ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Στις 5 Σεπτεμβρίου  1924, ο Δήμαρχος Σερρών  Επ. Τικόπουλος  έστειλε τηλεγράφημα στην "κυβέρνηση" σχετικά την ανάγκη διδασκαλείου  το οποίο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Μακεδονία στις 11  Σεπτεμβρίου  1924. Το Δημοτικό Συμβούλιο Σερρών υποβάλλει αίτημα στην Κυβέρνησή σας να ιδρυθεί από το τρέχον έτος εξατάξιο Διδασκαλείο για τη φοίτηση των πολυάριθμων ορφανών παιδιών, που στεγάζονται στα Εθνικά Οικοτροφεία. Δεδομένου ότι υπάρχει επείγουσα ανάγκη για δασκάλους στην περιφέρεια, την οποία βεβαίως δεν αγνοείτε. Σέρρες, 5-9-1924 Δήμαρχος Σερρών Επ. Σικόπουλος Δημοτικὸν Συμβούλιον Σερρῶν ὑποβάλλει εὐχὴν Σὴν Κυβέρνησιν, ὅπως ἱδρυθῇ ἀπὸ τρέχοντος ἔτους ξατάξιον Διδασκαλεῖον πρὸς φοίτη των ἰδίᾳ πολυαρίθμων ὀρφανῶν πε πρεπείας, στεγαζομένων Ἐθνικοῖς Οἰκοτροφείοις, δεδομένου ὅτι ὑφί- τταται ἀνεπίδεκτος ἀναβολῆς ἀνάγκη mrst Sp ποδιδασκαλισσῶν διὰ περιφέρειαν ἐς κατάστασιν βεβαίως δὲν ἀγνοεῖτε. Σέρραι 5-9-1924 Δήμαρχος Σερρῶν ᾿Επ. Σικόπουλος

Εφημερίδα Μακεδονία, Φύλλο: 11/9/1924, Σελίδα: 2 Στις 5 Σεπτεμβρίου  1924, ο Δήμαρχος Σερρών  Επ. Τικόπουλος  έστειλε τηλεγράφημα στην "κυβέρνηση" σχετικά με τα ορφανά προσφυγόπουλα, το οποίο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Μακεδονία στις 11  Σεπτεμβρίου  1924. Το Δημοτικό Συμβούλιο Σερρών θεωρεί σκόπιμο να υποβάλει την εξής αίτηση στην Κυβέρνηση: Να προβλεφθεί για τα πολυάριθμα ορφανά της Ανατολικής Μακεδονίας, καθώς και για τα προσφυγόπουλα που έχουν αποφοιτήσει από δημοτικό σχολείο και διαμένουν σε Εθνικά Ορφανοτροφεία, των οποίων η συντήρηση εξασφαλίζεται από ειδική φορολογία καπνού, να παρέχεται επιπλέον εκπαίδευση, εκτός από το διδασκαλικό επάγγελμα, και σε γεωγραφικές σπουδές. Παρακαλούμε να ευαρεστηθείτε και να ιδρύσετε άμεσα μια πρακτική γεωργική σχολή και, αργότερα, μια σχολή μέσης γεωργικής εκπαίδευσης για την κατάρτιση πρακτικών γεωπόνων, που είναι απαραίτητοι για την γεωργική περιφέρεια της Ανατολικής Μακεδονίας. Η συντήρηση της γεωργικής σχολής θα αναληφθεί από το Τ

Φωτο αρχείου: Πεντάπολη 1965-1968 Στις 7 Σεπτεμβρίου 1965, η εφημερίδα Ελληνικός Βορράς κατέγραψε ένα σοβαρό πρόβλημα που αντιμετώπιζε η γεωργική παραγωγή της περιοχής της Πεντάπολης Σερρών. Συγκεκριμένα, αναφέρθηκε σε μαζική εισβολή αρουραίων, οι οποίοι προκάλεσαν καταστροφές σε τριφυλλεώνες και κήπους. Η εφημερίδα τόνισε την άμεση ανάγκη για λήψη μέτρων καταπολέμησης των τρωκτικών, παρά το ότι είχε ήδη καθυστερήσει η αντιμετώπιση της κατάστασης, ώστε να σωθεί το υπόλοιπο της γεωργικής παραγωγής. Φωτογραφία Georgia Fotiadou 

Εφημερία Μακεδονία, Φύλλο: 6/9/1957, Σελίδα: 1 Στις 5 Σεπτεμβρίου 1957, από την βροχή πνίγηκαν άνθρωποι και ζώα, ενώ καταστράφηκαν αγροτικές παραγωγές Σέρρες, 5 Σεπτεμβρίου – Από το απόγευμα της Τετάρτης, ο καιρός άλλαξε στις Σέρρες και σε όλη την περιοχή. Από τις 7 μ.μ. άρχισε να βρέχει ασταμάτητα καθ’ όλη τη νύχτα, και η βροχή συνεχίζεται αδιάκοπα και σήμερα, κάνοντας κάποιον να πιστέψει πως μπήκαμε ήδη στον χειμώνα. Αυτές οι βροχοπτώσεις αποτελούν το τελειωτικό χτύπημα ενάντια στους καπνοπαραγωγούς της περιοχής μας, καθώς τα λίγα καπνά που έχουν μαζέψει οι κάτοικοι δεν είναι δυνατό να ξεραθούν λόγω των βροχών. Επιπλέον, οι αγρότες ήλπιζαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου του τέλους του καλοκαιριού να μαζέψουν κάποια ποσότητα καπνού, όπως συνηθίζεται κάθε χρόνο. Τώρα όμως, και αυτή η ελπίδα έχει χαθεί λόγω του κακού καιρού. Αυτές οι βροχοπτώσεις έχουν επίσης αρνητική επίδραση στην καλλιέργεια βαμβακιού, καθώς το βαμβάκι που βρίσκεται στο στάδιο της ωρίμανσης είναι πλέον ακατάλληλο

Εφημερίδα Μακεδονία , Φύλλο: 6/9/1931, Σελίδα: 6 Η εφημερίδα Μακεδονία αναφέρει ότι στις 5 Σεπτεμβρίου  1931,   αποφασίστηκε εκτόπιση κομμουνιστών: στο νησί Γαύδος. Η εφημερίδα έγραψε: ΕΚΤΟΠΙΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΕΡΡΩΝ Σέρρες, 5 – Από την επιτροπή ασφάλειας του νομού Σερρών αποφασίστηκε η ετήσια εκτόπιση στο νησί Γαύδος των παρακάτω κομμουνιστών: του δημοσιογράφου Κ. Ρόζενμπεργ, του γραμματέα του Εργατικού Κέντρου Επαμ. Γιαννόπουλου, και των γεωργών Β. Κιουπτσή και Αν. Βογιαρόπουλου, κατοίκων Νέου Σκοπού..   ΕΚΤΟΠΙΣΙΣ ΚΟΜΜ)ΝΙΣΤΩΝ ΥΠΟ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΣΕΡΡΩΝ ΣΕΡΡΑΙ 5.– Ὑπὸ τῆς ἐπιτροπῆς ἀ- σφαλείας τοῦ νομοῦ Σερρῶν ἀπεφασί· σθη ἡ ἐπὶ ἓν. ἔτος ἐκτόπισις εἰς τὴν νῆσον Γαύδου τῶν· κάτωθι κομμουνι- στῶν: Κ. Ρόζερμπεργ δημοσιογράφου, Έπαμ. Γιαννοπούλου γραμματέως τοῦ ᾿Εργατικοῦ Κέντρου καὶ Β. Κιουπτσῆ καὶ ᾿Αν. Βογιαροπούλου γεωργών, και τοίκων τοῦ Ν. Σκοποῦ

Στις 5 Σεπτεμβρίου 1937, ξεκίνησε η Β' εμποροπανήγυρη  Σερρών, Φυσικά δεν ήταν η δεύτερη μιας και ο θεσμός των εμποροπανηγύρεων είναι γνωστός από τα ομηρικά χρόνια και συνδεόταν με μεγάλες θρησκευτικές γιορτές. Είναι ενταγμένος στην αρχαία παράδοση και πολλών ανατολικών πολιτισμών. Στα χρόνια του Βυζαντίου είναι γνωστή η διεξαγωγή μεγάλων πανηγύρεων που συνδέονται με μεγάλες θρησκευτικές γιορτές, όπως η Πανήγυρη της Θεσσαλονίκης κατά τον εορτασμό του Αγίου Δημητρίου. Κατά τους 16ο, 17ο και 18ο αιώνες, σε όλη την Ευρώπη, διεξάγονταν ετήσια διεθνή πανηγύρια. Στην κεντρική Ευρώπη, ήταν φημισμένα τα δύο ετήσια πανηγύρια της Φρανκφούρτης και τα τρία της Λειψίας. Της Λειψίας κρατούσαν από μια εβδομάδα το καθένα. Εκκινούσαν την Πρωτοχρονιά, την τρίτη Κυριακή του Πάσχα και του Αγίου Μιχαήλ αντίστοιχα. Στη Nότια Γαλλία, φημισμένο το πανηγύρι της Μπωκαίρ, στο Ροδανό ποταμό. Περίφημα ήταν και τα πανηγύρια της Ανκόνας και 30 χλμ. βορειότερα της Σενιγάλιας, στην Ιταλία, που προσέλκυαν Βόσνιους,

Φύλλο: 5/9/1927, Σελίδα: 1 Στις 5 Σεπτεμβρίου 1927 η εφημερίδα Μακεδονία αναφέρθηκε στα θέματα της εποικιστικής περιφέρειας Σιδηροκάστρου. Η εφημερίδα έγγραψε: Έχουμε υπόψη μας στατιστικά στοιχεία για τον Εποικισμό του Σιδηροκάστρου, τα οποία πολύ ευγενικά μας παραχώρησε ο διευθυντής της αντίστοιχης εποικιστικής περιοχής, κ. Παϊζάνης. Η εποικιστική περιφέρεια Σιδηροκάστρου, ξεκινώντας από τη λίμνη Δυϊοάνη, εκτείνεται μέχρι την Κάτω Βροντού, κατά μήκος της μεθωριακής γραμμής, και από το Λαχανά, παράλληλα με τη δημόσια οδό Σερρών-Θεσσαλονίκης, μέχρι τον συνοικισμό Καβακλή των Σερρών. Περιλαμβάνει 128 συνοικισμούς, από τους οποίους έχουν εποικιστεί οι 109. Στους συνοικισμούς αυτούς έχουν εγκατασταθεί μέχρι σήμερα 7.298 προσφυγικές οικογένειες, σύμφωνα με την εξής αναλογία: Για την εγκατάσταση των παραπάνω οικογενειών χτίστηκαν νέα σπίτια, συνολικά 12.813, ενώ επισκευάστηκαν 271 παλιά. Για τα σπίτια αυτά χορηγήθηκαν: α) Δάνεια σε μετρητά στους εγκαθιστάμενους με αυτεπιστασία, ύψους 19.975.

Στις 5 Σεπτεμβρίου 1984 απεβίωσε και κηδεύτηκε στη Νιγρίτα ο Απόστολος Θ. Βαγενάς, ο οποίος υπηρέτησε για χρόνια την τοπική κοινωνία. Γεννημένος το 1903, ο Βαγενάς ήταν εκδότης και διευθυντής της τοπικής εφημερίδας «Φωνή της Βισαλτίας», που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ενημέρωση και την επικοινωνία της κοινότητας. Η πολιτική του πορεία ξεκίνησε το 1925, όταν εκλέχθηκε για πρώτη φορά κοινοτικός σύμβουλος Νιγρίτας. Το 1948 διορίστηκε δήμαρχος της πόλης και στη συνέχεια επανεκλέχθηκε το 1951, το 1954 και το 1959. Από το 1959 έως το 1962 διετέλεσε πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου. Το 1964 αποσύρθηκε από την ενεργό πολιτική δράση, αφήνοντας πίσω του σημαντική κληρονομιά στην τοπική αυτοδιοίκηση και την κοινότητα της Νιγρίτας.

Στις 5 Σεπτεμβρίου 1951, ο τότε υπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας Φωκίων Ζαΐμης ανακοίνωσε την απόφαση για την ανέγερση 3.800 κατοικιών σε όλη την Ελλάδα, με σκοπό τη στέγαση προσφυγικών οικογενειών. Από αυτές, 50 κατοικίες προορίζονταν για την περιοχή των Σερρών και άλλες 50 για το Σιδηρόκαστρο. «Ο κ. υπουργός Κοινωνικής Προνοίας ανεκοίνωσεν ότι ελήφθη απόφασις όπως εντός της τρεχούσης οικονομικής χρήσεως ανεγερθώσι 3.800 κατοικίαι καθ' άπασαν την χώραν προς στέγασι προσφυγικών οικογενειών... Σέρραι 50, Σιδηρόκαστρον 50...»

Φωτό αρχειου Στις 5 Σεπτεμβρίου 1931, στο κινηματοθέατρο "Διονύσια" ξεκίνησε τις παραστάσεις του ο θίασος του Γιώργου και Δημήτρη Ξύδη  με την οπερέτα του Θεόφραστου Σακελλαρίδη "Χριστίνα" (1928), με τη συμμετοχή των διάσημων "Καλουτάκια". Υπήρχε και το τραγούδι "Η Χριστίνα" Πρόκειται για το τραγούδι "Φέρτε μου να πιω" από την οπερέτα «Χριστίνα» του Θεόφραστου Σακελλαρίδη, η οποία πρωτοπαρουσιάστηκε από τον θίασο Παπαϊωάννου το 1928. Κεντρικό πρόσωπο της οπερέτας είναι η μελαχρινή χορεύτρια Πλου Πλου, μία από τις γνωστότερες ηρωίδες του Θεόφραστου Σακελλαρίδη. Ηρωίδα με το όνομα Πλου Πλου, η κόμισσα Πλου Πλου, εμφανίζεται και στην οπερέτα του ίδιου συνθέτη «Κόρη της καταιγίδος», που πρωτοπαρουσιάστηκε, πέντε χρόνια πριν τη «Χριστίνα», στις 5 Ιουλίου του 1923 στο θέατρον Πανελλήνιον, από τον θίασο του Ν. Μηλιάδη. Δέκα χρόνια μετά την «Κόρη της καταιγίδος» και πέντε χρόνια μετά τη «Χριστίνα», ένας άλλος σημαντικός συνθέτης του μουσικού θε

Θεῖον δι’ ἀμνὸν τοῦ Θεοῦ Ζαχαρίας, Ὥσπερ τις ἀμνὸς σφάττεται ναοῦ μέσον. Πέμπτῃ Ζαχαρίαν δαπέδῳ σφάξαν παρὰ νηοῦ. Ο Ζαχαρίας, πατέρας του Ιωάννη του Βαπτιστή, έζησε στα χρόνια του Ηρώδη, βασιλιά της Ιουδαίας. Κατά τη γνώμη του Χρυσοστόμου, καθώς και άλλων Πατέρων της Εκκλησίας, ο Ζαχαρίας δεν ήταν απλός Ιερέας, αλλά αρχιερέας που έμπαινε στα άγια των αγίων. Σύζυγο είχε την Ελισάβετ και δεν είχαν παιδί. Κάποια μέρα λοιπόν, την ώρα του θυμιάματος μέσα στο θυσιαστήριο, είδε άγγελο Κυρίου που του ανήγγειλε ότι θα αποκτούσε γιο και θα ονομαζόταν Ιωάννης. Ο Ζαχαρίας σκίρτησε από χαρά, αλλά δυσπίστησε. Η γυναίκα του ήταν στείρα και γριά, πώς θα γινόταν αυτό που άκουγε; Τότε ο άγγελος του είπε ότι θα μείνει κωφάλαλος μέχρι να πραγματοποιηθεί η βουλή του Θεού. Πράγματι, η Ελισάβετ συνέλαβε και έκανε γιο. Όταν θέλησαν να δώσουν όνομα στο παιδί, ο Ζαχαρίας έγραψε πάνω σε πινακίδιο το όνομα Ιωάννης. Αμέσως δε λύθηκε η γλώσσα του και όλοι μαζί δόξασαν το Θεό. Βέβαια, η χάρη αυτή έγινε από το Θεό στ

Ο Άγιος Αθανάσιος του Μπρεστ της Πολωνίας έζησε στην εποχή που πραγματοποιήθηκε η απόφαση της Ουνίας για ένωση μεταξύ της Ορθοδόξου Εκκλησίας και της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας το 1596 μ.Χ. Αυτή έγινε με την εξουσία και την βία και την βοήθεια του πολωνικού κράτους. Όσοι έμειναν πιστοί στην ορθόδοξη πίστη υπέφεραν πολλούς και διαφόρους διωγμούς. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα οι ορθόδοξοι να φύγουν στα άγρια μέρη της χώρας, ή ενώνονταν σε ορθόδοξες ομάδες κάτω από την προστασία λίγων αριστοκρατικών ορθοδόξων. Οι περισσότεροι από τους πλουσίους πέρασαν στον Ρωμαιοκαθολικισμό, επειδή είχαν μεγάλα προνόμια και περισσότερη ελευθερία από το κράτος. Στην επιβουλή της Ουνίας εργάστηκαν τα Ιησουιτικά σχολεία, δηλαδή τα φανατικά τάγματα της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας. Οι ορθόδοξοι κάτοικοι της πόλεως Μπρεστ άρχισαν να δημιουργούν εκκλησιαστικές κοινότητες με σκοπό την υπεράσπιση της Ορθοδοξίας, επειδή τα ανώτερα πρόσωπα της Ορθοδόξου Εκκλησίας τα καθόριζε ο κράλης της Πολωνίας, δεν είχαν σταθερή πίστη,

Ο Άγιος Άλτο (Alto) ήταν ένας Σκωτσέζος μοναχός, ο οποίος, ταξιδεύοντας στην Γερμανία, έγινε γνωστός για πολλά θαύματα και ίδρυσε, με την άδεια του βασιλιά Pepin, το μοναστήρι του Altmunster στην Βαυαρία στα μέσα του ογδόου αιώνα μ.Χ.. Ανάμεσα σε ένα βαρβαρικό έθνος, που εκείνο τον καιρό ζούσε μέσα στην άγνοια, την φαυλότητα και την δεισιδαιμονία, η πραότητα και η αφοσίωση αυτού του αγίου τράβηξε πολλούς στην αληθινή πίστη. Η μοναχική του ζωή αναδείκνυε την δύναμη της θείας χάρης με το να υψώνει τους ανθρώπους που είχαν πέσει στην αδυναμία και τη φθορά στα ποιο μεγάλα ύψη της αγιοσύνης. Ο Άγιος Άλτο (πέθανε περίπου το 760) ήταν Βενεδικτίνος ηγούμενος που δραστηριοποιήθηκε στο Δουκάτο της Βαυαρίας κατά τα μέσα του 8ου αιώνα. Η παράδοση τον θεωρεί ως τον επώνυμο ιδρυτή του Αβαείου Altomünster, γύρω από το οποίο αναπτύχθηκε μια πόλη της αγοράς, που ονομάζεται επίσης Altomünster. Τιμάται ως άγιος από την Καθολική Εκκλησία. Λίγα είναι γνωστά για το Alto. πιστεύεται ότι έφτασε στην περιοχή ω

 Πολλά χρεών τιμάν σε τον μέγαν Πέτρον, Ως πολλά τιμήσαντα Xριστόν Δεσπότην. Μάλλον πρόκειται περί εγκαινίων ναού του Αποστόλου Πέτρου στο συγκεκριμένο τόπο. Δεν έχουμε άλλες λεπτομέρειες για το γεγονός.

 Eις τον Mέδιμνον. Ὕδωρ διελθὼν ψαλμικῶς καὶ πῦρ ἅμα, Λέγει Μέδιμνος, εἰς ἀναψυχὴν φθάνω. Eις τον Oυρβανόν και Θεόδωρον. Σὺν Οὐρβανῷ δὲ καὶ Θεόδωρος μέγας, Ἆθλον τὸν αὐτὸν ἐκτελεῖ τῷ Μεδίμνῳ. Eις τους ογδοήκοντα Iερείς και Λευΐτας. Ὀκτὰς δεκαπλῆ τῶν καθιερωμένων, Πρὸς πῦρ, ὕδωρ τε καρτερῶς ἐκαρτέρει. Οι Άγιοι αυτοί διώχθηκαν από τον Αρειανόφιλο βασιλιά Ουάλεντα (364 μ.Χ.) και αφού υπέφεραν πολλά βάσανα και ταλαιπωρίες, τελικά τους έβαλαν μέσα σε πλοίο και τους άφησαν στ' ανοιχτά της θάλασσας. Όταν έφτασαν στον Αστακινό κόλπο, οι Αρειανοί έστειλαν δικούς τους ανθρώπους με μια βάρκα και έβαλαν φωτιά στο πλοίο. Έτσι όλοι αυτοί οι Άγιοι, παραδόθηκαν ανήμποροι στις φλόγες της φωτιάς και στο βυθό της θάλασσας (35ος τόμος Migne).

 Ῥάβδων ἀκάνθας Μάρτυς Ἀβδαῖος φέρει, Στεφθέντα τιμῶν ταῖς ἀκάνθαις Δεσπότην. Ἀτρόμητος κήρυκας τοῦ Εὐαγγελίου, ποὺ ἔζησε τὸν πέμπτο αἰῶνα μετὰ Χριστόν. Κήρυττε ἄφοβα τὸν Χριστὸ καὶ καταγγέλθηκε μπροστὰ στὸν Πέρση βασιλιὰ Ἰσδιγέργη, ὁ ὁποῖος τὸν παρέπεμψε στὸν ἀρχιμάγο τοῦ παλατιοῦ. Μετὰ ἀπὸ πολύωρη συζήτηση μὲ αὐτόν, ὁ Ἀβδαῖος στήριξε τὴν ἀλήθεια τῆς θεότητας τοῦ Χριστοῦ καὶ δήλωσε ὅτι κανένα μαρτύριο δὲν εἶναι ἱκανὸ νὰ τὸν ἀποσπάσει ἀπὸ τὴν ὁμολογία αὐτή. Τότε ὁ ἀρχιμάγος διέταξε καὶ τὸν κτύπησαν μὲ βέργες τριανταφυλλιάς, ποὺ ἦταν γεμάτες ἀγκάθια. Ἔτσι ὁ Ἀβδαῖος, γεμάτος αἵματα καὶ πληγὲς μεταφέρθηκε μισοπεθαμένος στὸ σπίτι του, ὅπου καὶ παρέδωσε στὸν Θεὸ τὴν τίμια ψυχή του. Ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀβδαίου, ἑορτάζεται – σὰν Αὐδᾶς – καὶ τὴν 31η Μαρτίου).

Εφημερίδα Μακεδονία, Φύλλο: 8/9/1931, Σελίδα: 2 Στις 5 Σεπτεμβρίου 1931, πραγματοποιήθηκε Μνημόσυνο στο Σιδηρόκαστρο, για τους Πεσόντες στην Ηρωική Μάχη της Δοϊράνης, όπως ανέφερε ο ανταποκριτής της εφημερίδας Μακεδονία. Η εφημερίδα Μακεδονία έγραψε: Μνημόσυνο για τους Πεσόντες στην Ηρωική Μάχη της Δοϊράνης Το 21ο Τάγμα Πεζικού Σιδηρόκαστρο, 5 Σεπτεμβρίου (από τον ανταποκριτή μας). - Με μεγάλη επισημότητα πραγματοποιήθηκε σήμερα το μνημόσυνο για την ηρωική μάχη της Δοϊράνης, κατά την οποία οι γενναίοι στρατιώτες προσέφεραν τον εαυτό τους ως θυσία στον βωμό της πατρίδας για την απελευθέρωση της Μακεδονικής γης. Το μνημόσυνο τελέστηκε για τους πεσόντες του 21ου τάγματος πεζικού, που εδρεύει εδώ. Παρά το γεγονός ότι ήταν εργάσιμη ημέρα λόγω της εβδομαδιαίας αγοράς, όλα τα καταστήματα έκλεισαν και σημαιοστολίστηκαν, παραμένοντας κλειστά μέχρι το τέλος της τελετής, δίνοντας έτσι στην πόλη μας μια γιορταστική όψη. Από τις 9 το πρωί, πλήθη άρχισαν να συγκεντρώνονται γύρω από το κενοτάφιο και