ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Στις 4 Ιουλίου 1935 άρχισε τις προβολές του ο θερινός κινηματογράφος «Όασις» με επιχειρηματίες τους Γ. Χρήστου, Τεφαρίκη και Κανάκη. Το προηγούμενο όνομα του κινηματογράφου ήταν «Αύρα» και αργότερα μετονομάστηκε σε «Τιτάνια». Τα «Τιτάνια» ήταν μία από τις πιο αγαπημένες θερινές αίθουσες των Σερραίων σινεφίλ. Οι επισκέπτες απολάμβαναν το πράσινο που κάλυπτε όλους τους τοίχους, μαζί με τη μοσχοβολιά του αγιοκλήματος και του γιασεμιού, χαρακτηριστικά των περισσότερων θερινών αιθουσών εκείνης της εποχής. Εκτός από αυτά, οι θεατές απολάμβαναν και την απολαυστική μυρωδιά της τσίκνας από τη διπλανή εξοχική ψησταριά «Φλαμουριές». Παράλληλα, από την απέναντι «Χαραυγή» του Ηλία Χατζηπαζαρλή, ακούγονταν δυνατά λαϊκά τραγούδια της εποχής από δίσκους γραμμοφώνου.

Αξιωματικοί έδερναν τους στρατιώτες στα Σέρρας, όωπς αναφέρει η εφημερίδα Ο Νέος Ριζοσπάστης. ΣΤΙΣ ΣΕΡΡΕΣ ΤΟΥΣ ΞΥΛΟΚΟΠΟΥΝ Στο 19ο Σύνταγμα η ζωή μας έχει καταντήσει ανυπόφορη. Οι αξιωματικοί έφτασαν στο σημείο να μας δέρνουν. Ο ανθυπολοχαγός Χρυσούλης ξυλοκόπησε άγρια τον στρατιώτη Π. Μούρτζαλα, τον έπιασε από το λαιμό για να τον πνίξει και του έσκισε το περιλαίμιο. Το γεγονός αυτό προκάλεσε την αγανάκτηση των φαντάρων που γιουχάισαν τον ανθυπολοχαγό. Ο διοικητής του λόχου, για να ησυχάσει τους φαντάρους, έδιωξε τον ανθυπολοχαγό από τα γυμνάσια. Επίσης, ο υπολοχαγός του Φρουραρχείου Τσικλάκης πιάνει τους φαντάρους και τους ξυλοκοπάει μέσα στα κρατητήρια. Σέρρες, 4/7/33 Ανταποκριτής Συντάγματος ΣΤΙΣ ΣΕΡΡΕΣ ΤΟΥΣ ΞΥΛΟΚΟΠΟΥΝ Στο 19ο Συντίμα ή ζωή μας Εν χει καταντήσει ἀνυπόφορη. Οἱ ἀξιω ματικοί φθάσανε στὸ σημεῖο νὰ μᾶς δέρνουν. Ὁ ἀιθ) γὸς Χρυσούλης ξυ. λοκόπησε ἄγρια τὸ στρατιώτη Π. Μούρτζαλαν, τὸν ἔπιασε ἀπ᾿ τὸ λαι μὸ γιὰ νὰ τὸν πνίξει καὶ τοῦ ἔσκισε τὸ περιλαίμιο. Τὸ γεγονὸς αὐτό προ κά...

Στις 4 Ιουλίου 1913, ο Γραμματέας της Μητροπόλεως Σερρών, Αθανάσιος Τέγος, συνέταξε έναν κατάλογο των ελληνικών ναών που καταστράφηκαν από τους Βουλγάρους κατά την απελευθέρωση. Ο κατάλογος αυτός περιλάμβανε ναούς μεγάλης θρησκευτικής και ιστορικής αξίας, καθώς και την εκτιμώμενη αξία των ζημιών που υπέστησαν. Ορισμένοι από αυτούς τους ναούς ήταν αριστουργήματα βυζαντινής αρχιτεκτονικής. Ακολουθεί ο κατάλογος με τις ζημιές: Άγιοι Θεόδωροι (Μητροπολιτικός Ναός Βυζαντινού ρυθμού) - ανεκτίμητης αξίας Παναγία Ηλιόκαλη - αξίας 7.000 Αγία Παρασκευή - αξίας 2.500 Άγιος Συμεών - αξίας 1.200 Τρεις Παίδες - αξίας 1.500 Αγία Βαρβάρα - αξίας 2.500 Αγία Κυριακή - αξίας 2.500 Άγιος Γεώργιος - αξίας 2.000 Παναγία των Βλαχερνών - αξίας 1.500 Αγία Φωτεινή - αξίας 3.500 Αγία Επίσκεψις - αξίας 1.700 Μεγάλοι Ταξιάρχαι - αξίας 5.500 Άγιος Παντελεήμων - αξίας 6.000 Άγιος Βλάσιος - αξίας 3.500 Δώδεκα Απόστολοι - αξίας 2.000 Άγιος Νικόλαος - αξίας 3.000 Αγία Ελεούσα - αξίας 6.000 Άγιος Αθανάσιος και Κύριλλος ...

Στις 4 Ιουλίου 1913, βρέθηκαν νεκροί στο δρόμο προς το Λιβούνοβο ο Κωνσταντίνος Β. Σταμούλης, ο Αναστάσιος Χρυσάφης και ο Λεωνίδας Παπαπαύλος. Ακολουθεί μια σύντομη βιογραφία τους: Κωνσταντίνος Β. Σταμούλης Γεννήθηκε : 8 Μαΐου 1876 Επαγγελματική Δραστηριότητα : Ανέλαβε την προστασία της πατρικής οικογένειας και τη διοίκηση των εμπορικών οικογενειακών επιχειρήσεων μετά τον θάνατο του πατέρα του. Δραστηριοποιήθηκε στο εμπόριο δημητριακών στις περιοχές Σερρών και Δράμας και λειτουργούσε αλευρόμυλο στην κοιλάδα του Αγίου Γεωργίου. Εκτελούσε τραπεζικές εργασίες και θεωρούνταν σημαντικός οικονομικός παράγοντας στην αγορά των Σερρών. Διευθυντής του υποκαταστήματος της «Τράπεζας της Ανατολής» στις Σέρρες. Κοινωνική Προσφορά : Εργάστηκε εθνοφελώς και συνελήφθη ως όμηρος από τα βουλγαρικά στρατεύματα μαζί με άλλους σημαντικούς πολίτες των Σερρών λόγω της σημαντικής οικονομικής του δραστηριότητας. Χαϊδευτικό Όνομα : Στην πόλη των Σερρών τον ήξεραν και τον φώναζαν όλοι με το χαϊδευτικό «Κώτσος» Στ...

Στις 4 Ιουλίου 1904, ιδρύθηκε η Φιλόπτωχος Αδελφότητα «Πρόνοια», υπό την επίτιμο προεδρεία του Αρχιερατικού Επιτρόπου και Πρωτοσύγκελου Λεοντίου. Η αδελφότητα είχε κυρίως φιλεκπαιδευτικούς σκοπούς και οι κύριες δραστηριότητές της περιλάμβαναν: Η φιλόπτωχος αδελφότητα «Η Πρόνοια» (1904) από την αρχή της ίδρυσης της έθεσε δύο βασικούς σκοπούς, τη βοήθεια και υποστήριξη των άπορων μαθητών των ελληνικών σχολείων της πόλης των Σερρών, οι οποίοι διακρίνονταν για τη χρηστότητα και την επιμέλεια τους, καθώς και τη σύσταση αναγνωστηρίου «προς ανάπτυξιν και διάπλασιν Ελληνοπρεπή της νεολαίας».  Ο δεύτερος σκοπός, όπως οριζόταν από τον Κανονισμό λειτουργίας της, θα υλοποιούνταν εν καιρώ, «οπόταν επιστρέψωσιν οι πόροι της Αδελφότητος» (Κανονισμός, 1904. Αψηλίδης, 1994, σσ. 125,146-150). Από ό,τι φαίνεται όμως τα οικονομικά της αδελφότητας δεν υπήρξαν ποτέ ανθηρά, με συνέπεια να μην πραγματοποιηθεί ποτέ ο υψηλός αυτός στόχος της.  Ο σχηματισμός γενικότερα των βιβλιοθηκών και αναγνωστήριων ...

Ο όσιος μάρτυρας Ιωνάς (κατά κόσμο Ιβάν Αντρέεβιτς Σανκόφ) γεννήθηκε σε μια ευσεβή οικογένεια εμπόρου, στις 20 Ιουλίου του 1879 μ.Χ., στο χωριό Σόλτσινο, της κοινότητος του Αλπάτιεφ, του δήμου Ζαράισκ, της επαρχίας Ριαζάν. Ο πατέρας του, Αντρέι Νικίτιτς Σανκόφ, έκανε εμπόριο άρτου στη Μόσχα και όλη του η οικογένεια ζούσε μαζί του. Το 1890 μ.Χ., όταν ο Ιβάν ήταν 11 χρονών, αρρώστησε βαριά η μητέρα του και με τη συμβουλή των ιατρών έφυγε στην πατρίδα της, το χωριό Σόλτσινο, όπου η οικογένεια είχε σπίτι κι ένα μικρό κτήμα. Τον Ιβάν τον πήρε μαζί της. Μένοντας στο Σόλτσινο, ο Ιβάν τελείωσε δυο τάξεις στο σχολείο, αλλά πέθανε η μητέρα του κι εκείνος επέστρεψε στη Μόσχα στον πατέρα του. Εκεί ολοκλήρωσε τη μόρφωσή του και άρχισε να ασχολείται μαζί με τον πατέρα του με το εμπόριο. Αλλά η καρδιά του ευσεβή νεανία δεν έτεινε προς την απασχόληση με το εμπόριο, ούτε και στην οικογενειακή ζωή. Στην οικογένεια τους υπήρχε η παράδοση να αφιερώνουν ένα από τα παιδιά τους στην υπηρεσία του Θεού, το οπο...

Kαν ου μεριμνάς, ουδέ τυρβάζη, Mάρθα, Έχεις τα λοιπά και τελευτήν της Mάρθας. Η Οσία Μάρθα ήταν στολισμένη με πολλές χριστιανικές αρετές και γέννησε τον Άγιο Συμεών κατόπιν επαγγελίας του ιδίου του Θεού. Υπήρξε σε μεγάλο βαθμό φιλάνθρωπη και βοήθησε τον πλησίον απεριόριστα. Όταν απεβίωσε ειρηνικά, ενταφιάστηκε στη Δάφνη της Αντιοχείας. Αργότερα, λέγεται, ο γιος της μετέφερε το άγιο λείψανο της κοντά στον στύλο όπου ασκήτευε. Εκεί με τις προσευχές του Άγιου γιου της, ο τάφος της θαυματουργούσε. (Η μνήμη της φέρεται και κατά την 1η Σεπτεμβρίου).

Ο Άγιος Μιχαήλ υπήρξε ο τελευταίος μητροπολίτης Αθηνών (1182 - 1204 μ.Χ.) πριν από την φραγκική κατάκτηση. Ο λόγιος μητροπολίτης και αδερφός του ιστορικού Νικήτα Χωνιάτη, λάτρης του ένδοξου παρελθόντος της Αθήνας, ήταν εκείνος που την υπερασπίστηκε όχι μόνο από τους εχθρούς και τις πολιορκίες, αλλά και από την ασυδοσία των κρατικών υπαλλήλων. Οι επιστολές του αποτελούν πλούσια πηγή πληροφοριών για την Αττική του τέλους του 12ου-αρχές του 13ου αιώνα. Στις επιστολές αυτές, διακρίνει κανείς μια επιθετική διάθεση προς την Αθήνα, ωστόσο, με προσεκτικότερη ματιά εύκολα θα διαπιστώσει μια ουσιαστική και βαθιά αγάπη, τόσο στην πόλη όσο και στο λαό της. Το 1203 μ.Χ. υπερασπίστηκε με επιτυχία την πόλη που κινδύνευσε από τον πελοπονήσιο γαιοκτήμονα Λέοντα Σγουρό. Λίγο αργότερα, στα 1204 μ.Χ., αμέσως μετά τη φραγκική κατάκτηση, αυτοεξορίστηκε στην Κέα, μη σταματώντας και από εκεί ακόμη να υπερασπίζεται και να προστατεύει το ποίμνιό του. Αργότερα, μετέβη στη Μονή Αγίου Ιωάννου Προδρόμου κοντά στις ...

Θανὼν ἐφεῦρε τῶν πόνων στέφος μέγα, Κρήτης ὁ ποιμήν, οὗ πόνος Κανὼν μέγας. Τῇ δὲ τετάρτῃ ἀρχιθύτην μόρος Ἀνδρέαν εἷλε. «Ζηλοῦτε τὰ πνευματικά» (Α' προς Κορινθίους, ιδ' 1). Να επιθυμείτε με ζήλο τα πνευματικά χαρίσματα. Τέτοιο ζήλο σε όλη του τη ζωή είχε και ο άγιος Ανδρέας. Από τους μεγάλους εκκλησιαστικούς ποιητές ο Ανδρέας, γεννήθηκε στη Δαμασκό από γονείς ευσεβείς, το Γεώργιο και τη Γρηγορία. Σε ηλικία 15 χρονών, κατατάχθηκε στον κλήρο (αναγνώστης) του πατριαρχικού θρόνου των Ιεροσολύμων, από τον τότε Πατριάρχη Θεόδωρο. Στην Ιερουσαλήμ, ο Ανδρέας διακρίθηκε για τη μόρφωση και την αρετή του μεταξύ των αγιοταφιτών πατέρων, γι' αυτό και τον προέκριναν να σταλεί στην Κωνσταντινούπολη, για την έκτη Οικουμενική Σύνοδο κατά των Μονοφυσιτών. Μετά το τέλος της Συνόδου, ο Ανδρέας παρέμεινε στη βασιλεύουσα, όπου χειροτονήθηκε διάκονος και διορίσθηκε διευθυντής του ορφανοτροφείου «Άγιος Παύλος». Η έξοχη επιμέλεια που ανέπτυξε στο φιλανθρωπικό αυτό ίδρυμα, τον ανέδειξε αρχιεπίσκοπο Κ...