ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

  Όπως αναφέρει η εφημερίδα Μακεδονία στις 9 Ιουλίου 1930, σύμφωνα με διάταγμα του Υπουργείου Παιδείας που εκδόθηκε βάσει γνωμοδότησης του Διοικητικού Εκπαιδευτικού Συμβουλίου, καταργούνται αρκετά ημιγυμνάσια στη Μακεδονία. Μεταξύ αυτών είναι τα ημιγυμνάσια των εξής περιοχών: Λιτόχωρο Ζαγγλιβέρι Μελισσοχώρι Βελβενδός Καταφύγιο Βλάστη Βογατσικό Πεντάλοφος Βάτος Παμφύλα Μανταμάδος Βαλήνι Σιδηρόκαστρο Επανωμή Νέα Ζίχνη Κάλανος Λάντζος ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΗΜΙΓΥΜΝΑΣΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙAN ΑΘΗΝΑΙ, 9. Διὰ Διατάγματὸς τοῦ ὑπουργείου Παιδείας, εκδοθέντος ἐπὶ τῇ βάσει γνωμοδοτήσεως τοῦ Διοικητικοῦ Εκπαιδευτικού Συμβουλίου, καταργωῦν· και πλὴν τῶν ἄλλων καὶ τὰ κατωτέρω ἡμιγυμνάσια : Λιτοχώρου, Ζαγγλιβερίου, Μελισσοχωρίου, Βελβενδού, Καταφυγίου, Βλάτσης, Βογατσικού, Πενταλόφου, Βα- τούσης, Παμφύλων, Μανδαμάδων, Βαλην μανίου, Σιδηροκάστρου. Επανωμής, Ν. Ζίχνης, Καλάνου λαὶ Λάντζου.

Η Γενική Συνέλευση του Συνδέσμου Ποντίων Ν. Σερρών συγκλήθηκε εκτάκτως κατόπιν αιτήσεως των μελών. Κατά τη διάρκεια της συνέλευσης, πραγματοποιήθηκαν νέες αρχαιρεσίες και εξελέγησαν οι εξής: Μ. Γεωρβαλίδης Ε. Σταθερόπουλος Κ. Πετρίδης Λ. Μαυρίδης Δ. Χ΄ Παντελής Κ. Παναγιωτίδης Ι. Ορφανίδης Κ. Χ΄ Νικολαΐδης Όπως αναφέρει η εφημερίδα Μακεδονία στις 9 Ιουλίου 1927  ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ Συνδέσμου Ποντίων Ν. Σερρών Κατόπιν αἰτήσεως τῶν μελῶν συγκλη θεῖσα ἔκτακτο; Γεν. Συνέλευσις προέβη εἰς νέας ἀρχαιρεσίας, καθ' ἦν ἐξελέγη - σαν καὶ ἀνεκηρύχθησαν οἱ ἑξῆς: Μ. Γεωρβαλίδης. Ε. Σταθερόπουλος, Κ. Πετρίδης, Λ. Μαυρίδης, Δ. Χ΄ Παν. τελῆς, Κ. Παναγιωτίδης, Ι. Ορφανί δης καὶ Κ. Χ΄ Νικολαΐδης. Εφημερίδα Μακεδονία Φύλλο: 9/7/1927, Σελίδα: 2

Το 1936, συγκεκριμένα το απόγευμα, της Πέμπτης, 9 Ιουλίου, το Δημοτικό Συμβούλιο Σερρών πραγματοποίησε εκλογές για την ανάδειξη νέας ηγεσίας.  Ο Παπαναγιώτου εκλέχθηκε νέος πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου και ο Νικόλαος Γώγας εκλέχθηκε αντιπρόεδρος. Αυτή η εκλογή υποδεικνύει την πολιτική διαδικασία και τις αλλαγές στην τοπική αυτοδιοίκηση εκείνης της εποχής. 

Στο χάρτη του Joseph Grassl-1860, βλέπουμε τον παλιό παραλιακό δρόμο (ίσως στα ίχνη της Εγνατίας Οδού) να διέρχεται από τη Pravista (Πράβι-Ελευθερούπολη), την Καβάλα, την Karasu Jenidscheh (Γενισέα), το Jasykoi (Ίασμος), την Giumurdschina (Κομοτινή), το Feredschik (Φέρρες) ...Κωνσταντινούπολη Το μεγάλο παζάρι στο Πραβί (σήμερα Ελευθερούπολη) ήταν ξακουστό και στα Σέρρας, αρκετοί Σερραίοι πηγαίναν στο παζάρι για να αγοράσουν και να πουλήσουν εμπορεύματα και ζώα. Επί Τουρκοκρατίας το Πράβι ήταν έδρα μουδίρη (επάρχου), καδή, οικονομικού εφόρου, τελώνη και ταμία, η δε ελληνική ορθόδοξη κοινότητά του διακρινόταν για την πρόοδό της και την αγάπη της για τα Ελληνικά γράμματα. Η συμαντικότητά του έχει να κάνει και με την θέση του μιας και ήταν πάνω στην κεντρική οδό για την Κωνσταντινούπολη (ίσως στα ίχνη της Εγνατίας Οδού της Ρωμαικής περιόδου) Στις 27 Ιουνίου/9 Ιουλίου 1885, σημειώθηκαν αρκετές ληστείες στην περιοχή γύρω από το παζάρι του Πραβίου. Πολλοί μικρέμποροι και υπάλληλοι εμπόρων που

Η εφημερίδες και των Σερραϊκών στις 9 Ιουλίου 1927 αναφέρουν ένα σοβαρό περιστατικό ληστείας που έλαβε χώρα κοντά στη Θεσσαλονίκη. Συγκεκριμένα, στο 62ο χιλιόμετρο της οδού Θεσσαλονίκης - Σερρών βρέθηκαν δύο άγνωστοι άνδρες, ο ένας νεκρός και ο άλλος δεμένος, από ένα διερχόμενο αυτοκίνητο. Το περιστατικό φαίνεται να έλαβε χώρα τις πρώτες ώρες της προηγούμενης ημέρας.

Στο Άγιο Όρος, στη σκήτη της Μικρής Αγίας Άννας η γνωστότερη ως Μικραγιάννα, περί τα τέλη του 15ου, αρχές 16ου αιώνα μ.Χ., ζήσανε δυο μεγάλοι φωστήρες και πνευματικοί Πατέρες, Ο Άγιος Διονύσιος «ο Ρήτωρ» και ο υποτακτικός του Άγιος Μητροφάνης ο πνευματικός. Η Μικραγιάννα, αποτελεί εξάρτημα της Μεγάλης Σκήτης της Αγίας Άννας και βρίσκετε μεταξύ Αγίας Άννας και Κατουνακίων σε βραχώδη κατωφέρεια και με λίγη πράσινη επιφάνεια λόγω του πετρώδους εδάφους. Αποτελείται από δέκα «Καλύβες», κατα την Αγιορείτικη ορολογία, από τις οποίες οι δύο δεν έχουν Ναό. Η ζωή στη Μικραγιάννα, σύμφωνα με τις γραπτές μαρτυρίες και την παράδοση, αρχίζει με την εγκατάσταση των πρώτων γνωστών κατοίκων της και ασκητών, των Οσίων Διονυσίου του Ρήτορος και Μητροφάνους. Οι δύο αυτοί Όσιοι, προερχόμενοι από μετόχι της σπουδαίας Μονής του Στουδίου της Κωνσταντινούπολης και ζητώντας τόπο ήσυχο και απόμακρο, έφθασαν και στη Μικραγιάννα, αφού πρώτα πέρασαν από τις Καρυές και την Αγία Άννα, που τότε λεγόταν Σκήτη της Λαύρα

Οὐ πτοεῖ Μιχαὴλ θεῖον τμῆσις κάρας, ὑπὲρ Χριστοῦ δέχεται αὐτὴν προθύμως. Τί κατ’ ὀλίγον λαιμὸν ὦ σπαθηφόρε, Τέμνεις; Μιχαὴλ οὐ πτοεῖται τὴν σπάθην. Ἐνάτῃ Μιχαὴλ κείρατο αὐχένα χαλκὸς ἀτειρής. Ο Άγιος Μιχαήλ Πακνανάς (ή Μπακνανάς), γεννήθηκε στην Αθήνα από ενάρετους γονείς περί το 1750 μ.Χ. και έζησε στη συνοικία της Βλασσαρούς, η οποία βρισκόταν κάτω από την Ακρόπολη, στο σημερινό χώρο της Αρχαίας Αγοράς. Λόγω της πενίας των γονέων του, έμεινε αγράμματος και έγινε κηπουρός. Κάποια ημέρα ενώ επέστρεψε στην Αθήνα από κάποιο χωριό όπου είχε πάει για δουλειά, συνελήφθη από τους Τούρκους φύλακες και συκοφαντήθηκε ότι μετέφερε κρυφά μπαρούτι για τους επαναστάτες Έλληνες. Οδηγήθηκε στον κριτή όπου διαμαρτυρήθηκε για την αδικία εις βάρος του, αλλά καταδικάστηκε εις θάνατον εκτός και εάν εδέχετο να αρνηθεί την πίστη του και να ασπασθεί το Μωαμεθανισμό, οπότε και θα έσωζε τη ζωή του. Όμως ο ευσεβής και έντιμος εκείνος Αθηναίος, απαντούσε σε ύφος αγέρωχο στις συνεχιζόμενες απειλές των Τούρκων με

 Προθείς εαυτόν Παγκράτιος ως βάθρον, Aθλήσεως ήγειρεν οίκον εκ λίθων. Παγκράτιος δ’ ενάτη δώμ’ έδρακε Παγκρατέοντος. Ο Άγιος ιερομάρτυς Παγκράτιος καταγόταν από την Αντιόχεια. Διδάχτηκε την πίστη στον Χριστό από τον απόστολο Πέτρο και χειροτονήθηκε από τον ίδιο επίσκοπος Ταυρομενίου . Ο Παγκράτιος, μετά την χειροτονία του, έπρεπε να μεταβεί στην επισκοπική του επαρχία, στο Ταυρομένιο της Σικελίας. Κατά θεία λοιπόν οικονομία συνάντησε δύο ναυτικούς, τον Ρωμύλο και το Λυκαονίδη . Αυτοί ήταν καλοπροαίρετοι άνθρωποι και μόλις άκουσαν από τον Άγιο για τον Χριστό, ασπάσθηκαν την χριστιανική θρησκεία. Οι ναυτικοί δε αυτοί ήταν από την Σικελία και επρόκειτο να επιστρέψουν εκεί με τα πλοία τους. Έτσι ο Παγκράτιος επιβιβάστηκε σε ένα από αυτά και πήγε στη Σικελία. Όταν ο Άγιος έφτασε εκεί, εξαφάνισε τα αγάλματα και τους ναούς του Φάλκωνα, του Λύσσωνα και των άλλων δαιμόνων. Επίσης κατόρθωσε να προσελκύσει στην πίστη του Χριστού τον ηγεμόνα του τόπου Βονιφάτιο. Και όχι μόνον αυτό· αλλά τον έκαμε