ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Στις 4 Αυγούστου του 2009 εκοιμήθη στο Νεοχώρι Σιντικής του Νομού Σερρών, ο οσιότατος ιερέας π. Ιωάννης Καλαΐδης, κτήτορας του Ιερού Ναού των αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης.

Στις 4 Αυγούστου 1950, ολοκληρώθηκε η δημαρχιακή θητεία του Βασιλείου Χατζηιακώβου, η οποία είχε ξεκινήσει στις 30 Σεπτεμβρίου 1949. Στη θέση του Δημάρχου διορίστηκε ο πρόεδρος Πρωτοδικών Λ. Λογοθετίδης.

Στις δημοτικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 4 Αυγούστου 1929 στο Δήμο Σερρών, θριαμβευτής αναδείχθηκε για μια ακόμη φορά ο Επαμεινώνδας Τικόπουλος. Από τον συνδυασμό του εκλέχθηκαν 12 δημοτικοί σύμβουλοι, ενώ ο συνδυασμός του Ιωάννη Πατσόπουλου εξέλεξε 6. Οι υποψήφιοι του Λαϊκού κόμματος, με αρχηγό το γιατρό Γ. Γεωργιάδη, κυριολεκτικά καταποντίστηκαν και δεν κατάφεραν να εκλέξουν ούτε έναν δημοτικό σύμβουλο.

Το απόγευμα της 4ης Αυγούστου 1860, ο Οθωμανός Μουσταφά, γιος του Ιντζέ Ισουίνη από το γειτονικό χωριό Τσερπίστα (σημερινή Τερπνή), εισήλθε στη Νιγρίτα ένοπλος και συνοδευόμενος από τέσσερις άλλους έφιππους και ενόπλους Οθωμανούς. Εκεί απαίτησε από τον Έλληνα υπήκοο Μάρκο Πρωίου (Πρόγιου) να πάρει και να περιφέρει το άλογό του στην κωμόπολη. Όταν ο Πρώϊος αρνήθηκε. Ο ο Μουσταφά τον επιτέθηκε, τον έβρισε και τον κτύπησε. Ο Πρώϊος διαμαρτυρήθηκε αμέσως στον δημόσιο υπάλληλο (Τσαούση) της Διοίκησης Σερρών, που διέμενε στη Νιγρίτα, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Κατόπιν, διαμαρτυρήθηκε και στο ελληνικό υποπροξενείο Σερρών.

Τὸν ἑπτάριθμον τιμῶ χορὸν Μαρτύρων, Δείξαντα Ἀνάστασιν νεκρῶν τῷ κόσμῳ Τῇ δὲ τετάρτῃ νεκροέγερτοι ξύνθανον ἑπτά. Οι εν Εφέσω επτά παίδες  ή  Οι επτά κοιμώμενοι της Εφέσου  είναι ένας ιερός θρύλος της  Χριστιανικής  παράδοσης. Αναφέρεται στην ιστορία επτά νεαρών ανδρών, οι οποίοι  διωκόμενοι  για την πίστη τους στον  Χριστό , αναζήτησαν προστασία σε μια σπηλιά και έπεσαν σε έναν ύπνο που κράτησε σχεδόν δύο αιώνες. Η ιστορία αναφέρεται σε τουλάχιστον εννέα μεσαιωνικές γλώσσες και διατηρείται σε περισσότερα από 200 χειρόγραφα, που χρονολογούνται κυρίως μεταξύ του 9ου και του 13ου αιώνα  Οι Άγιοι Επτά Παίδες, τα ονόματα των οποίων είναι: Μαξιμιλιανός, Ιάμβλιχος, Μαρτινιανός, Διονύσιος, Αντωνίνος (ή Ιωάννης), Κωνσταντίνος και Εξακουστοδιανός, έζησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Δεκίου (249 - 251 μ.Χ.). Ο θρύλος σώζεται σε διάφορες εκδοχές και σε πολλές γλώσσες. Όσον αφορά τη χριστιανική εκδοχή, η παλαιότερη γνωστή διήγηση αυτής της ιστορίας βρίσκετα...