐου 375. Ωστόσο, δεν είναι η μόνη γυναίκα στην οικογένειά της που τιμάται ως αγία. Τόσο η πεθερά της, Μακρίνα η πρεσβυτέρα, όσο και οι κόρες της, η Μακρίνα η νεώτερη και η Θεοσεβία αναγνωρίζονται ως αγίες στην Καθολική Εκκλησία (εκτός από τη Θεοσεβία) και στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλ

   Ψήφῳ Θεοῦ πρὸς θεῖον ἤρθη χωρίον, , Γῆς, Ἰσαάκιος ἐκλιπὼν τὸ χωρίον., , Θεῖον Ἰσαάκιον μόρος εἷλεν ἑνὶ τριακοστῇ., , Ψήφω Θεού προς θείον ήρθη χωρίον, , Γης Iσάκιος εκλιπών το χωρίον, , Γην λίπεν Iσακίου τριακοστή κυδάλιμον κηρ. Ο Όσιος Ισαάκιος καταγόταν από την Συρία και έζησε στα χρόνια του βασιλιά Ουάλη (364 μ. Χ.), που ήταν υποστηρικτής των Αρειανών. Κάποτε οι Οστρογότθοι, παρά την απαγόρευση της κυβέρνησης, κατασκήνωσαν στη Θράκη και απειλούσαν την Κωνσταντινούπολη. Τότε ο Ουάλης αναγκάσθηκε να βαδίσει εναντίον τους. Ο Ισαάκιος, που ήταν ηγούμενος στη Μονή Δαλμάτων, βγήκε και συνάντησε τον πολέμιο των ορθοδόξων Ουάλη, και αφού έπιασε από τα χαλινάρια το άλογο του, του είπε: «Άπόδος ταις ποίμναις τους αρίστους νομέας και λήψη την νίκην άπονητί ει δε τούτων μηδέν δεδρακώς παρατάξαιο, μαθήσει τη πείρα ότι σκληρόν το προς κέντρα λακτίζειν ούτε γαρ έπανήξεις και προσαπολέσεις την στρατιάν» (Πράξεις των Αποστόλων, κστ' 14). Δηλαδή, δώσε στά ποίμνια τους άριστους ποιμένες και χωρ