ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Φωτο αρχείου, άποψη των Σερρών το 1964 Στις 9 Αυγούστου 1964, το δικαστήριο Πρωτοδικών απέρριψε τις ενστάσεις που είχαν υποβληθεί από τους συνδυασμούς που συμμετείχαν στις εκλογές της 5ης Ιουλίου 1964. Ως αποτέλεσμα, ανακηρύχθηκαν μόνο οι δημοτικοί σύμβουλοι. Ο Ευάγγελος Σπυρίδης, πρώτος δημοτικός σύμβουλος του πλειοψηφήσαντος συνδυασμού του Ανδρέα Ανδρέου, ανέλαβε προσωρινά τα καθήκοντα του δημάρχου.

Φωτο αρχείου  αγώνες πήλινων δίσκων «τράπ» Η σκοποβολή είναι ένα άθλημα, που έχει τις ρίζες του βαθιά από τα προϊστορικά χρόνια.  Βασική αφορμή για την ανάπτυξή της ήταν η ανάγκη του ανθρώπου προς επιβίωση, ιδιαίτερα στα προϊστορικά χρόνια, για το κυνήγι των θηραμάτων του. Για να είναι λοιπόν αποτελεσματικός στο κυνήγι, έπρεπε με κάποιο τρόπο να εκπαιδεύεται και να συνηθίζει το όπλο του, όπως αυτό εκφράζεται με την πάροδο του χρόνου και την συμβολή της τεχνολογίας.   Στην σύγχρονη μορφή του αθλήματος, αποκλειστικό ρόλο για την μετέπειτα εξέλιξή του έπαιξε το γεγονός οτι η σκοποβολή μπήκε στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών αγώνων το 1896. Η πρώτη εμφάνιση του αθλήματος της σκοποβολής στους Ολυμπιακούς αγώνες, έφερε και την Ελλάδα σε πλεονεκτική θέση σαν λαός που οφείλει την ελευθερία του στα όπλα.  Η σκοποβολή είναι ένα από τα εννέα ιδρυτικά αθλήματα των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων και συμμετέχει σε αυτούς με 15 αγωνίσματα σταθερού και πήλινου στόχου.  Τα αγωνίσματα του σταθερού στόχου εκτελο

Στις 9 Αυγούστου 1952 οι καπνέμποροι των Σερρών αποφάσισαν να κηρύξουν λοκ-άουτ, δηλαδή να κλείσουν τις αποθήκες τους, ως απάντηση στις διεκδικήσεις των καπνεργατών για καλύτερες συνθήκες εργασίας και αυξήσεις στους μισθούς τους. Αυτό το λοκ-άουτ ήταν μια μορφή αντίδρασης και πίεσης προς τους εργαζομένους, καθώς με το κλείσιμο των αποθηκών οι καπνεργάτες βρίσκονταν χωρίς εργασία και εισόδημα. Ωστόσο, δεν συμμετείχαν όλοι οι καπνέμποροι σε αυτή την κίνηση. Η ΣΕΚΕ (Συνεταιριστική Ένωση Καπνοπαραγωγών Ελλάδος) και ο Οίκος Χατζησταύρου αποφάσισαν να μην ακολουθήσουν το παράδειγμα των υπόλοιπων εμπόρων και δεν έκλεισαν τις αποθήκες τους.  Η εφημερίδα Μακεδονία έγραψε περι αυτού: ΣΕΡΡΑΙ, 11. – Εἰς ἀπάντησιν τῶν - ἐπανειλημμένων στάσεων εργασίας, εἰς τὰ ἐνταῦθα καταστήματα επεξεργασίας και πνοῦ ἐκ μέρους τῶν εἰς αὐτὰ ἐργαζομένων καπνεργατών, οἱ καπνέμποροι της πόλεώς μας ἐκήρυξαν σήμερον τὴν πρωΐαν λόκ - ἄουτ καὶ εἰς οὐδένα καπνεργάτην ἐπέτρε ψαν νὰ ἐργασθῇ. Κατόπιν τούτου το σω ματείον καπνε

Στις 9 Αυγούστου 1907 σύμφωνα με την έκθεση του Έλληνα Πρόξενου Σακτούρη αναφέρει την δολοφονία του σχισματικού Νικ. Ζάμπρη και τον τραυματισμό μελών της οικογένειάς του στο χωριό Ερνί-Κιοϊ (σήμερα Ποντισμένο), εξαιτίας θρησκευτικών εντάσεων. Επίσης την ίδια ημέρα δολοφονείται και ένας ακόμη σχηματικός στην Κλεπούσνα, Ο Έλληνας Πρόξενος Σακτούρης σε έκθεσή του έγραψε: «...εν τω χωρίω Ερνί-Κιοϊ του Καζά Δεμίρ-Ισσάρ, Έλληνες εφόνευσαν τον σχισματικόν νέον Νικ. Ζάμπρην, επλήγωσαν ελαφρώς την μητέρα αυτού και ετραυμάτισαν σοβαρώς τον Γεώργιον Ζάμπρην αποβιώσαντα μετά 5 ημέρας. Η οικογένεια των παθόντων ανήκει εις τον προεστώτα σχισματικόν, όστις από πολλού εβίαζε τους ορθοδόξους να παραδώσουν την εκκλησίαν των εις τους Βουλγάρους».

Αλάσκας σεπτός οικήτωρ και φωτιστής, Γερμανέ, ιεραποστόλων εύχος πάντιμον Ο άγιος Γερμανός της Αλάσκας θέλοντας να ξεφύγη από το μίσος του Μπαρανώφ,του νέου  διευθυντού της Ρωσοαμερικανικής Εταιρείας, αποσύρθηκε σ’ ένα μικρό μοναχικό νησάκι Ελόβυγ, δηλαδή «νήσος των Ελάτων»,(σημ. Spruce Island) κοντά στα Κόντιακ,  το μετωνόμασε σε «Νέον Βαλαάμ». Εκεί εγκαινίασε έναν νέο τρόπο «σιωπηρής ιεραποστολής» κατά το παράδειγμα των παλαιών πατέρων της ερήμου, έγινε «Ιεραπόστολος» με την υψηλότερη έννοια του όρου: λύχνος επί την λυχνίαν που ακτινοβολεί με το παράδειγμα του, κάνοντας με την πολιτεία του να ακτινοβολήσει η εικόνα της Βασιλείας των Ουρανών. Το παράδειγμα της αγίας ζωής του επέδρασε βαθύτατα στους ιθαγενείς.  Εκεί άσκησε τη νοερά προσευχή κατά την ορθόδοξη παράδοση και, με την ίδια την ταπεινή και οσιακή παρουσία του, έγινε ο μεγάλος πνευματικός πατέρας των Αλεούτων. Έκανε τις παγωμένες ερημιές της Βόρειας Αμερικής τόπο της καρδιακής προσευχής όπως η Θηβαΐδα του Σιβηρικού Βορρά, οι π

 Εὐθυμίας πέπλησαι τῆς αἰωνίου, Ὡς κλεινὸς Εὐθύμιε Ἱερομάρτυς. Ἐνάτῃ Εὐθύμιος Ῥοδίων ποιμὴν τιμάσθω ὕμνοις. Ο ένδοξος Ιερομάρτυς Ευθύμιος εξελέγη Μητροπολίτης Ρόδου, όταν οι οθωμανοί κατέλαβαν το νησί, το έτος 1523 μ.Χ. και εποίμανε θεάρεστα το Ορθόδοξο ποίμνιο στους χαλεπούς εκείνους χρόνους. Το 1529 μ.Χ. συνελήφθη ως πρωταίτιος συνωμοσίας εναντίον των τούρκων και ανασκολοπίστηκε μαζί με άλλους Κληρικούς και κοινοτικούς παράγοντες της Ρόδου. Ο Μητροπολίτης Ευθύμιος τιμήθηκε από τους Χριστιανούς ως Μάρτυς αμέσως μετά το μαρτυρικό τέλος του. Ο Λατίνος Μισιονάριος Πέτρος Φαγγόνης, γενικός βικάριος του Λατίνου Αρχιεπισκόπου Alfonso Gonzaga, αναφέρει σε έκθεσή του προς τη Ρωμαϊκή Προπαγάνδα ότι ο τάφος του μακαρίου Ευθυμίου είχε αναδειχθεί ως κατ' εξοχήν προσκυνηματικός χώρος των Ροδίων και ότι σ' αυτόν πήγαιναν και κάθονταν όσοι έπασχαν από τεταρταίο πυρετό «ελονοσία» με το συνακόλουθο ρίγος και θεραπεύονταν. Λειτουργικά κείμενα Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ΄. Θείας πίστεως. Χαίρων ἤθλησας,

Ο Άγιος Κωνσταντίνος Α', διαδέχθηκε στον πατριαρχικό θρόνο της Κωνσταντινούπολης τον Ιωάννη τον Ε´ (668 - 674 μ.Χ.). Υπήρξε πολέμιος της αίρεσης του Μονοθελητισμού. Πριν από την εκλογή του υπηρέτησε ως διάκονος και σκευοφύλακας της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας. Αναφέρεται ως ιδιαίτερα ευσεβής, αλλά και μέγας πολέμιος του μονοθελητισμού. Προ της εκλογής του χρημάτισε διάκονος και σκευοφύλαξ της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας. Από τον Ευφραίμιο ο Κωνσταντίνος αναφέρεται ως περιοδευτής Θράκης, Μακεδονίας και χαρακτηρίζεται σπουδαίος ανήρ και ευσεβοφρόνων κλέος. Ανακηρύχθηκε άγιος και η μνήμη του τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 9 Αυγούστου

Ἐξῆλθεν ἀρθείς, Ἰούδας ἐπὶ βρόχου, Εἰσῆλθεν ἀρθείς, Ματθίας ἐπὶ ξύλου. Ἤρθη ἀμφ' ἐνάτῃ ξύλῳ ἠύθεος Ματθίας. Μετά την προδοσία και τον απαγχονισμό του Ιούδα και μετά την Ανάληψη του Κυρίου, οι έντεκα μαθητές με την Παναγία βρίσκονταν στο υπερώον. Τότε ο Πέτρος πρότεινε να εκλεγεί άλλος αντί του Ιούδα, από τους άνδρες που ακολουθούσαν υπηρετώντας το Χριστό. Η πρόταση έγινε δεκτή και τέθηκαν δύο υποψήφιοι: ο Ιωσήφ ο καλούμενος Βαρσαββάς και ο Ματθίας. Τότε έβαλαν κλήρο, και δίνοντας σε όλους εμάς παράδειγμα εναπόθεσης κάθε εκλογής μας στο Θεό, προσευχήθηκαν όλοι μαζί ως εξής: «Σὺ Κύριε, καρδιογνῶστα πάντων, ἀνάδειξαν ὃν ἐξελέξω ἐκ τούτων τῶν δυὸ ἕνα, λαβεῖν τὸν κλῆρον τῆς διακονίας ταύτης καὶ ἀποστολῆς» (Πράξεις των Αποστόλων, α' 23-26). Δηλαδή: Συ Κύριε, που γνωρίζεις τις καρδιές όλων, φανέρωσε καθαρά εκείνον που εξέλεξες, ένα από αυτούς τους δύο, για να επωμισθεί το αξίωμα της αποστολικής διακονίας. Στη συνέχεια ο κλήρος έπεσε στο Ματθία. Και έτσι προστέθηκε στους έντεκα Αποστόλ

Στις 9 Αυγούστου του 1909, πραγματοποιείται η πρώτη επίσημη συνεδρίαση της Μεγ. Στ. της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με Μεγ. Διδ. τον αδ. Μεχμέτ Ταλάτ Πασά, που αναγνωρίζεται από την Γαληνότατη Μεγ. Στ. της Ελλάδος και συμφωνείται το 1909 με το άρθρο 4, να παραμένουν υπό την αιγίδα της Γαληνοτάτης Μεγ. Στ. της Ελλάδος, οι στοές ‘‘Αρμονία’’ Κωνσταντινουπόλεως, ‘‘Αριστοτέλης’’ Σερρών, ‘‘Φίλιππος’’ Θεσσαλονίκης, ‘‘Ηράκλεια’’ υπ’ αρ. 46 Μοναστηρίου, ‘‘Ελπίς’’ Δράμας και ‘‘Φώτιος’’ υπ’ αρ. 47 Κορυτσάς.