ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Τρομερές βροχές στην Βουλγαρία για αρκετές μέρες που  έμοιαζαν με θεομηνία καταστροφής, όπως και έγινε. Στις 8 Ιουνίου του 1962, ο ποταμός Στρυμόνας "κατέβασε" μεγάλες ποσότητες νερού. Η γέφυρα του Στρυμόνα στην περιοχή Νέου Πετριτσίου, η οποία κατασκευάστηκε μεταξύ 1965-68, παρουσίασε σημεία καθίζησης και καταστροφής. Το δυτικό πόδι του πέμπτου άτρου της γέφυρας παρουσίασε κάθετη κατάρρευση κατά 50 μέτρα, ενώ το συνολικό μήκος της γέφυρας ήταν 250 μέτρα. Αμέσως μόλις αντιλήφθηκαν το πρόβλημα, ο Νομάρχης κ. Πυλόρωφ και ο διευθυντής τεχνικών υπηρεσιών κ. Ι. Κουμένης έσπευσαν στο σημείο. Η συγκοινωνία προς το Νέο Πετρίτσι άρχισε να διαμορφώνεται μέσω του σταθμού Σιδηροκάστρου Γονίμου - Μεγαλοχωρίου - Βυρώ.  Σημειώνεται επίσης ότι πολλά στρέμματα χωραφιών πλημμυρίστηκαν από τα νερά του ποταμού, με συνέπεια την καταστροφή των εποχιακών αγροτικών καλλιεργειών. Όπως αναφέρει σε άρθρο της η εφημερίδα Μακεδονία. Η πτώση της στάθμης έπεσε τις επόμενες μέρες μια και είχαν σταματήσει οι

Ο βουλευτής Σερρών κ. 'Αγ. ᾿Αγγελούσης ανακοίνωσε στον πρόεδρο της κυβέρνησης μια επείγουσα κατάσταση που αντιμετώπίζαν οι κάτοικοι της περιοχής του Σιδηροκάστρου – Αχλαδοχωρίου. Το τηλεγράφημα περιέγραφε την τραγική κατάσταση που επικρατούσε στην περιοχή εδώ και δεκαημέρου, με την περιοχή να είναι αποκομμένη από τη συγκοινωνία λόγω της καταστροφής του κύριου δρόμου που συνδέει τα χωριά αυτά με τα αστικά κέντρα. Οι κάτοικοι των Αχλαδοχωρίου, Καρυδοχωρίου, Καπνοφύτου και Φαίας Πέτρας βρίσκονταν σε αναστάτωση, καθώς η επικοινωνία τους με τα αστικά κέντρα είχε διακοπεί εντελώς. Η κατάσταση που περιέγραφε ο κ. 'Αγ. ᾿Αγγελούσης συγκρίθηκε ακόμα και με την περίοδο της κατοχής, όπου η επικοινωνία γινόταν με υποζυγία, Πέραν αυτού, οι κωμοπόλεις του Αχλαδοχωρίου και του Καρυδοχωρίου δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό λόγω της καταστροφής του ιδραγωγείου τους. Παρά τις διαμαρτυρίες των κατοίκων, δεν είχε ληφθεί καμία ενέργεια από το κράτος μέχρι τότε. Στο τηλεγράφημα προστίθεται η έκκληση

Στο Σιδηρόκαστρο, στις 8 Ιουνίου του 1950, ένα περιστατικό προκαλεί ανησυχία στην τοπική εκπαιδευτική κοινότητα. Ένας μαθητής του Γυμνασίου Δημ. Καπουτσίδης υποστήριξε πως εκτόξευσε μια χειροβομβίδα προς το δωμάτιο του καθηγητή του, κ. Δημ. Καταπόδη, με αφορμή το φόβο πιθανής απόρριψης στις εξετάσεις. Ευτυχώς, η χειροβομβίδα δεν εξερράγη, αλλά η πράξη αυτή αναδεικνύει σοβαρά θέματα περί ασφάλειας και ευεξίας στο σχολείο, όπως αναφέρει η εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ στις 9 Ιουνίου του 1950. Μια τέτοια πράξη θα έφερνε πανικό στις μέρες μας και θα ήταν πρώτη είδηση. Αλλά αν σκεφτούμε πως το γεγονός αυτό έγινε  με παιδί που έζησε στον Β΄ ΠΠ, ενώ η χώρα ήταν σε εμφύλιο (το 49 ήταν στα χαρτιά). Τα παιδιά πάντα φέρονται όπως οι κοινωνίες των μεγάλων, αντιγράφουν και μαθαίνουν από τους μεγάλους. Μια εξαίρεση παύει να είναι εξαίρεση όταν επαναλαμβάνεται. Έτσι και στο σήμερα, το πως θα φερθούν τα παιδιά έχει να κάνει καθαρά με το πως φερόμαστε εμείς. Ότι προσπάθεια και να γίνει δεν θα έχει μεγάλη διαφορά. Μ

Στις 8 Ιουνίου του 1965 είχαμε μια σημαντική εξέλιξη στην πόλη του Σιδηροκάστρου. Χάρη στις επίμονες προσπάθειες του τότε προέδρου του δημοτικού συμβουλίου του Σιδηροκάστρου, κ. Α. Χρίστογλου, εγκρίθηκε από τον υφυπουργό δημοσίων έργων, κ. Αγγελούση, η χορήγηση ποσού 60.000 δραχμών. Το ποσό αυτό προοριζόταν για την κατασκευή και διαμόρφωση της κεντρικής πλατείας της πόλης.  ΑΠΟ ΤΟ ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟΝ ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟΝ, 8. – Κατόπιν ἐν- τόνων προσπαθειών του προέδρου τοῦ δην μοτικού συμβουλίου κ. Α. Χρίστογλου, χορηγείται κατόπιν ἀποφάσεως τοῦ ὑφυ- πουργού δημοσίων έργων κ. Αγγελούση τὸ ποσόν τῶν 60.000 δραχμῶν εἰς τὸν δήμον Σιδηροκάστρου, διά την κατα- σκευήν καί διαμόρφωσιν τῆς πλατείας τῆς πόλεως. Από την εφημερίδα Μακεδονία της 9 Ιουνίου 1965 Φυλλο

Στις 8 Ιουνίου του 1933 και 7:30 το απόγευμα της Κυριακής, η Σερραϊκή λέσχη των Φιλελευθέρων διοργάνωσε πανδημοτική δοξολογία στον Μητροπολιτικό ναό των Σερρών, για να γιορτάσει τη διάσωση του αρχηγού των Φιλελευθέρων. Η εκδήλωση αυτή συγκέντρωσε εκατοντάδες Σερραίους από κάθε γωνιά της πόλης, ακόμη και από τις πιο απομακρυσμένες συνοικίες, επιδεικνύοντας την ισχυρή υποστήριξη που απολαμβάνουν οι Φιλελεύθεροι στην περιοχή. Οι καμπάνες των εκκλησιών ήχησαν αδιάκοπα, προσδίδοντας έναν επιβλητικό τόνο στην τελετή. Η δοξολογία τελέστηκε με μεγαλοπρέπεια από τον μητροπολίτη Σερρών, Κωνσταντίνο, ο οποίος προέστη της θρησκευτικής τελετής και προσευχήθηκε για την ευημερία του αρχηγού και του κόμματος των Φιλελευθέρων. Στην εκδήλωση μίλησε ο πρόεδρος της λέσχης, Ιωάννης Πατσόπουλος.

Νεκρὸν με Θεόδωρον ἡ πατρὶς δέχου, Ὃν ζῶντα πλουτεῖ Μαρτύρων πατρὶς πόλος. Ὄλβιον ὀγδοάτῃ Θεοδώρου σῶμα κομίσθη. Βλέπε βιογραφία του στις 8 Φεβρουαρίου . Την ημέρα αυτή γιορτάζουμε την ανακομιδή του Ιερού λειψάνου του, από την Ποντική Ηράκλειας στα Ευχάιτα. Εναποτέθηκε στο πατρικό του σπίτι, καθώς ο ίδιος ο Μάρτυρας παράγγειλε στον ταχυγράφο του Αύγαρο πριν τον αποκεφαλίσουν. Λειτουργικά κείμενα Ἀπολυτίκιον Ήχος πλ. α'. Τον συνάναρχον Λόγον Δωρεών θεοσδότων όλβον ακένωτον, την των σεπτών σου λειψάνων θήκην πλουτούντες σοφέ, την μετάθεσιν αυτών πανηγυρίζομεν, αγιασμού τας δωρεάς, ποριζόμενοι πιστώς, Θεόδωρε Στρατηλάτα· διό μη παύση πρεσβεύων, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών. Έτερον Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’. Ὃ ὑψωθεῖς. Στρατολογίᾳ ἀληθεῖ ἀθλοφόρε, τοῦ οὐρανίου στρατηγὸς Βασιλέως, περικαλλὴς γεγένησαι Θεόδωρε· ὅπλοις γὰρ τῆς πίστεως, παρετάξω ἐμφρόνως, καὶ κατεξωλόθρευσας, τῶν δαιμόνων τὰ στίφη, καὶ νικηφόρος ὤφθης ἀθλητής, ὅθεν σε πίστει, ἀεὶ μακαρίζομεν. Κοντάκιον Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν. Ἀνδρεία

O Θεοφάνης ογγίνοις στέφος μέγα, Eξηγόρασεν· ω συναλλαγής ξένης! Ο Άγιος Θεοφάνης γεννήθηκε στο χωριό Ζαπάντι, σημερινό Καλόβρυση, της Καλαμάτας του νομού Μεσσηνίας, από ευσεβείς γονείς, τον Νικόλαο και την Κύρω. Νέος καθώς βρισκόταν στην Κωνσταντινούπολη και μάθαινε τη ραπτική τέχνη από σκληρό αφέντη, ο κατά κόσμον Θεόδωρος, που διακρινόταν για τη σωματική του ωραιότητα παρασύρθηκε, αρνήθηκε τη χριστιανική του πίστη και ασπάσθηκε τον μουσουλμανισμό. Οι μουσουλμάνοι χάρηκαν για την αλλαξοπιστία του και τον περιποιούνταν με πολλές κολακείες και τιμές, διδάσκοντάς τον επί μία εξαετία τα τουρκικά και αραβικά στα βασιλικά ανάκτορα. Οι πολλές μελέτες του τον οδήγησαν στον Χριστό. Θυμήθηκε την πίστη που αρνήθηκε και με τύψεις και δάκρυα αποφάσισε την επιστροφή του. Προσευχόμενος στην Αγία Τριάδα ενδυναμώθηκε στην απόφαση του. Ο νέος Θεόδωρος περιπλανήθηκε αρκετά σε διάφορους τόπους, για να βρει κατάλληλο άνθρωπο, που θα τον βοηθούσε στη συγχώρεση και τη σωτηρία του. Επισκέφθηκε την Βενετία,

Kάλλη παραβλέπουσα των ποιημάτων, Kτίστου τα κάλλη οπτάνη Kαλλιόπη. Η Αγία Καλλιόπη, έζησε στα μέσα του 3ου αιώνα μ.Χ., στα χρόνια του αυτοκράτορα Δεκίου. Στην ηλικία των είκοσι ενός ετών (κατά τα πρότυπα του τρίτου αιώνα μια ώριμη ηλικία), η Καλλιόπη είχε ήδη περάσει την ηλικία στην οποία παντρεύονται τα περισσότερα κορίτσια, χωρίς κοινωνικές προοπτικές. Αντίθετα, περνούσε τις μέρες της αφιερωμένη στη θρησκεία της, με ελάχιστη σκέψη στην κοινωνική ζωή. Για ένα διάστημα, κρίθηκε ότι δεν ήταν έτοιμη για γάμο, παρόλο που πληρούσε τα κριτήρια γι' αυτόν και θεωρήθηκε ότι συμμορφωνόταν συνολικά. Όταν επιτέλους έγινε δικαιούχος, πολλοί μνηστήρες ζήτησαν το χέρι της. Ένας ειδωλολάτρης μνηστήρας έστειλε μήνυμα ότι αν τον απορρίψει υπέρ ενός άλλου, ειδικά ενός Χριστιανού, θα φρόντιζε ώστε οι ειδωλολατρικές αρχές να αποδώσουν δικαιοσύνη. Η Καλλιόπη δεν δίστασε όχι μόνο να αρνηθεί αυτόν τον μνηστή, αλλά να ξεκαθαρίσει ότι δεν θα τον παντρευόταν ακόμα κι αν ήταν Χριστιανός - μια τέτοια μεταστρ