ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Φώτο αρχείου  Στις 6 Αυγούστου 1949, το Υπουργείο Εσωτερικών ανακοίνωσε τους 73 δήμους που, σύμφωνα με την απογραφή του 1940, είχαν πληθυσμό άνω των 10.000 κατοίκων. Στην ανακοίνωση αυτή αναφέρθηκε ότι ο πληθυσμός των Σερρώ όλον ήταν 35.036 κάτοικοι και του Σιδηροκάστρου 11.441 κάτοικοι.

Φώτο αρχείου Βασίλη Τζανακαρη Στις 6 Αυγούστου 1926, στο «εξοχικό κίνημα Πατέ», που βρισκόταν στον δρόμο προς τον σιδηροδρομικό σταθμό, απέναντι από το παλιό παγοποιείο και περίπου απέναντι από το σημερινό ξενοδοχείο «Ελπίδα», πραγματοποιήθηκαν δύο κινηματογραφικές προβολές στα Σέρρας Οι προβολές αυτές οργανώθηκαν προς όφελος της αδελφότητας του Αγίου Ελευθερίου και του Προφήτη Ηλία.

  Κατάληψη του Δεμίρη Ισσαρ και των Σερρών από Γερμανό Βούλγαρους, 6 Αυγούστου 1916

Στις 6 Αυγούστου 1916, η σιδηροδρομική γέφυρα της Αγγίστας ανατινάχθηκε από τις δυνάμεις των Αγγλογάλλων. Αυτή η ενέργεια ήταν μέρος των στρατιωτικών επιχειρήσεων κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς οι Συμμαχικές δυνάμεις προσπαθούσαν να διακόψουν τις εχθρικές επικοινωνίες και τη μεταφορά εφοδίων.

Στις 6 Αυγούστου 1907, ο Έλληνας Πρόξενος Σακτούρης έγραφε σε έκθεσή του: «Κατόπιν καταγγελιών, αι συλλήψεις, το ανηλεές ξυλοκόπημα, τα βασανιστήρια και παντοειδή κατά των ημετέρων, του στρατού όργια εξακολουθούσι…». Αυτή η αναφορά καταδεικνύει την ένταση της καταστολής και των βιαιοτήτων που υπέφεραν οι Έλληνες από τον στρατό εκείνη την εποχή.

Στις 6 Αυγούστου 1898, στο χωριό της Βροντούς στην Πιερία, ο Πρόκριτος Πέτρος Παπαβασιλείου δολοφονήθηκε άγρια από τους κομιτατζήδες μπροστά στα μάτια της οικογένειάς του. Το τουρκικό απόσπασμα, που ήταν στρατοπεδευμένο στο χωριό, παρέμεινε αδιάφορο και δεν επενέβη για να αποτρέψει τη φρικαλέα αυτή πράξη.

Το όνομα του νεομάρτυρος Αββακούμ δεν αναγράφεται στο Συναξαριστή Νεομαρτύρων ούτε στους γνωστούς έντυπους συναξαριστές, αφού δεν διασώθηκε κάποιο υπόμνημα του μαρτυρίου του. Καθίσταται γνωστό μόνο από μία ενθύμηση του κώδικα Μ. Λαύρας Ω 89, φ. 155 του 17ου αιώνος μ.Χ., σύμφωνα με την οποία ο Αββακούμ μαρτύρησε στις 6 Αυγούστου του έτους 1628 μ.Χ. στη Θεσσαλονίκη: «Κατὰ τὸ ζρλς' ἐν μηνὶ Αὐγούστῳ εἰς τὰς ς' ἐμαρτύρησεν ὁ ὅσιος καὶ νέος μάρτυς ᾿Αββακοὺμ ἐν τῇ μεγαλουπόλει Θεσσαλονίκῃ, εἰς δόξαν καὶ καύχημα τῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν». Από τον χαρακτηρισμό του ως «οσίου» είναι δυνατό να υποθέσουμε ότι ο Αββακοὺμ ήταν μοναχός, πιθανότατα αγιορείτης. Το όνομα του οσιομάρτυρος Αββακούμ αναγράφεται για πρώτη φορά στο Αγιολόγιον του Σωφρονίου Ευστρατιάδη, ο οποίος εξέδωσε και τον κατάλογο των χειρογράφων της Μονής Μεγίστης Λαύρας, όπου απαντάται η ενθύμηση για το μαρτύριο του Αββακούμ. Τεμάχια λειψάνων του οσιομάρτυρος Αββακούμ φυλάσσονται στη μονή του Γενεσίου στην Ακαρνανία.