Στις 9 Ιανουαρίου 1932, το θεατρικό τμήμα του συλλόγου Απόλλων Σερρών ανέβασε στο Κρόνιον των Σερρών το θεατρικό έργο του Μπριέ «Χιονάτη», με τους Κίτσο, Γιασεμή, Ανδρέου, Σιβά, Καλουπτσή και τις Μίγκα, Καπετανοπούλου, Ντούνη. Οι εφημερίδες της εποχής έγραψαν: «Οι Απωλλωνιστές έδειξαν πως είχαν τον αέρα της σκηνής».

 Οι Όσιοι Βασίλειος και Γρηγόριος ήταν θείοι του Αγίου Ευστρατίου (βλέπε ίδια ημέρα) και έζησαν τον 9ο αιώνα μ.Χ. Ο Όσιος Γρηγόριος ασκήτεψε στη Μονή των Αυγάρων. Και οι δύο αξιώθηκαν να λάβουν από τον Θεό το χάρισμα της θαυματουργίας και κοιμήθηκαν με ειρήνη

Ο Όσιος Ιωνάς Κιέβου (στο σχήμα Πέτρος, στο κοσμικό όνομα Ιβάν Παβλόβιτς Μιροσνιτσένκο, 1802 - 9 Ιανουαρίου 1902) ήταν ορθόδοξος άγιος, όσιος και θαυματουργός. Γεννήθηκε το 1802 στην περιοχή Κρούκοβ της επαρχίας Πολτάβα (σημερινή Κρεμεντσούκ της Ουκρανίας), σε μια φτωχή οικογένεια των Παύλου και Πελαγίας Μιροσνιτσένκο. Από νεαρή ηλικία έδειξε βαθιά θρησκευτικότητα και αγάπη για την ανάγνωση θρησκευτικών βιβλίων, παρά την έλλειψη τυπικής εκπαίδευσης. Ως παιδί, επισκεπτόταν συχνά μοναστήρια και αρχικά εγκαταστάθηκε ως δόκιμος στο μοναστήρι του Αγίου Σεραφείμ του Σαρόφ, όπου έμεινε για οκτώ χρόνια. Κατόπιν, με ευλογία του Αγίου Σεραφείμ, μετέβη στη Μονή της Μπριάνσκης Ερημικής Ερήμου το 1836. Το 1843 έγινε μοναχός με το όνομα Ιωνάς και το 1845 χειροτονήθηκε ιεροδιάκονος. Το 1851 ο Μητροπολίτης Κιέβου Φιλάρετος τον κάλεσε στο Μοναστήρι του Αγίου Νικολάου στο Κίεβο. Εκεί χειροτονήθηκε ιερομόναχος το 1858 και δύο χρόνια αργότερα μετατέθηκε στο Μοναστήρι Βιντούμπιτσι. Η πνευματικότητα και...

 Ο Άγιος Αδριανός (Adrian) καταγόταν από την Αφρική και έγινε ηγούμενος της μονής Νερίντα, που ήταν στη Νεάπολη της Ιταλίας. Ο Πάπας Βιταλιανός (657 - 672 μ.Χ.) του πρότεινε δύο φορές να αναλάβει τη χηρεύουσα Αρχιεπισκοπή Καντουαρίας αλλά εκείνος αρνήθηκε και υπέδειξε ως κατάλληλο πρόσωπο τον Έλληνα Μοναχό Θεόδωρο από την Ταρσώ τα Κιλικίας (τιμάται 19 Σεπτεμβρίου). Ο Πάπας συμφώνησε υπό τον όρο ότι ο Άγιος θα μετέβαινε με τον Θεόδωρο στη Βρετανία ως συνεργάτης αυτού. Όταν έφθασαν εκεί, ο Άγιος Αδριανός διορίσθηκε ως διευθυντής της σχολής του Αγίου Αυγουστίνου Καντουαρίας και συνετέλεσε στην ανύψωση της σχολής. Προσείλκυσε κοντά του πλήθος μαθητών στους οποίους δίδασκε Θεολογία, Ελληνικά, Λατινικά, Ποίηση και Αστρονομία. Ο Άγιος, διακρινόμενος για τις αρετές και την πνευματικότητά του, κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 710 μ.Χ. Βιογραφία  Ο Αδριανός γεννήθηκε το έτος 635 στη βόρεια Αφρική και βαφτίστηκε με το όνομα Αδριανός (Hadrian). Ήταν μόλις πέντε ετών όταν η οικογένειά του μεταν...

Ο ναός της Θεοτόκου εν τω Σίγματι, ζωγραφιά του 1877 Κατά τον Συναξαριστή του Delehaye, αυτή τη μέρα έγινε σεισμός επί βασιλείας Βασιλείου (867 μ.Χ.) και κατέπεσε ο μεγάλος ναός της Υπεραγίας Θεοτόκου «εν τω Σίγματι», της Θεοτόκου του Φόρου, καθώς και πολλές άλλες εκκλησίες. Το γεγονός αυτό αναφέρεται και στον Παρισινό Κώδικα 1578, αλλά στις 10 Ιανουαρίου. Ο ναός της Θεοτόκου εν τω Σίγματι υπήρξε ελληνική χριστιανική εκκλησία στην Κωνσταντινούπολη. Η τοποθεσία του ναού Στο Βυζάντιο υπήρχαν δύο συνοικίες με το όνομα Σίγμα, διότι εκεί είχαν ανεγερθεί περίστηλα κτίρια που είχαν το σχήμα του αρχαίου Ελληνικού γράμματος σίγμα (C). Ο Κεδρηνός αναφέρει: «εν τω ημικυκλίω ό νύν λέγεται Σίγμα». Ο Ζώσιμος περιγράφει τον χώρο του λιμανιού λέγοντας ότι από το σχήμα της στοάς ο τόπος που περιέβαλε το λιμάνι λεγόταν «σίγμα». Εκτός αυτού συχνά μνημονεύεται και μια άλλη, δεύτερη περιοχή με το ίδιο όνομα, η οποία πιθανόν να είχε ένα κτήριο του σχήματος αυτού. Η συνοικία αυτή, στην οποία αναφέρονταν μια ...

 Η Αγία Αντωνίνα καταγόταν από τη Νικομήδεια και τελειώθηκε στη θάλασσα.

Ο Όσιος Πέτρος γεννήθηκε στην Καισάρεια της Καππαδοκίας το 349 μ.Χ. και ήταν αδελφός του Μεγάλου Βασιλείου (βλέπε 1 Ιανουαρίου) και του Γρηγορίου Νύσσης (βλέπε 10 Ιανουαρίου). Καθοδηγήθηκε από την αδελφή του Μακρινά (βλέπε 19 Ιουλίου) στην αυστηρή ασκητική ζωή και έγινε μοναχός και ηγούμενος του Κοινοβίου που ίδρυσε ο Μέγας Βασίλειος, ο οποίος το 370 μ.Χ. τον χειροτόνησε πρεσβύτερο και το 380 μ.Χ. επίσκοπο Σεβαστείας στη Μ. Αρμενία. Έλαβε μέρος στη Β' Οικουμενική Σύνοδο στη Κωνσταντινούπολη το 381 μ.Χ. (βλέπε 22 Μαΐου). Ο Όσιος Πέτρος απεβίωσε ειρηνικά το έτος 392 μ.Χ. Οι γονείς του ήταν ο Βασίλειος και η Αιμέλεια από την Καισάρεια της Καππαδοκίας, οι οποίοι εξορίστηκαν λόγω της πίστης τους κατά τη διάρκεια της βασιλείας του αυτοκράτορα Γαλέριου Μαξιμιανού και κατέφυγαν στις ερημιές του Πόντου. Η γιαγιά του ήταν η Μακρίνα η Παλαιότερη, η οποία είχε διδαχθεί από τον Γρηγόριο τον Θαυματουργό. Ήταν ο νεότερος από δέκα αδέλφια και αδελφός της Μακρίνας της Νεότερης και των δύο Καππαδοκώ...